Onze avonturen van oktober 2023!

Onze avonturen van oktober 2023!

 

~Je kan op de foto's klikken om een grotere versie te zien!

Herfstkleuren in Stanley Park, Vancouver, BC, Canada

AANDACHT!!  Ik krijg soms berichtjes in de "comments" onder mijn blog posts met vragen erin.  Dikwijls zijn deze anoniem waardoor ik die persoon niet kan contacteren of een reactie kan sturen.  Dus als je enige vragen hebt of gewoon contact wil opnemen, stuur me dan even een e-mailtje via "CONTACT".  DANK BIJ VOORBAAT!

Eerst en vooral hoop ik dat alles nog steeds goed gaat met jullie?  Natuurlijk wil ik graag telkens iedereen bedanken die hier regelmatig eens komt kijken en/of een leuk berichtje nalaat...dat stel ik erg op prijs en is altijd fijn om te lezen! Ik hoop dat jullie nog steeds meelezen en een beetje genieten van de verhalen en foto's. Ik hoop dat het goed gaat met jullie allemaal!!

 

Dank weer voor diegenen die een berichtje achterlieten op mijn vorige blog, dat vind ik altijd fijn om te lezen!!  Een nieuwe maand is weer aangebroken en zo belanden we in oktober, mijn favoriete maand want nu zullen de herfstkleurtjes wel stilletjes gaan beginnen. Het was zondag en we waren moe van onze trip gisteren naar Vancouver Island, dus we probeerden wat langer te slapen...maar dat lukte ons niet goed want we lagen te woelen over die camper. Die "Russ" was wel een beetje opdringerig en had ons verteld dat als we de camper kopen, dat deze weg moest zijn tegen dinsdag of woensdag. Niet zo evident om zomaar even weer opnieuw heen en weer te gaan, we zitten met de honden en de trip neemt zo goed als een hele dag in beslag. Zeker als we ook nog naar een verzekeringskantoor moeten gaan om de titel over te schrijven. Het is 1 uur en 40 minuten op de ferry, dan nog een uur en 20 minuten rijden naar de camper en dan komt daar nog bij dat we toch een 45 minuten op voorhand bij de ferry terminal aanwezig moeten zijn. Dan kan je al bijna 4 uur tellen voor de heenweg en nog eens hetzelfde voor de terugweg en dan nog de verzekering regelen en dergelijke. De moed zakte ons al in onze schoenen, zeker omdat het allemaal zo snel moet gaan en dat gaf ons geen fijn gevoel. De prijs is eigenlijk ook belachelijk hoog, maar blijkbaar gaan dit soort campers tegenwoordig voor zulke prijzen! Dit allemaal was genoeg om er toch maar niet voor te gaan, want het is toch erg veel geld voor een 10 jaar oude camper. Misschien goed dat het zo is moeten gaan, want nu is Michael eindelijk ook van het idee dat er geen haast bij is en we op ons gemak kunnen blijven rondkijken tot we iets tegenkomen dat bij ons past, de wow-factor heeft en hopelijk niet te prijzig is. Het is toch ook heel wat onderhoud voor zo een camper met watertank en sanitaire tank, dus misschien is iets simpeler toch beter. We laten het voorlopig allemaal even bezinken en zien wel wat we in de toekomst willen. We zijn nog niet direct van plan om langere road trips te maken en misschien is het ook een idee om volgende zomer eens een paar verschillende campers te huren die ons aantrekken voordat we echt iets gaan kopen.

