Onze avonturen van december 2023!
~Je kan op de foto's klikken om een grotere versie te zien!
Kerstverlichting bij het Burnaby Village Museum bij Vancouver, BC, Canada
AANDACHT!! Ik krijg soms berichtjes in de "comments" onder mijn blog posts met vragen erin. Dikwijls zijn deze anoniem waardoor ik die persoon niet kan contacteren of een reactie kan sturen. Dus als je enige vragen hebt of gewoon contact wil opnemen, stuur me dan even een e-mailtje via "CONTACT". DANK BIJ VOORBAAT!
Eerst en vooral hoop ik dat alles nog steeds goed gaat met jullie? Natuurlijk wil ik graag telkens iedereen bedanken die hier regelmatig eens komt kijken en/of een leuk berichtje nalaat...dat stel ik erg op prijs en is altijd fijn om te lezen! Ik hoop dat jullie nog steeds meelezen en een beetje genieten van de verhalen en foto's. Ik hoop dat het goed gaat met jullie allemaal!!
Eerst en vooral wil ik jullie nog een heel Gelukkig Nieuwjaar toewensen, dat het een goed jaar mag worden met een goede gezondheid, veel geluk en liefde!
Ongelofelijk dat het al december is, de laatste maand van het jaar alweer! En ik kreeg al direct een update van mijn lieve Sadie op de eerste dag van december vanuit Edmonton (in de provincie Alberta) waar ze haar gevorderde training aan het doen is. Ik moet toegeven dat ik haar nog steeds heel erg mis, maar ik ben blij te lezen dat ze daar in goede handen is. Dit is wat ik te lezen kreeg in mijn email (ik heb het zo goed mogelijk naar het Nederlands vertaald):
"Boarder-update (het gezin/persoon waar ze verblijft als ze niet in training is):
Sadie was geweldig om te leren kennen. Thuis is ze heel goed. Je kunt zien dat ze geen Albertaanse is, want zodra de vorst en de sneeuw kwamen, wist ze niet waarom het zo koud was. We leren langzaamaan dat je buiten nog steeds plezier kunt beleven, ook al is het kortdurig. Ze is bevriend geraakt met de kleine yorkie van mijn buurman en ze genieten van hun speelafspraakjes als het weer het toelaat. Ze is heel lief.
Instructeurs update (diegene die overdag met haar trainen):
Sadie is zo'n eigenzinnige meid. Het was leuk om haar te leren kennen. We zien een hele slimme en energieke hond met veel enthousiasme voor datgene waar ze zich op concentreert. De eerste maand van de gevorderde training is gericht op het beoordelen van de sterke punten en verbeterpunten van elke hond. Dit helpt ons om te bepalen of ze in het programma passen. Als Sadie een hesje aan heeft en direct contact heeft met een geleider/trainer, is ze zo lief en doet ze het goed! Prettig oogcontact en snel om te werken en ze is ook erg gehoorzaam. Als haar wordt gevraagd om te settelen, te blijven zitten of met een afleiding ter plaatse te blijven, staat ze erop dat ze die afleiding liever na een paar seconden gaat bekijken. Ze is een zeer vastberaden meid. Als het haar in eerste instantie niet lukt, probeert ze het en probeert ze het nog een keer opnieuw. In sommige instanties begint ze zelfs te blaffen als ze er niet bij kan geraken. We hebben trainingsplannen opgesteld om haar verder te helpen zodat ze na de eerste keer als er wat gevraagd wordt (met afleiding) ze onmiddellijk de juiste keuzes zal maken, zonder dat er altijd repetitie nodig is. Zonder vooruitgang daarin zou het mogelijk zijn dat ze niet in dit programma past en niet zou kwalificeren. We begrijpen dat dit een hele nieuwe wereld is voor Sadie en wij doen ons best om haar te helpen haar gevorderde trainingsdoelen te bereiken. Ze is echt een lieve meid, met een schattig gezichtje dat ons hart doet smelten. Geniet van de onderstaande foto's en wij zijn ongelooflijk dankbaar voor de tijd, energie en liefde die je hebt gegeven bij het opvoeden van Miss Sadie!"
Ik had daarna een emailtje terug gestuurd naar de instructeur om te vragen hoelang ze haar geven om te weten of ze voldoende vooruitgang maakt of niet. Daarbij heb ik ook laten vallen dat we haar met open armen terug welkom heten in ons gezin, moest ze niet in hun programma passen en niet kwalificeren. Ik kreeg nog een berichtje terug en daarin schreef de instructeur het volgende: "Ik kan je geen tijdlijn geven, maar we zullen meer zekerheid hebben in enkele weken. Als we niet genoeg verbetering zien in de komende weken, dan kan het zijn dat we haar niet kwalificeren. Als we een behoorlijke verbetering zien in die tijd, dan geven we haar nog een paar weken proeftijd om te zien of de vooruitgang zich blijft voortzetten in meer uitdagende situaties en als we daar dan tegen een muur aanlopen, kan de beslissing voor niet te kwalificeren ook nog vallen." Zo een mailtje laat je toch een beetje hangen, zo van gaat ze halen of gaat ze het niet halen...afwachten maar weer. Het is nu aan Sadie om te beslissen of dit iets is wat ze wil/kan doen of niet, ik ben benieuwd? Hoe erg ik haar ook mis, toch hoop ik dat ze de juiste beslissingen kan maken en iemand zal kunnen helpen die het echt nodig heeft. Ze zijn daar erg goed met trainen, dus het kan goed zijn dat ze het prima gaat doen in de komende weken. Het is ook een hele verandering en aanpassing voor haar, ze is bij een ander gezin, andere omgeving en andere trainers. Ze is nooit ergens anders blijven slapen toen ze bij ons was, dus dat is dan ook weer een aanpassing. Hopelijk lukt het haar en hoor ik de volgende keer dat ze het goed doet. We krijgen volgende maand weer een update...wordt vervolgd!
