Since most people that visit my blog are Belgian or Dutch I have decided to continue my blog in Dutch only for now. If anybody has any questions regarding this, please feel free to CONTACT ME! All images are Copyright by Ann Badjura unless otherwise stated, please contact me first if you wish to use any of my photos or if you wish to purchase any of my photos! Thanks in advance!
Sinds de meeste mensen die mijn blog bezoeken Belgisch of Nederlands zijn heb ik besloten om enkel in het Nederlands verder te gaan met dit blog. Als iemand hier vragen over heeft, dan mag je me altijd CONTACTEREN! Ik ben dit blog vooral begonnen zodat mijn familie en vrienden in Belgie (van waar ik afkomstig ben) mijn leventje in Vancouver, Canada een beetje kunnen volgen. Deze blog is ook open voor iedereen die geinteresseerd is natuurlijk. Ik ben naar Canada verhuisd in april 2000 om bij mijn Canadese vriend te gaan wonen waar ik ondertussen ook mee getrouwd ben. Als er enige vragen of commentaar is, laat dan een berichtje na in mijn GASTENBOEK of E-MAIL ME!Alle foto's zijn Copyright by Ann Badjura tenzij anders vermeld, aub contacteer mij eerst voordat je mijn foto's wil gebruiken of als je geinteresseerd bent om foto's te kopen! Alvast bedankt!
~AUB klik op de foto's om een grotere versie ervan te zien!
Hier ben ik eindelijk weer eens! We hebben het de laatste tijd zo druk gehad dat ik niet veel tijd heb gehad voor de computer en om te bloggen of e-mailen. Mijn moeder is op 9 juli weer terug naar Belgie vertrokken na een maand hier geweest te zijn en nu is er eindelijk wat tijd om e-mails te beantwoorden en wat te schrijven over onze gebeurtenissen op deze blog.
Via de post had ik 2 pakjes gekregen met de post van vriendinnen van mij. Eentje kwam van onze goede vrienden van Nederland, Ineke & Sandor die hier 14 maanden gewoond hebben en eentje kwam van een Belgisch koppel waar ik mee bevriend ben, Nancy & Benny. De pakjes waren fantastisch en Ava kan er volop van genieten! Verder heb ik genoten van mijn moeder die een maand bij ons verbleven is. Mijn moeder is op 12 juni in Vancouver aangekomen en deze keer is ze helemaal alleen gekomen! We hadden mijn moeder aangeraden om begeleiding aan te vragen op de luchthaven als ze de vlucht ging boeken bij het reisbureau. Mijn moeder gaat altijd haar reis boeken in Genk bij want daar zijn ze altijd super goed en kennen ze haar ondertussen al van die andere keer dat ze naar Canada is gekomen met familie en ook omdat ik daar al een paar keer gaan boeken ben. Het reisbureau heeft er dan voor gezorgd dat mijn moeder begeleiding kreeg op Schiphol als ze naar de gate moest gaan en ook als ze in Vancouver uitstapte tot in de verwelkomingshal.
A beautiful rainbow seen near Mara Lake in the Shuswap Region of British Columbia
Hier ben ik eindelijk weer eens! We hebben het de laatste tijd zo druk gehad dat ik niet veel tijd heb gehad voor de computer en om te bloggen of e-mailen. Mijn moeder is op 9 juli weer terug naar Belgie vertrokken na een maand hier geweest te zijn en nu is er eindelijk wat tijd om e-mails te beantwoorden en wat te schrijven over onze gebeurtenissen op deze blog.Via de post had ik 2 pakjes gekregen met de post van vriendinnen van mij. Eentje kwam van onze goede vrienden van Nederland, Ineke & Sandor die hier 14 maanden gewoond hebben en eentje kwam van een Belgisch koppel waar ik mee bevriend ben, Nancy & Benny. De pakjes waren fantastisch en Ava kan er volop van genieten! Verder heb ik genoten van mijn moeder die een maand bij ons verbleven is. Mijn moeder is op 12 juni in Vancouver aangekomen en deze keer is ze helemaal alleen gekomen! We hadden mijn moeder aangeraden om begeleiding aan te vragen op de luchthaven als ze de vlucht ging boeken bij het reisbureau. Mijn moeder gaat altijd haar reis boeken in Genk bij want daar zijn ze altijd super goed en kennen ze haar ondertussen al van die andere keer dat ze naar Canada is gekomen met familie en ook omdat ik daar al een paar keer gaan boeken ben. Het reisbureau heeft er dan voor gezorgd dat mijn moeder begeleiding kreeg op Schiphol als ze naar de gate moest gaan en ook als ze in Vancouver uitstapte tot in de verwelkomingshal.
