Onze avonturen van maart 2021!
~Je kan op de foto's klikken om een grotere versie te zien!
De eerste bloesems bij Vancouver, BC, Canada
En zo belanden we dan alweer in de maand maart! Ookal ben ik voorlopig nog thuis, de tijd vliegt voorbij. Hoe deed ik al die dingen toen ik voltijds ging werken? Ik ben nu misschien wel wat trager en ben echt bezig met gezonde maaltijden voor te bereiden en dergelijke. Dat neemt sowieso toch wel wat meer tijd in beslag, maar goed we houden ons bezig! Met de gezondheid gaat het nog altijd de goede richting uit en heb ik tot nu toe nog steeds geen symptomen gehad (gelukkig!), mijn gewicht blijft stilletjes aan dalen en ik begin nu wel te voelen dat ik wat ben afgevallen. Het gezond en zoutarm eten gaat nog steeds goed en ik vind het steeds fijn om weer wat andere dingen te koken. Wandelen doen we ook nog steeds elke dag en dat meestal 2 keer per dag. Ik ga ook af en toe eens de natuur in of andere mooie plekjes bezoeken waar ik dan een goede wandeling met wat fotografie probeer te combineren. Diegene die meer willen weten in verband met mijn gezondheidsprobleem en hoe het begon, ga even lezen in mijn blogje van januari 2021: https://anninbc.blogspot.com/2021/02/onze-avonturen-van-januari-2021.html
Op de eerste dag van maart had Michael weer meetings via zijn werk, hij werkt nog steeds van thuis uit...dus hij moest gewoon maar zorgen dat hij aan zijn computer zat. Ik ben dan met Ava en Tiny (het hondje) naar school gewandeld en vandaar ben ik verder alleen met Tiny gegaan met mijn wandeling. De zon wou erdoor komen en onderweg zag ik een "Sun halo" zoals ze dat hier noemen, een grote cirkel rond de zon. Dit is een indicatie dat er veel vocht in de atmosfeer zit las ik ergens. Mooi om te zien, dus met mijn telefoon ook vlug even een foto van gemaakt. De rest van de dag deed ik het rust aan, belde nog met mijn mama en met haar gaat ook nog alles goed! We gingen in de namiddag weer wandelen en zo was de dag weer voorbij.
De volgende dag was het droog weer en wilde ik er graag weer eens op uit gaan, ik ging naar Stanley Park en besloot om bij Prospect Point te parkeren en vandaar uit wandelde ik de Lions Gate Bridge op. Ik ging aan beiden kanten van de brug een stukje wandelen om daar te genieten (en foto’s te nemen natuurlijk!) van de mooie zichten op Stanley Park, de seawall en downtown Vancouver. Het zijn toch prachtige zichten zo van hogerop! Het is nog geen kilometer wandelen van de parking tot op de brug zelf. Eerst ging ik naar de kant van de brug met het zicht naar downtown Vancouver toe en daarna liep ik terug om dan het stuk aan de andere kant van de brug te gaan wandelen met zichten op de seawall van Stanley Park en de zee. Daarna ging ik verder naar de parking bij het Info Centrum waar ik mooie zichten had op de stad en de haven. Het water was kalm en alles lag er rustig bij. Ik reed nog verder tot bij de totem palen met nog mooie zichten op downtown Vancouver en daarna was ik toch moe en ik ben ik weer naar huis gereden. Ik heb er van genoten en heerlijk gewandeld met mooie zichten om elke hoek (als ik het zo moet zeggen).
Op de eerste dag van maart had Michael weer meetings via zijn werk, hij werkt nog steeds van thuis uit...dus hij moest gewoon maar zorgen dat hij aan zijn computer zat. Ik ben dan met Ava en Tiny (het hondje) naar school gewandeld en vandaar ben ik verder alleen met Tiny gegaan met mijn wandeling. De zon wou erdoor komen en onderweg zag ik een "Sun halo" zoals ze dat hier noemen, een grote cirkel rond de zon. Dit is een indicatie dat er veel vocht in de atmosfeer zit las ik ergens. Mooi om te zien, dus met mijn telefoon ook vlug even een foto van gemaakt. De rest van de dag deed ik het rust aan, belde nog met mijn mama en met haar gaat ook nog alles goed! We gingen in de namiddag weer wandelen en zo was de dag weer voorbij.
De volgende dag was het droog weer en wilde ik er graag weer eens op uit gaan, ik ging naar Stanley Park en besloot om bij Prospect Point te parkeren en vandaar uit wandelde ik de Lions Gate Bridge op. Ik ging aan beiden kanten van de brug een stukje wandelen om daar te genieten (en foto’s te nemen natuurlijk!) van de mooie zichten op Stanley Park, de seawall en downtown Vancouver. Het zijn toch prachtige zichten zo van hogerop! Het is nog geen kilometer wandelen van de parking tot op de brug zelf. Eerst ging ik naar de kant van de brug met het zicht naar downtown Vancouver toe en daarna liep ik terug om dan het stuk aan de andere kant van de brug te gaan wandelen met zichten op de seawall van Stanley Park en de zee. Daarna ging ik verder naar de parking bij het Info Centrum waar ik mooie zichten had op de stad en de haven. Het water was kalm en alles lag er rustig bij. Ik reed nog verder tot bij de totem palen met nog mooie zichten op downtown Vancouver en daarna was ik toch moe en ik ben ik weer naar huis gereden. Ik heb er van genoten en heerlijk gewandeld met mooie zichten om elke hoek (als ik het zo moet zeggen).
