Onze avonturen van oktober 2022!

Onze avonturen van oktober 2022!

 

~Je kan op de foto's klikken om een grotere versie te zien!

Het mooie Buntzen Lake bij Vancouver, BC

AANDACHT!!  Ik krijg soms berichtjes in de "comments" onder mijn blog posts met vragen erin.  Dikwijls zijn deze anoniem waardoor ik die persoon niet kan contacteren of een reactie kan sturen.  Dus als je enige vragen hebt of gewoon contact wil opnemen, stuur me dan even een e-mailtje via "CONTACT".  DANK BIJ VOORBAAT!

Eerst en vooral hoop ik dat alles nog steeds goed gaat met jullie, covid is niet meer zo een belangrijk precies en lijkt het bij jullie ook min of meer dat covid precies niet meer bestaat??!  Sommigen dragen nog wel een mondkapje, maar je ziet het minder en minder. Voorlopig enkel nog verplicht in medische gebouwen. En sinds 1 oktober 2022 is er geen bewijs meer nodig van covid vaccinaties, geen negatieve test meer, geen proeftesten en is het reizen weer zoals voor covid uitbrak.   Natuurlijk wil ik graag telkens iedereen bedanken die hier regelmatig eens komt kijken en/of een leuk berichtje nalaat...dat stel ik erg op prijs en is altijd fijn om te lezen! Ik hoop dat jullie nog steeds meelezen en een beetje genieten van de verhalen en foto's. Ik hoop dat het goed gaat met jullie allemaal!!

 

De herfst is begonnen, we zitten alweer in oktober maar het voelt helemaal niet als herfst aan want we hebben hier nog echt zomerweer. Het is nog steeds zonnig en rond de 22-25 graden de meeste dagen, heerlijk...alhoewel ik ook wel van het echte herfstweer hou met koelere en zelfs nattere dagen! Maar goed, laat ons niet klagen want het is meestal toch aangenamer om dingen buiten te doen als het mooi weer is. We leren Sadie nog steeds aan om geen voedsel van de vloer te eten of voedsel dat ergens anders ligt dan in haar kommetje als het haar etenstijd is of als wij haar brokjes uit de hand geven. Ik had een paar brokjes op haar poten gelegd en ze keek er wel naar, maar ze at ze niet op. Ik gaf haar dan wel een paar brokjes uit mijn hand om haar te belonen dat ze die op haar poten niet op at. Ze doet dat prima! De eerste oktober was een zaterdag en die dag was er een RV (camper) show in Abbotsford waar we graag naartoe wilden gaan. Onze droom is om ooit een camper te kopen (zo een campervan/busje of iets dergelijks) om daarmee een roadtrip te doen vanuit Vancouver helemaal naar het oosten van Canada, vandaar zouden we zuidwaarts Amerika inrijden en dan van New York ofzo richting het westen van de Amerika en dan weer noordwaarts naar Vancouver. Dus dit was een ideale show om eens te gaan neuzen wat voor campers er zijn en wat ons aanstaat en wat niet. Liefst willen we iets compacts waar je nog redelijk goed mee kan rondrijden en wat ook nog handig genoeg is om te parkeren, ook in de steden. Toen we bij de show aankwamen stond daar al een super grote bus, daar moesten we toch zeker even in gaan kijken. Wat een luxe zeg, een heel appartement op wielen met alles erop en eraan. Maar dan moet je ook altijd met zo’n groot ding rijden, niet handig dus! Alhoewel velen hun eigen auto achter zo een bus meetrekken op vakantie. Maar dat zien we ook niet direct zitten. Er stond daar nog een leuke caravan, zo eentje wat je achter de auto aantrekt...maar dat ziet Michael niet zitten en heeft liefst niets dat hij moet trekken achter de auto.