De cadeautjes van Ineke & Sandor en de cadeautjes van Nancy & Benny
Some photos of Ava in her first 3 weeks
Gelukkig wonen we niet ver van de Vancouver luchthaven af (zo’n 20 minuten rijden) en waren we vlug thuis. Mijn moeder was moe van de reis, want het zijn toch bijna 10 uren vliegen. Toen we thuis kwamen wilde mijn moeder eerst haar koffer wat uitpakken, want ze had meer spullen voor ons mee dan voor haar zelf...haha. Vele familieleden en vrienden hadden haar een kaartje meegegeven, centjes en cadeautjes voor Ava. Ongelofelijk hoeveel spullen dat we gekregen hebben. Daar zijn we super blij mee en daar zal Ava heel veel aan hebben. De centjes zetten we op een rekening voor haar zodat ze daar later wat aan heeft. Bij deze heel erg bedankt aan iedereen voor de kaarten, centjes en cadeautjes! Mijn moeder is dan vrij vroeg gaan slapen en de dag erna heeft ze volop kunnen genieten van Ava. Michael zijn ouders zijn dan ook naar hier gekomen om mijn moeder te zien. Het was een gezellige dag met ons allen. De eerste week dat mama hier was hebben we het rustig aan gedaan, hier en daar wat gaan wandelen in onze buurt, nu en dan eens naar de winkel of shopping en verder gewoon genieten van elkaars gezelschap en veel bijpraten.
Het vliegtuig zou normaal om 18u10 landen, maar volgens internet zouden ze 20 minuten eerder landen. Wij waren op tijd op de luchthaven om haar op te wachten samen met Ava die ze voor het eerst zou ontmoeten. Ava had veel aandacht op de luchthaven en de mensen vonden haar zo’n schatje. Een dame zei dat ze het geweldig vond dat mijn moeder een maand met ons kon doorbrengen want ze zei dat het zo belangrijk was dat grootouders vroeg genoeg een band moeten opbouwen met hun kleinkind en dat geloof ik ook. Toen we mijn moeder zagen aangewandeld komen met haar karretje en koffer waren wij zo blij en zo trots dat ze dit helemaal alleen gedaan heeft, want we wisten hoe angstig ze was om alleen te komen. Mijn moeder was zo content om eindelijk haar kleindochtertje te mogen ontmoeten en haar te kunnen knuffelen...Ava was nog maar net iets voorbij de 3 weken oud toen mijn moeder aankwam.
Gelukkig wonen we niet ver van de Vancouver luchthaven af (zo’n 20 minuten rijden) en waren we vlug thuis. Mijn moeder was moe van de reis, want het zijn toch bijna 10 uren vliegen. Toen we thuis kwamen wilde mijn moeder eerst haar koffer wat uitpakken, want ze had meer spullen voor ons mee dan voor haar zelf...haha. Vele familieleden en vrienden hadden haar een kaartje meegegeven, centjes en cadeautjes voor Ava. Ongelofelijk hoeveel spullen dat we gekregen hebben. Daar zijn we super blij mee en daar zal Ava heel veel aan hebben. De centjes zetten we op een rekening voor haar zodat ze daar later wat aan heeft. Bij deze heel erg bedankt aan iedereen voor de kaarten, centjes en cadeautjes! Mijn moeder is dan vrij vroeg gaan slapen en de dag erna heeft ze volop kunnen genieten van Ava. Michael zijn ouders zijn dan ook naar hier gekomen om mijn moeder te zien. Het was een gezellige dag met ons allen. De eerste week dat mama hier was hebben we het rustig aan gedaan, hier en daar wat gaan wandelen in onze buurt, nu en dan eens naar de winkel of shopping en verder gewoon genieten van elkaars gezelschap en veel bijpraten.