De halo rond de zon tijdens mijn wandeling
Bezoekje aan het mooie Stanley Park in Vancouver, BC
Dat bezoekje aan Stanley Park was net op tijd want ik hoorde op het nieuws dat ze in de komende weken weer 1 rijbaan gaan afsluiten in het park tot en met eind oktober. Die andere rijbaan zou dan beschikbaar worden gemaakt voor fietsers zodat die niet op de seawall moeten rijden, de seawall is dan enkel voor voetgangers. Jammer genoeg wordt het dan ook moeilijker voor de lokale restaurants in Stanley Park hierdoor...dat vind ik zo erg voor die zaken, het is al moeilijk genoeg geweest om 1 jaar in deze pandemie te overleven voor hen en dan nu gaan ze het weer moeilijker maken omdat de auto’s dan niet gemakkelijk tot bij de restaurants kunnen geraken. Het is ook moeilijker om bij de parking van Prospect Point te geraken en misschien dat sommige van de ingangs en uitganspunten ook afgesloten worden voor auto’s om het park in of uit te rijden. Ik wacht nog even voordat ik weer eens naar Stanley Park ga, vrees ik.
De dagen erna was het was miezerig weer met wat regen en daar heb ik van gebruik gemaakt om wat te koken. Ik had mijn eigen (gezondere natuurlijk) versie van chicken chow mein gemaakt, dat is een populair Chinees gerecht hier in Canada. Het bestaat uit dunne chow mein noodles, kip (of ander vlees), groenten en nog andere dingen zoals soya scheuten of ei en dergelijke. Ik maak mijn eigen versie met noodles, kip en groenten. Meestal worden de chow mein noodles ook wat opgebakken in de pan met wat olie en soya saus, maar dat laat ik achterwege. Ik snij uien, wortelen, selder en paprika’s in kleine stukjes en stoof die dan met wat olie in de pan. Dan bak ik stukjes gekruide kip (met zo weinig mogelijk zout dus) in de pan en die worden daar bijgevoegd. Daarna kook ik een hoop van die chow mein noodles en die moeten maar 3 minuten koken voordat je ze afgiet en bij de de kip en groenten voegt. Heerlijk, een lekkere en gemakkelijke maaltijd. Ik had zoveel gemaakt dat ik ook een paar bakjes had meegegeven aan Michael om aan zijn moeder te geven. Toch handig om af en toe wat klaargemaakt eten te hebben wat je gewoon op je bord kan gooien en in de microgolf opwarmd.
Het begon toch weer wat te kriebelen om foto’s te gaan nemen en omdat we voorlopig nog op het winter uur zitten ben ik ’s avonds met Ava naar Burnaby Mountain gereden voor een zonsondergang. Toen we op de parking aankwamen moest ik even wachten omdat iemand aan het uitrijden was, deze auto (een soort grote zwarte jeep) bleef maar achteruit rijden en ik merkte dat de bestuurder een andere auto raakte (een blauwe Subaru, denk ik) en voordat ik het wist reed de Jeep vooruit en vertrok gewoon in volle vaart, ik probeerde het kenteken nog te zien, maar hij reed veel te snel wel! Hij moest zich schamen om zomaar weg te rijden. Ik vind het erg voor die andere mensen van die blauwe auto, want die Jeep liet een dikke bluts achter. Ik zou in elk geval razend geweest zijn als dat mijn auto was. Er waren nog wel mensen aanwezig op Burnaby Mountain, misschien dat er wel meer zijn die dit gezien hebben. Eens geparkeerd liepen Ava en ik een beetje rond, want het werd niet de zonsondergang waar ik op had gehoopt. Eens als de lichtjes van de stad begonnen te fonkelen maakte het niet uit wat voor lucht er te zien is. De stad straalt altijd zo een mooie kleurtjes uit als de zon onder gegaan is. Dus hier heb ik toch weer even wat genoten om daar foto’s van te nemen. Die avond hebben we heerlijk gerust en TV gegeken, zo was de dag alweer om.
De dagen erna was het was miezerig weer met wat regen en daar heb ik van gebruik gemaakt om wat te koken. Ik had mijn eigen (gezondere natuurlijk) versie van chicken chow mein gemaakt, dat is een populair Chinees gerecht hier in Canada. Het bestaat uit dunne chow mein noodles, kip (of ander vlees), groenten en nog andere dingen zoals soya scheuten of ei en dergelijke. Ik maak mijn eigen versie met noodles, kip en groenten. Meestal worden de chow mein noodles ook wat opgebakken in de pan met wat olie en soya saus, maar dat laat ik achterwege. Ik snij uien, wortelen, selder en paprika’s in kleine stukjes en stoof die dan met wat olie in de pan. Dan bak ik stukjes gekruide kip (met zo weinig mogelijk zout dus) in de pan en die worden daar bijgevoegd. Daarna kook ik een hoop van die chow mein noodles en die moeten maar 3 minuten koken voordat je ze afgiet en bij de de kip en groenten voegt. Heerlijk, een lekkere en gemakkelijke maaltijd. Ik had zoveel gemaakt dat ik ook een paar bakjes had meegegeven aan Michael om aan zijn moeder te geven. Toch handig om af en toe wat klaargemaakt eten te hebben wat je gewoon op je bord kan gooien en in de microgolf opwarmd.
