Welkom op mijn blog!: De eerste maand van het jaar!

De eerste maand van het jaar 2015!

~Je kan op de foto's klikken om een grotere versie te zien!

Een prachtig zicht vanuit Burnaby Mountain Park bij Vancouver, British Columbia, Canada!

Eerst en vooral weer eens bedankt aan iedereen die hier regelmatig eens komt kijken en/of een leuk berichtje nalaat...dat stel ik erg op prijs en is fijn om te lezen natuurlijk! Ik hoop dat jullie nog steeds meelezen en een beetje genieten van de verhalen en foto's.

Hier ben ik dan eindelijk weer eens. Niet al te veel nieuws en niet veel uitstapjes in januari want meestal als ik vrij had viel het weer tegen...maar hier en daar hebben we toch wat mogen genieten van wat mooie zonnige dagen. Op eindejaars hebben we eigenlijk niet veel gedaan. Ava was redelijk vroeg slapen en die gaan we natuurlijk niet wakker maken omdat het Nieuwjaar is. Michael en ik hebben thuis gewoon gezellig onder elkaar wat voor de TV gehangen en tegen dat we klaar waren om te gaan slapen was het bijna middernacht. We hebben dan nog even gewacht en om middernacht van achter het raam in onze woonkamer kunnen genieten van een deel vuurwerk wat in onze buurt werd afgeschoten. Toch mooi om te zien, vonden wij. Het was op dat moment fris met zo'n +5 graden overdag en net onder het vriespunt 's nachts. Het was wel heerlijk zonnig weer en op Nieuwjaarsdag was het ook nog zo'n prachtig weer. We gingen met z'n 3 met Ava naar een speeltuin hier in de buurt, we hadden een wat lunch meegenomen om in openlucht op te eten want in het zonnetje was het toch aangenaam om te zitten. Ava heeft zich enorm geamuseerd op de speeltuin, vooral op de glijbaan. We hebben na een paar uurtjes een bankje in het zonnetje gevonden waar we een sandwichke op aten en een lekkere donut als dessert. Ja, ik ben helemaal ver-Canadeest en in openlucht eten met zonnig weer (maakt niet uit of het koud is of warm) is eigenlijk iets wat we hier dikwijls zien. Men barbecued hier ook het hele jaar door, koud of warm...dat maakt allemaal niet uit. Nadat wel gegeten hadden gingen we stilletjes naar Burnaby Village Museum.

We waren hier eigenlijk nog nooit geweest en het is maar zo'n 10 minuten rijden van ons thuis. Er is daar een openlucht museum met een dorpje wat het leven van de jaren 20 nabootst in Vancouver en omstreken. Je ziet er dus mensen in klederdracht, winkels en andere dingen vanuit die tijd. Wij vonden het in elk geval heel interessant. Voor de kinderen is er een prachtige oude herstelde carousel van 1912 die rond gaat. Het kost zo'n euro per keer dat je op de carousel wil, dus we hadden voor Ava 3 tickets gekocht en Michael mocht gratis langs haar blijven staan want dit was wel een hele grote carousel, zeker voor kleinere kinderen. Ava vond de carousel geweldig en gierde van plezier, toch heerlijk om een kind zo gelukkig te zien. Ze had er echt van genoten en hier zullen we zeker nog wel eens terug komen met haar. We hebben dan nog wat rondgewandeld in het dorpje met oude gebouwen waar je in kon gaan kijken hoe het er in 1920 aan toe ging. Met een soort oude apotheek die snoepjes verkocht van de jaren stilletjes, echt leuk om te zien. Alles was nog ingepakt in kerstverlichting en dat gaf het toch een extra speciale sfeer. Nadat we hier klaar waren heeft Ava nog 1 ritje op de carousel gemaakt voordat we te voet naar "Deer Lake" wandelden. Bij Deer Lake kan je in de zomer kano's huren om op het meer te varen, er is een strand en een wandelroute rondom het meer. Deer Lake was maar een paar minuutjes wandelen vanaf het museum en de zon ging bijna onder, dus ideaal om daar wat foto's te gaan nemen. We zijn niet lang na zonsondergang gebleven want het werd al vlug koud buiten. Wat een prachtige zonsondergang, dat was onze eerste van het jaar en hopelijk volgen er nog meer mooie zonsondergangen dit jaar!

