Onze avonturen van februari 2022!
~Je kan op de foto's klikken om een grotere versie te zien!
Het mooie Buntzen Lake in Anmore bij Vancouver
AANDACHT!! Ik krijg soms berichtjes in de "comments" onder mijn blog posts met vragen erin. Dikwijls zijn deze anoniem waardoor ik die persoon niet kan contacteren of een reactie kan sturen. Dus als je enige vragen hebt of gewoon contact wil opnemen, stuur me dan even een e-mailtje via "CONTACT". DANK BIJ VOORBAAT!
Eerst en vooral hoop ik dat alles nog steeds goed gaat met jullie in deze corona tijden??! Hopelijk begint alles bij jullie ook wat te versoepelen zoals hier. En natuurlijk wil ik graag telkens iedereen bedanken die hier regelmatig eens komt kijken en/of een leuk berichtje nalaat...dat stel ik erg op prijs en is fijn om te lezen natuurlijk! Ik hoop dat jullie nog steeds meelezen en een beetje genieten van de verhalen en foto's. Ik hoop dat het goed gaat met jullie allemaal!!
Eerst en vooral hoop ik dat alles nog steeds goed gaat met jullie in deze corona tijden??! Hopelijk begint alles bij jullie ook wat te versoepelen zoals hier. En natuurlijk wil ik graag telkens iedereen bedanken die hier regelmatig eens komt kijken en/of een leuk berichtje nalaat...dat stel ik erg op prijs en is fijn om te lezen natuurlijk! Ik hoop dat jullie nog steeds meelezen en een beetje genieten van de verhalen en foto's. Ik hoop dat het goed gaat met jullie allemaal!!
De eerste dag van februari beginnen we met heerlijk zonnig weer. Ava is naar school, Michael is werken, dus ik ga er van profiteren en ga ergens heen om wat foto’s te nemen. Ik had eerst naar Kitsilano Beach willen gaan, maar als ik op google maps keek naar het verkeer, viel het richting Vancouver erg tegen en ik had geen zin om een uur in het verkeer te zitten! Ik heb dan besloten om richting Buntzen Lake te gaan in Anmore, zo een 20-25 minuutjes rijden van mijn thuis. En wat was het daar toch weer mooi! Er was bijna geen wind, dus het water lag erbij als een spiegel. Ik liep daar een stukje langs het water en ging ook een stukje het bos is, wat was het een prachtige morgen! En ik ben bijna niemand tegen gekomen, dat is altijd wel een plus als je vroeg gaat. Omdat ik redelijk vroeg vertrokken was 's morgens ben ik nadat ik bij Buntzen Lake klaar was ook nog even langs Burnaby Mountain terug gereden om daar te stoppen voor wat mooie zichten. Het was daar ook prachtig en het was redelijk helder, dus dat zorgde voor mooie zichten. Na een tijdje hier rond te wandelen en wat foto’s te nemen ben ik naar huis gereden en was het tijd voor lunch. Ik ben Ava te voet van school gaan halen, want het was echt zo een heerlijk dagje en het voelde aan als lente. De rest van die week deed ik het rustig aan, beetje poetsen, beetje koken, etc...
We hadden ook nog een mooie zonsondergang, daar geniet ik altijd van en als ik nergens heen ga dan neem ik ook al eens foto’s van bij ons thuis omdat wij toch soms wel een mooi zicht hebben op de zonsondergang. In het weekend gingen we weer winkelen en op zondag had Ava een voetbal wedstrijd. Het was lang geleden dat het hele team aanwezig was, meestal is er wel iemand die niet kan of ziek is. Maar deze keer waren ze er allemaal en daar namen we een foto van. Ze hadden een goede wedstrijd gespeeld en hadden gewonnen. Op die namiddag zijn wij met Shila gaan wandelen en na onze wandeling gingen we ook even naar het honden park zodat ze daar los kon lopen. Het was weer fijn om Shila te zien en Lynn had ook nieuws voor ons. Ze vertelde ons dat Shila gekozen was als fokhond, ze moeten nog een paar bloed onderzoeken doen om zeker te zijn. Maar de kans is groot dat we haar kunnen overnemen in de toekomst. Wanneer weten we nog, ze fokken haar misschien ook nog niet als ze voor de tweede keer loops zal worden in juni ergens. We zullen ook eens met de dame moeten afspreken van de blindengeleidehonden organisatie, dus het zal nog niet voor binnekort zijn. Maar Ava was al helemaal happy dat ze fokhond gaat worden en dat de kans groot is dat ze onze hond zou kunnen worden. Dus, nog even afwachten.
