Onze avonturen van februari 2021!
~Je kan op de foto's klikken om een grotere versie te zien!
Het prachtige Buntzen Lake in Anmore bij Vancouver, BC, Canada
En zo zijn we weer in februari beland. Ik kan gelukkig al zeggen dat ik me vrij goed voel en eigenlijk redelijk normaal. Ik voel helemaal geen symptomen van het hartfalen, ook niet als we gaan wandelen of als ik wat werk in het huis doe of dergelijke. Het enige wat ik nu en dan wel voel is dat ik tegen de avond soms weinig energie heb en moe ben, vooral op dagen dat ik redelijk wat in het huishouden doe of sta te potteren in de keuken met wat gerechten. Maar het wandelen gaat nog steeds goed en we doen zo een 2-3km twee keer per dag. Mijn bloeddruk is goed, mijn pols hangt nog rond de 80 maar soms is die ook wat lager. Dus hopelijk is dat allemaal een goed teken. Diegene die meer willen weten in verband met mijn gezondheidsprobleem en hoe het begon, ga even lezen in mijn blogje van januari 2021: https://anninbc.blogspot.com/2021/02/onze-avonturen-van-januari-2021.html
Van die lekkere korf fruit had een heerlijke fruitsalade gemaakt en daar heb ik regelmatig een kommetje van gegeten...dat is mijn nieuwe "junk food", haha! Verder vind ik het fijn om vanalle gezonde (en lekkere) maaltijden te maken en uit te pluizen wat wel en niet gezond genoeg is voor mij. Michael en Ava steunen mij hier ook erg goed in en eten bijna hetzelfde als ik. Voor hen maak ik wel al eens kroketjes of frietjes terwijl ik geroosterde aardappeltjes heb, een yam puree (dat is een zoete aardappel) of ik maak ook al eens yam frietjes in de oven voor mij. Ik had ook lekkere kip curry salade gemaakt voor bij de boterham, dat is zo eens lekker op een getoaste boterham en dan wat groenten erbij. Zoiets vind je niet in Canada, van die vlees/groenten slaatjes voor tussen de boterham of op een sandwich of pistolet. Ik had ook een lekkere gezonde koude pasta gemaakt en die was best lekker. En ik maak ook geregeld vis en spruiten wat ik ook heel graag heb en natuurlijk ik eet ook veel rauwe groenten. Ik moet zeggen dat het geen probleem is veel minder zout te eten.
In het weekend zijn we ook twee keer per dag op de wandel, Ava gaat dan graag mee met haar step zodat ze kan rond toeren. We stoppen dan ook op een groot plein waar ze kan toeren, Michael gaat ook soms mee op zijn step en dan hebben die twee daar veel plezier op dat plein. Ik ben daar niet op en ben bang dat ik zou vallen, dus ik wandel, hehe. We hadden tijdens 1 van onze wandeling naar dat plein ook een paar leuke selfies gemaakt. Dat moet af en toe ook eens kunnen, he! Ik had ook een afspraak in het ziekenhuis bij de hart functie kliniek, Michael mocht deze keer gelukkig wel mee. Ik moest eerst voor een EKG gaan van mijn hart en dat was op 5 minuten gedaan. Ze plakken dan wat stickers op je borstkas en enkels waar ze dan kabeltjes aan vastmaken en dat maakt dan een grafie van het hart. Mijn pols was nog wat hoog, maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik me had misgelopen in het ziekenhuis en ik heb me wat moeten haasten. Verder zei men niet veel over die EKG in de hart kliniek, alles zag er goed uit en enkel mijn pols was nog wat hoog. Ze zouden die graag tussen de 50 en 60 willen hebben, dus mijn medicatie voor het hart werd verdubbeld. Ze veranderen mijn waterpillen ook een beetje en verder bleef alles hetzelfde.
Ik moest ook naar het laboratorium om bloed te laten trekken, ze willen vanalle virussen opsporen om te zien of mijn hartfalen daar van kan zijn. En dan moet ik volgende week nog eens bloed gaan laten trekken voor mijn electrolytes. Ik heb ondertussen ook nog een een papiertje ontvangen van mijn eigen dokter voor bloed te laten trekken in verband met mijn cholesterol en bloedsuikers. Want volgens de apotheker in het ziekenhuis die af en toe met mij kwam praten over mijn medicatie heeft enkele keren gezegd dat mijn bloedsuikers hoog waren alsook mijn cholesterol, dus dat wil ik dan toch nog eens laten nakijken en zo heb ik dan zelf de resultaten ook online. Van mijn ziekenhuis resultaten kan ik niets zien en moet ik dat via via speciaal aanvragen als ik die resultaten wil. Dus dan laat ik mijn bloed volgende week trekken voor alles en dan kan ik tenminste zelf zien wat de resultaten zijn. Ik heb midden maart weer een afspraak bij de hart functie kliniek om te zien hoe alles verloopt. Eind maart krijg ik ook eindelijk mijn MRI en ik hoop tegen dan dat er toch al wat verbetering is in mijn hart. Afwachten!