We zagen ook een mooie ouderwetse caravan, nieuw maar met ouderwets interieur en dat vond ik wel mooi. Maar dit is ook weer zo een ding om achter de auto te hangen, dus dat ging het ook niet worden. Eindelijk kwamen we bij de kleinere campers terecht die ons wel redelijk aanstonden. De Thor Motor Coach van Fourwinds een 22B stond ons erg aan, ongeveer 24ft (dat is een 7.3m) lang! Veel ruimte en niet al te groot, maar wat zijn die dingen duur! Deze koste iets van een $131,000 CAD (een 96,000 euro). We keken ook naar een paar campervans want zoiets hadden we eerst in gedachte, maar we kwamen er al snel achter dat je daar niet zoveel ruimte in hebt en dat het nogal smal is van binnen, niet veel beweegruimte...zeker niet als we met ons 3 zouden zijn. Dus daar moeten we ook rekening mee houden. Daarna kwamen we zo een ding tegen wat je op een pick up truck kan zetten en dat wordt dan een truck camper. Ik was ervan verbaasd dat daar zoveel plaats in was, veel beter dan zo een campervan. Er waren een paar verschillende en de “Lance” stond ons het meeste aan omdat je die op een gewonen Ford F150 kan zetten, die pick up trucks zijn niet zo duur. De Fraserway truck camper is ook prima, maar die zijn wat zwaarder en moeten daardoor ook op een pick up truck gezet worden die meer gewicht aankan. Dat zal dan ook een duurdere en zwaardere pick up truck moeten worden. Dus die Lance spreekt ons het meeste aan. Zo een ding kost ook gemakkelijk een $58,000 CAD (een 43,000 euro) en daar komen de kosten van een pick up truck nog bovenop. De prijs voor zo een pick up truck begint ook al vlug rond de $40,000 CAD (ongeveer 29,500 euro). Dus begin maar te tellen en dan kom je ook aan een heel bedrag uit. Maar goed, het is nog niet voor de nabije toekomst en waarschijnlijk pas voor over enkele jaartjes. Hopelijk komen de prijzen van deze dingen tegen dan een beetje naar beneden, want auto’s, campers en dergelijke zijn nu erg duur. We houden een oogje in het zeil in geval we een goede deal zien. Voor we weer naar huis gingen stopten we nog even bij de foto booth waar je bij Emerald Lake een foto kon nemen met wat leuke props, dat hebben we dan ook gedaan! Het was een toffe show en nu hebben we in elk geval een goed idee van wat we willen en wat niet!

De dag erna had Ava een voetbal wedstrijd en we gingen kijken! Ava scoorde weer een goal, ze doet dat prima! Sadie deed het ook goed met toekijken en rustig te blijven met alles wat er om haar heen gebeurde. Een paar dagen later hadden we een mooie zonsondergang en het mooie weer blijft maar aanhouden. Ik ben op 1 van de dagen die week naar Buntzen Lake gegaan om daar te genieten van de rust en de mooie zichten. Er hing een beetje rook in de omgeving want er waren wat bosbranden niet heel ver van Vancouver alsook rook van Washington State in Amerika kwam deze kant uit. Het was niet erg te merken, gelukkig! Het was erg windstil en de zichten bij Buntzen Lake waren prachtig met mooie weerspiegelingen. Wat heb ik hier genoten en ik heb ook wat foto’s kunnen nemen, dat is altijd een bonus natuurlijk! Ik was met Joan aan het chatten geraakt via Messenger (1 van mijn oude collega’s) en we hadden allebei tijd voor brunch en hadden in New Westminster bij "Angelina’s Dutch Corner" afgesproken. Ik zou haar daar ontmoeten want ze woont er dichtbij en ging er te voet naartoe. Voor mij was het een 10 minuutjes rijden. Wat was het fijn om haar weer eens te zien, ze is ondertussen 35 weken zwanger en doet het goed. We hebben lekker gegeten en heerlijk bijgekletst, we liepen na het brunchen langs de Fraser Rivier op en genoten hier nog even van de zichten voordat we weer naar huis gingen. Het was gezellig en hopelijk kunnen we nog eens afspreken voordat ze bevalt!