Op maandag hadden Michael en Ava een vrije dag, want zaterdag 30 september was het "Day of Truth and Reconciliation" wat wil zeggen "Dag van Waarheid en Verzoening". Dit heeft met de inheemse bevolking te maken (First Nations) naar aanleiding van het vinden van de vele graven van kinderen die weggehaald waren bij hun families en naar een soort internaat (kostschool) gebracht werden met het doel (dat was toen een wet) om de oorspronkelijke bevolking te assimileren met de witte, uit Europa afkomstige meerderheid. Deze scholen bestonden van de 17e eeuw en de laatste school sloot zijn deuren pas in 1996. Vele kinderen waren ondervoed, mishandeld of kregen infectieziektes waardoor vele kinderen stierven en dit werd niet goed bijgehouden en ook niet aan de ouders doorgegeven. En zo zijn er dus heel wat lichamen anoniem begraven. Heel triestig allemaal en ja dat is ook Canada en dit maakt ook deel uit van Canada's verleden...maar nu hebben we dus een dag om dit te herdenken en worden er vele dingen georganiseerd om de inheemse bevolking beter te begrijpen, het is nu ook onderdeel van de leerstof in de scholen en men hoopt zo toch op uiteindelijke verzoening door dit elk jaar te herdenken en de lokale inheemse bevolking op verschillende manieren te steunen. We hebben op die dag niet veel gedaan en hebben lekker uitgeslapen en we zijn wat gaan winkelen. Ik had die namiddag lekkere spaghettisaus gemaakt en nu heb ik weer genoeg om in te vriezen voor een paar maaltijden. Ik had ook vlees gekocht om stoofvlees te maken, maar dat ging ik de dag erna doen want ik had wel even genoeg na het koken van de spaghettisaus. Het regende de dag erna, dus ideaal om lekker Vlaams stoofvlees te maken. Daar hebben we dan ook lekker van gesmuld 's avonds met frietjes en een slaatje.

De dag erna kreeg ik het gevreesde telefoontje dat Sadie ons gaat verlaten. Matthias (onze puppy manager en supervisor) belde mij om te zeggen dat ze de eerste week van november naar Edmonton, Alberta (een andere provincie) zal vertrekken om haar gevorderde training te beginnen voor OSI-PTSD (OSI=operational stress injury, PTSD=post-traumatic stress disorder). Sommige (oud)-militairen, -agenten, brandweerpersoneel of vergelijkbare beroepen krijgen soms te kampen met angstaanvallen, nachtmerries, slapeloosheid, sociaal isolement en andere posttraumatische stressstoornis-klachten. Sadie krijgt dan speciale training om rust, regelmaat en meer bewegingsvrijheid te geven aan zulke mensen. Ze zou dan bijvoorbeeld leren om haar baasje wakker te maken als hij een nachtmerrie heeft of ze leert om de persoon af te leiden en tot rust te brengen als deze te zeer gespannen is of dergelijke. Ze gaat hopelijk een mooie toekomst tegemoet gaan en iemand zijn leven aangenamer maken. Een exacte datum hebben we nog niet, maar dat horen we wel op tijd. Eens we een datum hebben dan zal ik haar naar de luchthaven brengen om daar de nieuwe trainer te ontmoeten die met haar naar Edmonton zal vliegen. Ik werd er toch even stil van! We wisten wel dat dit telefoontje ging komen en ik had al zo een gevoel toen Matthias vorige week vertelde dat een deel honden naar de gevorderde training zouden gaan. Maar uiteindelijk hebben we het daarvoor gedaan en het is natuurlijk droevig, maar ik ben ook wel een beetje blij en fier dat ze denken dat ze het kan waarmaken, dat is toch heel wat! We gaan haar zeker erg missen, ze is zo lief en heeft echt geen enkele kwaadaardige streek in haar. Ze laat zich gewoon doen, zelfs als een andere hond haar aanvalt en op haar gromt, ik heb haar nog nooit zien terugvechten of grommen. We doen voor deze laatste maand gewoon verder met de training en zullen haar zeker wat extra vertroetelen totdat ze vertrekt!

 

Mijn lekker stoofvlees wat ik gekookt had

Wat ga ik die lieve snoet van Sadie missen!