Van die lekkere korf fruit had een heerlijke fruitsalade gemaakt en daar heb ik regelmatig een kommetje van gegeten...dat is mijn nieuwe "junk food", haha! Verder vind ik het fijn om vanalle gezonde (en lekkere) maaltijden te maken en uit te pluizen wat wel en niet gezond genoeg is voor mij. Michael en Ava steunen mij hier ook erg goed in en eten bijna hetzelfde als ik. Voor hen maak ik wel al eens kroketjes of frietjes terwijl ik geroosterde aardappeltjes heb, een yam puree (dat is een zoete aardappel) of ik maak ook al eens yam frietjes in de oven voor mij. Ik had ook lekkere kip curry salade gemaakt voor bij de boterham, dat is zo eens lekker op een getoaste boterham en dan wat groenten erbij. Zoiets vind je niet in Canada, van die vlees/groenten slaatjes voor tussen de boterham of op een sandwich of pistolet. Ik had ook een lekkere gezonde koude pasta gemaakt en die was best lekker. En ik maak ook geregeld vis en spruiten wat ik ook heel graag heb en natuurlijk ik eet ook veel rauwe groenten. Ik moet zeggen dat het geen probleem is veel minder zout te eten.
In het weekend zijn we ook twee keer per dag op de wandel, Ava gaat dan graag mee met haar step zodat ze kan rond toeren. We stoppen dan ook op een groot plein waar ze kan toeren, Michael gaat ook soms mee op zijn step en dan hebben die twee daar veel plezier op dat plein. Ik ben daar niet op en ben bang dat ik zou vallen, dus ik wandel, hehe. We hadden tijdens 1 van onze wandeling naar dat plein ook een paar leuke selfies gemaakt. Dat moet af en toe ook eens kunnen, he! Ik had ook een afspraak in het ziekenhuis bij de hart functie kliniek, Michael mocht deze keer gelukkig wel mee. Ik moest eerst voor een EKG gaan van mijn hart en dat was op 5 minuten gedaan. Ze plakken dan wat stickers op je borstkas en enkels waar ze dan kabeltjes aan vastmaken en dat maakt dan een grafie van het hart. Mijn pols was nog wat hoog, maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik me had misgelopen in het ziekenhuis en ik heb me wat moeten haasten. Verder zei men niet veel over die EKG in de hart kliniek, alles zag er goed uit en enkel mijn pols was nog wat hoog. Ze zouden die graag tussen de 50 en 60 willen hebben, dus mijn medicatie voor het hart werd verdubbeld. Ze veranderen mijn waterpillen ook een beetje en verder bleef alles hetzelfde.
Ik moest ook naar het laboratorium om bloed te laten trekken, ze willen vanalle virussen opsporen om te zien of mijn hartfalen daar van kan zijn. En dan moet ik volgende week nog eens bloed gaan laten trekken voor mijn electrolytes. Ik heb ondertussen ook nog een een papiertje ontvangen van mijn eigen dokter voor bloed te laten trekken in verband met mijn cholesterol en bloedsuikers. Want volgens de apotheker in het ziekenhuis die af en toe met mij kwam praten over mijn medicatie heeft enkele keren gezegd dat mijn bloedsuikers hoog waren alsook mijn cholesterol, dus dat wil ik dan toch nog eens laten nakijken en zo heb ik dan zelf de resultaten ook online. Van mijn ziekenhuis resultaten kan ik niets zien en moet ik dat via via speciaal aanvragen als ik die resultaten wil. Dus dan laat ik mijn bloed volgende week trekken voor alles en dan kan ik tenminste zelf zien wat de resultaten zijn. Ik heb midden maart weer een afspraak bij de hart functie kliniek om te zien hoe alles verloopt. Eind maart krijg ik ook eindelijk mijn MRI en ik hoop tegen dan dat er toch al wat verbetering is in mijn hart. Afwachten!