In het weekend hebben we niet veel speciaals gedaan, we waren wat gaan winkelen. Ik had zaterdag in de namiddag spaghettisaus gemaakt omdat ik graag lasagna wilde maken. Het is voor mij te veel werk om dat in 1 dag te doen, dus dan doe ik de rest waarschijnlijk morgen. Ava had die zondag een voetbalwedstrijd in North Vancouver en omdat het regende bleef ik thuis. Ze moet een uur voor de wedstrijd aanwezig zijn, dan neemt dat toch een dikke 3-4 uren in beslag van het moment dat ze hier vertrekken totdat ze weer thuis zijn en dat vinden we dan ook wat te lang om Tiny alleen te laten. Tiny houdt ook helemaal niet van regen en kou, dus haar meenemen is ook niet direct een optie. Terwijl Michael en Ava naar de voetbalwedstrijd waren, maakte ik mijn lasagna. Ik moest enkel de pasta nog koken en terwijl die in een grote pot stond te koken, maakte ik bechamelsaus. Ik doe altijd een laag spaghettisaus en daarbovenop een laagje bechamelsaus. Mijn lasagna was weer goed gelukt en na het afkoelen ging deze de koelkast in tot morgen, dan is mijn lasagna wat vaster en gemakkelijker om in stukken te snijden. Een deel gaat dan in de diepvries natuurlijk, zo heb ik weer wat vlugge maaltijden als ik niets anders in huis heb.
Michael die de Kerstlichtjes buiten had opgehangen
Foto's die de trainers in Edmonton van Sadie namen
Die lieve snoet missen we toch wel heel erg!
De Kerstboom staat!
Ava met haar "power chain" op haar blokjes
De eerste sneeuw die heel snel weg was
Onze Kerstboom met de lichtjes aan
Kerstversiering bij ons in de buurt
Een lekkere ijscreme cake van Dairy Queen
Ongelofelijk dat het al december is, de laatste maand van het jaar alweer! En ik kreeg al direct een update van mijn lieve Sadie op de eerste dag van december vanuit Edmonton (in de provincie Alberta) waar ze haar gevorderde training aan het doen is. Ik moet toegeven dat ik haar nog steeds heel erg mis, maar ik ben blij te lezen dat ze daar in goede handen is. Dit is wat ik te lezen kreeg in mijn email (ik heb het zo goed mogelijk naar het Nederlands vertaald):
"Boarder-update (het gezin/persoon waar ze verblijft als ze niet in training is):
Sadie was geweldig om te leren kennen. Thuis is ze heel goed. Je kunt zien dat ze geen Albertaanse is, want zodra de vorst en de sneeuw kwamen, wist ze niet waarom het zo koud was. We leren langzaamaan dat je buiten nog steeds plezier kunt beleven, ook al is het kortdurig. Ze is bevriend geraakt met de kleine yorkie van mijn buurman en ze genieten van hun speelafspraakjes als het weer het toelaat. Ze is heel lief.
Instructeurs update (diegene die overdag met haar trainen):
Sadie is zo'n eigenzinnige meid. Het was leuk om haar te leren kennen. We zien een hele slimme en energieke hond met veel enthousiasme voor datgene waar ze zich op concentreert. De eerste maand van de gevorderde training is gericht op het beoordelen van de sterke punten en verbeterpunten van elke hond. Dit helpt ons om te bepalen of ze in het programma passen. Als Sadie een hesje aan heeft en direct contact heeft met een geleider/trainer, is ze zo lief en doet ze het goed! Prettig oogcontact en snel om te werken en ze is ook erg gehoorzaam. Als haar wordt gevraagd om te settelen, te blijven zitten of met een afleiding ter plaatse te blijven, staat ze erop dat ze die afleiding liever na een paar seconden gaat bekijken. Ze is een zeer vastberaden meid. Als het haar in eerste instantie niet lukt, probeert ze het en probeert ze het nog een keer opnieuw. In sommige instanties begint ze zelfs te blaffen als ze er niet bij kan geraken. We hebben trainingsplannen opgesteld om haar verder te helpen zodat ze na de eerste keer als er wat gevraagd wordt (met afleiding) ze onmiddellijk de juiste keuzes zal maken, zonder dat er altijd repetitie nodig is. Zonder vooruitgang daarin zou het mogelijk zijn dat ze niet in dit programma past en niet zou kwalificeren. We begrijpen dat dit een hele nieuwe wereld is voor Sadie en wij doen ons best om haar te helpen haar gevorderde trainingsdoelen te bereiken. Ze is echt een lieve meid, met een schattig gezichtje dat ons hart doet smelten. Geniet van de onderstaande foto's en wij zijn ongelooflijk dankbaar voor de tijd, energie en liefde die je hebt gegeven bij het opvoeden van Miss Sadie!"
Ik had daarna een emailtje terug gestuurd naar de instructeur om te vragen hoelang ze haar geven om te weten of ze voldoende vooruitgang maakt of niet. Daarbij heb ik ook laten vallen dat we haar met open armen terug welkom heten in ons gezin, moest ze niet in hun programma passen en niet kwalificeren. Ik kreeg nog een berichtje terug en daarin schreef de instructeur het volgende: "Ik kan je geen tijdlijn geven, maar we zullen meer zekerheid hebben in enkele weken. Als we niet genoeg verbetering zien in de komende weken, dan kan het zijn dat we haar niet kwalificeren. Als we een behoorlijke verbetering zien in die tijd, dan geven we haar nog een paar weken proeftijd om te zien of de vooruitgang zich blijft voortzetten in meer uitdagende situaties en als we daar dan tegen een muur aanlopen, kan de beslissing voor niet te kwalificeren ook nog vallen." Zo een mailtje laat je toch een beetje hangen, zo van gaat ze halen of gaat ze het niet halen...afwachten maar weer. Het is nu aan Sadie om te beslissen of dit iets is wat ze wil/kan doen of niet, ik ben benieuwd? Hoe erg ik haar ook mis, toch hoop ik dat ze de juiste beslissingen kan maken en iemand zal kunnen helpen die het echt nodig heeft. Ze zijn daar erg goed met trainen, dus het kan goed zijn dat ze het prima gaat doen in de komende weken. Het is ook een hele verandering en aanpassing voor haar, ze is bij een ander gezin, andere omgeving en andere trainers. Ze is nooit ergens anders blijven slapen toen ze bij ons was, dus dat is dan ook weer een aanpassing. Hopelijk lukt het haar en hoor ik de volgende keer dat ze het goed doet. We krijgen volgende maand weer een update...wordt vervolgd!