Ava op de speeltuin

Ava op de carousel

Bezoekje aan Burnaby Village Museum

Zonsondergang aan Deer Lake in Burnaby

Zo'n goede 6 jaar geleden kreeg ik een emailtje van een Belgisch meisje wat in Spanje woonde met haar familie. Ze contacteerde mij omdat ze graag een tijdje naar Canada wilde komen om te zien hoe het haar hier zou bevallen. Ze had wat vragen over hoe en wat ze kon om hier legaal een tijdje te verblijven en te kunnen werken. Ik heb dan een berichtje terug gestuurd en haar aangeraden om een WHP aan te vragen, dit is een Working Holiday Permit. Belgie heeft een contract met Canada zodat jongeren tussen de 18 en 30 jaar naar Canada kunnen komen met zo'n visum om hier 1 jaar te kunnen wonen en werken. Dat meisje, Mieke is haar naam, had me dan toegevoegd op de toen nog bestaande MSN messenger zodat we af en toe eens konden chatten over vanalles en nog wat. Ik vond haar een hele sympatieke meid en ik denk dat zij me ook wel tof vond. In 2010 kreeg ik een berichtje van haar dat ze voor een jaar naar Vancouver ging komen via dat WHP en ze was helemaal gelukkig dat ze die kans kreeg en dat ik haar die informatie had doorgestuurd. Sinds dat ze hier woont hebben wel eens hier en daar geprobeerd om af te spreken, maar het is er nooit van gekomen. We zijn ook in contact met elkaar via Facebook en dat gaat dan wel gemakkelijker en wat vlugger. Begin januari waren we weer een beetje meer in contact en hebben we er eindelijk kortemetten mee gemaakt en zouden we deze keer echt afspreken!! Ze wil me zo graag ontmoeten omdat ze dankzij dat jaar in Vancouver haar wederhelft heeft leren kennen waar ze nu mee getrouwd is. We hadden afgesproken bij de skytrain net na 9 uur dichtbij mij thuis en we gingen dan samen ontbijten/brunchen bij "De Dutch Pannekoek House". Ava was naar school, dus ik had tijd tot bijna 12u. Net iets na 9u stond ik haar op te wachten bij de skytrain en ik zag haar al komen! Ze had een lach op haar gezicht van oor tot oor en ik ook...EINDELIJK zagen we elkaar eens in levende lijven! Wat een leuke meid is die Mieke toch, heel aangenaam en gemakkelijk om mee om te gaan, Ze is erg vriendelijk en het was echt bijna buitenaards dat wij hier na zovele jaren elkaar te kennen tegenover elkaar aan een tafel zaten. We hebben heerlijk gekletst en een hele lekkere pannekoek gegeten. Er was nog wat tijd over en we zijn daarna nog even naar de "Hollandshop" geweest, dat was ook even nostalgie vooral omdat zij hier nog niet geweest was. Ze zag zovele dingen vanuit haar kinder/jeugdjaren en natuurlijk kochten we ook een paar dingen. Het was een heerlijke voormiddag en we hopen allebei dat we dit nog eens kunnen doen. Mieke is een model en doet hier en daar wat modellen werk in Vancouver alsook actrice werk. Als jullie geinteresseerd zijn ga dan zeker eens langs op haar website: Mieke Verhelst.

We hadden rond die tijd redelijk wat mistig weer en was er op hogere gebieden niets te zien. De mist zat de dicht en te hoog om ergens naartoe te gaan om foto's te nemen. Nadat de mist weer opgeklaard was en het werd mooier weer had ik het geluk dat ik weer moest gaan werken...hehehe. Achja, hopelijk zou het toch nog mooi zijn op sommige van mijn vrije dagen. We hebben wel nog mogen genieten van een prachtige zonsondergang alsook een prachtige zonsopgang met mist. Je kon de vallei niet zien, alleen Mount Baker (gelegen in Amerika) die boven de mist uitstak met schitterende kleuren schakeren in de lucht als de zon opkwam. Nog geen half uur later zat het weer pot dicht van de mist. Ik heb het op die dag er dan op gewaagd om naar Burnaby Mountain te rijden (zo'n 10 minuten rijden van ons thuis) met de hoop dat ik me daarboven boven de wolken zou bevinden. En ja hoor, zodra ik bijna boven was reed ik in het zonnetje en zag je beneden in de vallei het dikke wolkendek. Jammer genoeg staken geen gebouwen van downtown Vancouver boven het wolkendek uit deze keer, die zaten volledig bedekt onder de wolken. Gelukkig was er wel een mooi zicht op de bergen die boven de wolken uitstaken. Ik heb er van genoten en heb hier toch een tijdje rondgewandeld en wat foto's genomen. Daarna ben ik terug naar beneden gereden en ik reed zo weliswaar weer recht de mist in. Ik ben dan nog bij Burnaby lake gestopt omdat ik eens wou proberen om wat mist foto's vast te leggen. Dat is ook erg interessant en dat geeft toch wel een mooi effect zo in de mist. Je kan niet zien waar het meer eindigde door de mist en de bomen rondom de paden daar zagen er erg grillig uit...ideaal voor mist foto's!