Na het weekend belde mama en ik weer, dat is altijd gezellig want we tetteren er op los over vanalles en nog wat. De volgende keer zullen we weer eens Skypen want het is ook altijd fijn om elkaar weer eens te zien. Ik kreeg op maandag ook een berichtje van Lynn om te vragen of wij op woensdag op Shila konden passen van 10u30 tot 16u30. Lynn moest naar een vergadering en de hond kon niet mee, dus in plaats van haar bijna een hele dag alleen thuis te laten, vroeg ze zich af of wij haar konden nemen. Ja, dat kon. Michael moest die dag met zijn moeder naar een paar afspraken in de voormiddag, maar zou rond 13u-14u daarmee klaar zijn. Dit betekende wel dat Tiny bij mij zou blijven, maar dat is eigenlijk goed want zo kunnen we zien of die twee wel samen kunnen zijn. Tiny is niet altijd zo goed met grote honden, dus hopelijk zal het vlot verlopen. Ik had niets tegen Ava gezegd, want dan zou ze mopperig zijn dat ze de hele dag naar school moest en ik Shila zou hebben. We gaan haar dan verrassen als we haar te voet van school gaan halen met Shila op woensdag.
We hadden ook nog een mooie zonsondergang, daar geniet ik altijd van en als ik nergens heen ga dan neem ik ook al eens foto’s van bij ons thuis omdat wij toch soms wel een mooi zicht hebben op de zonsondergang. In het weekend gingen we weer winkelen en op zondag had Ava een voetbal wedstrijd. Het was lang geleden dat het hele team aanwezig was, meestal is er wel iemand die niet kan of ziek is. Maar deze keer waren ze er allemaal en daar namen we een foto van. Ze hadden een goede wedstrijd gespeeld en hadden gewonnen. Op die namiddag zijn wij met Shila gaan wandelen en na onze wandeling gingen we ook even naar het honden park zodat ze daar los kon lopen. Het was weer fijn om Shila te zien en Lynn had ook nieuws voor ons. Ze vertelde ons dat Shila gekozen was als fokhond, ze moeten nog een paar bloed onderzoeken doen om zeker te zijn. Maar de kans is groot dat we haar kunnen overnemen in de toekomst. Wanneer weten we nog, ze fokken haar misschien ook nog niet als ze voor de tweede keer loops zal worden in juni ergens. We zullen ook eens met de dame moeten afspreken van de blindengeleidehonden organisatie, dus het zal nog niet voor binnekort zijn. Maar Ava was al helemaal happy dat ze fokhond gaat worden en dat de kans groot is dat ze onze hond zou kunnen worden. Dus, nog even afwachten.
Na het weekend belde mama en ik weer, dat is altijd gezellig want we tetteren er op los over vanalles en nog wat. De volgende keer zullen we weer eens Skypen want het is ook altijd fijn om elkaar weer eens te zien. Ik kreeg op maandag ook een berichtje van Lynn om te vragen of wij op woensdag op Shila konden passen van 10u30 tot 16u30. Lynn moest naar een vergadering en de hond kon niet mee, dus in plaats van haar bijna een hele dag alleen thuis te laten, vroeg ze zich af of wij haar konden nemen. Ja, dat kon. Michael moest die dag met zijn moeder naar een paar afspraken in de voormiddag, maar zou rond 13u-14u daarmee klaar zijn. Dit betekende wel dat Tiny bij mij zou blijven, maar dat is eigenlijk goed want zo kunnen we zien of die twee wel samen kunnen zijn. Tiny is niet altijd zo goed met grote honden, dus hopelijk zal het vlot verlopen. Ik had niets tegen Ava gezegd, want dan zou ze mopperig zijn dat ze de hele dag naar school moest en ik Shila zou hebben. We gaan haar dan verrassen als we haar te voet van school gaan halen met Shila op woensdag.
