Since most people that visit my blog are Belgian or Dutch I have decided to continue my blog in Dutch only for now. If anybody has any questions regarding this, please feel free to CONTACT ME! All images are Copyright by Ann Badjura unless otherwise stated, please contact me first if you wish to use any of my photos or if you wish to purchase any of my photos! Thanks in advance!
Sinds de meeste mensen die mijn blog bezoeken Belgisch of Nederlands zijn heb ik besloten om enkel in het Nederlands verder te gaan met dit blog. Als iemand hier vragen over heeft, dan mag je me altijd CONTACTEREN! Ik ben dit blog vooral begonnen zodat mijn familie en vrienden in Belgie (van waar ik afkomstig ben) mijn leventje in Vancouver, Canada een beetje kunnen volgen. Deze blog is ook open voor iedereen die geinteresseerd is natuurlijk. Ik ben naar Canada verhuisd in april 2000 om bij mijn Canadese vriend te gaan wonen waar ik ondertussen ook mee getrouwd ben. Als er enige vragen of commentaar is, laat dan een berichtje na in mijn GASTENBOEK of E-MAIL ME!Alle foto's zijn Copyright by Ann Badjura tenzij anders vermeld, aub contacteer mij eerst voordat je mijn foto's wil gebruiken of als je geinteresseerd bent om foto's te kopen! Alvast bedankt!
~AUB klik op de foto's om een grotere versie ervan te zien!
Mijn moeder is alweer eventjes terug in Belgie en het was toch moeilijk de eerste dagen, ik miste haar enorm. Ik denk dat Ava haar ook miste, want op een gegeven moment was ze wat vervelend en ik deed gelijk mijn mama en begon het liedje te zingen dat mijn mama elke dag tegen haar zong als ze hier was...en opeens begon Ava rond te kijken zo voor te zeggen van "Waar is mijn Oma, ik hoor haar zingen maar ik zie haar niet". Dat was een fantastisch moment om te zien en ik geloof echt dat ze naar haar oma aan het zoeken was. Mijn mama en ik zijn ondertussen weer met elkaar aan het bellen en zo kan ik haar toch op de hoogte houden van onze kleine spruit. Ik ga haar ook regelmatig wat foto's opsturen, zo kan ze toch een beetje volgen, he. Michael had nog 2 weken vrij nadat mijn moeder vertrokken is. Het is weer was toen nog steeds heerlijk met veel zon en temperaturen rond de 27-28 graden. We hebben een paar dingen rond het huis gedaan en afgewerkt. We zijn wat gaan wandelen met Ava hier in de buurt en op een paar andere plaatsen.
We waren ook uitgenodigd voor een etentje bij Michael zijn beste vriend en zijn gezinnetje. Ze wonen niet ver van ons af en gingen te voet. Zij hebben sinds mei ook hun eerste kindje, ze hebben een jongetje wat 11 dagen vroeger geboren is dan Ava. Dat was een gezellige avond, maar het doet ons wel inzien dat wij een braaf kind hebben. Dat jongetje weende veel en wou de hele opgenomen worden, als je hem terug neerlegde dan begon hij te wenen. Hij was ocharme al zo hees van het vele wenen, gelukkig weent hij 's nachts niet veel en slaap hij zo'n 5 uren door. Wij klagen helemaal niet met onze kleine meid. Ze weent niet veel en als ze dan al eens weent is het overdag en omdat ze honger heeft, erg moe is of op haar ongemak is. Meestal is dat dan heel snel opgelost en is ze heel vlug weer stil. 's Nachts is ze een engeltje tot nu toe. Ze eet de laatste keer zo rond 22u30-23u en slaapt dan door tot 6u-7u 's morgens. Als ze dan wakker wordt weent ze ook niet, maar is ze eerder tegen haar eigen aan het praten (geluidjes maken want praten kan ze nog niet natuurlijk...hihi) of ze is op haar handen aan het sabberen. Ik heb ondertussen ook weer wat leuke foto's gemaakt van Ava en die kan je hier beneden bekijken.