Het begon toch weer wat te kriebelen om foto’s te gaan nemen en omdat we voorlopig nog op het winter uur zitten ben ik ’s avonds met Ava naar Burnaby Mountain gereden voor een zonsondergang. Toen we op de parking aankwamen moest ik even wachten omdat iemand aan het uitrijden was, deze auto (een soort grote zwarte jeep) bleef maar achteruit rijden en ik merkte dat de bestuurder een andere auto raakte (een blauwe Subaru, denk ik) en voordat ik het wist reed de Jeep vooruit en vertrok gewoon in volle vaart, ik probeerde het kenteken nog te zien, maar hij reed veel te snel wel! Hij moest zich schamen om zomaar weg te rijden. Ik vind het erg voor die andere mensen van die blauwe auto, want die Jeep liet een dikke bluts achter. Ik zou in elk geval razend geweest zijn als dat mijn auto was. Er waren nog wel mensen aanwezig op Burnaby Mountain, misschien dat er wel meer zijn die dit gezien hebben. Eens geparkeerd liepen Ava en ik een beetje rond, want het werd niet de zonsondergang waar ik op had gehoopt. Eens als de lichtjes van de stad begonnen te fonkelen maakte het niet uit wat voor lucht er te zien is. De stad straalt altijd zo een mooie kleurtjes uit als de zon onder gegaan is. Dus hier heb ik toch weer even wat genoten om daar foto’s van te nemen. Die avond hebben we heerlijk gerust en TV gegeken, zo was de dag alweer om.
Mijn eigen versie van Chicken Chow Mein
Foto's van de zonsondergang op Burnaby Mountain bij Vancouver
Ava en Tiny
Een paar dagen later had ik een grote kom pasta gemaakt, met stukjes groenten en stukjes kip. Ik heb dan mijn eigen brouwsel van saus gemaakt beginnende met wat boter, wat bloem, kippebouillon (zout arm natuurlijk, hehe) en melk. Daar kruiden bij gevoegd en dat mengde ik dan onder de pasta met de kip en groenten...zo had ik weer een gemakkelijke maaltijd klaar en ik heb daar ook weer een paar bakjes van aan Michael zijn moeder gegeven. Het was heel lekker en dat ga ik zeker nog wel eens klaarmaken. Ik had ook heerlijke granola (zoiets als musli) gevonden in de winkel met Canadese ahorn syroop...ooooh wat was dat lekker. Ik eet dat al eens graag voor ontbijt. Ik neem een kommetje met vanille yogurt, doe daar wat aardbeien en druiven bovenop, of bosbessen, stukjes appels en dergelijke (eender wat fruit ik in huis heb) en dan daar een goede portie van die granola boven op. Zoooo lekker! Die doos granola was op reclame en ik heb dan terug gegaan om er nog 2 bij te kopen, hehe! Ge moet er van gebruik maken als het op reclame is he, 1 doos kostte nu $3 (een 2 euro) en voorheen had ik voor de origenel smaak iets van een $5 (een 3.25 euro) gegeven...dus inslaan als het op reclame is!!
De lente begint stilletjes aan te komen, de bloemetjes beginnen te bloeien en we hebben nu en dan ook mooi weer. Dat maakt de wandelingen extra aangenaam als je niet door de regen moet natuurlijk. Maar ik hou ook wel van regen, zolang het niet te hard regent. Op 1 van de mooiere dagen ben ik richting Queen Elizabeth Park in Vancouver gereden om te gaan zien of daar al wat bloemetjes te zien waren. Dit is een prachtig park met 2 grote tuinen waar je doorheen kan wandelen, je hebt hier ook een grote koepel (Bloedel Conservatory genoemd) met binnen een tropische tuin die gevuld is met tropische planten en vogelsoorten. Je kan dit bezoeken, maar je moet er voor betalen en de tickets kunnen enkel op voorhand online gekocht worden. Misschien wel weer een tripje waard met Ava tijdens Spring Break die er volgende week aankomt. Ik heb wat door de tuinen gewandeld en genoten van de mooie zichten op downtown Vancouver en de bergen, die zichten word ik nu eens nooit beu!
