Friday, October 13, 2023

Onze avonturen van september 2023



Onze avonturen van september 2023!
 
~Je kan op de foto's klikken om een grotere versie te zien!


Een zonsondergang vanaf de BC Ferries, Canada






AANDACHT!!  Ik krijg soms berichtjes in de "comments" onder mijn blog posts met vragen erin.  Dikwijls zijn deze anoniem waardoor ik die persoon niet kan contacteren of een reactie kan sturen.  Dus als je enige vragen hebt of gewoon contact wil opnemen, stuur me dan even een e-mailtje via "CONTACT".  DANK BIJ VOORBAAT!


Eerst en vooral hoop ik dat alles nog steeds goed gaat met jullie?  Natuurlijk wil ik graag telkens iedereen bedanken die hier regelmatig eens komt kijken en/of een leuk berichtje nalaat...dat stel ik erg op prijs en is altijd fijn om te lezen! Ik hoop dat jullie nog steeds meelezen en een beetje genieten van de verhalen en foto's. Ik hoop dat het goed gaat met jullie allemaal!!
 


In Canada begint de school niet op 1 september maar pas na het "Labour Day" verlengde weekend. Labour Day is hier en ook in Amerika een feestdag en die valt altijd op de eerste maandag van september. Dat is de dag van de arbeid en zo goed als het laatste weekend dat velen nog even profiteren om er een paar daagjes op uit te trekken voordat de scholen weer beginnen. Wij zijn nergens geweest en gewoon samen thuis gebleven. September begon zonnig en warm, dus we gingen voor onze gewoonlijke ochtend- en avondwandelingen met de hondjes. We namen nog eens een selfie van ons, want we hebben er niet veel en Ava wil sowieso al niet graag meer op de foto. Op dinsdag was het haar eerste dag school en ze was er helemaal klaar voor in haar nieuwe outfit en ze liet mij toch een foto nemen. Ze gaat nu naar het laatste jaar van de "Middle School" en volgend jaar gaat ze dan naar officieel naar de "High School" (middelbare school). Ze was wat nerveus en keek niet zo uit naar dit jaar, maar toen ze thuis kwam vertelde ze dat ze geweldige leerkrachten heeft, haar beste vriendin is in haar klas en het was allemaal heel goed verlopen. Nu kijkt ze dus wel uit naar het komende schooljaar, wat fijn!

Die week heb ik niet veel meer gedaan en op vrijdagmiddag had ik mijn hart revalidatie in persoon en dat is altijd in Port Moody. De klas was iets vroeger gedaan deze keer omdat ze de ruimte vrij moesten maken. Omdat ik Ava daarna van school ga halen had ik nu wat extra tijd en ben ik even gestopt bij Rocky Point Park in Port Moody en heb daar langs het water geslenterd voordat ik verder ging om Ava op te halen. Het is een heel mooi park met zicht op de inham van de zee en bergen. Het weekend was rustig en Ava is nu ook weer begonnen met voetbal, maar er was geen wedstrijd en dat kwam goed uit want ze is nog een beetje voorzichtig met die hersenschudding die ze had. Ze is zo goed als genezen, maar we willen voorlopig toch nog even voorzichtig blijven en niet te gek doen. Op woensdag had ik met Julie afgesproken. We zouden naar Granville Island in Vancouver gaan, maar omdat het zo druk was op de wegen ben ik via Queen Elizabeth Park gereden om daar eerst een paar foto's te nemen van het zicht. Daarna reden we verder naar Granville Island, daar waren we al een hele tijd niet meer geweest. Het is hier altijd zo gezellig met muzikanten en terrasjes die altijd lekker druk zijn. We liepen door de overdekte markt, kochten wat fruit, een lekker vers brood voor bij de spaghetti vanavond en nog een paar dingetjes voordat we naar Tap & Barrel Bridges gingen voor lunch. De lunch was redelijk goed en we hebben lekker bijgekletst over van alles en nog wat. Daarna liepen we nog eventjes langs het water voordat we weer naar huis gingen. Het was weer een gezellig dagje.