In het weekend hebben we niet veel speciaals gedaan, we waren wat gaan winkelen. Ik had zaterdag in de namiddag spaghettisaus gemaakt omdat ik graag lasagna wilde maken. Het is voor mij te veel werk om dat in 1 dag te doen, dus dan doe ik de rest waarschijnlijk morgen. Ava had die zondag een voetbalwedstrijd in North Vancouver en omdat het regende bleef ik thuis. Ze moet een uur voor de wedstrijd aanwezig zijn, dan neemt dat toch een dikke 3-4 uren in beslag van het moment dat ze hier vertrekken totdat ze weer thuis zijn en dat vinden we dan ook wat te lang om Tiny alleen te laten. Tiny houdt ook helemaal niet van regen en kou, dus haar meenemen is ook niet direct een optie. Terwijl Michael en Ava naar de voetbalwedstrijd waren, maakte ik mijn lasagna. Ik moest enkel de pasta nog koken en terwijl die in een grote pot stond te koken, maakte ik bechamelsaus. Ik doe altijd een laag spaghettisaus en daarbovenop een laagje bechamelsaus. Mijn lasagna was weer goed gelukt en na het afkoelen ging deze de koelkast in tot morgen, dan is mijn lasagna wat vaster en gemakkelijker om in stukken te snijden. Een deel gaat dan in de diepvries natuurlijk, zo heb ik weer wat vlugge maaltijden als ik niets anders in huis heb.
Lekkere lasagna vers uit de oven
Michael die de Kerstlichtjes buiten had opgehangen
Foto's die de trainers in Edmonton van Sadie namen
Die lieve snoet missen we toch wel heel erg!
De week begon weer en we hadden niet veel op het programma staan. Ik had de lasagna in stukken gesneden en in de diepvries gedaan, maar ik hield nog wel een paar stukjes in de koelkast zodat we dat vandaag of morgen konden eten. Ik wilde ook mijn Kerstboom zetten, maar we hebben eerst wat opgeruimd in huis en een hoop kleding (wat te klein of te groot is, maar nog goed is) naar de lokale kringloop gebracht. We zijn ook elke dag gaan wandelen als het niet regende, we kregen nog een hele mooie zonsondergang te zien op 1 van de avonden. Ik heb dan eindelijk op woensdag de Kerstboom gezet, die staat weer mooi! Ava had nog een afspraak bij de orthodontist, deze was om 7u30 ’s morgens zodat ze nog op tijd op school zou zijn. Nu hadden ze daar wat vertraging met 1 patiënt en het was net die dame die Ava zou hebben die vertraagd was. Omdat we moesten wachten kwam 1 van de receptionistes naar me toe om te zeggen dat ik op hun kosten koffie kon gaan drinken en ze gaf mij zomaar even een $10 (6 euro) Starbucks giftcard, dat is geen groot bedrag maar wel genoeg voor een koffie, Dus ik vond dat dat pas klantvriendelijke service zeg! Het is niet ongewoonlijk om ergens een half uur te moeten wachten, dus ik vond het geweldig dat ik een giftcard kreeg! Het was uiteindelijk Ava haar beurt om 7u50, dus zolang wachten was het nu ook weer niet! Ava heeft nu weer andere kleurtjes en deze keer een "Power Chain", dat zijn gekleurde elastiekjes die volledig over de beugel gaan, dus niet enkel op de blokjes zelf en dat maakt het wat extra strak. Dus ze zal dat wel gaan voelen aan haar tanden voor enkele dagen. Net voordat Ava thuis kwam van school die dag kreeg ik een telefoontje van Matthias, de puppy manager/supervisor van de BC & Alberta Guide Dogs. Hij wist mij te vertellen dat Sadie niet gelukkig is tijdens haar training (een week na haar eerste update). Als ze haar vragen om te blijven zitten/settelen dan begint ze soms rond te rollen op haar rug en aan haar leiband/hesje te kauwen, ze trekt soms ook erg hard aan haar leiband tijdens het wandelen met momenten. Dus ze zien geen vooruitgang en ze gaat dus niet verder met de PTSD (post traumatic stress disorder) training voor haar en zal dus geen officiële hulphond worden.
Omdat ze over het algemeen toch een hele lieve, brave en verder ook een hele gehoorzame hond is gaan ze haar proberen te plaatsen als een "very special placement" hond. Dat wil zeggen dat een gezin dat een (emotionele) ondersteuning hond goed kan gebruiken, maar niet kwalificeert voor een volledig gecertificeerde hulphond zo een hond als Sadie kan krijgen. Vinden ze geen geschikt gezin voor haar, dan kan het nog zijn dat ze volledig gediskwalificeerd wordt en ons huisdier kan worden. Matthias gaat maandag (11 december) naar Calgary met een andere hond die gaat beginnen met PTSD training en brengt Sadie op dinsdag terug naar Vancouver. Hij vroeg of we Sadie graag tijdelijk wilden opvangen terwijl ze op zoek zijn naar een geschikt gezin voor haar. Ze zal dan waarschijnlijk tot na Kerst bij ons zijn en daar kon ik natuurlijk niet nee op zeggen. Dus Sadie komt naar huis, al is het maar tijdelijk. Zo kan ik haar nog wat vertroetelen en echt afscheid nemen van haar als ze uiteindelijk toch een gezin vinden voor haar. Ik had die avond nog naar Lynn gebeld om haar het nieuws te vertellen en ook dat we dan niet op Scout kunnen letten. Normaal gezien zou Scout bij ons op vakantie komen van 20 december tot 6 januari, maar 3 honden in huis is ons wat te veel en dat begreep ze gelukkig wel.