Zichten vanop Burnaby Mountain bij Vancouver
Een mooie zonsondergang van bij ons thuis bij Vancouver
Een paar bijhorende videotjes
Voor 1 of andere reden had ik zin in oliebollen en ik had een goed recept gevonden via Jeroen Meus (Belgische kok) online. Dat wilde ik graag uitproberen, dus ik ging oliebollen maken. Ooooh wat waren ze lekker! Ava heeft er ook een paar gegeten als ze thuis kwam van school en Michael peuzelde er ook een paar van en ze vielen goed in de smaak! Dat recept ga ik zeker nog wel eens gebruiken. Op dinsdag had ik met Julie afgesproken, ze heeft het zo druk de laatste tijd en dit is waarschijnlijk weer de laatste keer dat ik haar zie voor een tijdje. Ze werkt redelijk veel en gaat met haar man de laatste week van februari naar Mexico. We hadden afgesproken voor brunch bij Izba Bistro, een mix van Canadese en Poolse gerechten. Julie bestelde eggs benedict, maar in plaats van geserveerd te worden op English muffins werden deze geserveerd op aardappel pannekoekjes. Ik had "Stuffed French Toast" (verloren brood/brood gewenteld in ei en gebakken in de pan) besteld met brie kaas ertussen en overgoten met vers fruit, maple siroop (Ahoorn siroop) en slagroom. Wat was dat heerlijk! We hebben er van genoten. Daarna gingen we naar een shopping centrum in de buurt voor een paar dingetjes. We liepen daar wat rond, kochten een paar dingen en daarna was het weer tijd om naar huis te gaan. Het was weer gezellig zoals altijd!
De volgende dag kwam Lynn hier aan rond 10u30 met Shila, wat was die hond blij mij te zien. Ik denk dat ze ons ondertussen wel redelijk goed kent. Tiny was nog bij mij omdat Michael met zijn moeder naar een afspraak moest. In eerste instantie grommelde Tiny wel wat op Shila, zo voor te zeggen van "wat doet gij hier in mijn territorium". Ik liet haar los op de vloer en Shila was ook los en na een beetje gegrommel van Tiny heb ik niets meer gehoord en waren beiden honden op hun gemak. Oef, wat een geluk. Lynn zei dat ze rond 16u-16u30 terug zou zijn. Geen probleem, ik hou me wel bezig met die twee honden! Ik liet de twee honden even aan elkaar wennen en dat ging goed. Ik had de garagepoort dicht gedaan en de vuilbakken bij de trappen gezet aan de zijkant van het huis, zodat ik de honden achter in de tuin los kon laten rennen. Oh wat hadden ze toch plezier om achter elkaar aan te rennen. Ik heb hun een tijdje laat rond rennen en daarna zijn we voor een stevige wandeling gegaan hier in de buurt. Na die wandeling waren beiden honden goed moe en hebben ze allebei een dutje gedaan. Zo lief om te zien dat ze het bij elkaar kunnen uithouden, zeker als Shila in de toekomst onze hond zou worden. Michael was rond 13u30 terug en heeft Tiny naar zijn moeder gebracht. Als hij terug was hebben we nog wat met Shila gespeeld en zijn dan samen met Shila naar de school gewandeld om Ava op te halen van school. Wat keek ze toch verrast als ze buiten kwam en Shila zag. Nee, het was niet "Ooooh mama en papa zijn hier, maar Oooooh Shila is hier"...hahaha, we hadden ook niet anders verwacht! Ava was blij om Shila te zien en natuurlijk ook dat ze haar aan haar vriendinnetje kon laten zien. We liepen langs haar vriendinnetje haar thuis om haar af te zetten en haar ouders kwamen ook even hallo zeggen tegen "Shila". De hond is echt geliefd door iedereen, ze is zo lief en vriendelijk! Eens thuis, heeft Ava nog lekker met Shila gespeeld en geknuffeld voordat Lynn haar weer kwam halen! Het was een geslaagd dagje met Shila en ik vond toch dat ze vrij gemakkelijk was om bij ons te hebben, dat is toch positief!