Ik was nog bij Costco gaan winkelen, het is een groot warenhuis waar je lid van moet zijn en je kan daar van alles kopen: van voedingswaren tot kleding, medicatie, huishoudproducten, elektronische apparaten en zoveel meer. Ik had wel een heel lijstje van dingen die ik nodig had, maar het meeste waren wel voedingswaren. Ik kocht kip, zalm, kaas, fruit, brood, snacks, groenten, lekkers voor de hondjes, een mooie bloes voor mij en nog wat andere zaken. Zo een $350 CAD (245 euro) verder en we hadden weer genoeg in huis voor een tijdje. Ze hadden daar nog een mooie hoodie die Ava misschien wel graag wou hebben, ze draagt zo graag hoodies. Nu was deze hoodie op reclame en kreeg je $5 (3.50 euro) korting en kostte die nu maar $14.99 (10.50 euro). Maar ik durfde het niet te kopen, dus ik had er een foto van genomen zodat ik het haar kon laten zien na school. Ze vond het een hele mooie hoodie, dus ik ging de dag erna weer terug naar Costco (gelukkig is dat maar een 10 minuten rijden) om die hoodie voor haar te kopen en ik kocht ook nog wat meer aardbeien want die ik gisteren had gekocht waren heel lekker. Ava was heel blij met haar nieuwe hoodie en droeg deze de dag erna al naar school.
 


De eerste dag van september, zonnig en warm en bloemetjes in de tuin

Een selfie van ons drietjes

Ava in haar nieuwe outfit op de eerste dag van school


Het mooie Rocky Point Park in Port Moody bij Vancouver




Zichten vanuit Queen Elizabeth Park in Vancouver, BC, Canada




Bezoekje aan de Public Market op Granville Island in Vancouver





Lekker vers brood van Granville Island

Lunchen bij Tap & Barrel Bridges op Granville Island in Vancouver



Nog even slenteren aan het water bij Granville Island in Vancouver




Een Merino wollen bloes voor mij van Costco

Ava en haar nieuwe hoodie van Costco

Een paar bijhorende videotjes





Michael wilde graag naar een camper gaan kijken, maar deze keer was de camper in Ladysmith op Vancouver Island. Dus een paar weken geleden hadden wij besloten om een ferry trip heen en terug te boeken voor de komende zaterdag want de ferries zijn zo vlug volzet. Die zaterdag was nu aangebroken, het was een mooie zonnige dag en het zou aangenaam weer zijn met een 23 graden. We namen de hondjes ook mee en het zou zeker ook een goede oefening zijn voor Sadie. We hadden de ferry voor 8u45 geboekt vanaf Horseshoe Bay in West Vancouver naar Departure Bay in Nanaimo op Vancouver Island, een overtocht van 1 uur en 40 minuten. We waren bijna een uur op voorhand daar, het was al behoorlijk druk. We parkeerden de auto op de strook waar we moesten aanschuiven en liepen even tot aan Horsheshoe Bay Village om daar nog even van het toilet gebruik te maken voordat we terug naar de auto gingen. Ik nam alvast een paar foto's van de mooie zichten bij Horseshoe Bay, we zagen ook een paar zeehondjes in het water. Ze riepen een goed half uur op voorhand al af dat iedereen weer terug naar de auto zou moeten gaan want ze gingen vlug beginnen met het boarden. We zaten nog geen 5 tot 10 minuten in de auto als we de ferry mochten oprijden. Eens geparkeerd op de ferry moesten we even zoeken naar de "hond vriendelijke" trappen die ons naar het buitendek brachten waar een speciaal dierengebied is. Sadie mag natuurlijk overal op de ferry komen zolang ze haar hesje aan heeft, dus daar maakte ik zeker gebruik van om met haar ook even binnen te gaan wandelen. We wandelden door het cafetaria, langs de rijen met mensen die op de zetels zaten en wat deed ze het goed. Ze bleef mooi langs mij en negeerde alles rond haar. Daarna gingen we ook nog een rondje maken op het buitendek en ik heb natuurlijk ook wat foto's genomen van de mooie zichten die we hadden vanop de ferry. We hadden mooie zichten op Lighthouse Park in West Vancouver, de Lions Gate Bridge en de gebouwen van downtown Vancouver...zo mooi! Ze riepen ook af dat we mogelijk een stukje om moesten varen omdat er walvissen gespot waren, maar jammer genoeg waren die snel weer verdwenen en hebben we ze niet gezien. Spijtig, want dat zou pas een overtocht geweest zijn met het zien van walvissen!