En mijn dubbel gezelschap onder de tafel tijdens mijn ontbijt

De dag erna was ik toch een beetje verdrietig en drong het nieuws dat Sadie binnenkort gaat vertrekken toch een beetje door, ik moest toch een paar traantjes laten. Maar goed, laat mij maar wat mopperen en droevig zijn...dat zal morgen wel weer beter zijn. En dat was ook zo, ik denk dat ik pas echt droevig ga zijn op de dag dat ze echt vertrekt of nadat ze weg is...we gaan het meemaken. Ava en haar vriendin willen voor Halloween als "Mario en Luigi" gaan, maar sommige van die kostuums zijn zo duur...iets van een $60 Canadese Dollar (40-45 euro), maar de mama van Ava haar vriendin had een paar dagen geleden via Amazon een leuk pakket gevonden waar verschillende accessoires inzaten met onder andere een pet, verschillende snorren, bretellen en handschoenen. Dit packet was $20 Canadese Dollar (een 15 euro) en we hadden besloten dat zij die ging bestellen voor hun. Nu liet ze mij een paar dagen later weten dat ze al aangekomen waren en ben ik het pakket gaan afhalen en heb ik haar terug betaald. Ava gaat als Mario en ze vond het een geweldig pakket! Ze heeft het al even uitgeprobeerd en ik heb er natuurlijk een foto van gemaakt. De komende dagen was het redelijk mooi weer en ik wilde toch graag naar Stanley Park gaan maar het verkeer was weer te druk, ai ai ai...ik vrees bijna dat ik helemaal niet tot daar kan geraken. Maar ik had me bedacht om misschien in het weekend te gaan met Ava, dan is het verkeer tenminste niet zo druk maar het kan wel drukker zijn in het park zelf want ze geven mooi weer uit voor het weekend. Even afwachten wat er van komt en ondertussen ben ik nog een keertje naar Deer Lake gereden voor wat herfstfoto's, daar waren mooie kleurtjes te zien maar ook nog niet op en top bij het meer zelf. Ik ga zeker nog eens terug binnen enkele weken. We hadden tijdens een wandeling hier in de buurt al wat leuke Halloween decoraties gezien bij sommige mensen in de tuin en we zagen ook nog een mooie zonsondergang die avond. Ik had op Vrijdag nog hondenklas met Sadie en ze deed het heel goed, de meeste honden van haar klas zijn geplaatst om naar de gevorderde training te gaan. Sommigen gaan voor blindengeleidehond, andere gaan voor training voor kinderen met autisme en andere voor OSI-PTSD zoals Sadie. Sommigen blijven in Vancouver of gaan naar Vancouver Island en een paar andere honden gaan naar Edmonton en Calgary (in Alberta).

Het weekend was weer aangebroken en het is weer een verlengd weekend want maandag is het Thanksgiving Day en dat is een betaalde feestdag. Ava en Michael zouden dan ook thuis zijn en ik was van plan om een kalkoen gebraad te maken in de slow cooker (Crock-Pot) met een groentesaus, slaatje, erwten en puree. We zijn zaterdag dan nog gaan winkelen om wat benodigdheden te kopen voor mijn Thanksgiving maaltijd. Ik had in de namiddag mijn groenten al gesneden en zou het zondag ochtend in de crock pot zetten, zodat het een goede 4-5 uren kan sudderen. Het plan was om die zondag in de voormiddag met Ava naar Stanley Park gaan, Michael bleef thuis met de honden en deed nog wat werk in de tuin en ging ook met de honden wandelen. Ik had 's morgens voor we vertrokken eerst alles in de slowcooker gedaan zodat mijn kalkoen gebraad klaar was als we terug thuis waren. We vertrokken rond 9u45 en waren rond 10u10 stonden we in Stanley Park, het verkeer was prima en dat vonden wij fijn! We stopten eerst bij Prospect Point waar je een zicht hebt op de Lions Gate Bridge, North Vancouver, West Vancouver en de zee. We liepen daarna naar een brug over Stanley Park Drive waar je ook een mooi zicht hebt op de Lions Gate Bridge. We vonden onderweg langs de kant van het voetpad een deel prachtige grote espen bladeren met gelige en groene kleuren. Ava raapte er een paar op en gaf ze namen, haha dat vond ik best grappig. Ik nam een paar foto's van haar met die grote bladeren en gebruikte er ook eentje bij het zicht op de Lions Gate Bridge als voorgrond. Daarna gingen we verder naar de omgeving waar je zichten hebt op de stad Vancouver en Coal Harbour, daar waren al wat bomen heel mooi gekleurd langs de seawall. We gingen dan nog verder waar de totem palen waren en liepen daar ook naar de souvenirwinkel om even rond te kijken en verder naar de zichten op de Lions Gate Bridge vanaf de seawall. Zo mooi allemaal met al heel wat mooie herfstkleurtjes die te zien waren. Het was een goede 22-25 graden gisteren en vandaag met veel zon, heerlijk. Daarna stopten we op de laatste plek voor vandaag aan de mooie boom bij Brockton Point. Er waren hier een paar families een fotoshoot aan het doen met hun kindjes en ik kon dus de hele boom niet op foto krijgen zonder mensen erin...ach, dat geeft niet want het was zo ook heel mooi. Ik heb er toch nog wat van kunnen maken en heb een paar leuke foto's kunnen nemen. Daarna was het tijd om naar huis te gaan, want na bijna 2 uur daar rond te slenteren was het wel weer genoeg geweest. Ava en ik hadden een hele fijne ochtend samen, daar zullen we nog maar even van genieten voordat ze misschien niet meer mee wil komen.