 

Sadie die het goed doet met het weigeren van voedsel

De RV (Camper) Show in Abbotsford bij Vancouver

De binnenkant van de truck camper die ons het meeste aanstond

De buitenkant van de truck camper die ons het meeste aanstond

Foto's bij Emerald Lake met wat foto props tijdens de RV Show

En het blijft zomerachtig weer hier in Vancouver

Bezoekje aan het mooie Buntzen Lake in Anmore bij Vancouver

Brunch met Joan bij Angelina's Dutch Corner in New Westminster bij Vancouver

Angelina's Dutch Corner in New Westminster bij Vancouver

De wereld's grootste tinnen soldaat aan de Quay in New Westminster bij Vancouver

Zichten op de Fraser Rivier vanaf de Quay in New Westminster bij Vancouver

De Quay in New Westminster bij Vancouver

Een paar bijhorende videotjes

En we hebben nog steeds heerlijk weer. We gaan meestal met Sadie wandelen rond 17u en stoppen dan ook even in het hondenpark, dat is een gras/zandachtig stuk park wat omheind is en waar honden zonder leiband kunnen rondlopen. Mijn doel was vooral zodat Sadie meer hondjes leert kennen en leert om goed met ze om te gaan. Ik zorg ervoor dat ze eerst zit voordat ze het park in mag. We spreken hier ook soms af met Lynn zodat Sadie met Scout kan spelen. We hebben daar nu ook een andere puppy leren kennen die “Miso” heet en is een 2 weken jonger dan Sadie. Ze is een lab en Rhodesian Ridgeback mix, heel lieve hond die een beetje groter maar wel slanker is dan Sadie. Wat spelen die twee er toch op los, dus we spreken hier bijna elke avond af. Als we naar het hondenpark wandelen komen we altijd langs een huis waar de tuin nu al vol met Halloween decoraties staat. Deze mensen doen die decoraties elk jaar en het is ons favoriete huis. Elk jaar komen er precies wel weer wat meer decoraties bij, denk ik. Toen Ava en ik terug naar huis wandelden stopten we even om een foto te maken van Sadie voor deze Halloween decoraties. Ze heeft daar helemaal geen bang van gelukkig, terwijl Tiny die bewegende opblaas decoraties maar niets vindt en liever weg rent. We hadden ook nog een prachtige volle maan en omdat er een dun laagje rook in de lucht hing van de bosbranden die nu nog woekeren, was de maan helemaal rood...zo mooi! Ik heb wat foto's kunnen nemen vanuit onze tuin.

Het zomerachtige weer blijft nog steeds aanhouden met veel zon en zo een 20-25 graden, dus daar blijven nog een beetje van profiteren. Ik ben op 1 van de dagen met Sadie naar Queen Elizabeth Park gereden want ik wilde zien of de herfstkleurtjes al aanwezig waren. Ik ging eerst naar de plek met het prachtige zicht op downtown Vancouver en de bergen, maar het zag er nog allemaal redelijk groen uit. Dus we bleven hier niet heel lang. Sadie had haar hesje aan, dus ze moest zich een beetje gedragen vandaag en dat deed ze ook wel. Na Queen Elizabeth Park reed ik door naar Kitsilano Beach om daar wat aan het strand te wandelen, te genieten van de zichten en wat foto's te nemen. Het was een nieuwe plek voor Sadie, dus ze was niet zo gehoorzaam en wilde maar overal snuffelen. Veel trekken aan de leiband, maar als ik haar even afleidde luisterde ze toch weer...het was gewoon een beetje moeilijker om haar aandacht te krijgen. Aan het strand was ze ook bijna door het dolle heen want ze wilde graag in het zand graven, maar dat heb ik gelukkig toch kunnen stoppen. Ze bleef daarna redelijk rustig bij mij terwijl ik wat foto's kon nemen. Na een tijdje begon ze weer gek te doen, toen was het me toch genoeg en zijn we terug naar de auto gewandeld. Tja, de hond kan niet altijd op haar beste gedrag zijn...het is en blijft een hond. Toen ik bij de auto aankwam en wilde vertrekken realiseerde ik mij dat ik mijn bril verloren had. Het is een bril die ik draag om ver te zien en het is zo een bril die vanzelf donker wordt als je buiten bent. Maar omdat ik met mijn bril niet goed door de zoeker van mijn camera kan kijken, had ik mijn bril in mijn zak gestoken en die zal door het voorover buigen of toen Sadie eens door het dolle heen ging uit mijn zak gevallen zijn zonder dat ik dat gemerkt heb...maar waar??