Die week deden we niet veel meer, beetje huishouden en koken. In het weekend gingen we weer wandelen en het begint een beetje lente achtig te worden. We kwamen hier en daar al wat krokusjes tegen die beginnen te bloeien, zo mooi! Wear Red Canada wordt jaarlijks op 13 februari in heel Canada gevierd om het bewustzijn over de gezondheid van het hart van vrouwen te vergroten. Dus op die dag moest ik natuurlijk ook iets roods dragen! Ik heb zelfs een rode bloes met kleine witte hartjes op, dus die droeg ik op die dag! Vooral ook omdat ik zelf een hartaandoening heb en het is dan toch even belangrijk om daar bij stil te staan. Na het weekend had ik met Marina afgesproken en we gingen de Katzie Loop wandelen bij Pitt Lake. Die loop is een 6.6km lang en het is een vlakke wandeling, dus goed te doen. Het was in elk geval niet zo mistig en bewolkt vergeleken met de vorige keer als ik met haar daar was. We konden de bergen redelijk goed zien ookal hingen er wat lagere wolken. We begonnen bij de parking een stukje door het bos op en liepen daar dan langs een soort beekje op met mooie reflecties. We kwamen na zo een 2km een uitzicht toren tegen en genoten hier van de zichten wat hogerop. We hoorden de ganzen, zwanen en eenden kwateren want hier kan je meestal vele vogelsoorten vinden. Onze wandeling ging vlot en we waren op een dikke twee uurtjes klaar met de wandeling. Ik was toen wel klaar en was een beetje moe, ik voel dan toch dat ik niet langer dan 2 uren aan de gang kan blijven voordat ik een tijdje moet rusten. Gelukkig kon ik in de auto zitten op de weg naar huis, dan kan mijn lichaam toch even rusten, he. We hadden een heerlijk dagje samen en zullen vlug weer eens afspreken!
Lekkere oliebollen/smoutebollen
Lekkere lunch met Julie bij Izba in Coquitlam bij Vancouver
Shila op bezoek voor een dagje
Niet te dichtbij komen, Shila...haha
Wat heeft Shila toch een lieve snoet!
Beide honden zijn uitgeteld!
Een prachtige maan vanuit onze tuin gezien
Lente kriebels, krokusjes tijdens een wandeling in onze buurt
Lekkere lunch met Julie bij Izba in Coquitlam bij Vancouver
Shila op bezoek voor een dagje
Niet te dichtbij komen, Shila...haha
Wat heeft Shila toch een lieve snoet!
Beide honden zijn uitgeteld!
Een prachtige maan vanuit onze tuin gezien
Lente kriebels, krokusjes tijdens een wandeling in onze buurt
Een prachtige zonsondergang met Mount Baker vanuit onze tuin (met dank aan een grote plas op onze buren hun garage voor mooie reflecties)
Wear Red Canada, ik droeg mijn rode bloes met hartjes
Kaart van de Katzie Loop bij Pitt Lake in Pitt Meadows bij Vancouver
Bezoek aan Pitt Lake met Katzie Lake Loop wandeling
Wat bijhorende videotjes
Een paar dagen later hadden we een prachtige zonsondergang met felle kleuren. Toch fijn dat ik dit goed kan zien van bij ons thuis en dan hoef ik soms niet ver te rijden voor een mooie zonsondergang. In het weekend gingen we weer winkelen en had ik ook weer eens lekkere spruitjes gebakken in de oven, dat heb ik altijd zo graag en dan maak ik daar wat zoete aardappel puree bij en een stukje kip of zalm...beiden vind ik heerlijk. Michael zijn verjaardag was op het einde van de komende week en zijn moeder wilde een cake bakken, maar we hadden nog een coupon van Dairy Queen waar je $5 korting kreeg op een ijscreme taart en die wilde Michael graag voor zijn verjaardag. Zo moest zijn moeder geen cake bakken en hadden we een lekkere ijstaart voor hem, want we hebben allemaal graag ijscreme! Er waren ook nog andere coupons van Dairy Queen en die zouden 20 februari vervallen, dus we gingen te voet naar Dairy Queen (een goed half uurtje wandelen) om die coupons te gebruiken voor een lekker ijsje. Michael en Ava hadden een "Blizzard", dat is vanille ijs gemixt met oreo koekjes of smarties of dergelijke...er zijn verschillende keuzes. Als je er 1 kocht, kreeg je de tweede voor een euro en een half. Ik had een softijs gedompelt in chocolade, die was ook maar anderhalve euro, normaal kost zo een ijsje 3 euro. Het was redelijk mooi weer en op de terug weg naar huis genoten we van ons ijsje en zo was de namiddag alweer om. We konden Shila dit weekend niet zien want ze had Kennelhoest en omdat Tiny ook bij ons blijft ’s nachts was het beter om een paar weken Shila niet te zien want Kennelhoest is erg besmettelijk.
