Since most people that visit my blog are Belgian or Dutch I have decided to continue my blog in Dutch only for now. If anybody has any questions regarding this, please feel free to CONTACT ME! All images are Copyright by Ann Badjura unless otherwise stated, please contact me first if you wish to use any of my photos or if you wish to purchase any of my photos! Thanks in advance!
Sinds de meeste mensen die mijn blog bezoeken Belgisch of Nederlands zijn heb ik besloten om enkel in het Nederlands verder te gaan met dit blog. Als iemand hier vragen over heeft, dan mag je me altijd CONTACTEREN! Ik ben dit blog vooral begonnen zodat mijn familie en vrienden in Belgie (van waar ik afkomstig ben) mijn leventje in Vancouver, Canada een beetje kunnen volgen. Deze blog is ook open voor iedereen die geinteresseerd is natuurlijk. Ik ben naar Canada verhuisd in april 2000 om bij mijn Canadese vriend te gaan wonen waar ik ondertussen ook mee getrouwd ben. Als er enige vragen zijn of commentaar is, laat dan een berichtje na in mijn GASTENBOEK of E-MAIL ME!Alle foto's zijn Copyright by Ann Badjura tenzij anders vermeld, aub contacteer mij eerst voordat je mijn foto's wil gebruiken of als je geinteresseerd bent om foto's te kopen! Alvast bedankt!
~AUB klik op de foto's om een grotere versie ervan te zien!
Het mooi Cypress Mountain na de eerste degelijke sneeuwval van het seizoen
We zijn alweer bijna half november, de tijd gaat toch snel voorbij. Op 11 november was het hier "Remembrance Day" wat zoiets is als Wapenstilstand in Belgie. Dat is dus een vrije dag voor de meesten en Michael maakte de brug en had vrijdag ook vrij...heerlijk als we zo 4 dagen samen vrij hebben! Op 11 november worden alle veteranen van de oorlog herdacht voor hun strijd. Het is de gewoonte om een plastieken/stoffen klaproos te dragen op onze jassen om respect te tonen aan al de soldaten die gevochten hebben voor hun land in WWI en voor diegene die nu nog voor hun land vechten. Die klaproos komt eigenlijk van een gedicht over Flanders Fields (Vlaamse Velden). De klaprozen groeien in grote hoeveelheden in Vlaanderen, het Vlaamse gedeelte van Belgie waar vele slachtoffers gevallen zijn tijdens de oorlog en vandaar dat de klaproos een symbool werd voor Remembrance Day. Het volledige gedicht (in het Engels) kan je op deze pagina lezen: Flanders FieldsVerder is er niet veel nieuws, het weer is een beetje op en af. De ene dag is het heerlijk zonnig en de volgende dag is het bewolkt of regent het. Tot nu toe hebben we gelukkig nog niet teveel regen gehad deze maand en dat is wel mooi want november kan al eens een regenachtige maand zijn. Ik ben dus lekker kunnen gaan wandelen met Ava op verschillende plaatsen. We zijn nog een keertje naar Burnaby Mountain geweest en daar waren de prachtige herfstkleuren nog wat intenser dan de vorige keer. Verder gaan we ook regelmatig hier in de buurt wandelen omdat ik niet altijd zin heb om met de auto ergens naartoe te gaan om te wandelen. Maar als het echt prachtig weer is dan ga ik liever naar een mooi plekje wat binnen het half uur te bereiken is met de wagen want in deze tijd van het jaar moet je ervan genieten als het zonnig is.
Wat recente foto's van Ava en Burnaby Mountain
Vorige week woensdag was het weer een stralende dag met zon en blauwe lucht. Het was wel maar iets van een 9 graden, maar daar kan je je naar kleden. De dag ervoor had het goed geregend en was het ook zo fris en dat betekent dat er op hogere gebieden (boven de 900m) sneeuw viel in plaats van de regen die wij hier kregen. Dus onze locale skibergen (Cypress Mountain, Grouse Mountain en Mount Seymour) hadden een goede laag verse sneeuw gekregen. Omdat het nog vroeg is in het seizoen er omdat er niet heel veel gevallen was wilde ik met Ava wel eens gaan kijken daar boven om te zien of er wel degelijk wat sneeuw lag. Ik had ons lekker warm aangekleed, want daarboven (op zo'n 1500m) is het nog een stuk kouder. Rond 10u vertrokken we richting Cypress Mountain, de rit is ongeveer zo'n 30-40 minuten rijden.