Op zaterdag kregen we onze eerste sneeuw, het begon in de namiddag en er viel een paar cm en dat was het. Tegen de avond was het alweer aan het regenen en was de sneeuw weer snel allemaal gesmolten. Op zondag zijn we met Ava naar de lokale shopping geweest om te kijken naar wat brillen. Ava kloeg nu en dan al eens dat ze precies niet goed heel ver kon zien en we zijn dan een paar weken geleden naar de oogarts geweest om haar ogen te laten controleren. Ze heeft nu een voorschrift voor een bril om ver te kijken, maar het is geen sterk voorschrift dus er is geen haast bij. Ze vond wel een leuke bril in die winkel, maar we hadden haar voorgesteld om niet voor het eerste paar dat ze graag ziet te gaan. We zullen het volgende weekend ook nog naar een andere plaats gaan waar ook nog veel keuzes zijn van brillen. Terwijl we in de shopping waren, zijn we ook nog even naar de supermarkt gegaan om wat etenswaren te kopen. Daarna zijn we nog bij nog naar de lokale Dairy Queen geweest om daar een ijs creme cake te kopen (die waren op reclame), want die cakes zijn altijd zo lekker. 's Avonds gingen we nog wandelen en er was al veel Kerstversiering te zien overal. Maandag hebben we wat opgeruimd en alles klaargemaakt voor Sadie haar terugkomst, oh wat kijk ik er toch naar uit om haar terug te zien.
Omdat ze over het algemeen toch een hele lieve, brave en verder ook een hele gehoorzame hond is gaan ze haar proberen te plaatsen als een "very special placement" hond. Dat wil zeggen dat een gezin dat een (emotionele) ondersteuning hond goed kan gebruiken, maar niet kwalificeert voor een volledig gecertificeerde hulphond zo een hond als Sadie kan krijgen. Vinden ze geen geschikt gezin voor haar, dan kan het nog zijn dat ze volledig gediskwalificeerd wordt en ons huisdier kan worden. Matthias gaat maandag (11 december) naar Calgary met een andere hond die gaat beginnen met PTSD training en brengt Sadie op dinsdag terug naar Vancouver. Hij vroeg of we Sadie graag tijdelijk wilden opvangen terwijl ze op zoek zijn naar een geschikt gezin voor haar. Ze zal dan waarschijnlijk tot na Kerst bij ons zijn en daar kon ik natuurlijk niet nee op zeggen. Dus Sadie komt naar huis, al is het maar tijdelijk. Zo kan ik haar nog wat vertroetelen en echt afscheid nemen van haar als ze uiteindelijk toch een gezin vinden voor haar. Ik had die avond nog naar Lynn gebeld om haar het nieuws te vertellen en ook dat we dan niet op Scout kunnen letten. Normaal gezien zou Scout bij ons op vakantie komen van 20 december tot 6 januari, maar 3 honden in huis is ons wat te veel en dat begreep ze gelukkig wel.
Op zaterdag kregen we onze eerste sneeuw, het begon in de namiddag en er viel een paar cm en dat was het. Tegen de avond was het alweer aan het regenen en was de sneeuw weer snel allemaal gesmolten. Op zondag zijn we met Ava naar de lokale shopping geweest om te kijken naar wat brillen. Ava kloeg nu en dan al eens dat ze precies niet goed heel ver kon zien en we zijn dan een paar weken geleden naar de oogarts geweest om haar ogen te laten controleren. Ze heeft nu een voorschrift voor een bril om ver te kijken, maar het is geen sterk voorschrift dus er is geen haast bij. Ze vond wel een leuke bril in die winkel, maar we hadden haar voorgesteld om niet voor het eerste paar dat ze graag ziet te gaan. We zullen het volgende weekend ook nog naar een andere plaats gaan waar ook nog veel keuzes zijn van brillen. Terwijl we in de shopping waren, zijn we ook nog even naar de supermarkt gegaan om wat etenswaren te kopen. Daarna zijn we nog bij nog naar de lokale Dairy Queen geweest om daar een ijs creme cake te kopen (die waren op reclame), want die cakes zijn altijd zo lekker. 's Avonds gingen we nog wandelen en er was al veel Kerstversiering te zien overal. Maandag hebben we wat opgeruimd en alles klaargemaakt voor Sadie haar terugkomst, oh wat kijk ik er toch naar uit om haar terug te zien.
Mooie zonsondergang gezien van bij ons thuis
De Kerstboom staat!