Oke, dan maar weer terug naar het strand en kijken waar ik overal geweest was om en hopen dat ik mijn bril daar ergens kan vinden. Ik had er eigenlijk geen zin in omdat Sadie niet zo goed luisterde vandaag, maar tijdens mijn zoektocht naar mijn bril leek ze opeens te begrijpen dat het beter was om te luisteren. Ze wandelde mooi mee en bleef aandachtig naar mij luisteren. Ik was al even aan het zoeken en kon maar niets vinden en net toen ik mijn zoektocht wilde opgeven zag ik iets uitsteken onder een hoopje zand en jaaaaa dat was mijn bril! Oef, wat een geluk want die wilde ik toch niet graag verliezen! Ik kan gelukkig wel zien zonder bril als ik auto rij, maar met bril is gewoon wat aangenamer. Na dit avontuur konden we eindelijk naar huis. Al bij al heb ik toch een fijne tijd gehad en heb ik wat foto's kunnen nemen ook al was Sadie eerst niet op haar beste gedrag. Ach, zo gaat dat nu eenmaal en we blijven gewoon verder oefenen natuurlijk!! Sadie wordt ook al zo groot, maar soms moet ik toch lachen dat ze zo graag op haar kleinere bed gaat liggen of op Tiny haar kleine ronde bed als Tiny er niet op ligt. En Tiny ligt graag op Sadie haar grote bed, geweldig om te zien en daar neem ik soms ook wel eens een foto van. Door het warme en droge weer zijn de bosbranden in onze provincie nog niet gedoofd. De rook is deze kant op gekomen (ook van bosbranden in Washington State in Amerika) en het is niet zo gezond om lang buiten te zijn.

 

Sadie bij de Halloween decoraties in onze buurt

De prachtige volle maan gezien vanuit onze tuin

Sadie die aan het bedelen is om met haar te spelen

 
Ondersteboven Sadie

Sadie die precies wat aandacht wil, haha

Ava en Sadie

Bezoek aan het mooie Queen Elizabeth Park in Vancouver

Onderweg naar Kitsilano Beach met zichten op Vancouver

Bezoekje aan Kitsilano Beach in Vancouver

Wat herfstkleurtjes in Kitsilano op weg naar de auto in Vancouver

Ava en Sadie

Sadie op Tiny haar bed

Ava en Tiny

Een bijhorend videotje

 

Ava had een fotosessie van haar voetbalclub en dat was net voor haar training, dus we gingen van de fotoshoot direct naar de training. Ik had Sadie meegenomen en haar hesje aan gedaan. Toen we bij het gebouw aankwamen waar de foto's werden genomen was het redelijk druk en stonden er vele ouders te wachten met hun kinderen voor de voetbalfoto's. Een klein meisje kreeg Sadie in het oog (ik geef haar een 5-6 jaar) en was erg geïnteresseerd in haar. Ze vroeg waarom ze dat hesje aan had en ik vertelde haar dat Sadie in training is om rustig te blijven in van alle situaties. Sadie lag rustig op de grond naast mij en ik was best fier dat ze zo rustig was en bleef. Dat meisje vond het dus nodig om Sadie te testen en begon voor Sadie haar neus op en neer te springen, ze vond een pluim op de grond die ze aan Sadie liet zien alsook verschillende bladeren. En wat had ze toch een hoop vragen waar ik niet altijd een goed antwoord voor had, hahaha! Het belangrijkste was dat Sadie gewoon rustig bleef liggen en dat meisje volledig negeerde, ik was helemaal onder de indruk. Dus, ongevraagd was dit een hele goede training sessie voor Sadie en ze had het heel goed gedaan! Toen Ava klaar was met de foto's konden we verder gaan, oef...ik was eigenlijk blij dat we konden gaa want ik had echt geen antwoorden voor al de vragen wat dat meisje stelde, haha. Ze was wel een lief kind, maar zovele vragen! We gingen naar het veld waar de voetbaltraining plaats vond en ze gingen het niet te lang trekken want er hing veel rook in de lucht. Ik heb maar een paar rondjes met Sadie gewandeld, want die rook in de lucht is niet het gezondste.

