Welkom op mijn blog!: May 2020

Onze avonturen van arpil 2020!

~Je kan op de foto's klikken om een grotere versie te zien!

Prachtige bloesem tunnel in onze buurt bij Vancouver, BC, Canada

Eerst en vooral hoop ik dat alles goed gaat met jullie in deze corona tijden??! En natuurlijk wil ik graag telkens iedereen bedanken die hier regelmatig eens komt kijken en/of een leuk berichtje nalaat...dat stel ik erg op prijs en is fijn om te lezen natuurlijk! Ik hoop dat jullie nog steeds meelezen en een beetje genieten van de verhalen en foto's. Ik hoop dat het goed gaat met jullie allemaal!!

En hoe gaat het met iedereen in deze Corona tijden? Met ons gaat alles goed aangezien de omstandigheden. Ik werk mijn 5 dagen en heb 2 dagen vrij, soms werk ik ook wel eens 6 dagen als we echt tekort hebben aan personeel. Maar poeh, dan is 1 dagje vrij toch echt niets! Ik vind ook dat ik op het einde van de dag meer moe ben dan normaal en ik steek het op dat masker wat we voor 8 uren moeten dragen op het werk. Nu mogen we dat masker wel afnemen tijdens onze pauze en als we op onze bureau onze documentatie op de computer doen, maar ik zou toch zeggen dat we minstens zo een 5-6 uren per dag echt door dat masker heen moeten ademen. En dan dragen we ook die plastieken bril die continue wazig wordt door het ademen, hahaha wat hebben we het toch moeilijk, he! ;-) Maar goed, genoeg geklaag...we mogen blij zijn dat we nog steeds Covid-19 vrij zijn op mijn werk en dat iedereen gezond is en dat onze oude vandagen het redelijk goed doen. Natuurlijk zijn er sommigen die hun familie echt missen (vooral die bejaarden die dikwijls bezoek krijgen van familie/vrienden) en vinden het soms moeilijk. Sommige bejaarden hebben dementie en voor hen is het moeilijk om te begrijpen waarom hun familie er niet is. En als de familie dan even aan het raam komt wuiven dan zijn sommigen van hun zo verward en begrijpen ze niet waarom hun familie niet binnen mag komen om te bezoeken, dat vind ik zoooo triestig. We hebben een dametje met dementie die elk weekend naar huis ging voor 2-3 nachten bij haar dochter en nu dus niet meer sinds een maand. Maar de dochter komt nog wel aan het raam wuiven naar haar en dan spreken ze soms met elkaar via de telefoon, maar dan begrijpt dat dametje dus helemaal niet als haar dochter vertrekt zonder haar mee nemen. Ze zit dan alle deuren af te voelen en rond te schreeuwen dat ze naar huis wil met haar dochter. Tja, probeer dan maar eens uit te leggen wat er aan de hand is en dan is dit dametje ook nog van Indische afkomst en ze spreekt niet veel Engels. Gelukkig kunnen we haar meestal wel wat afleiden met een kopje thee en wat koekjes, maar soms lukt dat niet en is ze de rest van de dag helemaal van streek wat te begrijpen is natuurlijk.

Zo nu even terug naar begin april, Ava zou normaal na haar lente vakantie (spring break) op 30 maart weer naar school moeten, maar dat was dus niet het geval dankzij het Corona virus. Michael is gelukkig wel thuis en had die week verlof, dus hij kon thuis blijven met Ava. Wat school betrof moesten we nu afwachten om wat te horen van haar leerkracht en hoe het nu verder moest. Ava en ik hadden mijn mooie Vancouver puzzel afgemaakt en wat was die leuk om te doen. Zo wil ik nog wel wat puzzels hebben! We hadden ook een prachtig helder zicht op Mount Baker vanuit onze tuin op de eerste dag van april en zo helder zie je die berg niet dikwijls. Dus ik heb toch maar even mijn camera genomen om wat foto’s te maken. Het had geregend overdag en de plas op de garage van onze buren gaf een mooie weerspiegeling van de berg, daar heb ik vlug gebruik van gemaakt!! Mount Baker is gelegen in Washington State in Amerika en zo een 150km van ons af. Geloof het of niet, maar we kregen ook nog wat sneeuw begin april, maar het was enkel wat ‘s morgens en het bleef niet liggen...het warmde gelukkig snel op.