Ava met haar "power chain" op haar blokjes
De eerste sneeuw die heel snel weg was
Onze Kerstboom met de lichtjes aan
Kerstversiering bij ons in de buurt
Een lekkere ijscreme cake van Dairy Queen
Een paar bijhorende videotjes
Op dinsdag hebben we verder niet veel meer gedaan en hebben we nog wat opgeruimd en gepoetst voordat Sadie 's avonds zou aankomen. Matthias zou rond 19u30 landen in Vancouver en het is dan nog een goede 20-30 minuten rijden tot bij ons thuis, afhankelijk van het verkeer. Ava had 's avonds ook nog voetbaltraining van 19u tot 20u, dus ik hoopte toch dat zij en Michael thuis zouden zijn voordat Sadie hier aankwam. Ik kreeg om 19u20 een berichtje van Matthias dat ze geland waren en dan kreeg ik nog een keer een berichtje om 19u55 van hem om mij te laten weten dat hij binnen de 25-30 minuten bij ons thuis zou aankomen. Michael en Ava waren ondertussen ook thuis en we waren ongeduldig aan het wachten op Matthias en Sadie. Een goede 25 minuten na zijn berichtje was hij hier en oooooh wat waren wij toch blij om Sadie te zien. Zij bleek ook heel blij te zijn om ons te zien, ze snuffelde wat in het gras en ik denk dat ze wel wist dat ze weer "thuis" was. Ik had meteen aan Matthias gevraagd of we wij haar mogelijk niet kunnen adopteren omdat ze niet geschikt was voor PTSS diensthond, als ik het niet zou vragen dan zou ik er achteraf spijt van krijgen. Ik wil hem laten weten dat wij er erg voor open staan om haar te adopteren. Hij wist ons meteen te vertellen dat er al een gezin is wat een aanvraag heeft ingediend voor een "very special placement hond" en op dit moment is Sadie de enige hond die daarvoor in aanmerking zou komen. Zo doet ze toch nog iets waarvoor ze geboren is, terwijl ze ook huisdier kan zijn voor dat gezin. Dat begrijpen wij natuurlijk ook en daar hebben we het ook voor gedaan, zolang Sadie maar gelukkig is! Matthias zei wel dat Sadie bij dit gezin moet passen en andersom en zolang dit gezin het niet erg vindt dat Sadie niet altijd goed is met settelen en soms erg aan de leiband trekt. Dus als hij voelt dat ze niet bij elkaar passen, dan kunnen wij haar mogelijk nog adopteren en kan ze ons huisdier worden. Hij moet het gezin nog interviewen en Sadie zal dan minstens tot het nieuwe jaar bij ons zijn. Daarna zullen we wel weer een update krijgen van Matthias over wat de toekomst voor haar inhoudt.
Wat is het toch fijn om haar weer bij ons te hebben, ze was zo weer thuis en het voelde bijna aan alsof ze niet weggeweest was. Zelfs Tiny was blij om Sadie te zien en omgekeerd natuurlijk ook, haha! Sadie had goed geslapen die nacht en was heel stil de hele nacht. De dag erna deden we weer zoals gewoonlijk een paar keer per dag wandelen met de hondjes. In de namiddag was Roxy (buurhond) in het gras park achter ons huis, dus we lieten Sadie met haar spelen. Roxy was zo blij om Sadie terug te zien en ze speelden er op los! De buren waren ook verrast dat ze weer terug was en ik heb natuurlijk uitgelegd waarom ze terug is. Een paar dagen later zijn we naar het lokale honden park geweest, zodat Sadie met Scout kon spelen. En er waren nog een paar andere honden, dus ze was weer helemaal blij om hier te spelen met een paar honden. Als we terug naar huis wandelden hadden we een prachtige zonsondergang, heb een paar foto's met telefoon genomen en als we thuis waren heb ik nog een paar foto's genomen vanuit het raam in 1 van onze slaapkamers. Ookal had Ava nog een week school te gaan, ze kregen die vrijdag hun rapport al en het was weer heel goed. Bijna zo goed als alles rond de 90% en een paar onderwerpen rond de 80%, daar zijn we meer dan fier op!
En zo komen we weer in het weekend terecht. We gingen met Ava naar Costco (groot warenhuis hier in de buurt) om daar te kijken wat het aanbod was aan brillen voor haar omdat ze daar ook altijd de beste prijzen hebben. Ze vond twee paar brillen die ze graag zag en besloot dat ze die wilde kopen. Als je 2 paar kocht, kreeg je $75 korting (ongeveer 50 euro). We hebben 2 paar besteld en die zullen volgende week klaar zijn, ze gaan ons dan bellen als we ze kunnen gaan ophalen. Het totaal voor 2 brillen met voorschrift lenzen was $289 in totaal (ongeveer 200 euro). Omdat Michael nog steeds een goede gezondheidsverzekering heeft via zijn werk, krijgt hij dat volledige bedrag terug betaald. Hij is gedekt voor elk gezinslid voor $350 (ongeveer 250 euro) per 2 jaar voor brillen/lenzen, dus dat kwam goed van pas. Hij stuurt de rekening die hij betaald heeft dan naar zijn verzekering en zij storten dan het geld dan terug. In de namiddag gingen we weer eens naar het hondenpark zodat Sadie en Scout konden spelen, want Lynn vertrekt de week erna op vakantie en dan zullen we Scout niet zien tot ze terug zijn. Wat hebben ze weer lekker gespeeld! Op de terugweg hadden we weer een mooie zonsondergang en als het donker werd zagen we nog wat mooie kerstlichtjes in onze buurt. Op zondag deden we het rustig aan en gingen we met de hondjes wandelen en zo was het weekend weer snel voorbij.