Na zo een uur en 40 minuten kwamen we in Nanaimo aan en moesten we nog een stukje rijden naar Ladysmith waar de camper stond bij Campers Corner. Het was een mooie camper, maar wel wat ouderwets want die was van 2004. Wij vonden het best een grote en hoge camper alsook nogal breed, maar dat gaf wel het gevoel dat er binnen genoeg ruimte was. We hebben de camper goed onderzocht en het zag er toch een beetje te oud uit en de man zei dat het dak voorheen ook een lek had dat gemaakt was. Nu schrikt het ons toch af als het voorheen al lekte dat we in de toekomst nog meer lekken zullen krijgen en dat andere dingen misschien niet meer zo goed zullen werken omdat deze toch bijna 20 jaar oud is. We hebben de vriendelijke man bedankt dat we mochten komen kijken en dat hij tijd had gemaakt voor ons. We zullen er eens goed over nadenken en houden hem dan wel op de hoogte, maar ik vrees dat deze het niet gaat worden. Het was nu bijna lunch, ik had broodjes gemaakt en die aten we ergens op een bankje op en daarna gingen we bij Dairy Queen langs voor een ijsje als dessert. We zaten daar lekker buiten onder een parasolletje met de hondjes, het was aangenaam warm en dat smaakte heel lekker! Daarna reden we weer terug richting Nanaimo en zijn daar nog bij een mooi park aan het water gestopt om wat te wandelen. Het park heette "Pipers Lagoon Park" en gelukkig konden we nog een parkeerplaats vinden bij dit park. We liepen tot aan het water en hadden daar mooie zichten op de zee en de eilanden er tussenin. Verder waren er grote rotsen waar je over kon klimmen, maar dat is niet aan mij besteed. We liepen daar een stukje tussen twee rotsen door en hadden daar ook mooie zichten zonder dat we moesten klauteren en klimmen. Hier hebben we een tijdje genoten voordat we weer terug richting de ferry terminal gingen.

Eens bij de terminal parkeren we de auto weer en laten we de hondjes nog even uit, daar was een pleintje met gras en waterbakjes voorzien. Een half uur voordat de ferry zou vertrekken gingen we weer naar de auto en al vlug riepen ze weer af dat iedereen naar zijn auto moest gaan want ze zouden de ferry beginnen te laden. We waren 1 van de eersten om de ferry op te rijden en eens de auto geparkeerd stond konden we weer naar het ferry deck via de dieren toegang voor honden. We zaten daar weer beschut van de wind en kwamen daar wat andere mensen tegen met hele lieve honden. We zagen 2 grote honden die een mix waren van een Saint Bernard en Pyrenese Berghond. Wat een mooie en lieve honden, ze waren beiden 9 jaar oud. Toch eigenlijk wel fijn dat er zo een hondengebied is op de ferry, zo kom je ook nog aan de praat met de eigenaars van andere honden. We zaten gezellig op een bankje uit de wind te kletsen met elkaar en af en toe met andere mensen. Ik ging nog een paar keer met Sadie over het deck en ook binnen deden we nog een paar rondjes en zo was de ferry trip van een uur en 40 minuten ook snel om. Ik nam onderweg ook nog wat foto's en had geluk dat Vancouver er redelijk helder bij lag, ik kon Mount Baker ook in de verte zien alhoewel de lucht wat rokerig/wazig was. Ik had een foto kunnen nemen van Lighthouse Park in West Vancouver met de stad op de achtergrond alsook een iets of wat wazige Mount Baker erbij. Ik was daar heel blij mee, want dit zicht kan je vanaf geen enkele andere plaats zien. Dat moet nogal een zicht zijn op een super heldere dag, maar ik was al blij genoeg dat ik het zo ook mocht zien. We hebben een heerlijk dagje gehad en nu waren we moe en voldaan weer thuis.