Eens thuis heb ik even rustig gezeten om uit te rusten en daarna heb ik mijn slowcooker uitgezet zodat het gebraad kon afkoelen. Ik zou straks dan de saus maken en morgen de puree. Ava had zo een zin in aardbeien die gedompeld zijn in chocolade, ik had nog aardbeien in huis en ook witte als melk chocolade. Ik heb de chocolade gesmolten en dan de aardbeien erin gedompeld. Nu moeten ze een tijdje in de koelkast zodat de chocolade weer hard wordt. Na het avondeten ging Ava ervan proeven en ze vond ze heel lekker! Zeker voor herhaling vatbaar. De dag erna was het Thanksgiving en die dag hebben we niet veel gedaan, beetje gaan wandelen en ik heb dan nog puree en een sausje gemaakt voor het avondmaal vandaag. We hadden lekker gegeten met kalkoen gebraad, puree, groentensaus, erwten en dan nog een slaatje van kool en wortelen. Die week hebben we niet veel meer gedaan en ben ik met de hondjes gaan wandelen, heb ik wat huishouden gedaan, gekookt en dergelijke. Ava had dinsdag en donderdagavond voetbaltraining, maar Michael gaat meestal met haar en ik blijf thuis. Ik ga meestal naar de wedstrijden op zondag als het niet te hard regent. De week erna had Ava haar school een camp van 2 dagen met 1 overnachting (niet verplicht) en zij had gekozen om niet te gaan. De leerlingen die niet gingen mochten thuis blijven of naar school gaan, ze bleef de eerste dag thuis en de tweede dag ging ze naar school. Omdat ze in het weekend naar een verjaardagsfeestje zou gaan, zijn we op de dag dat ze thuis bleef een cadeaubon gaan halen voor haar vriendinnetje bij zo een bubble tea plaats (Chatime)waar haar vriendin dichtbij woont en altijd graag naartoe gaat. Ava en ik hadden een bubble tea (boba) met pearls geprobeerd, ik had gekozen voor de "bruine suiker bubble tea...maar ik vond het toch niet echt iets om naar huis te schrijven. Ava vond het helemaal niets, haha! Volgende keer eens een andere smaak proberen.

Ava met een deel van haar "Mario" outfit voor Halloween

Mooie herfstkleurtjes bij Deer Lake in Burnaby bij Vancouver

Een mooie zonsondergang gezien van bij ons thuis

Zichten vanaf Prospect Point in Stanley Park, Vancouver

Ava vond een paar hele grote bladeren

Aardbeien in chocolade gedompeld

Onze lekkere Thanksgiving maaltijd

Ava en Sadie na haar voetbaltraining

Ava bij Chatime als we een cadeaubon gingen kopen

De bubble tea die ik besteld had

Een paar bijhorende videotjes

Ava ging op zaterdag naar het verjaardagsfeestje van haar vriendin en ze had het goed naar haar zin gehad. Haar vriendin was ook heel blij met haar cadeau (gift card voor de bubble tea cafe), dus dat was ook geslaagd. Op zondag had Ava een voetbalwedstrijd hier dichtbij, zij moet altijd een uur op voorhand daar zijn om op te warmen dus ik besloot om thuis te blijven en kwam dan met de hondjes te voet na tegen dat de wedstrijd begon want het was maar 15 minuten wandelen. Ze hadden goed gespeeld. De week was weer begonnen en voor Michael nog maar 2 dagen te werken en dan gaat hij op pensioen! Normaal is zijn laatste dag pas eind februari 2024, maar hij heeft nog zoveel vakantie dagen over dat hij die allemaal kan opnemen en nu al met pensioen kan. Ik had op die dag 's middags met Julie afgesproken voor lunch bij "La Foret", een leuke bistro waar ze vanalles lekkers serveren van ontbijt, brunch en ander lekkers. We hadden beiden een "ontbijt croissant" waar vanalles lekkers inzat (sla, kaas, spek, een hard gekookt spiegelei, mayonnaise en nog een ander sausje) en werd geserveerd met een lente slaatje met wat frambozen saus. Julie had nog een donut gekozen en ik had er ook eentje, maar die nam ik mee naar huis en zou die straks misschien wel opeten. Het was een hele lekkere lunch en we hebben weer eens lekker kunnen bijkletsen! Ik was na de lunch bij de lokale bakker gestopt om wat gebakjes uit te gaan halen voor Michael en ik had thuis zijn stoel aan de keukentafel wat versierd. We hadden eerst gedacht om uit te gaan eten, maar Michael koos dan toch om thuis te blijven en we maakten er een pizza avond van...ook lekker. Ik had gelukkig nog wat gezonder eten in de koelkast voor mij. We hebben er een gezellige avond van gemaakt en Michael kan het bijna niet geloven dat hij niet meer moet gaan werken!