Wat snacks/maaltijden die ik regelmatig maak
Julie en ik hadden die dag normaal gezien afgesproken om samen te gaan wandelen na mijn bezoek aan het ziekenhuis, maar terwijl ik aan het wachten was voor mijn bloed te laten trekken kreeg ik een sms van haar om te zeggen dat er bij hun redelijk was sneeuw was gevallen. Bij ons lag er helemaal niets en dat is maar 15 minuten van ons vandaan. Blijkbaar was het erg gelocaliseerd en was er bij haar inderdaad heel wat sneeuw gevallen. We hebben dan maar afgezegd want het duurde voor mij ook nog een tijd voordat ik aan de beurt was voor mijn bloed. Dus we gingen proberen om donderdag af te spreken rond 10u ’s morgens. De rest van de week is er niet veel gebeurd en op donderdag was ik om 10u bij Rocky Point Park in Port Moody waar ik had afgesproken met Julie.
We gingen daar voor een wandeling, maar niet al te ver want het was eigenlijk vrij koud en zoveel wind. Het was zo fijn om haar weer eens te zien en lekker bij te kletsen. We hebben toch zeker een goed uur gewandeld en daar hebben we van genoten. Heerlijk frisse lucht en er lag daar nog sneeuw van maandag, want het was de hele week erg koud geweest met -5 overdag zelfs. Hopelijk kunnen we dat snel weer eens doen! Ik had in de namiddag een telefoon afspraak met de cardioloog, tegenwoordig laten ze je niet maar naar hun kantoor gaan tenzij het dringend nodig was en hij zou je in persoon moeten zien.
Hij belde om te vragen hoe ik mij voelde en hij was blij te horen dat het over het algemeen goed ging en dat ik geen symptomen had, maar wel soms moe ben als ik wat teveel doe op een dag. Hij zei dat dat normaal is en dat het wel een tijd kan duren voordat het beter wordt. Het was in elk geval een goed tegen dat ik me goed voelde en geen symptomen had. Ik vertelde hem dat ik in maart de MRI had en dat ik niet direct terug wou gaan werken totdat ik weet dat mijn hart er wat beter aan toe is vergeleken met in het ziekenhuis. Hij ging daar volledig mee akkoord en zei dat ik niet zou moeten gaan werken totdat ik er volledig klaar voor ben en mijn weer zo goed als 100% voel. Hij zei ook dat ik best geleidelijk terug naar mijn werk zou moeten gaan en niet ineens terug voltijds. Hij vond dat ik voorlopig toch thuis zou moeten blijven tot midden april en dan belt hij mij weer met de resultaten van de MRI alsook om te zien of ik dan nog langer thuis zou moeten blijven of niet.
Michael had grill/barbecue gekocht die binnenshuis te gebruiken. Zo zouden we wat kippen/kalkoen burgers kunnen grillen, kippefillet en vele andere dingen. De grill was aangekomen en die gingen we in de dag erna natuurlijk uitproberen. Ik had wat kippefilets voor op de grill en ik had ook spies gemaakt met kip en groenten. Mmmm, dat was allemaal goed gelukt op die grill en het was ook redelijk snel gaar allemaal. Het vlees was ook niet droog en dat vond ik zeker een plus, want soms droogt kip toch snel uit. Tot nu toe zijn we heel tevreden en hopen vlug meer te kunnen grillen.
Michael had grill/barbecue gekocht die binnenshuis te gebruiken. Zo zouden we wat kippen/kalkoen burgers kunnen grillen, kippefillet en vele andere dingen. De grill was aangekomen en die gingen we in de dag erna natuurlijk uitproberen. Ik had wat kippefilets voor op de grill en ik had ook spies gemaakt met kip en groenten. Mmmm, dat was allemaal goed gelukt op die grill en het was ook redelijk snel gaar allemaal. Het vlees was ook niet droog en dat vond ik zeker een plus, want soms droogt kip toch snel uit. Tot nu toe zijn we heel tevreden en hopen vlug meer te kunnen grillen.