Het was ook een verlengd weekend en op 21 februari was het "Family Day", wat een betaalde dag is. Michael en Ava waren dus ook nog thuis op die dag, we zijn naar de shopping gegaan omdat Michael een horloge had gezien die hij graag wilde hebben. Wij kochten deze dan voor zijn verjaardag. We liepen nog door een paar andere winkels en kochten nog wat benodigheden en zo was ons dagje alweer om. Ava had op dinsdag ook nog een dag vrij, ze hadden een pedagogische studie dag. Het was heel mooi weer en we gingen samen naar Kitsilano Beach, maar omdat het verkeer die richting uit druk was gingen we eerst naar Queen Elizabeth Park. Daarna reed ik dan verder naar Kitsilano Beach, men had gezegd dat het hard zou gaan waaien dus ik dacht dat er zeker goed wat golven zouden zijn. Tot mijn verbazing was het helemaal niet waaierig aan het strand. Het was aangenaam, wel fris maar niet veel wind. Wat was het toch mooi! Ava klom daar op rotsen, dat vond ze fijn en ik kon op mijn gemak wat foto’s nemen. We genoten hier lekker samen en tegen de middag zijn we dan toch maar terug naar huis gegaan. Toen ik vertrok bij Kitsilano Beach moest ik een stukje om rijden en kwam ik bij het Vancouver Space Centre en Museum of Vancouver uit. Daar parkeerde ik even, want daar is zo een mooie fontijn met een metalen crab en daar wou ik een paar foto’s van nemen. Omdat de zon zo mooi scheen was er een mooi regenboogje te zien in het water. Daarna gingen we naar huis en eens thuis aten we lunch, die smaakte extra lekker nadat strandhangen. En het zag er naar uit dat het bij ons goed gewaaid had en nog steeds goed waaide.
Ava was de dag erna weer naar school en ik had afgesproken met Marina bij het Delta Heritage Airpark waar ik vorig jaar familie foto’s voor hun had genomen. Het is nog Amerikaanse zeearend seizoen en daar zitten er meestal een deel. Ze zijn daar wel het hele jaar door te zien, maar in de winter zijn er heel wat meer te zien. We hadden rond 9u30 afgesproken en gingen dan een paar kilometer langs het water op wandelen. Ik vertrok hier om 9u en kreeg onderweg een berichtje van Marina dat ze 10-15 minuten later zou aankomen, geen probleem. Ik was er om 9u25 en liep even rond bij de vliegtuigjes dichtbij de parking, dit zijn allemaal oude vliegtuigen...mooi om te zien. Als Marina er was (ze had haar hond Amy ook bij) gingen we samen de dijk op en liepen daar het pad langs het water op. We gingen een uurtje wandelen en dan zouden we ons terug draaien, dus 2 uren in totaal. Het is de laatste paar dagen goed koud geweest met -3 graden overdag en -6 ’s nachts en we konden zien dat stukken van het water bij het strand bevroren waren. Al vlug kwamen we een jonge Amerikaanse zeearend tegen die daar op een vogelhuisje zat in het veld, prachtig! Wat zijn het toch geweldige vogels, deze was nog onder de 2 en half jaar oud omdat hij nog geen witte kop heeft. Die witte kop krijgen ze pas nadat ze 2 en een half 3 jaar zijn en is pas volledig wit rond hun 5de levensjaar. Een stukje verderop zaten er een deel op elektrische palen langs het water. Ik denk dat ik er zeker een stuk of 5 zag, waarvan 1 volwassene met een witte kop. Die bleven daar rustig op die palen zitten terwijl wij eronder stonden om foto’s te nemen. Daarna liepen we terug en tegen dat we bij de auto waren hadden we toch een dikke 6km in de benen. Dat was weer voldoende voor vandaag, we namen afscheid en houden contact zodat we binnenkort misschien weer een wandeling kunnen doen.