Op Michael zijn eerste dag van zijn pensioen hadden we geen plannen. We zijn 's morgens na het ontbijt en als Ava naar school was gaan wandelen met de hondjes. We wandelden door dat achterstraatje waar die dame altijd geverfde stenen heeft liggen of kleine bloemstukjes heeft staan voor voorbijgangers. Deze keer had ze een mini "pumpkin patch" gemaakt omdat het bijna Halloween was. Er stond een mini boerderij met een strooiveld vol met geverfde pompoen stenen, die waren zo leuk. Daar hebben we er een paar van meegenomen en natuurlijk had ik ook een paar foto's gemaakt van de mini pumpkin patch. Tijdens onze wandeling zag ik dat er op de lokale bergen het eerste laagje sneeuw lag en de zon begon ook uit te komen. Tja, toen begon het toch een beetje te kriebelen om ergens heen te gaan voor wat foto's te nemen. Michael wilde nog wat spullen te koop zetten online, dus hij zei dat hij bij de hondjes bleef als ik ergens naartoe wilde gaan. Dat liet ik mij geen twee keer zeggen en ben dan naar Queen Elizabeth Park gegaan om van de herfstkleurtjes en de mooie zichten te genieten. De kleurtjes waren er wel al, maar eigenlijk was er nog redelijk veel groen te zien. De zichten op de stad en bergen waren prachtig met dat beetje sneeuw wat op de toppen lag. Hier heb ik wat foto's genomen van die mooie zichten en ben dan nog een stukje door de tuinen gewandeld om wat foto's te nemen van de herfstkleurtjes die er al waren. Na een tijdje ging ik weer naar huis, maar niet voordat ik nog even stopte bij Mountain View Cemetery. Dit is een kerkhof waar een prachtige rij met rood/orange gekleurde bomen te zien was. Daar moest ik toch wel een paar foto's van nemen, wat mooi was dat met de zon erbij.

De dag erna had ik in de voormiddag een afspraak met de cardioloog want ik had vorige maand wat last van hartkloppingen en via mijn dokter had ik zo een 24 uur holter monitor gedaan. De cardioloog vertelde dat deze hartkloppingen gelukkig niet ernstig zijn, want ik heb ze niet zo vaak. Op dit moment zijn deze ook een heel stuk minder, maar omdat ik toch nog redelijk snel moe wordt en deze hartkloppingen nieuw zijn wilde hij een extra hart test laten doen. Daar krijg ik binnenkort dan wel een telefoontje voor met de datum en waar ik moet zijn voor die test. Rond de middag ging ik met Sadie naar een college (hoge school) hier niet ver vandaan om een hondentherapie sessie te doen. Dit is zowel goed voor deze honden als voor de studenten en personeel. Wat deed Sadie het goed, ze bleef rustig en velen hebben haar kunnen begroeten en aaien. Het was een geslaagde hondentherapie sessie. Als ik thuis was kreeg ik een email van Matthias (puppy manager en supervisor) om mij te laten weten dat Sadie haar vlucht geboekt was voor 6 november om 9u 's morgens. Dus ik zal waarschijnlijk met haar rond 7u op de luchthaven moeten zijn, maar dat liet hij nog wel weten hoe laat ik precies daar moet zijn. Jee, nu is het echt wel definitief en daar werd ik toch weer even droevig van. Maar laat ons nu nog een goede 10 dagen van deze lieve hond genieten en we zullen haar nog een beetje extra vertroetelen!