Wat foto's van de wandeling met Julie in Port Moody bij Vancouver
Onze nieuwe grill voor binnen
Het weekend was weer aangebroken en men had sneeuw voorspeld voor zaterdag. En ja hoor als we ’s morgens wakker werden lag er al een goede laag sneeuw. Na het ontbijten begon het goed te sneeuwen, maar dat hield ons niet tegen om te gaan wandelen. Sneeuwshoenen aan en hupla we gingen op wandel samen met Tiny. Tiny (het hondje van Michael zijn moeder), slaapt ’s nachts bij ons en Michael brengt haar dan weer terug naar zijn moeder in de late voormiddag. De hond vond het precies ook plezant in de sneeuw en Ava natuurlijk ook, die was zo blij als een "kermis hond" zoals wij in Belgie zeggen, hahaha!
Het was prachtig om alles onder de sneeuw te zien en zolang we nergens met de auto naartoe moeten geven we daar niet om. We hebben het de rest van de dag rustig aan gedaan. De dag erna sneeuwde het ook weer en gingen we opnieuw op wandel tijdens het sneeuwen. Ik probeerde ook een foto te maken van een wat sneeuwvlokken die op Michael zijn handschoenen waren geland. Zo van die macro foto's waar je de details van de sneeuwvlok kan zien. Ik moet zeggen dat het best goed gelukt was, zeker met de apperatuur dat ik heb (geen speciale macro lens ofzo). Het was deze keer niet zoveel en meer nattere sneeuw en tegen de avond was het volledig overgegaan naar regen want met had op het weerbericht gezegd dat er overnacht nog eens 10cm zou vallen. Het was opgewarmd en die voorspelde sneeuw is er niet van gekomen en het heeft de hele nacht geregend. Het was Valentijnsdag, maar daar doen wij eigenlijk niet echt aan mee. Tegenwoordig vinden we dat we van elke dag moeten proberen te genieten en niet alleen op van die speciale dagen!
Maandag was een feestdag hier (15 februari) en die heet Family Day, dus een dagje om met je familie door te brengen. We gingen met Ava winkelen, want ze had een paar nieuwe kledingstukken nodig. We vonden wat we nodig hadden en hebben verder niet veel meer gedaan die dag. Ava had de dag erna nog een pedagogische studiedag en we hebben thuis rond gehangen, we zijn gaan wandelen, spelletjes gespeeld en dergelijke. Op dinsdag was het redelijk mooi weer, de sneeuw was zo goed als verdwenen en ik wilde er graag nog eens op uit gaan. Ik ging naar Buntzen Lake in Port Moody waar ik al een hele tijd niet meer geweest was. Het water was kalm, het licht was prachtig en wat zorgde dat voor mooie zichten! Ik heb hier ook een goed stuk gewandeld en natuurlijk was mijn camera mee om foto’s te nemen!! Ik zag daar ook weer een zeearend in de boom zitten, die zitten daar wel altijd op dezelfde tak in dezelfde boom! Het was hier helemaal niet druk en ben er bijna niemand tegen gekomen, dat maakt het dan nog aangenamer. Wat doet zo een paar uurtjes natuur therapie toch goed! Ik heb er heerlijk van genoten en kan er weer tegen voor een weekje ofzo!
Videos van de sneeuw in onze omgeving
Ik ging die week ook nog naar het laboratorium om mijn bloed te laten trekken en de dag erna kon ik al alles op de computer zien, super. Ik had geen hoge cholesterol en het zag er eerder uit als lage cholesterol. Mijn slechte cholesterol was te laag, maar dat is natuurlijk niet zo erg. Mijn goede cholesterol was ook een beetje laag, maar die zal wel weer omhoog gaan doordat ik nu gezonder aan het eten ben en veel ga wandelen. Verder is mijn bloedsuiker ook een stuk lager vergeleken met toen ik in het ziekenhuis was en ben ik niet ver van de normale waardes af, dus dat gaat ook de goede richting uit. Verder waren al mijn bloedwaarden normaal, joepie! En zo was het weekend alweer daar en dat ging weer snel voorbij. We gingen winkelen, wandelen, ik kookte wat, speelde met Ava en zo waren onze 2 dagen alweer voorbij.
Maandag was het mooi weer en als we in de late namiddag gingen wandelen waren er toch een paar rare wolken te zien. Echte donkere wolken waar het precies vanuit regende in de verte, maar door de zonsondergang waren de wolken mooi gekleurd. Als ik thuis was heb ik er wat foto’s van gemaakt en ingestuurd naar onze nieuwszender. En die nieuwszender liet mijn foto ’s avonds tijdens het nieuws uur zien op TV! Geweldig!!! Ik vind het altijd super om mijn eigen foto’s op de TV te zien! De dag erna was het een mooie dag. Michael had de hele dag online training via zijn werk (van thuis uit gelukkig). Die training was voor de rest van de week van 8u tot 16u online. Dus als Ava ’s morgens naar school ging wandelde ik met haar mee (en Tiny kwam ook mee) en daarna ging ik verder voor mijn eigen ochtend wandeling.