A view of the Lions Gate Bridge, downtown Vancouver & Stanley Park from Ambleside Beach in West Vancouver
Mijn moeder is alweer eventjes terug in Belgie en het was toch moeilijk de eerste dagen, ik miste haar enorm. Ik denk dat Ava haar ook miste, want op een gegeven moment was ze wat vervelend en ik deed gelijk mijn mama en begon het liedje te zingen dat mijn mama elke dag tegen haar zong als ze hier was...en opeens begon Ava rond te kijken zo voor te zeggen van "Waar is mijn Oma, ik hoor haar zingen maar ik zie haar niet". Dat was een fantastisch moment om te zien en ik geloof echt dat ze naar haar oma aan het zoeken was. Mijn mama en ik zijn ondertussen weer met elkaar aan het bellen en zo kan ik haar toch op de hoogte houden van onze kleine spruit. Ik ga haar ook regelmatig wat foto's opsturen, zo kan ze toch een beetje volgen, he. Michael had nog 2 weken vrij nadat mijn moeder vertrokken is. Het is weer was toen nog steeds heerlijk met veel zon en temperaturen rond de 27-28 graden. We hebben een paar dingen rond het huis gedaan en afgewerkt. We zijn wat gaan wandelen met Ava hier in de buurt en op een paar andere plaatsen.We waren ook uitgenodigd voor een etentje bij Michael zijn beste vriend en zijn gezinnetje. Ze wonen niet ver van ons af en gingen te voet. Zij hebben sinds mei ook hun eerste kindje, ze hebben een jongetje wat 11 dagen vroeger geboren is dan Ava. Dat was een gezellige avond, maar het doet ons wel inzien dat wij een braaf kind hebben. Dat jongetje weende veel en wou de hele opgenomen worden, als je hem terug neerlegde dan begon hij te wenen. Hij was ocharme al zo hees van het vele wenen, gelukkig weent hij 's nachts niet veel en slaap hij zo'n 5 uren door. Wij klagen helemaal niet met onze kleine meid. Ze weent niet veel en als ze dan al eens weent is het overdag en omdat ze honger heeft, erg moe is of op haar ongemak is. Meestal is dat dan heel snel opgelost en is ze heel vlug weer stil. 's Nachts is ze een engeltje tot nu toe. Ze eet de laatste keer zo rond 22u30-23u en slaapt dan door tot 6u-7u 's morgens. Als ze dan wakker wordt weent ze ook niet, maar is ze eerder tegen haar eigen aan het praten (geluidjes maken want praten kan ze nog niet natuurlijk...hihi) of ze is op haar handen aan het sabberen. Ik heb ondertussen ook weer wat leuke foto's gemaakt van Ava en die kan je hier beneden bekijken.
Foto's van ons dochtertje Ava als ze bijna 2 maanden was
In 1 van de weekenden tijdens Michael zijn verlof zijn we samen met ons drietjes naar Ambleside Beach geweest, hetzelfde strand waar ik met Ava en mijn moeder was geweest voorheen. Het was een zalig dag en we vertrokken in de voormiddag zodat we daar een lekkere lange wandeling konden maken van een paar uren. We hadden een picnic meegenomen en ook een flesje voor Ava als ze 's middags soms honger zou hebben. Eerst deden we stuk richting de Lions Gate Bridge en daarna zijn we de andere richting uitgegaan en het leek wel alsof voor uren kon blijven wandelen, na zo'n uur wandelen zijn we maar terug gedraaid. Onderweg genoten we van de prachtige zichten op de Lions Gate Bridge, Stanley Park, de oceaan, de bergen en alles rondom ons. Het was vrij warm maar er was wel een zalige bries aan het wate en dat houdt het toch lekker aangenaam.
