Mijn emigratie proces





Op deze pagina zal in het kort een beetje proberen samen te vatten hoe mijn hele emigratie procedure geweest is van het moment dat ik naar Canada vertrokken ben totdat ik mijn "permanent resident" status kreeg.


Mijn emigratie in het kort

*3 april 2000: Aankomst in Canada als toerist
*September 2000: Aanvraag voor verlenging van toeristen visum ingestuurd
*Oktober 2000: toeristen visum ontvangen via de post voor nog maals 6 maanden.
*April 2001: opnieuw een aanvraag ingestuurd voor toeristen visum
*Mei 2001: toeristen visum geweigerd, telefoontje gekregen van Immigration Canada - ofwel trouwen binnen 3 maanden ofwel terug naar Belgie.  Gelukkig hebben we kunnen uitleggen dat ik mij aan het registreren was voor verpleegkundige en dat was voldoende om verlenging te krijgen.
*Juli 2001: verlenging van toeristen visum voor 1 jaar.
*Mei 2002: opnieuw een aanvraag voor verlenging van toeristen visum omdat ik juni 2002 verpleegexamen moest afleggen.
*Juli 2002: verlengen voor 3 maanden als toerist ontvangen via de post
*September 2002:  Aanvraag ingestuurd voor "permanent resident" via "Common-law partners".
*Oktober 2002: Procedure is van start gegaan en ik mag/moet vanaf nu dus in Canada blijven omdat ik "in process" ben met Canada Immigration.
*Januari 2003: Brief ontvangen dat mijn procedure gestart is en dat ik vanaf nu ook een aanvraag mag indien voor een werk visum.
*Januari 2003 (begin): aanvraag voor werkvisum ingestuurd
*Januari 2003 (eind): Werkvisum ontvangen en geldig voor 1 jaar
*14 januari 2004:  Bericht ontvangen dat ik officieel "Permant Resident" status heb gekregen! 

Hier beneden kan je het hele verhaal in details lezen voor diegenen die geinteresseerd zijn!


Mijn emigratie naar Canada in het lang:

Ik ben oorspronkelijk afkomstig uit het kleine dorpje Niel-bij-As, Limburg in Belgie. In september 1999 heb ik een lieve Canadees via e-mail leren kennen.  Hij (Michael) woont in New Westminster, British Columbia, CANADA!  New Westminster is een stad die tot het Greater Vancouver gebied hoort en ligt zo'n 20km van het centrum van Vancouver zelf af.  Michael is mij in december 1999 komen bezoeken voor 3 weken in Belgie om te kijken of het zou klikken tussen ons in persoon.  Je kan het al raden, het was liefde op't eerste zicht!   Ik ben in februari 2000 hem in Canada gaan bezoeken voor 3 weken om te kijken hoe ik het zou vinden in Canada en of wij het wel samen onder 1 dak konden uithouden. ;)   Na die 3 weken wist ik dat ik daar wilde gaan wonen om samen met hem een leven op te bouwen.

Ik ben op 3 april 2000 naar Vancouver, British Columbia, Canada vertrokken met het plan om hier voorgoed te blijven. Ik had op dat moment nog geen visum, dus met mijn Belgische paspoort mag ik 6 maanden in Canada verblijven als toerist wat ik dus gedaan heb en daarna zouden we wel zien wat er van kwam.  Toen ik in Vancouver op de luchthaven aankwam stelden ze vele vragen bij de douane omdat ik er pas op vakantie ben geweest en stuurden ze mij door naar de emigratie dienst.  Daar heeft een vriendelijk man mijn verder geholpen.  Hij had wel door dat ik naar hier gekomen was om waarschijnlijk te blijven en heeft mij een officieel "toeristen visum" opgemaakt.  Hij zei dat ik dit na die 6 maanden dan gemakkelijk kon laten verlengen als ik dat wou.  Na 6 maanden samen te wonen en het Canadese leven te ervaren heb ik besloten om nog maals te verlengen voor 6 maanden.  Dit deed ik via de officiele website van Canada Immigration onder de link: Extend Your Stay.  Zo'n aanvraag voor het verlengen van je toeristen verblijf moet wel minstens 1 maand voor je 6 maanden vervallen de post op. Ik heb mijn aanvraag voor een verlenging iets meer dan een maand voor mijn andere zou vervallen opgestuurd.

Tijdens mijn eerste 6 maanden heb ik niet stil gezeten. Ik was verpleegkundige in Belgie en dat wou ik hier ook graag doen.  In Canada moet je je laten registreren als verpleegkundige en daar komt ook weer een hele procedure aan te pas.  Ik ben begonnen met papieren te verzamelen en heb mijn eerste aanvraag ingestuurd naar CRNBC (College of Registered Nurses of British Columbia)  en heb ik mijn aanvraag ingestuurd om mij hier te registreren als verpleegkundige. Dit nam heel wat tijd in beslag, maar uiteindelijk kwam dat voor mij wel goed uit.  Ik kreeg via de post een nieuw toeristen visum om nog 6 maanden te blijven, dus nadat die 6 maanden bijna om waren heb ik nog maar eens een verlenging aangevraagd.  Deze keer kreeg ik niet zomaar een nieuw papiertje opgestuurd, maar ik kreeg een telefoontje van Immigration Canada om te vragen waarom ik langer wilde blijven.