Na mijn wandeling zag het verkeer er goed uit en besloot ik om wat te gaan wandelen aan het strand bij Spanish Banks in Vancouver. Toen ik daar aan kwam scheen de zon, maar in de verte zag ik een hele donkere lucht. Dat zorgde wel voor mooie contrasten met de zee en voorgrond in de zon. Ik liep hier een heel stuk langs het strand op en nam de nodige foto’s onderweg. Ik zag dat die donkere wolken ineens toch korter en korter bij kwamen en voordat ik het wist zat ik in het midden van die storm. Regen, harde wind en geloof het of niet, ik waaide bijna weg van het strand! Ik probeerde nog wat videotjes en foto’s te nemen als het aan het stormen was, maar moest uiteindelijk gaan lopen want mijn camera en mijn telefoon begonnen goed nat te worden. Gelukkig was mijn auto niet tever en ben ik in de auto kunnen gaan schuilen; Daar was het nog een beetje warm in, dat deed goed want mijn handen waren bijna bevroren van die koude wind! Ik ging toch nog even blijven zitten totdat het ergste voorbij was voordat ik terug naar huis zou gaan.
Als ik daar zo in mijn auto zat zag ik het bij de bergen na een 5 minuten alweer opklaren, wow wat een zicht toch en zo snel was die storm aan het voorbij trekken. Even later was het gestopt met regenen, dus ik bedacht mij dat ik nog wel even ging blijven. Ik ging terug het strand op en ineens was het blauwe lucht en zon in de richting van waar die storm kwam. Wat een ervaring, die storm kwam aan, kwam over en verdween binnen nog geen 20 minuten tijd. Ik kon nu zien dat het erg donker was boven het centrum van Vancouver en oostwaarts waar de storm nu heen trok. Het was nu ook een stuk kalmer en rustig met minder wind, dus ik heb nog even genoten van een wandeling met mooie zichten voor ik weer naar huis ging.
Maandag was het mooi weer en als we in de late namiddag gingen wandelen waren er toch een paar rare wolken te zien. Echte donkere wolken waar het precies vanuit regende in de verte, maar door de zonsondergang waren de wolken mooi gekleurd. Als ik thuis was heb ik er wat foto’s van gemaakt en ingestuurd naar onze nieuwszender. En die nieuwszender liet mijn foto ’s avonds tijdens het nieuws uur zien op TV! Geweldig!!! Ik vind het altijd super om mijn eigen foto’s op de TV te zien! De dag erna was het een mooie dag. Michael had de hele dag online training via zijn werk (van thuis uit gelukkig). Die training was voor de rest van de week van 8u tot 16u online. Dus als Ava ’s morgens naar school ging wandelde ik met haar mee (en Tiny kwam ook mee) en daarna ging ik verder voor mijn eigen ochtend wandeling.
Na mijn wandeling zag het verkeer er goed uit en besloot ik om wat te gaan wandelen aan het strand bij Spanish Banks in Vancouver. Toen ik daar aan kwam scheen de zon, maar in de verte zag ik een hele donkere lucht. Dat zorgde wel voor mooie contrasten met de zee en voorgrond in de zon. Ik liep hier een heel stuk langs het strand op en nam de nodige foto’s onderweg. Ik zag dat die donkere wolken ineens toch korter en korter bij kwamen en voordat ik het wist zat ik in het midden van die storm. Regen, harde wind en geloof het of niet, ik waaide bijna weg van het strand! Ik probeerde nog wat videotjes en foto’s te nemen als het aan het stormen was, maar moest uiteindelijk gaan lopen want mijn camera en mijn telefoon begonnen goed nat te worden. Gelukkig was mijn auto niet tever en ben ik in de auto kunnen gaan schuilen; Daar was het nog een beetje warm in, dat deed goed want mijn handen waren bijna bevroren van die koude wind! Ik ging toch nog even blijven zitten totdat het ergste voorbij was voordat ik terug naar huis zou gaan.