Bij de Horseshoe Bay Ferry terminal in West Vancouver

We zagen een zeehondje bij Horseshoe Bay in West Vancouver

Sadie op de ferry op weg naar Nanaimo, Vancouver Island

Ava op de ferry die een boek aan het lezen was

Mooie zichten vanop de ferry op weg naar Nanaimo, Vancouver Island








De camper die we gingen bekijken. Foto geplukt van internet omdat ik zelf geen foto genomen had:  https://www.rvrentals.com/rv/2004-gulf-stream-bt-cruiser-5210bt-76431

Het mooie Pipers Lagoon Park in Nanaimo, Vancouver Island



Een Amerikaanse Visarend in de boom (kan je hem vinden?)


Zichten vanop de ferry terug naar Horseshoe Bay in West Vnacouver






We zagen ook een cruise schip onderweg







Een paar bijhorende videotjes










De camper op Vancouver Island gaat het niet worden, te groot en toch wat te oud. We zijn bij ons in de buurt nog naar een camper gaan kijken, deze zijn we in de zomer al eens gaan bekijken maar hadden er toen niet meer over nagedacht. Deze is hoog en smaller, het is zo een soort bestelbus die specifiek omgebouwd is tot een camper. Deze heeft een mooie plattegrond/indeling als ik het moet zeggen, ruimte genoeg voor ons alsook met een toilet. Jammer genoeg is het een ouder Koreaans koppel dat deze camper verkoopt en hun Engels is niet zo goed, zelfs de zoon die erbij was had moeite met Engels. Hij zei dat de luifel niet goed werkte maar kon verder niet uitleggen hoe of wat. Verder weten we ook niet echt of het water en de elektriciteit en dergelijke fatsoenlijk werkt. De camper start zonder problemen, maar als je niet alles kan uittesten weet je ook niet direct wat je koopt. Dus voor nu gaan we deze ook aan ons voorbij laten gaan, want het geeft ons niet direct dat wow gevoel. Michael zoekt ondertussen weer verder en wie weet wat we nog gaan tegenkomen, er is ook geen haast bij om nu een camper te kopen. Het is eindelijk wat minder warm en we hebben ook wat regenachtige dagen, die zijn goed om wat te koken en te bakken. Ik had een lekkere pot spaghettisaus gemaakt en ook chocolate chip cookies gebakken, die heeft Ava altijd zo graag. Ik ben met Sadie ook naar een beoordeling moeten gaan van de blindengeleidehonden organisatie. Dit was om te zien hoe ze op vanalles reageerde en heeft niet heel veel te maken met wat ik haar geleerd heb tot nu, enkel dat we haar leren om zo weinig mogelijk op vanalles te reageren (stofzuiger, blazer, paraplu, haardrogers en dergelijke). Ik mocht niet meer naar binnen en moest in de gang blijven wachten. Een dame kwam haar halen en een goede 10 minuten later stond Sadie alweer buiten. De dame die haar mee naar binnen had genomen zei dat ze het goed had gedaan, dus nu even afwachten of we iets horen over deze beoordeling.

We hadden de komende dagen ook nog een paar keer afgesproken met Scout en Lynn zodat de hondjes af en toe wat konden spelen. Verder hebben we onze gewoonlijke wandelingen gedaan en verder niets bijzonders die week. Aan het einde van de week hadden we weer mooie zonnige dagen en ik wilde zo graag toch nog eens naar Stanley Park gaan om te zien of er al wat herfstkleurtjes te bespeuren zijn. Jammer genoeg wilde het verkeer niet meewerken en als ik dan via google maps ging kijken hoelang het was om naar Stanley Park te rijden, dan was het telkens een 50-55 minuten en dat om 10u 's morgens. Ik had echt geen zin om bijna een uur in het verkeer te zitten voor een trip die met een stuk minder verkeer maar 25 minuten is. Ik wachtte dan maar af tot de volgende dag en jammer genoeg was het toen weer van hetzelfde, dan maar een alternatief zoeken. Ik ben dan naar Deer Lake gegaan en na hier wat rond te wandelen en al wat herfstkleurtjes te zien ben ik naar Burnaby Mountain Park gereden, daar begon het ook al een klein beetje te kleuren. De rozen stonden daar nog volop in bloei, wat mooi. Ik heb hier nog een rondje gewandeld voordat ik weer naar huis ging want ik voelde me precies niet zo lekker. Gelukkig was ik nu niet ver van huis en was ik blij dat ik niet naar Stanley Park was geweest, want een half uur rijden als je je niet zo goed voelt is ook niet aangenaam. En het is toch ook mooi om de kleinere lokale plekjes te bezoeken, daar geniet ik net zoveel van. Stanley Park lukt hopelijk volgende maand dan wel eens. De dag erna had ik normaal klas met Sadie alsook mijn hart revalidatie in de namiddag, maar ik heb beiden afgezegd omdat ik me niet zo lekker voelde.