Deze seawall waarop wij wandelden (een verhard wandelpad langs het strand op) is kilometers lang en onderweg zijn banken om op te rusten, kleinere parken parken met picnic tafels en dergelijke. Eens als we weer dichterbij de auto kwamen hebben we onze picnic gehaald en hebben we daar lekker half in de schaduw gegeten aan een picnic tafel. We hebben Ava haar flesje ook gegeven en ze genoot precies wel van die heerlijke zeelucht en alles wat er rondom haar te zien was. Na onze picnic zijn we nog een stukje gaan wandelen, kwestie om het eten wat te laten zakken. Daarna zijn we dan rond 14u toch stilletjes vertrokken naar huis. Het was een heerlijke dag en we hebben er volop van genoten. Verder zijn we tijdens Michael zijn verlof een dagje samen gaan shoppen in Amerika. De grens is zo'n 25 minuten rijden en we gaan dan altijd shoppen in Bellingham wat nog een 20 minuten rijden is van de grens. Het was niet druk aan de grens en ik denk dat dit het snelste was dat we ooit doorkonden. Met Ava was het ook geen probleem, gewoon haar geboorte akte meenemen en dat was het. Ze was de hele dag braaf en bleek het ook naar haar zin te hebben. Ze heeft de hele tijd geen kick gegeven, ze is echt een gemakkelijk kind om mee weg te gaan en hopelijk blijft dat zo!
In 1 van de weekenden tijdens Michael zijn verlof zijn we samen met ons drietjes naar Ambleside Beach geweest, hetzelfde strand waar ik met Ava en mijn moeder was geweest voorheen. Het was een zalig dag en we vertrokken in de voormiddag zodat we daar een lekkere lange wandeling konden maken van een paar uren. We hadden een picnic meegenomen en ook een flesje voor Ava als ze 's middags soms honger zou hebben. Eerst deden we stuk richting de Lions Gate Bridge en daarna zijn we de andere richting uitgegaan en het leek wel alsof voor uren kon blijven wandelen, na zo'n uur wandelen zijn we maar terug gedraaid. Onderweg genoten we van de prachtige zichten op de Lions Gate Bridge, Stanley Park, de oceaan, de bergen en alles rondom ons. Het was vrij warm maar er was wel een zalige bries aan het wate en dat houdt het toch lekker aangenaam.Deze seawall waarop wij wandelden (een verhard wandelpad langs het strand op) is kilometers lang en onderweg zijn banken om op te rusten, kleinere parken parken met picnic tafels en dergelijke. Eens als we weer dichterbij de auto kwamen hebben we onze picnic gehaald en hebben we daar lekker half in de schaduw gegeten aan een picnic tafel. We hebben Ava haar flesje ook gegeven en ze genoot precies wel van die heerlijke zeelucht en alles wat er rondom haar te zien was. Na onze picnic zijn we nog een stukje gaan wandelen, kwestie om het eten wat te laten zakken. Daarna zijn we dan rond 14u toch stilletjes vertrokken naar huis. Het was een heerlijke dag en we hebben er volop van genoten. Verder zijn we tijdens Michael zijn verlof een dagje samen gaan shoppen in Amerika. De grens is zo'n 25 minuten rijden en we gaan dan altijd shoppen in Bellingham wat nog een 20 minuten rijden is van de grens. Het was niet druk aan de grens en ik denk dat dit het snelste was dat we ooit doorkonden. Met Ava was het ook geen probleem, gewoon haar geboorte akte meenemen en dat was het. Ze was de hele dag braaf en bleek het ook naar haar zin te hebben. Ze heeft de hele tijd geen kick gegeven, ze is echt een gemakkelijk kind om mee weg te gaan en hopelijk blijft dat zo!
Wat foto's van onze wandeling aan Ambleside Beach in West Vancouver
Nog even geduld voor mijn volgende post!
1 comment:
Wel Anneke, ik wist al van pa dat ze Ava heet, een prachtige baby, goed gedaan.
Groetjes Gerda
Post a Comment