Het gezellige "La Foret" cafe waar ik lunch had met Julie

Lekker gebakjes en donuts voor Michael (en ook voor Ava en ik)

Sadie en ik bij de mini pumpkin patch

Mijn bezoekje aan Queen Elizabeth Park in Vancouver

Mooie herfstkleuren bij het Mountain View Cemetery in Vancouver

Honden therapy bij het lokale college (hoge school) met Sadie

Wat ga ik deze lieve snoet toch missen!

Sadie bij wat Halloween decoraties bij ons in de buurt

Een selfie met Sadie 💕

Een paar bijhorende videotjes

Op zondag had Ava een voetbalwedstrijd net voor Whistler Village om 13u en ze hadden genoeg spelers die zouden gaan, dus wij gingen ook. We gingen er proberen een beetje een dagje van te maken en hier en daar stoppen bij een paar bezienswaardigheden als het kon. Ava en Michael wilden na de wedstrijd liefst direct naar huis gaan zonder nog te moeten stoppen, dus we besloten om ’s morgens op tijd te vertrekken zodat we tijd hadden voor een paar foto stops voor de wedstrijd. Het was prachtig weer en de hondjes gingen ook mee anders moesten ze veel te lang alleen blijven. Ik had broodjes gemaakt voor een picknick voor ‘s middags want er was daar niet direct een restaurant in de nabije buurt om te gaan lunchen en dat neemt ook weer meer tijd in beslag. We vertrokken om 8u30 en zo een uur later kwamen we bij onze eerste stopplaats aan, Shannon Falls Provincial Park. Het was daar mooi om een stukje door het bos te wandelen om de watervallen te bewonderen, we waren eigenlijk wel verwonderd dat het hier redelijk druk was en dat zo vroeg op de dag. We zijn hier niet lang blijven hangen en gingen weer terug naar de auto op weg naar de volgende stop, maar eerst stopten we even in Squamish voor een toilet bezoekje. Daarna gingen we verder naar de Alexander Falls, ik had hier online foto’s van gezien en wilde deze watervallen graag zien omdat ik deze nog nooit gezien had. We wilden de Brandywine Falls ook wel doen, maar daar hadden we dan geen tijd meer voor en die hebben we wel al gezien...dus het werden de Alexander Falls. Om tot bij de Alexander Falls te geraken sloegen we bij de Highway 99 linksaf op Callaghan Road richting het Whistler Olympic Park.   De watervallen staan nergens aangegeven, dus via mijn telefoon had ik het wel op Google Maps gevonden en volgende we de route zo.

Na een 10 minuten rijden als we bijna boven waren kwamen we links een kiezelweggetje tegen en daar moesten we afdraaien.   Langs dit korte kiezelweggetje stond wel een bruin bordje met "Alexander Falls" erop en je reed dan een klein stukje naar beneden tot op een grote kiezelparking. Je kon daar wat borden zien staan, een houten platform (viewing deck) en van bij de auto konden we het water al horen.  We konden nog niets zien en je moest echt tot op het platform gaan voordat je de waterval kon zien en wat was dat een mooie waterval! Ik was erg aangenaam verrast door deze prachtige waterval, zo mooi! We hadden dit hele platform voor ons alleen en hebben hier genoten van het mooie zicht op de Alexander Falls. Er was nog een platform een stukje naar beneden en daar zijn we ook gaan kijken, het zicht vandaar was natuurlijk niet veel anders en net even mooi. We hebben hier ook een picknick tafel uitgekozen en hebben daar dan onze lunch opgegeten in het zonnetje wat goed te doen was uit de wind. Wat heeft dat lekker gesmaakt zo in de natuur zonder dat daar maar iemand aanwezig was. Na onze lunch zijn we verder gereden naar het voetbalveld en waren ruim op tijd ter plaatste. Ik wandelde een paar rondjes rond het veld met de hondjes, ze deden het zo goed de hele dag. Ava en haar ploeg had heel goed gespeeld ookal hebben ze 1-0 verloren. Na deze wedstrijd zijn we naar huis gereden en tegen 16u30 kwamen we moe maar voldaan weer thuis.  Wat hebben we die nacht allemaal goed geslapen!  Ik kreeg maandag ochtend een telefoontje dat ik geboekt was voor een hart test op 6 november om 7u. Oh nee, dat is net de dag dat Sadie naar Edmonton vliegt en dan zou ik haar niet naar de luchthaven kunnen brengen. Ik kon de test ook niet uitstellen want dan zou ik mogelijk enkele maanden moeten wachten en dat wilde ik ook niet doen, gezondheid gaat voor natuurlijk. Ik had de puppy supervisor gecontacteerd om te laten weten dat ik Sadie niet naar de luchthaven kon brengen en hij vroeg of ik iemand kende die haar mogelijk kon brengen. Nu had ik Lynn gevraagd en ze wilde dat graag genoeg doen voor Sadie, omdat het zo vroeg in de ochtend was en omdat ik mij ook moet klaarmaken voor mijn test, stelde ze voor dat Sadie dan zondag avond bij haar kon slapen zodat ik mij ’s morgens geen zorgen moest maken om op tijd te zijn voor mijn hart onderzoek. Dat vond ik wel een goed idee en dat zou het afscheid misschien wel wat gemakkelijker maken.  Dus ik zou haar dan ’s avonds naar Lynn brengen, maar hoe en wat spreken we wel af als de datum dichterbij komt.