Na mijn bezoekje hier reed ik verder naar Kitsilano Beach en parkeerde ik langs de weg in de buurt van het openluchtzwembad. Dit zwembad is enkel open in de zomer en was nu gevuld met water van de regen die er gevallen is deze winter. Er waren wat eendjes die bleken hier content op rond te dopperen. Het moet toch een heel werk zijn om dat zwembad tegen de zomer schoon te schrobben want dan ziet het water er helder blauw uit. Ik wandelde langs de buitenkant van het zwembad richting Kitsilano Beach, het water was op sommige plekken zo mooie en helder. Wat een mooie zichten van hier. Ik ben vandaar dan tot op het strand van Kitsilano gewandeld. Het was er heerlijk rustig, de zichten waren prachtig en wat hou ik toch van het geluid van die lichte golven die aangerold komen. Dat brengt me echt tot rust. Ik heb heerlijk genoten en voordat ik het wist was het weer tijd om stilletjes naar huis te gaan.
Mijn lekkere pasta en yogurt met fruit & musli
Bezoekje aan Queen Elizabeth Park en Kitsilano Beach in Vancouver
Ava had haar rapport kaart ook gekregen want binnen enkele dagen is het "Spring Break", dat is hier de lente vakantie en de begint op 13 maart en ze moet pas weer naar school op 29 maart. Haar rapport was heel goed, maar ik heb toch moeite met het systeem hoe ze hier punten geven. Het systeem is veranderd en men geeft geen punten, procenten of A, B, C’s meer (dat was vorig jaar zo). Tegenwoordig is het een systeem wat een vaardigheidsschaal voor elk vakgebied aangeeft voor de student en er zijn 4 categorieën van minder goed naar excellent: BEGINNENDE --> de student begint de juiste vaardigheden, strategieën en processen te verwerven. ONTWIKKELING --> de student heeft het vermogen om kennis, vaardigheden, strategieën en processen toe te passen. KENNIS TOEPASSEN --> de student kan de kennis. vaardigheden, strategieën en processen consequent toepassen. VERBETERD --> de student kan de kennis, vaardigheden, strategieën en processen creatief en strategisch verbeterd toepassen. Dus beginnende wil zeggen dat je er wel wat van begrijpt, maar nog niet genoeg en veel hulp nodig hebt. Ontwikkeling is ook dat je het nog niet helemaal begrijpt en er nog veel aan moet werken, maar al een deel zelf kan. Kennis toepassen wil zeggen dat je het goed begrijpt en alles zelfstandig goed kan toepassen. Verbeterd wil zeggen dat je het allemaal heel goed begrijpt en nog beter kan toepassen dan wat men verwacht. Ava had een mix van Kennis toepassen en Verbeterd wat heel goed is en wij waren daar erg tevreden over!
Het was weer tijd om inkopes te doen en ik had ergens op Instagram gezien dat er nieuwe snoepjes uitgebracht waren door een bedrijf wat "Smart Sweets" heet. Het zijn snoepjes die op planten gebasseerd zijn en zonder veel suiker, rare kunstmatige kleuren of de hoge calorieën in traditionele snoepjes. Dit snoep is vrij van suikeralcoholen, kunstmatige zoetstoffen en toegevoegde suikers. Ze gebruiken suikers van planten, kleurstoffen van planten zoals pompoen, worteenl en spirulina van natuurlijke algen. Er zitten ook heel veel vezels in en ik had gelezen dat ze lekker zijn. Nu waren die snoepjes op reclame en omdat toch probeer om de suiker wat te vermijden wilde ik ze toch eens proberen. Het zijn maar zakjes van 50gr in 1 zakje zitten maar 3gr suiker en 17gr vezels...dat klinkt toch redelijk goed. Normaal gezien kosten ze iets van een $4.50 (een 3 euro) per zakje en ze waren nu op reclame voor $3 (2 euro) per zakje. Ik had 2 zakjes gekocht en ik moet zeggen, wow die zijn echt lekker en smaken net gelijk een gewoon snoepje. Als ze weer op reclame gaan koop ik er zeker meer.
Ava had eindelijk Spring Break en was zo blij dat ze nu 2 weken thuis is. Het weer viel ook mee in de eerste week van Spring Break, dus we zijn veel samen gaan wandelen bij ons in de buurt en de bloesems beginnen hier en daar al wat. Verder ben ik met Ava naar Barnet Marine Park geweest hier dichtbij om daar wat aan het strand te wandelen en te genieten van de mooie zichten. Ava zocht naar wat schelpjes en vond het heerlijk om daar op rotsen te klimmen langs het water. Kind happy en ik happy omdat ik ook wat foto’s kon nemen, beter kan het niet! Na onze wandeling hier gingen we naar de speelgoed winkel want ze mocht een speelgoedje kiezen van haar grootmoeder (Michael zijn moeder) omdat ze dikwijls alleen in haar huis blijft bij Tiny als Michael met haar naar een dokters afspraak moet ofzo. Zo moet de hond al niet in zijn kooitje. Ava zag vanalles wat ze graag wou en kon maar geen keuze maken, eerst wou ze iets van Frozen, dan zag ze wat van "Raya and the Last Dragon" (die hebben wij al gekeken hier op onze TV), dus dat zou het worden. Een beetje later vond ze een "RainBoCorns, Poppycorn" en ja dat moest het zijn! We liepen nog even rond om er zeker van te zijn dat dat het speelgoedje was wat ze echt wou hebben. En ja, dat was het en ik heb het voor haar gekocht. Ava was er erg blij mee!