Ik kon onderweg wel zien dat de bergen wat wit waren, maar ik had zo mijn bedenkingen...ach we zouden wel zien wat we tegenkwamen. Na iets langer dan een half uurtje rijden waren we bijna aan de parking van Cypress Mountain. Eerst ik geen sneeuw, maar dan opeens lag er een heel dun laagje langs de kanten van de weg en opeens een paar honderd meter verder als we bijna aan de top waren hingen de bomen vol sneeuw en lag er heel wat sneeuw langs de weg. De weg zelf was zuiver, daar zullen ze wel zout gestrooid hebben en de sneeuw geruimd hebben. Ze willen deze weg zo goed mogelijk sneeuwvrij houden voor mensen die naar top willen rijden. Eens boven kwamen we in een winter wonderland terecht...prachtig om te zien. Ik was zo wel eventjes in de Kerst stemming...hahaha. Ik heb met Ava een korte wandeling gemaakt op de parking en een beetje door de sneeuw, verder ging niet want er lag toch zeker een goede 20-25cm sneeuw. We hebben in elk geval genoten van de lekkere frisse lucht en de prachtige zichten. Op de terugweg ben ik ook nog even gestopt aan het Cypress Mountain Viewpoint met mooie zichten op Vancouver en omliggende omgeving, Stanley Park, de Burrard Inlet (inham van de Stille Oceaan) en Mount Baker (3300m hoog en gelegen in Amerika). Ava was in slaap gevallen op de terug weg, ze zal moe geweest zijn van die lekkere frisse lucht.
Cypress Mountain is een wintersportgebied (en een wandelgebied in de zomer) in de North Shore Mountains in de provincie British Columbia aan de westkust van Canada. Het gebied ligt ongeveer dertig kilometer ten noorden van Vancouver. De pistes en liften gaan naar de op 1454 meter hoogte gelegen Mount Strachan en de op 1193 meter hoogte gelegen Black Mountain. De langste piste is zo'n 4km lang en er is ook 19 kilometer aan langlauf pistes. Tijdens de Olympische winterspelen in 2010 werd Cypress Mountain gebruik voor het freestyle skien en het snowboarden.
Vorige week woensdag was het weer een stralende dag met zon en blauwe lucht. Het was wel maar iets van een 9 graden, maar daar kan je je naar kleden. De dag ervoor had het goed geregend en was het ook zo fris en dat betekent dat er op hogere gebieden (boven de 900m) sneeuw viel in plaats van de regen die wij hier kregen. Dus onze locale skibergen (Cypress Mountain, Grouse Mountain en Mount Seymour) hadden een goede laag verse sneeuw gekregen. Omdat het nog vroeg is in het seizoen er omdat er niet heel veel gevallen was wilde ik met Ava wel eens gaan kijken daar boven om te zien of er wel degelijk wat sneeuw lag. Ik had ons lekker warm aangekleed, want daarboven (op zo'n 1500m) is het nog een stuk kouder. Rond 10u vertrokken we richting Cypress Mountain, de rit is ongeveer zo'n 30-40 minuten rijden.Ik kon onderweg wel zien dat de bergen wat wit waren, maar ik had zo mijn bedenkingen...ach we zouden wel zien wat we tegenkwamen. Na iets langer dan een half uurtje rijden waren we bijna aan de parking van Cypress Mountain. Eerst ik geen sneeuw, maar dan opeens lag er een heel dun laagje langs de kanten van de weg en opeens een paar honderd meter verder als we bijna aan de top waren hingen de bomen vol sneeuw en lag er heel wat sneeuw langs de weg. De weg zelf was zuiver, daar zullen ze wel zout gestrooid hebben en de sneeuw geruimd hebben. Ze willen deze weg zo goed mogelijk sneeuwvrij houden voor mensen die naar top willen rijden. Eens boven kwamen we in een winter wonderland terecht...prachtig om te zien. Ik was zo wel eventjes in de Kerst stemming...hahaha. Ik heb met Ava een korte wandeling gemaakt op de parking en een beetje door de sneeuw, verder ging niet want er lag toch zeker een goede 20-25cm sneeuw. We hebben in elk geval genoten van de lekkere frisse lucht en de prachtige zichten. Op de terugweg ben ik ook nog even gestopt aan het Cypress Mountain Viewpoint met mooie zichten op Vancouver en omliggende omgeving, Stanley Park, de Burrard Inlet (inham van de Stille Oceaan) en Mount Baker (3300m hoog en gelegen in Amerika). Ava was in slaap gevallen op de terug weg, ze zal moe geweest zijn van die lekkere frisse lucht.