Het was ook een verlengd weekend en op 21 februari was het "Family Day", wat een betaalde dag is. Michael en Ava waren dus ook nog thuis op die dag, we zijn naar de shopping gegaan omdat Michael een horloge had gezien die hij graag wilde hebben. Wij kochten deze dan voor zijn verjaardag. We liepen nog door een paar andere winkels en kochten nog wat benodigheden en zo was ons dagje alweer om. Ava had op dinsdag ook nog een dag vrij, ze hadden een pedagogische studie dag. Het was heel mooi weer en we gingen samen naar Kitsilano Beach, maar omdat het verkeer die richting uit druk was gingen we eerst naar Queen Elizabeth Park. Daarna reed ik dan verder naar Kitsilano Beach, men had gezegd dat het hard zou gaan waaien dus ik dacht dat er zeker goed wat golven zouden zijn. Tot mijn verbazing was het helemaal niet waaierig aan het strand. Het was aangenaam, wel fris maar niet veel wind. Wat was het toch mooi! Ava klom daar op rotsen, dat vond ze fijn en ik kon op mijn gemak wat foto’s nemen. We genoten hier lekker samen en tegen de middag zijn we dan toch maar terug naar huis gegaan. Toen ik vertrok bij Kitsilano Beach moest ik een stukje om rijden en kwam ik bij het Vancouver Space Centre en Museum of Vancouver uit. Daar parkeerde ik even, want daar is zo een mooie fontijn met een metalen crab en daar wou ik een paar foto’s van nemen. Omdat de zon zo mooi scheen was er een mooi regenboogje te zien in het water. Daarna gingen we naar huis en eens thuis aten we lunch, die smaakte extra lekker nadat strandhangen. En het zag er naar uit dat het bij ons goed gewaaid had en nog steeds goed waaide.
Ava was de dag erna weer naar school en ik had afgesproken met Marina bij het Delta Heritage Airpark waar ik vorig jaar familie foto’s voor hun had genomen. Het is nog Amerikaanse zeearend seizoen en daar zitten er meestal een deel. Ze zijn daar wel het hele jaar door te zien, maar in de winter zijn er heel wat meer te zien. We hadden rond 9u30 afgesproken en gingen dan een paar kilometer langs het water op wandelen. Ik vertrok hier om 9u en kreeg onderweg een berichtje van Marina dat ze 10-15 minuten later zou aankomen, geen probleem. Ik was er om 9u25 en liep even rond bij de vliegtuigjes dichtbij de parking, dit zijn allemaal oude vliegtuigen...mooi om te zien. Als Marina er was (ze had haar hond Amy ook bij) gingen we samen de dijk op en liepen daar het pad langs het water op. We gingen een uurtje wandelen en dan zouden we ons terug draaien, dus 2 uren in totaal. Het is de laatste paar dagen goed koud geweest met -3 graden overdag en -6 ’s nachts en we konden zien dat stukken van het water bij het strand bevroren waren. Al vlug kwamen we een jonge Amerikaanse zeearend tegen die daar op een vogelhuisje zat in het veld, prachtig! Wat zijn het toch geweldige vogels, deze was nog onder de 2 en half jaar oud omdat hij nog geen witte kop heeft. Die witte kop krijgen ze pas nadat ze 2 en een half 3 jaar zijn en is pas volledig wit rond hun 5de levensjaar. Een stukje verderop zaten er een deel op elektrische palen langs het water. Ik denk dat ik er zeker een stuk of 5 zag, waarvan 1 volwassene met een witte kop. Die bleven daar rustig op die palen zitten terwijl wij eronder stonden om foto’s te nemen. Daarna liepen we terug en tegen dat we bij de auto waren hadden we toch een dikke 6km in de benen. Dat was weer voldoende voor vandaag, we namen afscheid en houden contact zodat we binnenkort misschien weer een wandeling kunnen doen.