Sadie is weer thuis! 💗
Een mooie zonsondergang dichtbij ons thuis
Dezelfde zonsondergang vanuit de slaapkamer en ook de maan
Ava met een bril die ze graag zag
Nog een mooie zonsondergang tijdens het wandelen
Mooie Kerstverlichting bij de buren
Sadie blijkt gelukkig om thuis te zijn
Sadie en ik
Lynn was nog heel even langs geweest om een paar cadeautjes af te geven voor Kerst, iets voor ons en iets voor Sadie...wat lief! Ik had voor haar nog niets gekocht omdat ze op vakantie was, dus ik ga nog wel wat uitzoeken voor haar en voor Scout tegen dat ze weer naar huis komen. Ik wenste haar een mooie vakantie toe, zij en haar man gingen samen met een ander koppel een Hawaii cruise maken vanuit Californië. Heerlijk! Een paar dagen later kregen we bericht van Costco dat Ava haar brillen klaar waren, die zijn Michael en ik dan gaan ophalen zodat ze deze de laatste dag van school toch nog kon dragen. Ze was heel blij met haar brillen en vond het zo fijn dat ze alles beter kon zien. Ze had een fijne laatste dag van school gehad en nu heeft ze 2 weken vrij en moet ze pas weer op 8 januari terug naar school gaan. Ik had nog een lekkere koek gemaakt met een soort petit beurre koekjes en creme au beurre, altijd lekker rond Kerst. Op zaterdag was het een mooie dag en Michael ging wat ophalen in Port Moody, omdat we toch daar waren zijn we even gestopt bij Barnet Marine Park om daar een korte wandeling te maken met ons twee. Ava was thuis gebleven met de hondjes. Wat was het een mooie dag en de hondjes zouden hier eigenlijk wel veel plezier gehad hebben, we komen nog wel een keer terug met hen. Ik nam wat foto's en daarna gingen we weer naar huis.
Ik wilde graag toch nog ergens iets beleven met Kerstversiering en lichtjes, dus we besloten om die avond naar het Burnaby Village Museum te gaan. Dat is zo een 10 minuten rijden van hier en het is een gratis evenement met mooie Kerstversiering, een oud dorp wat tot leven komt. In 1 van de gebouwen is een oude apotheek, eentje waar ze ijzerbewerkingen, een oud schooltje en een gebouw waar je de Kerstman kon bezoeken en op bepaalde tijdstippen zingt er een koor Kerstliedjes. Er is ook een cafe/restaurant, een food truck en nog veel meer. We gingen net voordat het donker werd, want het was zaterdag en een droge dag...dus dan zou het best wel eens druk kunnen worden. We hadden nog net een parkeerplekje gevonden in de buurt van het museum bij het meer en moesten een stukje wandelen tot aan het museum. Er was al redelijk wat volk te zien en nu gingen we hier rustig wat rond slenteren om te wachten tot het donker genoeg was om te genieten van al die mooie verlichting en kerstversiering. Wat was het daar mooi met al die lichtjes, we hebben er heerlijk van genoten en liepen een paar rondjes in het dorpje en er rondom. We wilden best wel even gaan piepen bij de Kerstman, maar er was zo een lange wachtrij dat we dat maar niet gedaan hebben. We kwamen regelmatig de heerlijke geur van popcorn tegen en zijn dan even gestopt bij de food truck die popcorn en suikerspinnen verkocht (wel in doosjes). Ava wilde zo graag suikerspin en Michael kocht popcorn. Beiden waren heel lekker, alhoewel ik zelf alleen maar wat van de popcorn geproefd heb. We liepen hier nog een tijdje rond om van de lichtjes te genieten voor we weer naar huis gingen. Het was een gezellig avondje!
Op Kerstavond hebben we niet veel gedaan. Wat opgeruimd, ik had al wat gekookt voor de dag erna, een grote ham en 's avonds keken we nog een filmpje thuis onder ons drietjes. Op Kerstdag hebben we het rustig aan gedaan en de cadeautjes geopend na het ontbijt. Er stond niet veel onder de boom, we hadden voor Ava de boekenreeks van de Maze Runner gekocht omdat ze daar naar gevraagd had. Verder hadden we een mooi Labrador ornament gekregen van Lynn voor in de boom en een soort bal voor Sadie om mee te spelen. Michael en ik kopen niets meer voor elkaar, want we weten niet meer wat kopen. We gingen nog een paar keer met de hondjes wandelen en 's avonds hebben we lekker gegeten en weer een filmpje gekeken. Op de tweede Kerstdag is het hier koopjesdag en is alles wat met Kerst te maken heeft aan 50% korting alsook vele kleding, schoenen en andere zaken zijn dan op reclame. We gingen naar de lokale shopping en kochten bij Walmart wat lekkernijen die 50% korting hadden. Ava vond daar ook een doosje met lip balsem wat ze graag wou, het heette "lip smackers" en deze waren met verschillende Coca-Cola smaken (origineel, cherry en vanille). We liepen nog de sportwinkel binnen om te kijken voor een paar loopschoenen voor mij en wat had ik geluk dat er net een paar stond wat ik graag zag in mijn maat en ze waren ook super comfortabel. Deze waren afgeprijsd van $109 (een 75 euro) naar $65 (een 45 euro) en daar kreeg ik nog eens 50% korting op, dus het totaal was $32.50 (een 22 euro). Jammer dat er geen tweede paar meer ter beschikking was, want die had ik waarschijnlijk ook nog gekocht, haha! We liepen daarna nog even door de shopping en waren eigenlijk van plan om naar huis te gaan, maar ik wilde toch nog even "Reitmans" binnen gaan, een leuke kledingszaak waar ik voorheen regelmatig wel eens wat kocht. En daar vond ik een nieuwe jas aan 50% korting, normaal $99 (68 euro) en nu was dat $50 (ongeveer 34 euro). Ik was erg blij en nu kan ik weer even verder met schoenen en jassen! We zijn daarna naar huis gegaan en hebben het rustig aan gedaan de rest van de dag.