Cypress Mountain is een wintersportgebied (en een wandelgebied in de zomer) in de North Shore Mountains in de provincie British Columbia aan de westkust van Canada. Het gebied ligt ongeveer dertig kilometer ten noorden van Vancouver. De pistes en liften gaan naar de op 1454 meter hoogte gelegen Mount Strachan en de op 1193 meter hoogte gelegen Black Mountain. De langste piste is zo'n 4km lang en er is ook 19 kilometer aan langlauf pistes. Tijdens de Olympische winterspelen in 2010 werd Cypress Mountain gebruik voor het freestyle skien en het snowboarden.
Filmpje en foto's van ons uitstapje naar Cypress Mountain
Ava groeit nog steeds als kool en ze is een echt schatje. Ze is al bijna 6 maanden, het schiet erg op maar we genieten van elk moment met haar. Ik ben nog een half jaar thuis met haar en dat vind ik heerlijk. Ava lacht veel en ze is een actieve baby, ze weent gelukkig heel weinig. 's Nachts slaapt ze nog altijd goed door, meestal van 21u30 tot ongeveer 7u 's morgens, dus wij mogen zeker niet klagen. En als ze dan soms eens wat vroeger wakker wordt en we gaan kijken, dan geven we haar haar knuffeltje ofwel haar tutje en dan is ze weer rustig voor een tijdje. Eigenlijk is het toch geweldig dat ze niet protesteert als we haar kamer verlaten, ze houdt zich lekker stil en als ze oeg genoeg is valt ze meestal terug in slaap voor een half uurtje of een uur. Tegenwoordig vindt ze het super fijn op haar speelmat want ze rolt graag van haar rug op haar buik en andersom.
Rond deze tijd van het jaar mogen we ook genieten van prachtige zonsopgangen en zonsondergangen. Als ik niet de tijd heb om ergens op een mooie plek foto's te nemen van de zonsopgang of zonsondergang dan kan dat ook vanuit onze woonkamer. We zien de zonsondergang goed vanuit onze woonkamer en de zonsopgangen zijn te bezichtigen vanuit onze tuin met een mooi zicht op Mount Baker (3300m hoog en gelegen in Amerika). Dus ik moet eigenlijk niet ver gaan, want 's morgens is het wat vroeg om er op uit te trekken en 's avonds is het meestal rond het avondeten en dat is ook geen tijd om er op uit te trekken.
Ava groeit nog steeds als kool en ze is een echt schatje. Ze is al bijna 6 maanden, het schiet erg op maar we genieten van elk moment met haar. Ik ben nog een half jaar thuis met haar en dat vind ik heerlijk. Ava lacht veel en ze is een actieve baby, ze weent gelukkig heel weinig. 's Nachts slaapt ze nog altijd goed door, meestal van 21u30 tot ongeveer 7u 's morgens, dus wij mogen zeker niet klagen. En als ze dan soms eens wat vroeger wakker wordt en we gaan kijken, dan geven we haar haar knuffeltje ofwel haar tutje en dan is ze weer rustig voor een tijdje. Eigenlijk is het toch geweldig dat ze niet protesteert als we haar kamer verlaten, ze houdt zich lekker stil en als ze oeg genoeg is valt ze meestal terug in slaap voor een half uurtje of een uur. Tegenwoordig vindt ze het super fijn op haar speelmat want ze rolt graag van haar rug op haar buik en andersom.Rond deze tijd van het jaar mogen we ook genieten van prachtige zonsopgangen en zonsondergangen. Als ik niet de tijd heb om ergens op een mooie plek foto's te nemen van de zonsopgang of zonsondergang dan kan dat ook vanuit onze woonkamer. We zien de zonsondergang goed vanuit onze woonkamer en de zonsopgangen zijn te bezichtigen vanuit onze tuin met een mooi zicht op Mount Baker (3300m hoog en gelegen in Amerika). Dus ik moet eigenlijk niet ver gaan, want 's morgens is het wat vroeg om er op uit te trekken en 's avonds is het meestal rond het avondeten en dat is ook geen tijd om er op uit te trekken.
Foto's van de zonsopgang en zonsondergang gezien van ons thuis
Nog even geduld voor mijn volgende post!
No comments:
Post a Comment