Een (beetje) geluk bij een ongeluk

Since most people that visit my blog are Belgian or Dutch I have decided to continue my blog in Dutch only for now. If anybody has any questions or a comment, please feel free to CONTACT ME!   All images are Copyright by Ann Badjura unless otherwise stated, please contact me first if you wish to use any of my photos or if you wish to purchase any of my photos! Thanks in advance!

Sinds de meeste mensen die mijn blog bezoeken Belgisch of Nederlands zijn heb ik besloten om enkel in het Nederlands verder te gaan. Ik ben dit blog vooral begonnen zodat mijn familie en vrienden in Belgie (van waar ik afkomstig ben) mijn leventje in Vancouver, Canada een beetje kunnen volgen. Deze blog is ook open voor iedereen die geinteresseerd is natuurlijk. Als er enige vragen zijn of commentaar is, laat dan een berichtje na in mijn GASTENBOEK of E-MAIL ME!   Alle foto's zijn Copyright by Ann Badjura tenzij anders vermeld, aub contacteer mij eerst voordat je mijn foto's wil gebruiken of als je geinteresseerd bent om foto's te kopen! Alvast bedankt!

~AUB klik op de foto's om een grotere versie ervan te zien!

Onze achtertuin mooi opgeknapt en klaar voor de zomer

 Vrijdag de 13de heeft voor ons een beetje een nieuwe betekenis gekregen. Niet dat wij bijgelovig zijn en bang hebben van vrijdag de 13de, zo erg is het nu ook weer niet...hi hi hi. Maar op vrijdag 13 april kreeg ik om 16u25 een telefoontje van Michael. Sinds het avond eten bijna klaar was dacht ik dat hij me belde om te zeggen dat hij vast zat in het verkeer (wat al eens kan gebeuren) en dat hij wat later zou zijn. Na enkele zinnen kon mijn hersenpan pas volgen en had ik door dat hij belde dat hij een ongeluk had gehad met de auto!!! Jeee, dat was toch wel schrikken...dat hij zelf belde was toch al een goed teken. Hij vertelde dat er hem niets was (wat een geluk, zeg!!!), maar hij had een beetje een raar gevoel in zijn hoofd en wat pijn in zijn rug en nek. Verder was er met hem niets aan de hand, maar hij kon niet meer met zijn auto rijden omdat die vanvoor helemaal op mekaar gereden was. Ik denk dat hij daar meer pijn van had dat de dingen die hij zelf voelde. Het was zo'n situatie waar ze beiden in fout waren. Michael wilde oversteken aan een 4 baanse weg (2 banen in 1 richting en 2 banen in de andere richting. Omdat het vrij druk was was er iemand die voor hem stopte om hem te laten oversteken, maar toen hij stilletjes vooruit begon te rijden en zijn neus een beetje verder uitstak kwam er een auto van achter die "iemand" uitgevlogen (tegen volle snelheid) en ramde recht in Michael zijn neus (van de auto) als ik het zo moet zeggen. Het belangrijkste is dat er geen gewonden zijn gevallen, behalve de auto's dan. Michael zijn auto en die andere auto(een 1966 Ford Mustang) moesten weggesleept worden (die andere auto was er ook niet goed aan toe). Een paar dagen later zou Michael dan naar de verzekering gaan om te horen of zijn auto "per total" verklaard zou worden of dat hij nog te maken was. Zijn auto was wel al 10 jaar oud, maar was nog in tip top conditie (en maar 85,000km) omdat Michael zijn auto's altijd erg goed onderhoudt. 