Het was weer tijd om inkopes te doen en ik had ergens op Instagram gezien dat er nieuwe snoepjes uitgebracht waren door een bedrijf wat "Smart Sweets" heet. Het zijn snoepjes die op planten gebasseerd zijn en zonder veel suiker, rare kunstmatige kleuren of de hoge calorieën in traditionele snoepjes. Dit snoep is vrij van suikeralcoholen, kunstmatige zoetstoffen en toegevoegde suikers. Ze gebruiken suikers van planten, kleurstoffen van planten zoals pompoen, worteenl en spirulina van natuurlijke algen. Er zitten ook heel veel vezels in en ik had gelezen dat ze lekker zijn. Nu waren die snoepjes op reclame en omdat toch probeer om de suiker wat te vermijden wilde ik ze toch eens proberen. Het zijn maar zakjes van 50gr in 1 zakje zitten maar 3gr suiker en 17gr vezels...dat klinkt toch redelijk goed. Normaal gezien kosten ze iets van een $4.50 (een 3 euro) per zakje en ze waren nu op reclame voor $3 (2 euro) per zakje. Ik had 2 zakjes gekocht en ik moet zeggen, wow die zijn echt lekker en smaken net gelijk een gewoon snoepje. Als ze weer op reclame gaan koop ik er zeker meer.
Ava had eindelijk Spring Break en was zo blij dat ze nu 2 weken thuis is. Het weer viel ook mee in de eerste week van Spring Break, dus we zijn veel samen gaan wandelen bij ons in de buurt en de bloesems beginnen hier en daar al wat. Verder ben ik met Ava naar Barnet Marine Park geweest hier dichtbij om daar wat aan het strand te wandelen en te genieten van de mooie zichten. Ava zocht naar wat schelpjes en vond het heerlijk om daar op rotsen te klimmen langs het water. Kind happy en ik happy omdat ik ook wat foto’s kon nemen, beter kan het niet! Na onze wandeling hier gingen we naar de speelgoed winkel want ze mocht een speelgoedje kiezen van haar grootmoeder (Michael zijn moeder) omdat ze dikwijls alleen in haar huis blijft bij Tiny als Michael met haar naar een dokters afspraak moet ofzo. Zo moet de hond al niet in zijn kooitje. Ava zag vanalles wat ze graag wou en kon maar geen keuze maken, eerst wou ze iets van Frozen, dan zag ze wat van "Raya and the Last Dragon" (die hebben wij al gekeken hier op onze TV), dus dat zou het worden. Een beetje later vond ze een "RainBoCorns, Poppycorn" en ja dat moest het zijn! We liepen nog even rond om er zeker van te zijn dat dat het speelgoedje was wat ze echt wou hebben. En ja, dat was het en ik heb het voor haar gekocht. Ava was er erg blij mee!
Die lekkere Smart Sweet snoepjes
Winkelen met Ava voor speelgoed
Een wandeling aan Barnet Marine Park bij Vancouver, BC
Op de terugweg naar huis stopten we nog bij de supermarkt want ik had nog een paar dingen nodig. Ik had een paar dagen geleden een video gezien om donuts thuis zelf te maken (gebakken en niet gefrituurd) en waar geen zout in moet...dus ik heb het recept afgeprint en die wilde ik proberen te maken. Ik heb wel geen donut bakpan, maar had ergens gezien dat je balletjes kan maken van bakpapier en die je in een muffin pan kan leggen om zo dan de deeg er rondom te spuiten met een spuitzak...dat leek mij simpel genoeg en dat moet wel lukken! Dus Ava en ik gingen aan het werk in de namiddag. Balletjes bakpapier gerold, de muffin pan een beetje ingevet en dan de balletjes bakpapier in het midden van elke muffin dinges gelegd. Daarna maakten we de deeg en deze werd gemaakt met gemalen fruit cornflakes. We hadden gekozen voor Fruitloops en die had ik dan gemalen met de mixer. Eens de deeg klaar was had ik dan een spuitzak gemaakt uit een plastieken zakje. Ik vrees dat ik een te groot gat geknipt had in de zak en als ik begon om de deeg in de muffin vormpjes te spuiten liep het allemaal over de bakpapier balletjes heen. Jamaar, dat is niet goed...het lukte echt niet om dat deeg rond die bakpapier balletjes te spuiten! Weet je, het is zo een geval van hoe je het in je gedachten denkt dat het gaat lukken (zoals je op de youtube videos ziet) en hoe het in realiteit lukt. Hahaha, ik vrees dat het geen donuts gaan worden maar eerder cupcakes of zoiets. Achja, niet erg...we hebben het geprobeerd en hebben hier wat uit geleerd moesten we ze in de toekomst nog eens maken. Ik heb dan een soort glazuur gemaakt nadat ze klaar waren en daar gingen nog een paar Fruitloops boven op. Het zag er niet slecht uit en smaakt ook redeijk goed, maar nee het was echt geen donut zoals ik me had voorgesteld als ik met dit recept begon, hahaha!!