Ik wilde graag toch nog ergens iets beleven met Kerstversiering en lichtjes, dus we besloten om die avond naar het Burnaby Village Museum te gaan. Dat is zo een 10 minuten rijden van hier en het is een gratis evenement met mooie Kerstversiering, een oud dorp wat tot leven komt. In 1 van de gebouwen is een oude apotheek, eentje waar ze ijzerbewerkingen, een oud schooltje en een gebouw waar je de Kerstman kon bezoeken en op bepaalde tijdstippen zingt er een koor Kerstliedjes. Er is ook een cafe/restaurant, een food truck en nog veel meer. We gingen net voordat het donker werd, want het was zaterdag en een droge dag...dus dan zou het best wel eens druk kunnen worden. We hadden nog net een parkeerplekje gevonden in de buurt van het museum bij het meer en moesten een stukje wandelen tot aan het museum. Er was al redelijk wat volk te zien en nu gingen we hier rustig wat rond slenteren om te wachten tot het donker genoeg was om te genieten van al die mooie verlichting en kerstversiering. Wat was het daar mooi met al die lichtjes, we hebben er heerlijk van genoten en liepen een paar rondjes in het dorpje en er rondom. We wilden best wel even gaan piepen bij de Kerstman, maar er was zo een lange wachtrij dat we dat maar niet gedaan hebben. We kwamen regelmatig de heerlijke geur van popcorn tegen en zijn dan even gestopt bij de food truck die popcorn en suikerspinnen verkocht (wel in doosjes). Ava wilde zo graag suikerspin en Michael kocht popcorn. Beiden waren heel lekker, alhoewel ik zelf alleen maar wat van de popcorn geproefd heb. We liepen hier nog een tijdje rond om van de lichtjes te genieten voor we weer naar huis gingen. Het was een gezellig avondje!
Op Kerstavond hebben we niet veel gedaan. Wat opgeruimd, ik had al wat gekookt voor de dag erna, een grote ham en 's avonds keken we nog een filmpje thuis onder ons drietjes. Op Kerstdag hebben we het rustig aan gedaan en de cadeautjes geopend na het ontbijt. Er stond niet veel onder de boom, we hadden voor Ava de boekenreeks van de Maze Runner gekocht omdat ze daar naar gevraagd had. Verder hadden we een mooi Labrador ornament gekregen van Lynn voor in de boom en een soort bal voor Sadie om mee te spelen. Michael en ik kopen niets meer voor elkaar, want we weten niet meer wat kopen. We gingen nog een paar keer met de hondjes wandelen en 's avonds hebben we lekker gegeten en weer een filmpje gekeken. Op de tweede Kerstdag is het hier koopjesdag en is alles wat met Kerst te maken heeft aan 50% korting alsook vele kleding, schoenen en andere zaken zijn dan op reclame. We gingen naar de lokale shopping en kochten bij Walmart wat lekkernijen die 50% korting hadden. Ava vond daar ook een doosje met lip balsem wat ze graag wou, het heette "lip smackers" en deze waren met verschillende Coca-Cola smaken (origineel, cherry en vanille). We liepen nog de sportwinkel binnen om te kijken voor een paar loopschoenen voor mij en wat had ik geluk dat er net een paar stond wat ik graag zag in mijn maat en ze waren ook super comfortabel. Deze waren afgeprijsd van $109 (een 75 euro) naar $65 (een 45 euro) en daar kreeg ik nog eens 50% korting op, dus het totaal was $32.50 (een 22 euro). Jammer dat er geen tweede paar meer ter beschikking was, want die had ik waarschijnlijk ook nog gekocht, haha! We liepen daarna nog even door de shopping en waren eigenlijk van plan om naar huis te gaan, maar ik wilde toch nog even "Reitmans" binnen gaan, een leuke kledingszaak waar ik voorheen regelmatig wel eens wat kocht. En daar vond ik een nieuwe jas aan 50% korting, normaal $99 (68 euro) en nu was dat $50 (ongeveer 34 euro). Ik was erg blij en nu kan ik weer even verder met schoenen en jassen! We zijn daarna naar huis gegaan en hebben het rustig aan gedaan de rest van de dag.
Sadie bij onze Kerstboom
Wat genieten we toch weer van Sadie
Ava en haar nieuwe brillen
Ava en Sadie lekker gezellig samen op de vloer, haha
Mijn lekkere petit beurre koek met koffie creme au beurre
Bezoekje aan het mooie Barnet Marine Park bij Vancouver, BC, Canada
"Heritage Christmas" van het Burnaby Village Museum bij Vancouver
Kerstfoto's van ons drietjes
Boxing Day koopjes bij Walmart
Mijn nieuwe jas
Lip balsem voor Ava
Een paar bijhorende videotjes
De dag erna had ik met Julie afgesproken, dat was weer een hele tijd geleden. Ik ging haar uithalen en we gingen naar "Forever Yours Lingerie", de lingeriewinkel in Langley want ik had een nieuwe BH nodig en wie weet zijn er ook wat op reclame, want het is de hele week "Boxing week" en niet enkel korting op Boxing Day (2de Kerstdag). Ik was rond 10u bij Julie en rond 10u20 waren bij de lingeriewinkel. Ze meten je hier ook altijd op als je wil zodat je de juiste BH draagt en ze helpen je ook eens je ze past met de lengte van de schouderbandjes. Dat opmeten vind ik altijd geweldig, want in het verleden droeg ik dikwijls de verkeerde maat BH en ging die omhoog kruipen op mijn rug, haha...geen fijn gevoel op het einde van de dag. Dus ik heb me opnieuw laten opmeten en ging daarna opzoek naar mijn maat. De dame in de winkel had er een paar voor mij gevonden om mee te beginnen. Er was heel wat op reclame, maar vele maten waren net te groot of net te klein. Ik had geluk om er toch nog 2 te vinden in mijn maat en elk ongeveer aan zo een 30-40% korting, daar was ik blij mee. Een degelijke BH kost hier tegenwoordig al vlug zo een $100 (een 68 euro). Tenzij je naar de Walmart gaat en daar eentje koopt van $25 (17 euro), maar daar vind ik niet vlug mijn maat en ze zijn zo snel versleten. De BH's die ik bij deze winkel koop zijn van goede kwaliteit en daar kan ik meestal wel enkele jaren mee verder, tenzij ze te klein of te groot worden. Julie had er ook een paar gevonden, dus we verlieten de winkel beiden met een paar nieuwe BH's.