De dag erna moest ik met Michael zijn moeder naar St. Paul's Ziekenhuis in downtown Vancouver waar ze angiogram had. Ze gaan dan met een catheter en camera via de lies naar het hart kijken. Voor haar om te zien welke hartkleppen niet goed werken en wat men er in de toekomst mogelijk aan kan doen. Op het papier stond dat ze een 6-8 uren daar zou zijn, dus ik ga dan wel naar huis en haal haar later op de dag dan weer op. We moesten om 9u 's morgens daar zijn, dus ik ging haar rond 8u ophalen in geval het verkeer niet goed zou zijn. Voordat ik vertrok was het volgens google niet te druk, dus we hadden tijd genoeg. We kwamen rond 8u40 aan en hebben de plek goed gevonden. Ik bleef bij haar totdat de verpleegkundige alle informatie had die ze nodig had. Ze zouden mij dan bellen als ze klaar was en mij een tijd geven wanneer ik haar kon gaan ophalen. Sinds het nog steeds zomerachtig weer was en ik dan toch downtown was nam ik de camera mee en wilde ik wat wandelen bij English Bay want daar kom ik niet veel. Het was een kalme morgen, maar de vergezichten waren er niet echt doordat er nog steeds rook hing. Toch was het heel mooi!! Er waren ook nog niet al te veel herfstkleurtjes maar ik kwam langs het "Sylvia Hotel" wat met klimop bedekt is en die klimop was al half rood gekleurd...wat mooi!

Na mijn wandelingetje in deze omgeving besloot ik door Stanley Park heen te rijden omdat ik daar toch op een parking stond van Stanley Park en voor 2 uren betaald had. Ik kon dus eender waar in Stanley Park parkeren voor de komende 2 uren. Sommige bomen in Stanley Park beginnen nu wat meer te kleuren en de zichten waren prachtig. Het water was kalm en dat zorgde ook voor mooi plaatjes, alhoewel het een beetje wazig was van de rook. Ik stopte hier op een paar plaatsen en maakte wat foto's voordat ik weer terug naar huis ging. Toen ik bijna thuis was kreeg ik een telefoontje van het ziekenhuis dat mijn schoonmoeder haar procedure goed verlopen was en dat ik haar rond 13u30 kon komen ophalen. Jee, het was al bijna middag dus ik had niet veel tijd om weer terug te gaan. Ik had gezegd dat ik waarschijnlijk pas rond 14u daar zou zijn en dat was prima. Ik at wat lunch, ging een rondje met de hondjes wandelen en vertrok weer om mijn schoonmoeder op te halen. Ava bleef bij een vriendinnetje en die ging ik dan uithalen nadat ik terug zou zijn van mijn schoonmoeder op te halen en af te zetten bij haar thuis. Ik was rond 16u weer thuis met Ava.

 

 