Op de laatste dag van oktober was het Halloween en dat is hier natuurlijk een groot feest. Ava ging verkleed naar school, dat is hier de gewoonte. Michael en ik gingen ’s morgens met de hondjes wandelen en kwamen vele huizen tegen die versierd waren voor de kinderen vanavond die rond gaan voor "trick or treat", dan gaan ze bij de mensen aanbellen en krijgen ze een snoepje. Er was 1 huis waar ze aan het bouwen waren en de buur had niets beters gevonden dan daar een ladder in de hof te leggen met een zogezegde gevallen bouwvakker...maar het was een pop met een skelet gezicht die aangekleed was als 1 van die bouwvakkers...haha!  Ik heb er eens goed mee moeten lachen, want ik vond dat een geweldig idee...jammer genoeg zal het niet zo goed te zien zijn als het donker is, dus heb ik er overdag een foto van gemaakt. Ava ging rond 18u30 als het donker was met een paar vriendinnetjes rond in onze buurt, wij ouders liepen ook nog mee en bleven wel een beetje achter hun hangen zodat zij hun ding konden doen. Na een paar straten hadden de vriendinnetjes bedacht om telkens een liedje te zingen bij de mensen waar ze gingen aanbellen en dat hielp toch met het verkrijgen van wat extra snoepjes, haha! Tiny en Sadie waren ook mee en ze deden het goed rondom al die gek verklede mensen, alle decoraties met griezelige geluiden, de luidruchtigheid van alle kinderen die in de straten liepen en dergelijke. Rond 20u30 waren we weer thuis en het was wel genoeg geweest, ik was moe van het slenteren. Ava had een goede zak vol met snoepjes en daar zijn we wel weer een hele tijd zoet mee! Moe en voldaan gingen we naar bed en zo komen we dan weer aan het einde van deze maand. 

Rit via de Sea To Sky Highway van West Vancouver naar Squamish

De mooie Shannon Falls bij Squamish

Even stoppen in Squamish

Onderweg van Squamish naar de Alexander Falls bij Whistler

De prachtige Alexander Falls bij Whistler

Op weg naar het voetbal veld bij Whistler

Zichten vanaf het voetbalveld bij Whistler

Ava tijdens haar voetbal wedstrijd (Ava links in beeld)

Opweg naar huis met een stop bij Horseshoe Bay Village

Slapende hondjes op weg naar huis 💗

De gevallen bouwvakker (Halloween decoratie), haha

Ava en haar vriendinnetje op school als Mario en Luigi

Sadie verkleed voor Halloween

Sadie en Tiny klaar voor Halloween trick or treat 

Een Halloween selfie van ons drietjes

En een prachtige grote maan die opkwam als we rond aan het slenteren waren voor Halloween

Nog wat mooie Halloween decoraties in het donker

Ava haar Halloween buit, een hele zak vol lekkers!

Een paar bijhorende videotjes

Foto's zijn Copyright by Ann Badjura tenzij anders aangegeven! Je kan me contacteren via email als je mijn foto's wil gebruiken.  DANK BIJ VOORBAAT!