Mooie zonsondergang bij ons thuis in de buurt van Vancouver
Lekkere ijsjes van Dairy Queen
De horloge voor Michael zijn verjaardag
Zichten vanuit het mooie Queen Elizabeth Park in Vancouver
Zichten onderweg naar Kitsilano Beach in Vancouver
Een paar selfies bij Kitsilano Beach in Vancouver
Zichten op het honden strand en Vancouver
Zichten vanop Kitsilano Beach in Vancouver
Oude vliegtuigen bij Delta Heritage Airpark bij Vancouver, BC, Canada
Zichten vanaf de Boundary Bay Dyke Trail bij Delta Heritage Airpark
En we kwamen ook een deel Amerikaanse Zeearenden tegen
Wat bijhorende videotjes
Ik kreeg die week ook een bericht voor Ava dat ik een afspraak mocht maken voor haar 2de covid vaccinatie, dat heb ik dan gelijk maar gedaan en we zouden in het weekend gaan. De dag nadat ik met Marina was gaan wandelen stonden we op en was het helemaal wit buiten! Het had ’s nachts blijkbaar gesneeuwd en er lag toch een 3-4cm sneeuw. Het was wel zonnig ’s morgens en het warmde eigenlijk redelijk snel op en de sneeuw begon vlug weer weg te smelten.
Poeh en dan hoorde ik dat verschrikkelijke nieuws dat Rusland bij Oekraine is binnen gevallen? Jeee, wat erg voor die mensen in Oekraine en ik heb het gevoel dat zo goed als de hele wereld aan Oekraine’s kant staat! Canada doet zoveel mogelijk om de mensen van Oekraine te helpen waar mogelijk! Waar gaat deze wereld toch naartoe, eerst covid (wat nog niet voorbij is) en nu oorlog?? Ik hou mijn hart vast voor de toekomst en hoop dat er een oplossing kan komen!
Ik ging nog naar de Hollandshop om wat lekkers te kopen voor Michael zijn verjaardag de volgende dag, hij heeft graag wat snoepjes van die winkel. Verder had ik ook een koekjeskoek gemaakt voor hem op zijn verjaardag zelf. Ava en ik stonden op voordat Michael zijn werk vertrok en we gaven hem zijn cadeautjes. Hij was er heel blij mee en ’s avonds zouden we dan wel een lekker stukje cake eten. We gingen op zondag bij zijn mama vieren met een lunch die we gingen uithalen en die lekkere ijscreme taart. We hebben ’s avonds een beetje onder ons gevierd met een lekkere maaltijd en een stukje cake...het was gezellig. De dag erna kreeg Ava haar 2de covid vaccinatie en dat ging daar heel vlot en was goed georganiseerd. We moesten 15 minuten wachten natuurlijk na de prik en daarna konden we weer naar huis.
De dag erna had Ava een voetbal wedstrijd, maar ik bleef thuis want het regende zo hard en waaide ook goed. Ik ging dan wat poetsen, dat moet ook gebeuren, he? Nog geen half uur later begon het op te klaren en was het droog, ik was blij voor Ava dat ze niet in de regen moest spelen. We gingen dan ’s middags hamburgers uithalen en bij zijn mama opeten voor Michael zijn verjaardag. Geen hamburger voor mij, ik had mezelf een broodje met kip curry gemaakt (zelfgemaakte kip curry) en dat is voor mij net zo lekker (en veel minder zout erin!). We genoten daarna van de lekkere ijscreme taart, die was echt lekker met een laag vanille ijs, een laagje fudge met krokante koekjes en een laag chocolade ijs...mmmmm! Toen we weer thuis waren had ik me bedacht dat ik spaghetti saus ging maken en dan zou ik de dag erna een lasagna maken. Eens als ik bezig was heb ik dan toch maar de pasta gekookt en wat bechamel saus gemaakt en heb ik toch maar de hele lasagna die dag zelf gemaakt in plaats van het de dag erna te doen. Ik had 1 grote schotel voor ons en een kleinere schotel voor Michael zijn mama. Ik zette het voor het slapen gaan in de koelkast en dan snij ik de lasagna de dag erna in porties, dat is toch gemakkelijker als de lasagna uit de koelkast komt.