Op mijn vrije dag gingen Ava en ik naar Stanley Park om daar wat te genieten van de zichten. Toen ik het park inreed kon al niet stoppen bij Prospect Point waar je zicht hebt op de Lions Gate Bridge en North Vancouver want de parking was afgesloten. Daarna ging ik verder naar Third Beach en daar was de parking ook weer afgesloten. Eens bij Lost Lagoon kon je hier en daar nog wel parkeren, maar daar ging ik nu niet stoppen en zo kwam ik uit bij de ingang van Stanley Park vanuit downtown Vancouver. Daar kon je nog door rijden en oh daar zag ik zoveel prachtige kersen bloesems. Ik stopte een stukje verderop waar je wel nog kon parkeren op de parallel plekken langs de weg. We wandelen naar die prachtige kersen bloesems en we mochten er van genieten zondere andere mensen rondom ons, heerlijk! Wat was het rustig in Stanley Park, echt raar want dit is een park wat elk jaar miljoenen bezoekers verwelkomt! Daarna reden we verder naar de Totem Palen waar je ook enkel op de parallel parkeer plaatsen langs de weg kon parkeren. Alle grotere parkings in het park waren gesloten en enkel de plaatsjes parallel langs de weg waren nog open. We liepen een stukje op de seawall langs het water en daarna ook even naar de andere kant waar je de Lions Gate Bridge kan zien. Als we terug richting de auto gingen viel het mij op dat er niemand, maar dan ook echt niemand bij de Totem Palen was. Deze plek is altijd vol met toeristen (het hele jaar door) en nu kon je enkel de vogetjes horen fluiten in plaats van (soms luidruchtige) bewonderende toeristen. Zo raar allemaal om dit mee te maken, maar heerlijk om even te genieten van zo een stilte. Wat was dit park leeg! Daarna reed ik nog even naar North Vancouver waar Ava en ik nog een korte wandeling deden bij de Cleveland Dam. De bergen hadden nog een laagje verse sneeuw en wat een verschil met waar wij stonden in het groene gras...zo mooi om te zien. Daar was het toch iets drukker vergeleken met Stanley Park, maar iedereen hield mooi zijn afstand en we waren nooit dichtbij andere mensen. Het was weer een heerlijk dagje.

De mooie Vancouver puzzel

Mount Baker (Gelegen in de USA) gezien vanuit onze tuin (ingezoomed)

Bezoekje aan het mooie Stanley Park in Vancouver

Bezoekje aan de Cleveland Dam/Capilano Lake in North Vancouver

De dag erna was het nog een redelijke mooie dag en wilde ik er toch nog even op uit gaan. Samen met Ava ging ik naar Sasamat Lake wat een 20 minuten rijden is. Je hebt hier een meer met een strand alsook een wandelroute door het bos rondom het meer. We liepen daar een stukje door het bos, maar het pad over het water was gesloten. Dit waarschijnlijk omdat het te smal is en je elkaar niet kan passeren. Er waren niet veel mensen te zien, hier en daar kwamen we wel iemand tegen maar er was plaats genoeg dat je niet dichtbij elkaar moest komen. We genoten hier van de frisse lucht in het bos en de mooie zichten op het meer. Na onze wandeling hier gingen we verder naar Burnaby Mountain Park om te zien of de bloesems daar al aan het bloeien waren. De bloesems begonnen lichtjes, dus dat zal nog wel een week ofzo duren voordat ze in bloei zullen staan. De paasklokken stonden wel al in volle bloei en het is hier toch altijd weer genieten van de zichten op de bergen en de stad Vancouver. Als we weer thuis waren aten we wat lunch en had ik in de namiddag zin om een soort kokosnoot taart te maken. Het is een heel gemakkelijke taart waar je de ingredienten (bloem, melk, ei, suiker, kokosnoot) gewoon in een kom doet (is redelijk vloeibaar) en dan in een glazen taartschotel bakt in de oven. Tijdens het bakken wordt de bloem stijf en is die taart bijna gelijk een flan, zo een simpel recept en het is altijd lekker. Een paar dagen later zouden we een super maan te zien krijgen net na het vallen van de avond en daar heb ik wat foto’s van kunnen nemen want het was een heldere avond. Zo een mooie en grote maan!