Michael is voor de zekerheid toch maar naar de dokter gegaan en haar verteld wat hij voelde. Ze stelde voor om een week tot 2 weken thuis te blijven en te rusten. Hij is uiteindelijk zo'n 10 dagen thuis gebleven om zeker te zijn dat hij zich terug normaal voelde. Hij heeft enkel nog een beetje last van zijn rug, dus dat valt allemaal nog wel mee. Toen hij dan naar de verzekering is geweest kreeg hij het nieuws waar hij voor vreesde en zijn auto was "per total" verklaard. Dan krijg je toch wel even een krop in je keel want dat is nooit plezant nieuws, maar goed...een auto is gelukkig te vervangen! We zijn onmiddellijk naar een paar auto's gaan kijken die hij mogelijk zou kopen. Er waren 2 auto's waar hij in geinteresseerd was. Deze keer wou hij iets kleiners en vrij voordelig om te rijden want het is toch enkel om heen en weer te rijden naar zijn werk. We hadden een sportieve uitvoering van een Toyota Corolla op het oog alsook een Nissan Sentra SR. We hebben met beiden een test rit gedaan en het bleek heel snel duidelijk dat de Nissan veel beter was dan de Toyota. De Toyota schreeuwde telkens als je de gas wat te hard induwde, de Nissan maakte zo goed als geen geluid bij het optrekken. Wij kregen een super deal bij de Nissan garage, want die hadden een hoop promoties op het moment. We hebben dus een $4000 (ongeveer 3100 euro) kunnen uitsparen en dat helpt toch wel, he. En daarbij kwam nog dat Michael zo'n $8500 (ongeveer 6600 euro) terug kreeg voor zijn "per total" wagen, dat was voor ons ook een som die we niet direct hadden verwacht en we zijn erg tervreden. We hebben onze nieuwe wagen nu bijna 2 weken en we zijn er heel content van! Dus uiteindelijk hebben toch een beetje geluk gehad met alles! Het is maar hoe je het bekijkt, he.





Foto's Michael zijn nieuwe blauwe wagen en zijn vorige auto voor en na het ongeluk

Verder is er niet veel nieuws en hebben wij het een beetje druk gehad met alles wat erbij komt kijken na een ongeluk en het zoeken naar een nieuwe wagen en dergelijke.  We hebben ook nog wat dagen met mooi weer gehad en hebben deze meestal thuis in onze tuin doorgebracht met Ava.  Ze houdt van ballen, dus we hebben veel met ballen gespeeld en we hebben ook veel belletjes geblazen.  Wij zijn hier in de buurt nog gaan wandelen en naar een paar verschillende speeltuintjes geweest. Het weer is de laatste tijd een beetje op en neer.  Dan een paar dagen heerlijk aangenaam lente weer met veel zon en dan weer een paar dagen met regen en vrij fris.  Het is ondertussen alweer mei en hopelijk krijgen we toch wat mooi weer in de komende weken.  Ongelofelijk toch hoe snel de tijd gaat.

We zijn met Ava nog naar Burnaby Lake geweest om de eendjes eten te geven.  We zagen daar 3 families Grote Canadese Ganzen met minstens 6 kleintjes...hoe schattig!  Goh en de ouders zijn erg beschermend over hun kroost, niet te dicht bij komen of ze beginnen lawaai te maken.  Ava vond de kleine gansjes geweldig om te zien. We hebben genoten van een namiddag bij de eendjes en ganzen.  We zijn ook nog eens naar het strand geweest niet ver van ons thuis.  Deze keer hadden we een bal meegenomen en dat vond ze geweldig.  Zand, water en een bal komt overeen met een super gelukkige Ava! :)  Het was wel wat frisjes die dag, maar het was droog en ze heeft het echt naar haar zin gehad.  Wat is het toch heerlijk om haar zo zien uit te leven!  Ze wordt binnen een paar weken alweer 2 jaar, wat gaat de tijd toch snel.  Ze kan al heel wat woordjes en ze doet dat elke dag beter en beter.  Ik ben eindelijk ook weer eens naar de kapster geweest en heb een beetje een ander kapsel nu.  Ik wou het lang genoeg houden dat ik het in de zomer kan opsteken als ik er niet teveel tijd aan wil steden.  Ik ben er ondertussen aan gewoon en vind het wel een leuk kapsel.  Zo dat is het nieuws voor nu en hier beneden volgen weer wat foto's van Ava en onze uitstapjes.

 Foto's van Ava, bij ons thuis en onze uitstapjes

Nog even geduld voor mijn volgende post!