Als ik daar zo in mijn auto zat zag ik het bij de bergen na een 5 minuten alweer opklaren, wow wat een zicht toch en zo snel was die storm aan het voorbij trekken. Even later was het gestopt met regenen, dus ik bedacht mij dat ik nog wel even ging blijven. Ik ging terug het strand op en ineens was het blauwe lucht en zon in de richting van waar die storm kwam. Wat een ervaring, die storm kwam aan, kwam over en verdween binnen nog geen 20 minuten tijd. Ik kon nu zien dat het erg donker was boven het centrum van Vancouver en oostwaarts waar de storm nu heen trok. Het was nu ook een stuk kalmer en rustig met minder wind, dus ik heb nog even genoten van een wandeling met mooie zichten voor ik weer naar huis ging.
Selfie van Ava en ik alsook eentje van Ava en Tiny
Lekker maaltijd met zalm, garnaaltjes, zoete aardappel puree en spruiten
Die kleurige stormachtige wolken en mijn foto op TV
Die kleurige stormachtige wolken en mijn foto op TV
Foto's voor, tijdens en na het stormen bij Spanish Banks Beach
Filmpje van de stormachtige gekleurde wolken van bij ons thuis
De aankomende storm om 11u36 in de verte
De dichterbij komende storm om 11u42 bij Spanish Banks Beach
En toen zat ik om 11u46 midden in de storm
De kalmte en zon na de storm om 12u10 bij Spanish Banks Beach
Filmpje van de stormachtige gekleurde wolken van bij ons thuis
De volgende dag had ik eindelijk een afspraak voor mijn 2de Covid19 vaccinatie, die heb ik in de loop van vorige online kunnen boeken en kon pas een datum kiezen die 42 dagen na mijn eerste vaccinatie was. Dat is hier nu de norm, het tweede vaccin wordt pas 42 dagen na het eerste gegeven. Ik moest in ons lokaal ziekenhuis voor de vaccinatie, ik was er om 8u30 en heb toch even moeten wachten en aanschuiven want ik was niet alleen. Ik heb niets gevoeld toen de vriendelijk man mij het vaccin gaf (blijkbaar was het een dokter die in spoedgevallen werkt). Ik moest 15 minuten blijven en in een algemene zaal gaan zitten, dit om mensen te controleren op allergische reacties en mogelijke bijwerkingen. Ik voelde helemaal niets en kon na 15 minuten gaan. Ik heb ’s avonds wat pijn gevoeld op de plek waar de spuit gezet was, net alsof ik een blauwe plek had...maar die was er niet. Ik voelde het ook als ik ging slapen, maar was niet pijnlijk genoeg om wakker van te blijven. Als ik de dag erop wakker werd was de pijn weg. Ik heb eigenlijk minder last gehad van het 2de vaccin, het eerste deed wat langer pijn in mijn arm. Met net als de eerste spuit heb ik verder geen andere reacties gehad!
Oh het is 25 februari en dat is Michael zijn verjaardag. Ik had niets speciaals voor hem gekocht omdat ik wil dat hij zo een automatisch machine dinges koopt om de druk van de banden op de auto’s te meten en op de pompen. Hij deed dat voorheen altijd met een klein metertje en dan banden oppompen met een soort fietsen pomp. Als de druk van de banden tezeer gezakt was, was hij daar soms een uur bezit met pompen. Ik zou niet graag willen dat hij iets krijgt van dat pompen, dus ik heb hem gezegd om er eentje te vinden wat dat allemaal automatisch doet en eentje wat hij graag wil en dan gaan is dat een cadeau voor hem van Ava en mezelf. Ik had hem wel een leuke verjaardagskaart gemaakt en Ava had ook eentje gemaakt, daar was hij heel blij mee! We stonden deze morgen ook op met een goede laag sneeuw wat helemaal niet voorspeld was, ze kennen hier ook wat van weersvoorspellingen soms! Ik liep met Ava mee naar school en had Tiny ook mee, maar het was zo’n soep want de sneeuw begon al goed te smelten. Dus een korte wandeling deze keer...de hond vond het maar niks om door die soep te moeten trappelen.