Ik had een extra lange werk week deze week en werkte 6 dagen aan een stuk en had enkel Goede Vrijdag vrij. Een collega was ziek en ze hadden al personeel te kort, dus heb ik mij maar opgegeven voor een extra dagje werk. Het was gelukkig een redelijk rustige dag, maar ik was wel erg moe en blij dat ik de dag ernaa een dagje vrij had. Toen ik thuis kwam en wat gerust had, kreeg ik zin om chocolate chip cookies te maken...waar komt die energie toch nog vandaan na een 6 dagen werkweek, hahaha! Pasen komt eraan ik maakte de koekjes met chocolade paaseitjes erin. En die waren heel goed gelukt en erg lekker...we konden niet wachten tot Pasen om er van te proeven, hehe!! Op mijn enige vrije dagen gingen Ava en ik naar Queen Elizabeth Park in Vancouver, ik wou daar gaan zien of de bloesems aan het bloeien waren. Nu is dit wel een plek wat altijd redelijk veel mensen aantrekt, dus ik had me voorgenomen van niet te stoppen als het te druk zou zijn. Eens aangekomen was de parking gesloten en kon je enkel hier en daar langs de weg parkeren en zo het park in wandelen. Dit hebben ze gedaan om hopelijk wat mensen tegen te houden van te bezoeken, want het was een verlengd Paasweekend en men wil zo mensen ontmoedigen om naar parken en dergelijke te gaan. Hier in Canada is Goede Vrijdag een betaalde feestdag voor de meesten alsook Paasmaandag, dus het was een 4 dagen lange weekend. Wij hebben hier gaan Paasvakantie want van half maart tot eind maart is er de “lente vakantie”. Dus Ava en ik gingen naar Queen Elizabeth Park en er waren gelukkig niet veel mensen te zien, dus ik vond nog een gratis parkeer plekje langs de weg en we konden van daaruit het park inwandelen. De kersen bloesems stonden in volle bloei, hoe mooi en verderop zag ik al vele prachtige bloemen in bloei...zo mooi. Het zag er echt heerlijk lente achtig uit en daar heb ik natuurlijk ook foto’s van genomen. We wandelen een stukje door het park op waar ik ook nog even genoot van de zichten op het centrum van Vancouver.

Hierna gingen we terug naar de auto en reed ik verder naar Spanish Banks Beach, daar waren ook alle parkings afgesloten en kon je ook enkel langs de weg parkeren op bepaalde plekken. Dus we stopten even op een plek waar bijna niemand te zien was. We liepen een stukje het strand op en genoten van de zichten. In de verte zag ik daar er mensen te paard op het strand liepen, toch weer eens iets anders. Er liepen redelijk wat mensen verderop het strand want het was extreem laagtij, maar van wat ik kon zien hield iedereen toch zijn afstand. Het was een mooie dag om aan het strand te genieten. Als we thuis kwamen ging Ava met haar met haar buurvriendje (en klasgenoot) spelen terwijl ze toch aan social distancing doen. Dus ze blijven ver genoeg van elkaar, anders mogen ze niet buiten spelen in het park aan de achterkant van ons huis. Wij kunnen haar goed zien van bij ons thuis en zijn ouders kunnen hem ook zien van hun thuis, dus we kunnen een oogje in het zeil houden. Hij rijdt meestal rond het park op zijn fiets en Ava loopt door het park heen of rijdt achter hem aan met haar scooter (step) en zo hebben ze ook wat frisse buitenlucht en activiteit. De dag erna moest ik alweer gaan werken en zondag was het Pasen. We deden niet veel nadat ik thuis kwam, maar ik had wel Paaseitjes en andere lekkernijen in de tuin verstopt terwijl Ava weer met haar buurvriendje aan het “social distancing spelen” was...wat een woord, dat heb ik helemaal zelf uitgevonden...hahaha! Nadat ze haar Paas lekkernijen bijelkaar geraapt had hebben we ook nog gekookte eitjes gekleurd en ’s avonds aten we een lekkere maaltijd. De rest van de avond deden we het gewoon rustig aan met ons drietjes en ik ging op tijd mijn bed in want het was weer vroeg op de volgende om te gaan werken.