We zaten ondertussen ergens in mei 2001 en de reden om bij mijn vriend te kunnen zijn was niet voldoende! De dame van Immigration Canada aan de telefoon zei dat ik hoogstens 3 maanden zou krijgen en op die tijd moest ik trouwen ofwel het land verlaten.  Aan trouwen waren wij eigenlijk nog niet toe.  Ik was geschokt van dit nieuws en erg verdrietig...ik wist niet wat ik nu moest doen.  In paniek belde ik naar Michael en die heeft naar Immigration Canada gebeld om het allemaal nog eens na te vragen.  Michael had verteld aan die dame van Immigration Canada dat ik hier ook graag verpleegkundige wou zijn en met mijn registratie bezig was. Waarom had ik dat niet eerder gezegd???  Want dat was reden genoeg voor Immigration Canada om mijn visum te verlengen.  Ze vertelde Michael dat ik mijn visum kon blijven verlengen zolang ik met mijn registratie als verpleegkundige bezig was en zolang ik het kon bewijzen natuurlijk.  De verpleegkundige registratie duurde in mijn geval gelukkig vrij lang.  Nadat ik alle papieren had ingestuurd, stuurden ze mij enkele documenten terug die moesten ingevuld worden door mijn school.  Eens die papieren door de CRNBC ontvangen waren kreeg ik ze opgestuurd om te laten vertalen.  De vertaling was van alle vakken die ik gehad heb tijdens met opleiding inclusief hoeveel uren theorie, praktijk, test resultaten en examen resultaten.  Aan de hand hiervan vergelijkt CRNBC je opleiding met die van British Columbia. 

Mijn opleiding was volgens hen voldoende en nadat ze de vertaling van die documenten ontvangen hadden mocht  ik eindelijk mijn Engels examen gaan afleggen en als ik daarop was geslaagd zou ik mijn verpleegexamen mogen doen, Het  Engels examen was prima verlopen met goede punten.  Daarna kreeg ik de papieren toegestuurd om mij te registreren voor het verpleegexamen.  Ondertussen was het februari 2002 en het examen zou plaats vinden in juni 2002.  Zo'n 3 weken later kreeg ik mijn uitslag met de post en jammer genoeg wasik niet geslaagd en dat met maar 4 punten te kort...pffff.  Maar goed, de verpleegtaal is toch wat anders in het Engels dan het Vlaams. Ondertussen was het juli 2002 en zou het examen nog 1 keer mogen doen en daarna zou ik een cursus moeten volgen.  Dus ik heb dat even aan de kant gezet en we hebben samen genoten van de zomer want mijn visum was nog geldig tot het einde van het jaar. Op de radio hoorde ik dat er wat veranderingen waren gekomen voor emigranten naar Canada die samenwonen met een Canadese partner.  We hoorden dat als je kon bewijzen dat je 1 jaar of langer met een Canadese partner samenwoont in Canada als een getrouwd koppen als ik het zo moet zeggen dan kan je ook een aanvraag insturen voor een permanent resident visum. 

Ik heb dan op de officiele website wat zitten rondneuzen en inderdaad, de regels zijn veranderd.  Je moet niet meer trouwen om een permanent resident status te krijgen in Canada als je 1 jaar of langer samenwoont met een Canadese partner.  Wel, dat kwam dus net prima uit voor ons.  We hebben alle documenten afgeprint en ingevuld, alle papieren verzameld die nodig waren en uiteindelijk is onze aanvraag in 2002 opgestuurd naar Immigration Canada.  Dus nu kon ik zeker in Canada blijven want zolang je "in process" bent moet je in Canada blijven tot er een beslissing gemaakt is.  Mijn procedure is midden oktober van start gegaan volgens de website van Immigration Canada.  Begin januari 2003 kreeg ik eindelijk een brief met bericht van Immigration Canada...spannend allemaal.  In de brief stond dat ik een open werk visum mocht aanvragen terwijl ik wachtte op hun uiteindelijke beslissing voor permanent resident. Dus ik heb dan een aanvraag voor een werk visum opgestuurd en binnen de 3 weken had ik een werk visum!  Dit visum is 1 jaar geldig en als ik nog geen antwoord had inverband met mijn permanent resident status na een jaar dan mocht ik dat gewoon weer verlengen.  Dat vond ik prima!  Op 14 januari 2004 heb ik officieel mijn Permanent Resident Status gekregen in Canada!