 Het meisje dat Sadie probeerde af te leiden

Rokerige voetbal training

Bezoekje aan English Bay in Vancouver

Het mooie Sylvia Hotel bij English Bay in Vancouver

Zichten op English Bay in Vancouver

"Amazing Laughter" beelden bij English Bay in Vancouver

Meer zichten op English Bay in Vancouver

Zichten vanaf Lost Lagoon in Stanley Park, Vancouver

Zichten vanaf de Stanley Park seawall in Vancouver

Een hele rokerige zonsondergang 

De dag erna had ik een meet en greet met Sadie bij de lokale politie academie die hier dichtbij is. We gingen met verschillende puppies van de BC & Alberta Guide Dogs naar daar en dan konden het personeel en studenten hun komen begroeten. Lynn kwam ook met Scout, dus ze wandelde eerst tot bij ons en dan wandelden we samen naar de politie academy. Sadie is altijd door het dolle heen als ze Scout ziet en vooral omdat ze denkt te kunnen spelen. Dus het was een beetje moeilijk om haar in te houden tijdens de wandeling, maar Lynn nam over en ging met Sadie wandelen en ik liep achter haar aan met Scout. Wat doet Sadie het dan ineens beter. Scout deed het prima met mij. Eens we bij de academy aankwamen werden we naar een zaal gebracht waar we met 6 puppies op een paar meter van elkaar op een stoel zaten. Puppies rustig op de grond en wij op de stoel. Sadie deed het eigenlijk heel goed en was over het algemeen redelijk rustig. Ze blafte wel eens en nu en dan wilde ze aan haar leiband trekken om naar de andere puppies te gaan, maar dat mag niet als ze in hesje zijn. Maar ze kalmeerde gelukkig redelijk snel en ik vond dat ze het over het algemeen heel goed gedaan heeft! Lynn wandelde weer terug met ons en eens bij ons thuis mochten de hondjes voor 10-15 minuten bij mij in de tuin spelen. Ik had rond 13u met Julie afgesproken bij Ikea waar we wat gingen lunchen en als er tijd was zouden we nog even rond slenteren door de winkel heen. We namen beiden de "Swedish Meatballs" maaltijd, deze bestond uit gehakt balletjes, puree met bruine saus, erwten en lingon bessen saus (ook wel rode bosbessen genoemd) en als dessert hadden we DAIM cake. Wat was dat lekker en goedkoop, een $10 (7 euro) per persoon voor de maaltijd en dessert. We kletsen lekker bij over vanalles en nog wat, want het was weer een hele tijd geleden. We slenterden nog even door Ikea heen voordat we weer verder gingen. Het was fijn haar weer te zien en hopelijk kunnen we vlug weer afspreken. Zij heeft het zo druk met haar werk en andere afspraken, dus het moet net lukken dat we beiden tijd hebben.

Michael ging die avond na zijn werk zijn moeder even bezoeken en blijkbaar was haar dij helemaal gezwollen en voelde ze zich niet goed. Haar temperatuur was laag en ze kon precies niet van plaats. Michael heeft dan maar de ambulance gebeld, want het zag er niet goed uit. Nu bleek dat veel vocht/bloed van die angiogram de dag ervoor haar dij was ingesijpeld, haar hemoglobine was erg laag en ze moesten haar bloed bijgeven. Gelukkig was er verder niets te ernstig aan de hand, maar ze gaan nog wat meer testen doen terwijl ze daar is. Jee, het stopt ook nooit met haar...soms denk je dat het beter is dat ze er niet meer is, want ze heeft toch altijd iets aan de hand en dat zet haar telkens weer een stuk achteruit...dat is toch bijna geen leven meer voor haar. Michael zegt het zelf ook soms, voor haar zou het soms beter zijn dat ze er niet meer is. Ze kan ook heel weinig verdragen vooral wat pijn betreft en het is voor haar toch altijd afzien. Maarja, we of zij hebben het niet voor het zeggen natuurlijk. Hopelijk geraakt ze hier ook weer bovenop, het ging net wat beter na haar operatie van augustus. Afwachten maar weer! Het mooie weer komt tot zijn einde en tegen vrijdag (21 oktober) zouden we wat buien krijgen en nog geen 13 graden...brrr, wat een verschil met de 20-25 graden die we tot nu toe gehad hebben. Het had maar een beetje geregend die ochtend, niet genoeg om alles nat te maken en tegen de namiddag kwam de zon er alweer door. Ava had een pedagogische studiedag en wilde graag wat knutselen, dat was een ideaal dagje hiervoor. Sadie en Tiny keken rustig toe terwijl Ava op de vloer zat. In het weekend had Ava weer een voetbal wedstrijd en gelukkig was het dichtbij huis. Het was droog en ik ben ook meegegaan om te kijken en Sadie was ook weer van de partij! Ze hebben goed gespeeld alhoewel ze niet gewonnen hebben. Ik ben na het weekend nog naar Burnaby Mountain geweest want we hadden een droog dagje en al de rook was gelukkig ook weer opgetrokken. Ik dacht zeker dat de herfstkleurtjes daar al goed bezig zouden zijn...maar het was helemaal niets! Mijn favoriete pad met bankjes en bomen was nog helemaal groen! Dat gaat nog wel een paar weken duren voordat de kleuren daar zullen beginnen. Op de terugweg ben ik nog op een plekje gestopt waar ik dacht een mooi zicht te hebben met toch wat herfstkleurtjes in de buurt. Het was een mooi zicht en binnenkort zal het hier ook nog kleuriger worden, dan zal ik daar zeker nog wel eens stoppen!