Michael en ik gingen met Ava nog naar het water reservoir hier in de buurt zodat ze kon rond rijden op haar step. Daar zijn grote pleinen voor hockey te spelen, basketbal te spelen, te tennissen, etc...en ook ideaal om met de step rond te rijden of te rolschaatsen of dergelijke En zo was de dag alweer bijna voorbij. In het weekend gingen we naar een speelgoed winkel want Ava had eigenlijk een nieuwe step nodig, de remmen van haar step werken niet meer zo goed. Michael had een step gezien voor een goede prijs, dus we gingen eens kijken bij "Mastermind Toys". We vonden de step voor haar en Ava vond het een hele mooie, haar oog viel daar ook op Lego Dots...weer iets nieuws waar je een soort vierkantig sleutelhangertje hebt en verschillende dieren mee kan maken. Ze wou eentje met een hond, dus we kochten het voor haar en ze vond het zo leuk om te maken. Je kan er verschillende honden mee maken met verschillende kleuren, gelaatsuitdrukkingen en dergelijke. Waar ze toch allemaal mee uitkomen tegenwoordig, he!
De maandag na het weekend was het tijd voor de MRI voor mijn hart, ik moest hiervoor naar een "outpatient" kliniek. Mijn MRI was om 11u30, maar ik moest om 10u45 daar zijn want ze moesten een infuus prikken omdat het een MRI met contrast zou zijn. Na 3 keer prikken is het eindelijk gelukt, de MRI zou een uur tot 1 uur en 20 minuten duren afhankelijk hoe goed ik het ademen zou doen tijdens de MRI. Ik moest een hoofdtelefoon aan doen en regelmatig hoorde ik een stem zeggen "adem in, adem uit, hou je adem in, relax". Dus om de paar minuten moest ik diep in ademen, dan weer uitademen en mijn adem in houden voor 15 seconden. Omdat ik dit regelmatig hoorde ging de MRI redelijk snel voorbij en was ik op een uurtje klaar. Ik had blijkbaar mijn adem technieken heel goed gedaan, hahaha. Nu moet ik een 3 weken wachten voordat ik de resultaten weet!
Michael en ik gingen met Ava nog naar het water reservoir hier in de buurt zodat ze kon rond rijden op haar step. Daar zijn grote pleinen voor hockey te spelen, basketbal te spelen, te tennissen, etc...en ook ideaal om met de step rond te rijden of te rolschaatsen of dergelijke En zo was de dag alweer bijna voorbij. In het weekend gingen we naar een speelgoed winkel want Ava had eigenlijk een nieuwe step nodig, de remmen van haar step werken niet meer zo goed. Michael had een step gezien voor een goede prijs, dus we gingen eens kijken bij "Mastermind Toys". We vonden de step voor haar en Ava vond het een hele mooie, haar oog viel daar ook op Lego Dots...weer iets nieuws waar je een soort vierkantig sleutelhangertje hebt en verschillende dieren mee kan maken. Ze wou eentje met een hond, dus we kochten het voor haar en ze vond het zo leuk om te maken. Je kan er verschillende honden mee maken met verschillende kleuren, gelaatsuitdrukkingen en dergelijke. Waar ze toch allemaal mee uitkomen tegenwoordig, he!
De maandag na het weekend was het tijd voor de MRI voor mijn hart, ik moest hiervoor naar een "outpatient" kliniek. Mijn MRI was om 11u30, maar ik moest om 10u45 daar zijn want ze moesten een infuus prikken omdat het een MRI met contrast zou zijn. Na 3 keer prikken is het eindelijk gelukt, de MRI zou een uur tot 1 uur en 20 minuten duren afhankelijk hoe goed ik het ademen zou doen tijdens de MRI. Ik moest een hoofdtelefoon aan doen en regelmatig hoorde ik een stem zeggen "adem in, adem uit, hou je adem in, relax". Dus om de paar minuten moest ik diep in ademen, dan weer uitademen en mijn adem in houden voor 15 seconden. Omdat ik dit regelmatig hoorde ging de MRI redelijk snel voorbij en was ik op een uurtje klaar. Ik had blijkbaar mijn adem technieken heel goed gedaan, hahaha. Nu moet ik een 3 weken wachten voordat ik de resultaten weet!
Mijn (mislukte) poging om donuts te maken
Op weg voor een wandeling
Ava haar nieuwe step
Ava haar Lego Dots
Verder hebben we die week niet veel gedaan en op het einde van de week had ik met Julie afgesproken. Het was weer een tijd geleden sinds ik haar gezien had, we wilden wat gaan wandelen en bijkletsen natuurlijk. We gingen naar Belcarra Regional Park en terwijl ik langs Sasamat Lake door reed zag ik dat het water er heel kalm bij lag, dus daar gingen we eerst even stoppen. Zo mooi hier en daar is een "float walk" wat over het water heen gaat en vanop dat wandelpad heb je toch wel mooie zichten op het water en de omgeving. Hierna gingen we verder naar Belcarra Regional Park, een park aan de inham van de oceaan met mooie zichten. We liepen daar over pier en weer terug voordat we besloten om ook nog even naar Buntzen Lake te gaan. Hier was het hele strand afgezet met een grote omheining om het water erg laag stond en dit is nog steeds een risico voor het publiek. De wandelpaden rondom het meer waren wel open, dus ik kon in elk geval toch even naar mijn boothuisje wandelen en de zichten hier waren super mooi zo met dat lage water. Hier hingen we nog even rond en hebben heerlijk kunnen bijkletsen. Daarna was het weer tijd om naar huis te gaan, want ik wou liefst niet uit gaan eten want dat is erg moeilijk als je weinig zout mag eten. Gelukkig begreep ze dat maar al te goed. Volgende keer doen we misschien koffie ofzo na het wandelen.