Ik ging normaal gezien ’s morgens winkelen en zou dan wat lekkers meebrengen voor Michael zijn verjaardag. Maar het was te laat om te gaan winkelen, dus ik zou de dag erna gaan. Michael had nog steeds die training, dus ik bedacht om er even op uit te gaan naar Burnaby Mountain Park hier dichtbij. Ik hoopte op wat winter zichten sinds het gesneeuwd had en ja de zichten waren daarboven toch wel mooi met wat lage wolken, een beetje sneeuw en wat zon! Ik heb daar een uurtje rondgewandeld en wat foto’s genomen. Op de terug ben ik bij de bakker gestopt om wat gebakjes uit te halen voor Michael en Ava. Jaja, ik ben erg goed bezig en heb geen behoefte aan gebakjes...dus geen gebakjes voor mij en ik ben fier op mezelf dat ik niet eens 1 hapje heb genomen van de gebakjes! Maar dat vind ik helemaal niet erg, ik eet wel een stukje fruit in de plaats...dat is mijn nieuwe snoep, hahaha! Michael was toch een beetje verrast en vond het fijn dat ik hem een paar gebakjes had gekocht. Verder hebben we nog even genoten van samen te lunchen want daarna moest hij weer verder naar zijn cursus. We zijn samen nog gaan wandelen en hebben verder een rustige avond gehad.
Op vrijdag had ik een telefoon gesprek met mijn huisdokter en mocht nu mijn cholesterol pilletje in half snijden want ik heb zo een grote dosis niet nodig. Binnen een paar maanden controleren we het weer eens om te zien hoe het dan met de cholesterol gaat. Ik ben die dag dan gaan winkelen en heb later op de voormiddag nog heerlijk met mijn mama gekletst aan de telefoon. Met haar gaat gelukkig ook nog alles goed, laat ons hopen dat dat zo mag blijven. Altijd fijn om bijna een uur te babbelen over vanalles en nog wat. Michael en ik waren ook weer gaan wandelen, we zagen al krokusjes onderweg en ook veel sneeuwklokjes. Het zou een volle maan zijn die avond, maar ik had geen zin om ergens heen te gaan. Ik keek even op internet waar de maan zou opkomen om te zien of ik ze vanuit onze tuin kon zien. Ja hoor, tegen 18u kwam de maan boven wat huizen uit en zag ik ze door de bomen prachtig schijnen. Dus rap naar buiten met de camera, het was ook nog niet helemaal donker. Ik heb een paar mooie foto’s kunnen nemen van de maan.
Het weekend was weer aangebroken en we gingen zaterdag nog wat winkelen, Michael gaat dan voor zijn moeder winkelen en ik ging mee om nog een paar laatste benodigdheden te kopen. We gingen ook weer wandelen samen met Ava en Tiny ’s morgens en in de namiddag nog een keertje. Ik maakte die avond hamburgers voor ons, kippeburgers om precies te zijn en die zijn ook heel lekker. Ik heb een tijdje terug hamburger broodjes gevonden met niet veel zout in en ook de kip heeft niet al teveel zout erin. Ik had dan zelf verse yam frietjes (zoete aardappel) gemaakt voor mij, gebakken in de oven (zo lekker) en voor Michael en Ava gewone frietjes. Dat heeft gesmaakt en het was voor mij een maaltijd met niet teveel zout in! De dag erna deden we het rustig aan en ’s avond had ik lekkere zalm in de oven gemaakt, heerlijk! En zo komen we weer aan het einde van de maand, niet te geloven dat het alweer de laatste dag van de maand is! Wat gaat de tijd toch snel voorbij! Zo, dat is het weer voor deze maand...tot volgende maand!
Oh het is 25 februari en dat is Michael zijn verjaardag. Ik had niets speciaals voor hem gekocht omdat ik wil dat hij zo een automatisch machine dinges koopt om de druk van de banden op de auto’s te meten en op de pompen. Hij deed dat voorheen altijd met een klein metertje en dan banden oppompen met een soort fietsen pomp. Als de druk van de banden tezeer gezakt was, was hij daar soms een uur bezit met pompen. Ik zou niet graag willen dat hij iets krijgt van dat pompen, dus ik heb hem gezegd om er eentje te vinden wat dat allemaal automatisch doet en eentje wat hij graag wil en dan gaan is dat een cadeau voor hem van Ava en mezelf. Ik had hem wel een leuke verjaardagskaart gemaakt en Ava had ook eentje gemaakt, daar was hij heel blij mee! We stonden deze morgen ook op met een goede laag sneeuw wat helemaal niet voorspeld was, ze kennen hier ook wat van weersvoorspellingen soms! Ik liep met Ava mee naar school en had Tiny ook mee, maar het was zo’n soep want de sneeuw begon al goed te smelten. Dus een korte wandeling deze keer...de hond vond het maar niks om door die soep te moeten trappelen.