Bezoekje aan Sasamat Lake in Port Moody bij Vancouver, BC, Canada

De heerlijke kokosnoot taart

De super roze maan deze maand vanuit onze tuin gezien (ingezoomed)

Lekkere chocolate chip cookies met paaseitjes

Lente in het mooie Queen Elizabeth Park in Vancouver

Spanish Banks Beach in Vancouver

De week na Pasen was een hele week met prachtig weer, dus op mijn volgende vrije dag ben ik weer gaan genieten van wat mooie zichten. Deze vond ik in Burnaby Mountain Park op een 10 minuten rijden van ons. De bloesems waren hier nu ook aan het bloeien en wat gaf dat mooie zichten. De zichten op de stad Vancouver en bergen waren prachtig en in combinatie met de bloesems gaf dat wel mooie plaatjes. Ik reed hierna nog een stukje verder naar een plek waar je hetzelfde zicht hebt op het centrum van Vancouver, maar wat dichterbij. Ook hier waren de zichten prachtig en een straat waar ik doorheen moest rijden om er te geraken hadden ook prachtige bloesems aan de bomen. Ik ben even gestopt om daar ook wat foto’s van te maken. ’s Avonds kreeg ik in de gaten dat Mount Baker er weer mooi bij lag met de ondergaande zon, zeker weer een foto waard en ook de magnolia boom bij ons tegenover stond mooi in bloei en zag er zo mooi uit met de avond zon. De dag erna kreeg ik het in mijn krullen (figuurlijk gesproken want ik heb geen krullen, hahaha) om mijn haren wat lente kleurtjes te geven. Ik ben toch wel blij dat ik het zelf kan doen, want geen enkele kapper die open is natuurlijk. Ik deed wat blauw, roos en lavender en ik vond dat het redelijk goed gelukt was. De dag erna was het weer werken geblazen en toen ik op mijn werk aankwam lag er voor alle personeelsleden een klein bedank pakje te wachten met verschillende pralines erin van "Rocky Mountain Chocolates", 1 van de beste Canadese chocolatiers...wat een mooi gebaar. Bijna elke dag zijn er snacks ter beschikking, fruit, granola bars, een engeltje van gerecycleerd materiaal gemaakt door een kleindochter van 1 van onze bewoners en andere dingen. Toch wel fijn en dat fleurt onze dag toch ook een beetje op.