Ik was ook weer even in contact via messenger op Facebook met 2 van mijn andere verpleegkundige vriendinnetjes, Nina en Joan. Met hun ging ik voordat Covid uitbrak ook al eens op pad om te wandelen en te lunchen, maar sinds de epidemie ben ik niet meer met hun op de zwier geweest. Ik zag Nina wel nog op mijn werk, maar Joan werkt er niet meer dus we zijn enkel via social media nog in contact. Beiden wilden nog eens afspreken voor brunch of lunch. Zij weten ook allebei af van mijn gezondheids situatie en ik stelde voor dat ik graag genoeg zou meegaan, maar dat ze dan een plaats moesten kiezen waar zij iets konden eten en waar ik dan koffie kon drinken. Zij waren ook allebei heel begripvol en Joan gaf een leuke koffie shop/brunch/lunch plek aan niet te ver van waar zij woont, dus daar spraken we na het weekend af om 10u ’s morgens. Ik kijk er alvast naar uit. In het weekend gingen we weer een paar keer naar het water reservoir met Ava, die geniet daar erg van om daar met haar step rond te rijden. We namen Tiny ook mee want die was bij ons voor het weekend. Het weekend ging weer snel voorbij en maandag had Ava weer terug school.
Ik ging naar "La Foret" in Burnaby waar ik had afgesproken met Nina en Joan. Het was zo fijn om elkaar weer te zien, jammer geen knuffels en dergelijke ookal zijn we alledrie volledig gevaccineerd. We hielden zo goed mogelijk afstand en voordat we aan de tafel zaten is een mondkapje verplicht. Wat was dat een leuke plek, heel mooi binnen en veel keuze. Ik nam een lekkere koffie wat "caramel machiato" heette, hmmmm zo lekker! Nina en Joan namen een lekkere brunch en we hebben hier zeker 2 uren zitten kletsen, heerlijk. De tafels waren groot genoeg zodat er toch voldoende afstand zat tussen ons drie. Het was zo gezellig, maar we misten het toch een beetje om ergens te gaan wandelen. De volgende keer gaan we ergens afspreken om te gaan wandelen en nemen we een picnic mee, dan kunnen we er een heel dagje van maken. We hebben vandaag in elk geval genoten, gelukkig maar want in de namiddag hoorden we dat er in onze provincie weer heel wat nieuwe COVID-19 besmetting zijn met als gevolg dat de restaurants weer toe moeten voor klanten die binnen willen eten. Ze mogen enkel nog open gaan als ze een terras hebben zodat mensen buiten kunnen eten en natuurlijk mogen ze ook open blijven voor afhaal van eten of bezorging van eten aan huis.
Dus het blijkt dat alles weer even de verkeerde kant op gaat voordat het weer terug de goede kant uitgaat. Nu blijken het veel meer de jongere generaties te zijn die besmet geraken en niet zozeer de ouderen meer. Dus dat is misschien toch een goed teken dat de vaccinaties hun werk doen als de oudere generaties nu niet ziek worden. Maar men weet nog niet duidelijk of iemand die gevaccineerd is nog steeds virus drager kan zijn en het mogelijk kan doorgeven...daar zijn ze blijkbaar onderzoek naar aan het doen. Ik ben hier in de buurt ook op zoek gegaan naar kersen bloesems, want het begint hier nu stilletjes aan met al die mooie bloesems. Ik heb 1 straat gevonden en die stond er weer prachtig bij met al die bloeiende bloesems op de bomen. Binnekort zullen er nog wel meer in bloei komen te staan, maar ik heb alvast mijn eerste cherry blossom foto’s in de pocket, zoals ze dat zeggen! Op de laatste dag van maart ging ik er op uit want het was een redelijke mooie dag. Ik ging naar Spanish Banks Beach om daar een goede wandeling te maken en wat foto’s te nemen. Het was redelijk laagtij, maar in het voorjaar is het wat moeilijker om door de plassen op het strand heen te wandelen. Ik had een paar rubberen waterdichte botten moeten aan doen, dan had ik misschien wel door al die plassen kunnen lopen. Maar ach, de zichten zijn zo ook mooi genoeg. Ik nam ook gebruik van die plassen voor wat mooie foto’s laag tegen de grond wat voor mooie reflecties zorgden. Ik heb hier lekker genoten en ging net na de middag weer naar huis. De rest van de dag deden we het rusting aan en tja, zo is de maand alweer om en sluiten we de maand maart ook weer af!