In het weekend zijn we nog gaan winkelen, Ava wilde ook graag wat stress balletjes maken voor haar vriendinnen in school en blijkbaar zijn er kinderen die daar voor willen betalen (een paar dollar ofzo). Dus ze ging aan het werk om deze maken met ballonnen gevuld met bloem. Ik had nog een zak zelfrijzende bloem die ik niet meer gebruik (omdat er veel zout in zit), die kon ze hebben. Het ging vlot om de ballonnen te vullen, Sadie was wel nieuwsgierig wat Ava aan het doen was en ging eens snuffelen. Daarna ging ze lekker tegen Ava aanliggen en keek ze mee hoe Ava dat allemaal deed...zo lief! Ava had dat weekend ook een verjaardagsfeestje waar ze naartoe ging bij een klasgenoot die hier niet ver vanaf woonde. Ze had een hele fijne avond gehad. Het was filmavond en er kwam een make up artist make up doen alsook henna op de handen. We hadden eindelijk ook alles voor Ava haar Halloween kostuum want maandag was het Halloween. Ze mogen dan in kostuum naar school en na school ging ze met een paar vriendinnetjes op pad voor "trick or treat". Ik had Ava bij haar beste vriendin afgezet want haar mama ging met hen mee omdat haar jongere zusje ook mee ging. Er was nog een vriendin die meekwam en als ze dan daar klaar waren kwamen ze tot bij ons en dan kon ik ook mee wandelen met Sadie, weer een goede kans om haar open te stellen aan vele kinderen/volwassenen in gekke kostuums, vuurwerk en veel lawaai. Ava en haar vriendinnen hadden zoveel plezier en de zak met snoep werd al vlug voller en voller. Michael kwam rond 19u30 ook met ons mee en het was heel gezellig. Vele volwassenen gaan hier nog mee (ook verkleed) met hun kinderen. En ik vind dat 12 jarigen toch nog net een beetje te jong zijn om alleen op pad te gaan in het donker. Maar we lieten hen voorop lopen natuurlijk! Ze hadden veel plezier en een hele grote buit. Rond 20u30-21u00 had iedereen toch wel genoeg want ze waren rond 18u00 al begonnen. Sadie deed het geweldig en was nergens bang van, gelukkig! Dat was dus ook weer een goede ervaring voor haar die positief verlopen is. En met het einde van Halloween nacht komen we ook weer aan het einde van deze maand! Wat gaat het toch snel, nog maar een paar maanden voordat het jaar weer om is! Tot gauw!

Bezoekje aan Burnaby Mountain Park bij Vancouver

Een zicht dichtbij ons thuis met Vancouver in de verte

Sadie als duiveltje ter voorbereiding van Halloween

Een mooie zonsondergang van bij ons thuis met de maan

Ava die stress balletjes maakt met ballonnen en bloem

Ava als boogschutter voor Halloween

Sadie als een duivels draakje, haha

Sadie vond het best leuk om mee te gaan voor "trick or treat"

Halloween avond bij ons in de buurt

Ava haar buit als we terug thuis waren

Een bijhorend videotje

Foto's zijn Copyright by Ann Badjura tenzij anders aangegeven! Je kan me contacteren via email als je mijn foto's wil gebruiken.  DANK BIJ VOORBAAT!