Alle cadeautjes van Belgie en Oma met Ava
Op woensdag 23 juni vertrokken we met z’n allen naar Mara Lake waar we elk jaar naartoe gaan. Mara Lake is een prachtig meer wat ongeveer 500km ten oosten van Vancouver gelegen is in de North Shuswap regio. We gaan elk jaar naar Mara Lake samen met Michael zijn ouders omdat het een familie samenkomst is met een paar zussen van mijn schoonmoeder van Alberta en Saskatchewan. Het is altijd zeer relaxerend en we doen die week niet veel. Dit jaar kwam mijn moeder ook mee en Dorothy had ook een dame bij, dit was de moeder van haar schoonzoon uit Engeland en haar dochter en schoonzoon zouden op het einde van de week ook voor enkele dagen naar Mara Lake komen met de kinderen. Omdat wij met 5 volwassenen zouden reizen en 1 baby hebben we een minivan gehuurd zodat we daar met z’n allen inpassen alsook de bagage. We hebben die minivan op 22 juni opgehaald en ’s avonds al vanalles erin kunnen proppen. Woensdag 23 juni waren we al vroeg uit de veren om alles in te pakken en te zorgen dat we niets zouden vergeten mee te nemen. Ik was wel wat nerveus om zover te reizen met Ava, maar dat was erg goed meegevallen. Ava sliep voor een groot deel van de reis en telkens als we stopten, ongeveer elke 2 uren, gaf ik haar eten en dat ging prima. Wat een gemakkelijk kind om mee te reizen, daar kwam geen kick uit.
Eens aangekomen bij Mara Lake was het weer geweldig om Dorothy & Fay te zien, ze zien er nog altijd even goed uit. Het was ook erg aangenaam om Margeret te ontmoeten van Engeland (Wales eigenlijk). Mijn mama had een mooie suite gehuurd wat dichtbij de chalets was waar ze 2 slaapkamers had, een volledige keuken en een volledige badkamer. Binnen had je ook airconditioning of verwarming, super eigenlijk omdat je ’s morgens de verwarming kon aanzetten als het wat koel was en als het ’s namiddags te heet was kon je de aircondition aandoen. Wij zijn aan deze suite verkocht en willen daar volgend jaar in verblijven in plaats van in de chalets waar het erg warm is op de tweede verdieping. We hebben niet veel gedaan tijdens deze week...lekker gerelaxed, bijgepraat met de familie, gaan wandelen met Ava en zulke dingen. Het weer was vrij goed en we hadden daar elke dag temperaturen rond de 25-28 graden en heel wat zon. Nu en dan ook wat wolken en de nodige buien op tijd en stond, maar over het algemeen was het vrij mooi weer.