Ik was ook weer even in contact via messenger op Facebook met 2 van mijn andere verpleegkundige vriendinnetjes, Nina en Joan. Met hun ging ik voordat Covid uitbrak ook al eens op pad om te wandelen en te lunchen, maar sinds de epidemie ben ik niet meer met hun op de zwier geweest. Ik zag Nina wel nog op mijn werk, maar Joan werkt er niet meer dus we zijn enkel via social media nog in contact. Beiden wilden nog eens afspreken voor brunch of lunch. Zij weten ook allebei af van mijn gezondheids situatie en ik stelde voor dat ik graag genoeg zou meegaan, maar dat ze dan een plaats moesten kiezen waar zij iets konden eten en waar ik dan koffie kon drinken. Zij waren ook allebei heel begripvol en Joan gaf een leuke koffie shop/brunch/lunch plek aan niet te ver van waar zij woont, dus daar spraken we na het weekend af om 10u ’s morgens. Ik kijk er alvast naar uit. In het weekend gingen we weer een paar keer naar het water reservoir met Ava, die geniet daar erg van om daar met haar step rond te rijden. We namen Tiny ook mee want die was bij ons voor het weekend. Het weekend ging weer snel voorbij en maandag had Ava weer terug school.
Ik ging naar "La Foret" in Burnaby waar ik had afgesproken met Nina en Joan. Het was zo fijn om elkaar weer te zien, jammer geen knuffels en dergelijke ookal zijn we alledrie volledig gevaccineerd. We hielden zo goed mogelijk afstand en voordat we aan de tafel zaten is een mondkapje verplicht. Wat was dat een leuke plek, heel mooi binnen en veel keuze. Ik nam een lekkere koffie wat "caramel machiato" heette, hmmmm zo lekker! Nina en Joan namen een lekkere brunch en we hebben hier zeker 2 uren zitten kletsen, heerlijk. De tafels waren groot genoeg zodat er toch voldoende afstand zat tussen ons drie. Het was zo gezellig, maar we misten het toch een beetje om ergens te gaan wandelen. De volgende keer gaan we ergens afspreken om te gaan wandelen en nemen we een picnic mee, dan kunnen we er een heel dagje van maken. We hebben vandaag in elk geval genoten, gelukkig maar want in de namiddag hoorden we dat er in onze provincie weer heel wat nieuwe COVID-19 besmetting zijn met als gevolg dat de restaurants weer toe moeten voor klanten die binnen willen eten. Ze mogen enkel nog open gaan als ze een terras hebben zodat mensen buiten kunnen eten en natuurlijk mogen ze ook open blijven voor afhaal van eten of bezorging van eten aan huis.
Dus het blijkt dat alles weer even de verkeerde kant op gaat voordat het weer terug de goede kant uitgaat. Nu blijken het veel meer de jongere generaties te zijn die besmet geraken en niet zozeer de ouderen meer. Dus dat is misschien toch een goed teken dat de vaccinaties hun werk doen als de oudere generaties nu niet ziek worden. Maar men weet nog niet duidelijk of iemand die gevaccineerd is nog steeds virus drager kan zijn en het mogelijk kan doorgeven...daar zijn ze blijkbaar onderzoek naar aan het doen. Ik ben hier in de buurt ook op zoek gegaan naar kersen bloesems, want het begint hier nu stilletjes aan met al die mooie bloesems. Ik heb 1 straat gevonden en die stond er weer prachtig bij met al die bloeiende bloesems op de bomen. Binnekort zullen er nog wel meer in bloei komen te staan, maar ik heb alvast mijn eerste cherry blossom foto’s in de pocket, zoals ze dat zeggen! Op de laatste dag van maart ging ik er op uit want het was een redelijke mooie dag. Ik ging naar Spanish Banks Beach om daar een goede wandeling te maken en wat foto’s te nemen. Het was redelijk laagtij, maar in het voorjaar is het wat moeilijker om door de plassen op het strand heen te wandelen. Ik had een paar rubberen waterdichte botten moeten aan doen, dan had ik misschien wel door al die plassen kunnen lopen. Maar ach, de zichten zijn zo ook mooi genoeg. Ik nam ook gebruik van die plassen voor wat mooie foto’s laag tegen de grond wat voor mooie reflecties zorgden. Ik heb hier lekker genoten en ging net na de middag weer naar huis. De rest van de dag deden we het rusting aan en tja, zo is de maand alweer om en sluiten we de maand maart ook weer af!
Bezoekje aan Sasamat Lake, Belcarra Regional Park en Buntzen Lake
Ava en ik (en Tiny) bij het water reservoir bij ons in de buurt
Date met vriendinnen bij La Foret Cafe in Burnaby
Prachtige bloesems bij ons in the buurt
Het mooie Spanish Banks Beach in Vancouver met prachtige zichten
Foto's zijn Copyright by Ann Badjura tenzij anders aangegeven! Je kan me contacteren via email als je mijn foto's wil gebruiken. DANK BIJ VOORBAAT!
1 comment:
Het is weer een interessant verslag geworden, Ann. Altijd fijn om te lezen. Ik ben blij dat het je goed gaat en hoop dat je binnenkort een goede uitslag van je MRI hebt.
Post a Comment