Het was weer een drukke werk week, maar we sloegen ons er weer door en dat lukt goed als je zo een fijne/goede collega’s hebt als die wat ik heb! Deze week had ik 2 dagen vrij en daar was ik wel bij om, donderdag zou het redelijk mooi zijn en vrijdag ging het regenen. Dus donderdag ging ik er even op uit om nog wat bloesems op te zoeken. Deze keer bleef ik dichtbij huis en vond hier nog geen kilmoter verder een prachtige straat vol met bloesems...zo mooi! Vanaf nu is Ava ook volop met schoolwerk bezing via de computer. Ze krijgen via "Google Classroom" vanalle opdrachten in het begin van de week die ze dan tegen het einde van de week moet af hebben. Het is eigenlijk ook heel wat werk voor ons, want meestal moeten wij haar toch helpen om de juiste opdrachten te vinden en waar ze haar antwoorden moet opschrijven. Soms moeten wij activiteiten samen met haar doen of we moeten foto’s nemen van activiteiten en die doorsturen via Google Classroom. Ik vind het best overweldigend zo omdat daar best veel tijd inkruipt om te doen. Michael heeft ook niet altijd tijd om haar veel te helpen, want hij moet overdag ook werken en heeft virtuele meetings/telefoontjes en dergelijke. Maar hopelijk worden we meer en meer gewoon met Google Classroom en gaat het elke week een beetje gemakkelijker. Op mijn tweede en regenachtige vrije dagen heb ik lekker gekookt en maakte ik mijn eigen versie van "chicken chow mein". Chow mein is een dunne Chinese noodle en die kook ik voor een paar minuten en dan bak ik deze in een beetje olie en soya saus in de pan. Dan maak ik een hele pan vol met stir fry groenten (ui, wortelen, paprika’s, selder en witte kool) en ik had nog lekker sweet chili chicken in de diepvries die we een paar maanden terug in Amerika gekocht hadden. Mmmm, dat ging heerlijk samen!

En zo begon mijn werk week weer. Een paar dagen later, op maandag namiddag, zo een uurtje voordat onze dienst erop zat kreeg mijn collega een telefoontje uit de Filipijnen (zij is Filipijnse van afkomst en heeft daar nog veel familie) en kreeg ze te horen dat haar 35 jarige broer (en beste vriend) overleden was. Ze zakte bijna in elkaar en het was zo moeilijk om haar zo hysterisch te zien, mijn hart brak voor haar in deze moeilijke tijden in verband met het corona virus. Ze zou niet naar de Filipijnen kunnen gaan voor de begrafenis of dergelijke...verschrikkelijk!!! Op dat moment kon het mij niet schelen van de social distancing en heb ik haar heel hard geknuffeld want dat had ze toch wel nodig. Ze is na verschillende telefoontjes met familie naar huis gegaan en voor ons op het werk wil dat zeggen dat we weer tekort hebben aan personeel voor de komende week of langer, maar daar slaan we ons wel doorheen en voor haar mag werk nu even niet belangrijk zijn, vind ik! Ik was er zelf echt ondersteboven van en heb die nacht echt niet goed kunnen slapen omdat ik steeds aan haar moest denken. Mijn laaste 2 dagen van die week liep ik op het werk ook echt maar belabberd rond met haar in mijn gedachten. Ik heb haar de dagen erna een paar berichtjes gestuurd via messenger voor wat steun en daar was ze blij mee. Nu moet ze even aan haar zelf denken en dan kan ze binnekort misschien wel weer terug komen werken. Zo komen we ook weer aan bij de laatste dag van april en dat was mijn eerste vrije dag. Het was een redelijke mooie dag met wat zon en ik besloot om naar Kitsilano Beach te gaan, de parking en de straat waar ik normaal parkeer was afgesloten en enkel locale mensen mochten door. Dus moest ik ergens anders een plekje zoeken. Er waren daar nog heel wat plekjes om te parkeren langs de weg niet te ver van het strand af. Eens als ik naar het strand toe wandelde zag ik dat het best druk was, maar iedereen hield zijn afstand goed. Toch raar dat het nu zo druk is bij de stranden, voor dit corona gebeuren ging ik hier regelmatig naartoe en zelfs op een zomerse dag door de week had ik het strand soms helemaal voor mezelf...dat was nu toch wel anders en ik moet eerlijk toegeven dat ik dat mis. Maarja, vele mensen zijn nu thuis voor werk of werkloos, kinderen zijn thuis en zo zullen zij ook wel af en toe eens de buitenlucht opzoeken voor wat verzet. Ik genoot hier van wat zichten voordat ik verder ging naar Spanish Banks Beach waar het heel wat rustiger was en daar vond ik een leuk plekje om even rond te hangen om wat foto’s te nemen. Mijn dagje was weer geslaagd en ik kan het bijna niet geloven dat de maand alweer voorbij is! Wat gaat het snel!

Paaseitjes rapen bij ons in de tuin bij Vancouver, BC