Ik ging normaal gezien ’s morgens winkelen en zou dan wat lekkers meebrengen voor Michael zijn verjaardag. Maar het was te laat om te gaan winkelen, dus ik zou de dag erna gaan. Michael had nog steeds die training, dus ik bedacht om er even op uit te gaan naar Burnaby Mountain Park hier dichtbij. Ik hoopte op wat winter zichten sinds het gesneeuwd had en ja de zichten waren daarboven toch wel mooi met wat lage wolken, een beetje sneeuw en wat zon! Ik heb daar een uurtje rondgewandeld en wat foto’s genomen. Op de terug ben ik bij de bakker gestopt om wat gebakjes uit te halen voor Michael en Ava. Jaja, ik ben erg goed bezig en heb geen behoefte aan gebakjes...dus geen gebakjes voor mij en ik ben fier op mezelf dat ik niet eens 1 hapje heb genomen van de gebakjes! Maar dat vind ik helemaal niet erg, ik eet wel een stukje fruit in de plaats...dat is mijn nieuwe snoep, hahaha! Michael was toch een beetje verrast en vond het fijn dat ik hem een paar gebakjes had gekocht. Verder hebben we nog even genoten van samen te lunchen want daarna moest hij weer verder naar zijn cursus. We zijn samen nog gaan wandelen en hebben verder een rustige avond gehad.
Op vrijdag had ik een telefoon gesprek met mijn huisdokter en mocht nu mijn cholesterol pilletje in half snijden want ik heb zo een grote dosis niet nodig. Binnen een paar maanden controleren we het weer eens om te zien hoe het dan met de cholesterol gaat. Ik ben die dag dan gaan winkelen en heb later op de voormiddag nog heerlijk met mijn mama gekletst aan de telefoon. Met haar gaat gelukkig ook nog alles goed, laat ons hopen dat dat zo mag blijven. Altijd fijn om bijna een uur te babbelen over vanalles en nog wat. Michael en ik waren ook weer gaan wandelen, we zagen al krokusjes onderweg en ook veel sneeuwklokjes. Het zou een volle maan zijn die avond, maar ik had geen zin om ergens heen te gaan. Ik keek even op internet waar de maan zou opkomen om te zien of ik ze vanuit onze tuin kon zien. Ja hoor, tegen 18u kwam de maan boven wat huizen uit en zag ik ze door de bomen prachtig schijnen. Dus rap naar buiten met de camera, het was ook nog niet helemaal donker. Ik heb een paar mooie foto’s kunnen nemen van de maan.
Het weekend was weer aangebroken en we gingen zaterdag nog wat winkelen, Michael gaat dan voor zijn moeder winkelen en ik ging mee om nog een paar laatste benodigdheden te kopen. We gingen ook weer wandelen samen met Ava en Tiny ’s morgens en in de namiddag nog een keertje. Ik maakte die avond hamburgers voor ons, kippeburgers om precies te zijn en die zijn ook heel lekker. Ik heb een tijdje terug hamburger broodjes gevonden met niet veel zout in en ook de kip heeft niet al teveel zout erin. Ik had dan zelf verse yam frietjes (zoete aardappel) gemaakt voor mij, gebakken in de oven (zo lekker) en voor Michael en Ava gewone frietjes. Dat heeft gesmaakt en het was voor mij een maaltijd met niet teveel zout in! De dag erna deden we het rustig aan en ’s avond had ik lekkere zalm in de oven gemaakt, heerlijk! En zo komen we weer aan het einde van de maand, niet te geloven dat het alweer de laatste dag van de maand is! Wat gaat de tijd toch snel voorbij! Zo, dat is het weer voor deze maand...tot volgende maand!
Een kaart die ik in elkaar gestoken had voor Michael
Gebakjes halen bij de bakker (ik nam 2 donuts en 2 gevulde long johns)
Foto's zijn Copyright by Ann Badjura tenzij anders aangegeven! Je kan me contacteren via email als je mijn foto's wil gebruiken. DANK BIJ VOORBAAT!
2 comments:
Wat fijn om te horen dat het weer beter met je gaat. Schitterende foto's heb je weer gemaakt
Liefs Heidie
Hoi hoi Ann, ik schrijf niet vaak maar ik volg je blog trouw hoor :) Fijn dat het beter gaat!! Ava is al zo'n dame geworden, het is zo leuk om haar van baby op te zien groeien. Het is net of we haar persoonlijk kennen, haha! Spreekt ze twee talen?
Veel liefs van ons beidjes, Murray en Sophia (Creston BC)
Post a Comment