Ik had ook nog een email ontvangen van de puppy supervisor in verband met Sadie haar beoordeling en een video die ik online kon bekijken daar van. Ik vond het erg interessant om te zien en zo te horen deed ze het over het algemeen goed, maar toen ze dat harnas voor blindengeleidehonden aandeden ging ze met haar rug hangen en lopen alsof ze een plasje aan het doen was. Grappig om te zien, maar blijkbaar kan men daar niet veel aan doen met training en zal ze misschien toch niet kwalificeren voor blindengeleidehond. Gelukkig zijn er nog 2 andere opties en is ze geschikt voor kinderen met autisme of mensen met PTSD (Post Traumatisch Stress Syndroom) zoals veteranen, gepensioneerde brandweer personeel/politie agenten en dergelijke. Dit schreef de supervisor over Sadie haar beoordeling: "Sadie had nogal wat moeite had met het harnas voor geleidehonden, het zal haar er waarschijnlijk van weerhouden om geleidehond te worden. Gelukkig zal dit haar niet diskwalificeren voor de andere twee opties. Afgezien van het harnas scoorde ze afwezig en zeer mild op de meeste dingen en mild op lichaamsgevoeligheid (wat vooral te maken heeft met dat harnas) en afleiding en snuffelen/iets van de grond willen oppikken. Afwezig en zeer mild is geen probleem, terwijl mild ook nog heel goed te doen is om mee te werken. Matig en ernstig zijn zaken waar we ons wel zorgen over maken, maar gelukkig heeft Sadie dat nergens aangetoond." Dus we moeten nog een beetje werken aan het snuffelen/vanalles willen oppikken van de grond en afleiding rond andere honden en ik zou binnen een paar dagen met de 2 supervisors afspreken om nog wat met hen te oefenen en nog wat extra tips mee te pikken hiervoor.



Mijn lekkere chocolate chip cookies vers uit de oven

Herfstkleurtjes bij het mooie Deer Lake Park in Burnaby bij Vancouver





Bezoekje aan Burnaby Mountain Park bij Vancouver











In het weekend hebben we niet veel meer gedaan, Ava had op zondag een voetbalwedstrijd en omdat ik me toch een stuk beter voelde ben ik ook gaan kijken. Ze heeft een goede wedstrijd gespeeld en het team doet het redelijk goed samen. Michael had weer een camper gevonden die hem interesseerde en ik vond deze ook wel erg goed, maar natuurlijk was deze weer op Vancouver Island en toen ik keek voor ferry reserveringen was er niets meer te vinden. Michael had een telefoongesprek met deze mensen, een gepensioneerd koppel die deze camper heel goed hebben onderhouden. Michael vertelde hen dat we in de komende weken nog eens zullen proberen om naar Vancouver Island te gaan. Nu keek ik op woensdag nog eens op de BC Ferries website voor reserveringen voor dit weekend en tot mijn grote verrassing konden we reserveren, zowel voor de heenweg als de terugweg! Michael zei om het te reserveren en dan gaan we er maar weer een dagtripje van maken! En ik adviseer al de mensen die hier op vakantie komen van overzee altijd dat je minstens een week moet uitstrekken om Vancouver Island te bezoeken, terwijl wij nu en dan een dagje op en neer gaan voor een bezoekje...haha! Niet alle toeristen die hier van overzee op vakantie komen hebben de kans om het jaar erna ofzo terug te komen om langer te blijven, natuurlijk. We willen zelf Vancouver Island in de toekomst ook gaan ontdekken (met de camper die we mogelijk gaan kopen) en er langere tijd doorbrengen. Maar op dit moment zijn wij een speciaal geval en geldt dat niet voor ons, hihi want wij gaan gewoon een dagje heen en weer.