Mieke en ik (foto genomen door onze serveerster)

Zonsondergang & zonsopgang van bij ons thuis

Boven de wolken bij Burnaby Mountain bij Vancouver

In de mist bij Burnaby Lake

Terwijl zo goed als heel Canada zich in de diepvries bevond, met temperaturen op sommige plaatsen tot -30 (en dan tel ik de gevoelstemperatuur niet mee), hadden wie hier eigenlijk heerlijk aangenaam +10 graden weer met af en toe wat zon. Vele plaatsen in het oosten van Canada waren ondergesneeuwd door een grote sneeuwstorm en dan krijg ik toch regelmatig wel de vraag van vrienden/familie uit Belgie of wij ook zo ondergesneeuwd zitten en of het hier ook zo koud is. Neen, wij zijn hier helemaal niet ondergesneeuwd, er ligt niet eens sneeuw en we hebben zo'n +10 graden. Maar de meesten krijgen in Belgie op het nieuws te zien hoe erg het weer er aan toe gaan in "Canada en Amerika" met verschrikkelijke koude en veel sneeuw...en dan denkt iedereen natuurlijk automatisch dat dat bij ons hier in Vancouver ook het geval is. Zo kreeg ik zelfs een email van een journaliste van "Het Laatste Nieuws" die mij wilde interviewen en wat vragen wou stellen over zulk extreem weer"...dit was haar email:

"Geachte, Ik vond uw mailadres op de website van 'Vlamingen in Canada'. Het zit tot hier in het nieuws hoe hard de koude dezer dagen toeslaat in Canada, met vrieskou tot -20 of kouder, en zelfs een gevoelstemperatuur tot -45 graden. Kan ik u in verband hiermee bellen? We willen namelijk weten wat zo'n extreme koude met je doet, als je buitenkomt. Hoe lang hou je het buiten vol? Bevriezen je wimpers? Hoe overleef je? In de hoop u straks te horen of te kunnen bellen, groet ik u,"

Hahahaha, ik heb daar echt eens hartelijk mee kunnen lachen!! Ze zou toch eerst even kunnen nagekeken hebben dat ik in Vancouver woon en dat wij hier zo'n extreem weer niet hebben. Wij wonen gelukkig in een gebied van Canada met het zachtste klimaat wat erg goed te vergelijken is met het Belgische/Nederlandse klimaat. Als het hier -10 graden is dan is dat al een beetje extreem. Veel sneeuw krijgen we ook niet, meestal wel op de locale bergen maar die hebben dit jaar ook maar weinig sneeuw gehad tot nu toe (niet goed voor business natuurlijk). Wij krijgen meestal een paar keer per winter een goed pakske sneeuw (10-20cm) en dat is meestal binnen een week tot maximum 2 weken weer verdwenen. Zo, nu hebben sommigen van jullie misschien weer iets bijgeleerd...hihi.

We hebben in januari redelijk wat dagen met regen gehad, maar hier en daar hadden we toch ook wel wat zonnige dagen met 's morgens redelijk wat mist die dan vlug weer optrok en dan was het meestal zonnig. Ik heb niet zoveel kansen gehad om er op uit te trekken met de camera deze maand omdat ik meestal werken was als het mooi weer was. Maar op 1 van mijn vrije dagen hing er toch weer wat mist en was het hogerop zonniger, dus ben ik nadat ik Ava naar school gebracht heb even naar Burnaby Mountain gereden. Die morgen was er toch eerst wel een prachtige zonsondergang te zien vanuit onze tuin en de zichten over de Fraser Rivier op weg naar Ava haar school waren ook mooi, dus ik ben onderweg even gestopt voor een paar foto's. Daarna reed ik verder naar Burnaby Mountain wat kortbij is en ik ben op een dikke 10 minuten daar en de zichten van daarboven zijn altijd prachtig! Er hing nog wat mist over de inham en de fjord, maar verder was het prachtig weer. Die lage wolken/mist zorgenden toch weer voor wat mooie foto's. Ava gaat ook nog altijd voetballen, maar nu dat het winter is spelen ze tot eind januari in een sportzaal...zowel voor de wedstrijden als de training. Vanaf begin februari zijn de wedstrijden weer buiten, dat maakt het gemakkelijker om foto's te nemen. De trainingen blijven nog steeds binnen, het einde van het seizoen is begin maart en het eindigt met een grote wedstrijd. Ava doet het telkens beter en we zijn zo fier op haar natuurlijk, maar zolang ze het graag doethet belangrijkste is toch wel dat ze graag gaat voetballen!

Zonsopgang uit onze tuin en zicht op de Fraser River