Ava begon die namiddag wat te klagen van zich niet lekker te voelen, ze had gisteren en vandaag wel wat pijn in haar arm van de vaccinatie, maar verder niets. Arm kind, ze had echt weinig energie tegen de avond en wilde echt alleen maar rusten op de zetel. Meestal is ze zelfs als we TV aan het kijken zijn met wat speelgoedjes bezig of met haar knuffels, maar die avond niet. Ze is op tijd gaan slapen en ’s morgens voelde ze zich nog steeds niet lekker. Spierpijn over haar hele lichaam, beetje zwakjes, geen energie, maar gelukkig geen koorts. Ik heb haar dan maar thuis gehouden van school. Niet fijn voor haar als ze daar half suf in de klas moet zitten en zich niet kan concentreren. We hebben het rustig aan gedaan en in de namiddag en lekker op de sofa gelegen terwijl we een filmpje keken. Die avond toch maar weer vroeg naar bed en we zien morgen wel weer! Goh en zo zijn we opeens alweer aan het einde van februari gekomen! Tot de volgende maand!
Ik ging nog naar de Hollandshop om wat lekkers te kopen voor Michael zijn verjaardag de volgende dag, hij heeft graag wat snoepjes van die winkel. Verder had ik ook een koekjeskoek gemaakt voor hem op zijn verjaardag zelf. Ava en ik stonden op voordat Michael zijn werk vertrok en we gaven hem zijn cadeautjes. Hij was er heel blij mee en ’s avonds zouden we dan wel een lekker stukje cake eten. We gingen op zondag bij zijn mama vieren met een lunch die we gingen uithalen en die lekkere ijscreme taart. We hebben ’s avonds een beetje onder ons gevierd met een lekkere maaltijd en een stukje cake...het was gezellig. De dag erna kreeg Ava haar 2de covid vaccinatie en dat ging daar heel vlot en was goed georganiseerd. We moesten 15 minuten wachten natuurlijk na de prik en daarna konden we weer naar huis.
De dag erna had Ava een voetbal wedstrijd, maar ik bleef thuis want het regende zo hard en waaide ook goed. Ik ging dan wat poetsen, dat moet ook gebeuren, he? Nog geen half uur later begon het op te klaren en was het droog, ik was blij voor Ava dat ze niet in de regen moest spelen. We gingen dan ’s middags hamburgers uithalen en bij zijn mama opeten voor Michael zijn verjaardag. Geen hamburger voor mij, ik had mezelf een broodje met kip curry gemaakt (zelfgemaakte kip curry) en dat is voor mij net zo lekker (en veel minder zout erin!). We genoten daarna van de lekkere ijscreme taart, die was echt lekker met een laag vanille ijs, een laagje fudge met krokante koekjes en een laag chocolade ijs...mmmmm! Toen we weer thuis waren had ik me bedacht dat ik spaghetti saus ging maken en dan zou ik de dag erna een lasagna maken. Eens als ik bezig was heb ik dan toch maar de pasta gekookt en wat bechamel saus gemaakt en heb ik toch maar de hele lasagna die dag zelf gemaakt in plaats van het de dag erna te doen. Ik had 1 grote schotel voor ons en een kleinere schotel voor Michael zijn mama. Ik zette het voor het slapen gaan in de koelkast en dan snij ik de lasagna de dag erna in porties, dat is toch gemakkelijker als de lasagna uit de koelkast komt.
Ava begon die namiddag wat te klagen van zich niet lekker te voelen, ze had gisteren en vandaag wel wat pijn in haar arm van de vaccinatie, maar verder niets. Arm kind, ze had echt weinig energie tegen de avond en wilde echt alleen maar rusten op de zetel. Meestal is ze zelfs als we TV aan het kijken zijn met wat speelgoedjes bezig of met haar knuffels, maar die avond niet. Ze is op tijd gaan slapen en ’s morgens voelde ze zich nog steeds niet lekker. Spierpijn over haar hele lichaam, beetje zwakjes, geen energie, maar gelukkig geen koorts. Ik heb haar dan maar thuis gehouden van school. Niet fijn voor haar als ze daar half suf in de klas moet zitten en zich niet kan concentreren. We hebben het rustig aan gedaan en in de namiddag en lekker op de sofa gelegen terwijl we een filmpje keken. Die avond toch maar weer vroeg naar bed en we zien morgen wel weer! Goh en zo zijn we opeens alweer aan het einde van februari gekomen! Tot de volgende maand!
Lekkernijen van de Holland Shop hier in de buurt
De lekkere ijscreme taart van Dairy Queen
Een creme au beurre cake met koekjes voor Michael zijn verjaardag
Ava na haar vaccinatie als we 15 min moesten wachten
Twee heerlijke zelfgemaakte lasagnas