Ik had met de 2 supervisors afgesproken en Sadie deed het heel goed en door haar te zien met hen en zelf weer wat te oefenen geeft het mij weer meer zelfvertrouwen om thuis verder te blijven trainen met Sadie. We spraken ook over de evaluatie en wanneer de volgende groep honden zou beginnen met gevorderde training, hij noemde Sadie natuurlijk niet, want ze hebben nog geen beslissingen genomen in verband met welke honden verder gaan...maar hij zei dat 4 honden in oktober zouden beginnen en 6 honden in november. Ze gaan in de komende paar weken beslissen welke honden verder gaan naar de gevorderde training. Ik had er op dat moment niet bij stil gestaan, maar toen ik naar huis reed zat ik daar toch wel even aan te denken dat Sadie misschien nog maar een maand of hoogstens 2 maanden bij ons zal zijn. Jee, dat valt dan toch wel even zwaar...maar daar doen we het wel voor natuurlijk. Sadie en haar broertjes/zusjes zijn nu 1 van de oudste in training, dus de kans zit erin dat ze ons binnenkort ons al moet verlaten. Ach, wat zullen wij die lieve snoet missen! En ik denk dat Tiny haar ook gaat missen, ze zijn soms toch zo lief samen en voor Tiny is het ook fijn dat ze niet alleen thuis moet zijn als ik ergens heen moet zonder honden. Ik hou jullie op de hoogte als ik meer nieuws heb en voorlopig doen we gewoon verder met de training en proberen we nog zoveel mogelijk van haar ontzettend lieve persoonlijkheid te genieten.

Zaterdag was het dan weer tijd voor deze 3 gekke Canadezen met 2 honden om de trip te maken naar Vancouver Island om naar een paar campers te gaan kijken. We hopen ook om een paar mooie plekjes mee te pikken onderweg, als er tijd voor is. We hadden de ferry van 8u45 geboekt, dus je moet dan ten laatste een half uur op voorhand daar zijn. Wij zijn liever te vroeg dan te laat en waren al een uur op voorhand aanwezig. We liepen nog even naar Horseshoe Bay Village met de honden en dan weer terug naar de auto want zo'n 40 minuten voordat de ferry vertrekt roepen ze al af dat je terug naar je auto moet gaan want ze gaan snel beginnen met het boarden. Al snel stonden we op de ferry met de auto en zochten we het hondenvriendelijke plekje weer op op het buitendek. Gelukkig was het mooi weer en konden we daar lekker buiten zitten, het was wel fris en redelijk winderig. We gingen na een tijd onder het overdekte deel zitten want het waaide toch erg hard. De vaart verliep vlot en rond 10u30 reden we van de ferry af met als eerste bestemming Qualicum Beach waar we een camper gingen bekijken bij een zekere "John. We hadden om 11u30 met hem afgesproken, dus we zouden een beetje te vroeg zijn en zijn dan even bij Rathtrevor Beach Provincial Park gestopt om tot aan het strand te wandelen. Hier hebben we een 15-20 minuten langs het water gewandeld voordat we weer verder gingen. John stond ons al op te wachten en het was zeker een mooie camper, maar deze had toch wel wat schade en gaf ons niet direct dat wow gevoel. We bedankten hem voor zijn tijd en zouden hem op de hoogte houden. Deze was van 2008 en had 78,200km op de teller en hij vraagt er $74,900 CAD (ongeveer 52,200 euro) voor. Daarna reden we verder naar Courtenay wat nog een goede 45 minuten rijden was voor de volgende camper te bekijken, maar eerst gingen we lunchen want we hadden ondertussen honger gekregen.