En inverband met mijn verpleging heb ik toen besloten om mij te registreren als LPN (Licensed Practical Nurse) omdat dit een beetje lager is als RN (Registered Nurse).  Op die manier kon ik wat meer ervaring op doen in het verpleeg gebeuren in Canada.  Mijn papieren konden gemakkelijk overgebracht worden van CRNBC naar CLPNBC (College of Licensed Practical Nurses of British Columbia) zodat ik in dit geval enkel een verpleegexamen moest afleggen.  Ik heb dat examen uiteindelijk afgelegd in januari 2003 en was erop geslaagd.  Na zo'n 5 jaar als LPN vond ik toch dat het hoogtijd werd om te gaan voor wat ik eigenlijk gestudeerd heb en heb dan nogmaals een aanvraag ingestuurd naar CRNBC.  Omdat het meer dan 5 jaar geleden was dat ik gewerkt had als RN hebben ze mij laten weten dat ik een "refresher course" zou moeten doen.  Dit is een cursus om verpleegkundigen die meer dan 5 jaar niet meer in het vak hebben gestaan op te frissen als ik het zo moet zeggen.  Dit is zowel voor Canadese verpleegkundige als voor internationale verpleegkundigen.  De cursus kan voor een groot deel online gedaan worden, de enige dingen die je in de klas moest volgen waren de labs en dan uiteindeljik ook een stage.  Ik ben met deze cursus in het voorjaar van 2008 begonnen en was in het voorjaar van 2009 geslaagd voor de cursus.  In mei 2009 heb ik dan mijn verpleegexamen gedaan en 3 weken later kreeg ik mijn uitslag...extra spannend deze keer, maar het was een "PASS"...joeppiiiii ik was geslaagd en kreeg na een bepaald aantal uren die ik moest werken als RN mijn officieel RN papiertje! 

Ondertussen zijn we alweer zovele jaren verder en op 14 juli 2005 zijn wij getrouwd (Michael en ik natuurlijk) in het mooie Revelstoke in openlucht bij een mooi meer. Ik ben op 16 oktober 2008 Canadese geworden en op 18 mei 2010 zijn wij trotse ouders geworden van een prachtige dochter!

Zo, dat is mijn verhaal over het hele emigratie gebeuren.  Als er mensen zijn die vragen hebben, dan stel ze gerust. Ik probeer altijd wel een antwoord te geven, vergeet enkel niet dat het wel lang geleden sinds ik de procedure heb doorstaan en het kan zijn dat sommige dingen door de jaren heen weer veranderd zijn.

Veel succes aan al diegenen die nog willen emigreren naar Canada!



Voor mijn uitgebreide verhaal over hoe ik in Canada terecht gekomen ben kan je hier gaan lezen als je wil: http://anninbc.blogspot.ca/2008/10/how-we-met-and-my-move-to-canada.html/
 

 







5 comments:

Anonymous said...

Hallo Ann,

Via de site van ontdek Amerika ben ik op jouw blog terechtgekomen.
Ben zelf al eens op reis geweest naar West-Canada en het is daar inderdaad schitterend! Zeer mooie foto's! Voor jouw echtgenoot moet het kleine en drukke België toch ook een culuurshock geweest zijn neen? Die immigratie-procedure, pfff, als ik dat lees, dat lijkt mij toch een lijdensweg...Maar soit, het is je gelukt! Bedankt voor de mooie blog, zeer interessant allemaal.

Vanderhaegen Gunter
Geraardsbergen (België)

Anonymous said...

Hallo Ann,

Fantastisch hoe alles zo gelopen is voor jou. Ik heb zelf Belgie 15 jaar geleden verlaten (Roemenie 2jaar, Ierland 7 jaar en nu Frankrijk al 5 jaar te lang (enorme tegenvaller))
Van zodra ons bedrijf en huis verkocht zijn willen we ook emigreren. Onze blikken zijn gevallen op Canada (Ottawa schijnt heel aangenaam te zijn, ook qua temperatuur) en op Nieuw-Zeeland (Heb echter een aantal blogs gelezen over racisme en daar mijn vrouw uit Mongolie komt heb ik wel een beetje schrik)
Wat Canada betreft en ik kijk naar foto's van steden zoals Vancouver en Toronto krijg ik schrik dat het daar nogal Amerikaans leven is (Ghetto's met gangs, hamburger diners, ...) Ik vermoed dat ik me vergis (te veel Amerikaanse films) maar zou toch graag een bevestiging krijgen van iemand die er al een tijd woont. Hoe zit het daar met racisme? Hier in Frankrijk enorm slechte ervaringen mee...
Hartelijk bedankt en hopelijk tot schrijfs
Hans Bruinjé
hbruinje@aol.com

Unknown said...

Beste Ann,

Wij zijn geïnteresseerd om België te verlaten en zouden opteren voor Canada, liefst Vancouver, aangezien dit door iedereen als een zeer aangename stad wordt gezien.
Nu weten we niet of ze ons daar kunnen gebruiken, Ik ben tandarts specialisatie KUL Endodont, net zoals mijn vrouw. Indien er we er zouden kunnen werken zouden we zo snel Vancouver willen komen verkennen en en eventueel de nodige zaken reeds doen. Misschien dat jij iets meer kan vertellen?

met vriendelijke groet

Koen

Werken in Canada said...

Werken in Canada biedt je de kans om dit prachtige land te ontdekken. Ik woonde er 6 jaar en het waren de mooiste jaren van mijn leven!

Unknown said...

Kan ik daar gaan wonen wanneer ik op pensioen ben?