We zouden hierna gaan lunchen en eerst hadden we gedacht om naar een Thais restaurant te gaan, daar zijn we voorheen nog al eens geweest en altijd lekker. Maar toen vertelde Julie dat er een "Olive Garden" in de buurt was, de enige nog in British Columbia en dat ze daar altijd een goede lunch deal hebben met soep, brood en salade. Ik ben niet altijd een grote fan van salades in restaurants, maar Julie vertelde mij dat deze salade heel lekker was. Dus we besloten om naar Olive Garden te gaan, ik keek daar op het menu en daar stond van alles lekkers op. Maar op aanraden van Julie nam ik ook de lunch special van soep, salade en knoflookbroodjes. Dit was $14.99 (ongeveer 10 euro) per persoon en je krijgt dan ongelimiteerd soep, salade en broodjes. Je kan uit 4 verschillende soepen kiezen. Wij namen de romige kipgnocchisoep, als we meer soep wilden konden we een ander soep kiezen...maar deze soep was zo lekker dat ik nog een tweede bord nam van hetzelfde. De salade was inderdaad heel lekker en zou het zo opnieuw bestellen, de soep was heerlijk en de lookbroodjes waren ook heel lekker. We hebben heerlijk bijgekletst, fijn gewinkeld en lekker geluncht! Het was een gezellig dagje.
De rest van die week hebben we niet veel meer gedaan. Op donderdag ging Ava zwemmen met haar vriendinnetje, Michael ging met hun mee en zat daar dan op een bankje bij het zwembad terwijl de meisjes zich amuseerden. Ze hebben zeker een dikke uren gezwommen en hadden er van genoten. Ik had thuis nog wat gepoetst en opgeruimd en als Michael en Ava thuiskwamen hadden ze McDonald's uitgehaald voor hen, dat smaakte voor Ava super na het zwemmen. Ik had thuis genoeg lunch voor mij, dus ik wou geen McDonalds deze keer. We zijn nog wat gaan wandelen en de versierde huizen en lichtjes zijn nog volop van de partij. In het weekend hebben we niet veel gedaan, zelfs niet met oud op nieuw. We hadden pizza besteld (Domino's) en hebben een film gekeken 's avonds, maar daarna waren we toch eigenlijk moe. En omdat wij geen nachtraven zijn, lagen we rond 23u al in ons bed, haha. Ik was nog wel half wakker rond middernacht toen ik hier en daar wat vuurwerk hoorde ontploffen. Gelukkig hebben de hondjes daar geen last van. En zo kom ik weer aan het einde van dit blogje alsook aan het einde van dit jaar! Nog een heel Gelukkig Nieuwjaar toegewenst aan iedereen en dat het een schitterend jaar mag zijn met een goede gezondheid, veel geluk en liefde!
We zouden hierna gaan lunchen en eerst hadden we gedacht om naar een Thais restaurant te gaan, daar zijn we voorheen nog al eens geweest en altijd lekker. Maar toen vertelde Julie dat er een "Olive Garden" in de buurt was, de enige nog in British Columbia en dat ze daar altijd een goede lunch deal hebben met soep, brood en salade. Ik ben niet altijd een grote fan van salades in restaurants, maar Julie vertelde mij dat deze salade heel lekker was. Dus we besloten om naar Olive Garden te gaan, ik keek daar op het menu en daar stond van alles lekkers op. Maar op aanraden van Julie nam ik ook de lunch special van soep, salade en knoflookbroodjes. Dit was $14.99 (ongeveer 10 euro) per persoon en je krijgt dan ongelimiteerd soep, salade en broodjes. Je kan uit 4 verschillende soepen kiezen. Wij namen de romige kipgnocchisoep, als we meer soep wilden konden we een ander soep kiezen...maar deze soep was zo lekker dat ik nog een tweede bord nam van hetzelfde. De salade was inderdaad heel lekker en zou het zo opnieuw bestellen, de soep was heerlijk en de lookbroodjes waren ook heel lekker. We hebben heerlijk bijgekletst, fijn gewinkeld en lekker geluncht! Het was een gezellig dagje.
De rest van die week hebben we niet veel meer gedaan. Op donderdag ging Ava zwemmen met haar vriendinnetje, Michael ging met hun mee en zat daar dan op een bankje bij het zwembad terwijl de meisjes zich amuseerden. Ze hebben zeker een dikke uren gezwommen en hadden er van genoten. Ik had thuis nog wat gepoetst en opgeruimd en als Michael en Ava thuiskwamen hadden ze McDonald's uitgehaald voor hen, dat smaakte voor Ava super na het zwemmen. Ik had thuis genoeg lunch voor mij, dus ik wou geen McDonalds deze keer. We zijn nog wat gaan wandelen en de versierde huizen en lichtjes zijn nog volop van de partij. In het weekend hebben we niet veel gedaan, zelfs niet met oud op nieuw. We hadden pizza besteld (Domino's) en hebben een film gekeken 's avonds, maar daarna waren we toch eigenlijk moe. En omdat wij geen nachtraven zijn, lagen we rond 23u al in ons bed, haha. Ik was nog wel half wakker rond middernacht toen ik hier en daar wat vuurwerk hoorde ontploffen. Gelukkig hebben de hondjes daar geen last van. En zo kom ik weer aan het einde van dit blogje alsook aan het einde van dit jaar! Nog een heel Gelukkig Nieuwjaar toegewenst aan iedereen en dat het een schitterend jaar mag zijn met een goede gezondheid, veel geluk en liefde!
Lekkere lunch bij Olive Garden in Langley
Sadie met haar lieve snoet!
Nog wat Kerstverlichting in onze buurt
Gelukkig Nieuwjaar aan jullie allemaal!
Foto's zijn Copyright by Ann Badjura tenzij anders aangegeven! Je kan me contacteren via email als je mijn foto's wil gebruiken. DANK BIJ VOORBAAT!