Na onze lunch kwamen we aan bij "Russ" waar de camper ook al klaar stond met de deuren open. Het was dezelfde camper als die van John, maar 4 jaar jonger alsook wat duurder. Wow, deze camper zag er bijna splinternieuw uit, ook al was deze al 10 jaar oud. Heel goed onderhouden, zowel de binnen- als de buitenkant en met lage kilometers (58,300km). Deze had ook een deel extra's en vele dingen die nieuw waren (nieuwe generator, nieuwe batterij, nieuwe banden, nieuwe verflaag op het dak, nieuwe veren achteraan, etc). We waren bijna zo goed als verkocht, maar het is toch wel een enorm groot bedrag ($86,000 CAD wat ongeveer 60,000 euro) voor een 10 jarige camper. Dus we hebben hem heel erg bedankt en laten weten dat we hier toch wel even over moeten gaan nadenken of dit echt datgene is wat we willen, want het is niet zomaar een beetje geld. We reden rond 14u45 daar weg en moesten nog een uur en 20 minuten rijden tot aan de ferry terminal, maar wilden onderweg ook nog graag stoppen bij Little Qualicum Falls Provincial Park om daar hopelijk de trail te wandelen naar de Lower en Upper Falls. We kwamen daar aan rond 15u45 en hadden dan maar een goed half uur tot 45 minuten in het park omdat we rond 17u-17u15 aanwezig willen zijn bij de ferry voor de 18u15 afvaart terug naar Vancouver. We hadden besloten om eerst naar de Lower Falls te wandelen want we konden het water daar zo horen en dit was niet ver. De hele trail zou een 3km zijn en daar hadden we geen tijd meer voor, dus we bleven hier even bij de Lower Falls hangen voordat we weer verder gingen. Tja, dat komt ervan als je op een dag heen en weer gaat en zoveel in een dag wil proppen! Maar we willen zeker nog eens terugkomen voor een lange vakantie om Vancouver Island te ontdekken voor enkele weken. We stopten onderweg ook nog even bij Dairy Queen voor een lekkere Blizzard, daar zat Ava al na te vragen sinds lunch. Maar omdat we een goede lunch hadden gegeten, was de zin voor een ijsje er toen niet meer. Deze Blizzard hebben we dan in de auto op weg naar de ferry terminal opgepeuzeld en het had gesmaakt. We waren rond 17u15 aan de ferry terminal en ik was echt super moe van deze drukke volle dag. Ik raad het echt niet aan om zoveel op een dag te doen en zo een afstanden te rijden. Om 17u45 begon ze de ferry alweer de boarden met voortuigen. Op deze ferry hadden ze een overdekte plek op het buitendek voor de honden, geweldig! We mochten op de ferry nog genieten van een mooie zonsondergang en daarna was het al vlug donker en was er niet meer zoveel te zien. Dus geen zichten meer op Vancouver, ik had er een paar van erg ver weg bij zonsondergang...niet de beste, maar ik heb er toch nog een paar foto's van genomen. Rond 20u30 waren we moe en voldaan weer thuis en zo komt er ook weer een einde aan september.


Bij vertrek met de ferry vanaf Horseshoe Bay in West Vancouver

Opweg naar Nanaimo op Vancouver Island vanaf Horseshoe Bay in West Vancouver









Kort bezoekje aan Rathtrevor Beach in Parksville op Vancouver Island


De hondjes tijdens onze lunch


De mooie camper van Russ in Courtenay



Bezoekje aan Little Qualicum Falls bij Qualicum Beach







Een lekkere Blizzard van Dairy Queen 

Bij de Departure Bay Ferry Terminal in Nanaimo op Vancouver Island

De speciale trappen voor de hondjes naar het hondendek op de ferry

Het hondenplekje op het buitendek van de ferry

Een paar selfies van ons op de ferry


Zichten vanop de ferry tussen Nanaimo (Vancouver Island) en West Vancouver

















Een paar bijhorende videotjes








Foto's zijn Copyright by Ann Badjura tenzij anders aangegeven! Je kan me contacteren via email als je mijn foto's wil gebruiken.  DANK BIJ VOORBAAT!