Op woensdag 23 juni vertrokken we met z’n allen naar Mara Lake waar we elk jaar naartoe gaan. Mara Lake is een prachtig meer wat ongeveer 500km ten oosten van Vancouver gelegen is in de North Shuswap regio. We gaan elk jaar naar Mara Lake samen met Michael zijn ouders omdat het een familie samenkomst is met een paar zussen van mijn schoonmoeder van Alberta en Saskatchewan. Het is altijd zeer relaxerend en we doen die week niet veel. Dit jaar kwam mijn moeder ook mee en Dorothy had ook een dame bij, dit was de moeder van haar schoonzoon uit Engeland en haar dochter en schoonzoon zouden op het einde van de week ook voor enkele dagen naar Mara Lake komen met de kinderen. Omdat wij met 5 volwassenen zouden reizen en 1 baby hebben we een minivan gehuurd zodat we daar met z’n allen inpassen alsook de bagage. We hebben die minivan op 22 juni opgehaald en ’s avonds al vanalles erin kunnen proppen. Woensdag 23 juni waren we al vroeg uit de veren om alles in te pakken en te zorgen dat we niets zouden vergeten mee te nemen. Ik was wel wat nerveus om zover te reizen met Ava, maar dat was erg goed meegevallen. Ava sliep voor een groot deel van de reis en telkens als we stopten, ongeveer elke 2 uren, gaf ik haar eten en dat ging prima. Wat een gemakkelijk kind om mee te reizen, daar kwam geen kick uit.Eens aangekomen bij Mara Lake was het weer geweldig om Dorothy & Fay te zien, ze zien er nog altijd even goed uit. Het was ook erg aangenaam om Margeret te ontmoeten van Engeland (Wales eigenlijk). Mijn mama had een mooie suite gehuurd wat dichtbij de chalets was waar ze 2 slaapkamers had, een volledige keuken en een volledige badkamer. Binnen had je ook airconditioning of verwarming, super eigenlijk omdat je ’s morgens de verwarming kon aanzetten als het wat koel was en als het ’s namiddags te heet was kon je de aircondition aandoen. Wij zijn aan deze suite verkocht en willen daar volgend jaar in verblijven in plaats van in de chalets waar het erg warm is op de tweede verdieping. We hebben niet veel gedaan tijdens deze week...lekker gerelaxed, bijgepraat met de familie, gaan wandelen met Ava en zulke dingen. Het weer was vrij goed en we hadden daar elke dag temperaturen rond de 25-28 graden en heel wat zon. Nu en dan ook wat wolken en de nodige buien op tijd en stond, maar over het algemeen was het vrij mooi weer.
Foto's van Mara Lake & de familie
Het was een heerlijke week en het was super om iedereen weer te zien. Het enige wat tegenviel was dat mijn moeder in het midden van het verblijf het slechte nieuws kreeg dat haar zus overleden was in Belgie. We hadden daar geen telefoon, dus niemand kon ons telefonisch bereiken en omdat we daar tussen twee bergketens zaten konden we ook geen ontvangst krijgen op onze gsm’s. Maar de mensen die verantwoordelijk zijn voor de chalets en suites wonen daar in een huis en waren zo vriendelijk om Michael het paswoord te geven van hun wireless internet. Zo konden we toch een beetje e-mailen als het nodig was en als de wireless fatsoenlijk werkte. Het was heel jammer voor mijn moeder en ze was er toch een paar dagen niet goed van, maarja als je zover van huis zit en dan nog eens 500km van Vancouver dan kan je onmogelijk naar huis gaan op dat moment.
Het was een heerlijke week en het was super om iedereen weer te zien. Het enige wat tegenviel was dat mijn moeder in het midden van het verblijf het slechte nieuws kreeg dat haar zus overleden was in Belgie. We hadden daar geen telefoon, dus niemand kon ons telefonisch bereiken en omdat we daar tussen twee bergketens zaten konden we ook geen ontvangst krijgen op onze gsm’s. Maar de mensen die verantwoordelijk zijn voor de chalets en suites wonen daar in een huis en waren zo vriendelijk om Michael het paswoord te geven van hun wireless internet. Zo konden we toch een beetje e-mailen als het nodig was en als de wireless fatsoenlijk werkte. Het was heel jammer voor mijn moeder en ze was er toch een paar dagen niet goed van, maarja als je zover van huis zit en dan nog eens 500km van Vancouver dan kan je onmogelijk naar huis gaan op dat moment.Nog wat foto's van onze week aan Mara Lake
Nog even geduld voor mijn volgende post!
No comments:
Post a Comment