Onze avonturen van mei 2022!

Onze avonturen van mei 2022!

 

~Je kan op de foto's klikken om een grotere versie te zien!

Het mooie Buntzen Lake in Anmore bij Vancouver

 

AANDACHT!!  Ik krijg soms berichtjes in de "comments" onder mijn blog posts met vragen erin.  Dikwijls zijn deze anoniem waardoor ik die persoon niet kan contacteren of een reactie kan sturen.  Dus als je enige vragen hebt of gewoon contact wil opnemen, stuur me dan even een e-mailtje via "CONTACT".  DANK BIJ VOORBAAT!


Eerst en vooral hoop ik dat alles nog steeds goed gaat met jullie in deze corona tijden??! Hopelijk begint alles bij jullie ook wat te versoepelen zoals hier. En natuurlijk wil ik graag telkens iedereen bedanken die hier regelmatig eens komt kijken en/of een leuk berichtje nalaat...dat stel ik erg op prijs en is fijn om te lezen natuurlijk! Ik hoop dat jullie nog steeds meelezen en een beetje genieten van de verhalen en foto's. Ik hoop dat het goed gaat met jullie allemaal!!

 

Hier ben ik eindelijk weer, al ben ik deze keer weer eens veel te laat met mijn blogje. Maar dat heeft zo zijn redenen en die lees je wel meer op het einde van deze blogpost. Zo, laat mij nu even beginnen bij het begin. De maand mei is ook alweer aangebroken en laat ons hopen op wat aangenamer weer deze maand want tot nu toe is de lente nog niet veel soeps geweest. De eerste dag van de maand gingen we naar West Vancouver waar Michael iets kocht via Facebook Marketplace. Het was dichtbij Ambleside Beach, dus we liepen daar langs het strand voor een korte wandeling omdat we toch daar waren. Het was droog en bewolkt en de zichten waren wel mooi. We zagen daar vele honden onderweg, tot Ava haar groot plezier. Het was een gezellig namiddagje en voor we het wisten waren we weer op weg naar huis. Van al die regen was mijn auto ook nogal vuil en al een tijd niet meer gewassen. Meestal doet Michael dat, maar hij heeft het ook zo druk en wil ook wat vrije tijd hebben na zijn werk...dus ik ging er zelf eens aan beginnen. Het is toch een heel werk en toen ik klaar was met de buitenkant had ik eigenlijk niet veel zin meer aan de binnenkant, maar heb het toch maar gedaan. Daar is meer werk aan dan de buitenkant van de auto, dus ik denk dat ik de volgende keer begin met de binnenkant van de auto. Na bijna twee uurtjes werken was mijn auto weer zo goed als nieuw en ik was echt wel klaar om een tijdje te rusten...dat heb ik dan ook gedaan. De dag erna had ik met Julie en Sheri afgesproken. Zij kwamen naar hier en we gingen dan samen naar Granville Island om daar wat rond te wandelen op de overdekte markt. Het was gezellig en we kochten hier en daar wat lekkers om mee naar huis te nemen. Tegen de middag begonnen we honger te krijgen en gingen we naar "Tony’s Fish & Oyster Cafe" voor lunch. We hadden fish & chips en die was heel lekker. Julie nam ook de clam chowder soep en die was super lekker. Hierna liepen we op ons gemak terug naar de auto en gingen we weer naar huis. Het was een heerlijk dagje en we hebben er van genoten.

Michael had die vrijdag een dagje vrij genomen en we gingen na meer dan 2 jaar eindelijk weer eens winkelen in Amerika! We moesten daarvoor zorgen dat we de "ArriveCan App" hebben als we terug naar Canada komen. In die app moet je al je info laden, voor ons was het dus de nexus pas (kan ook paspoort gegevens) en onze vaccinatie bewijzen. Die Nexus Pas/Kaart is enkel uitgegeven aan vooraf bepaalde Amerikaanse en Canadese staatsburgers met een laag risico en bieden snelle, versnelde reizen via speciale rijstroken als onderdeel van het programma voor vertrouwde reizigers aan de grenzen van de USA en Canada. Wij moesten hier voor een aanvraag indienen en ook op interview gaan en eens goedgekeurd is deze pas/kaart geldig voor 5 jaar. Die pas was nu wel handig om alle info in de ArriveCan App te zetten. Om naar Amerika te gaan met de auto heb je geen negatieve covid test meer nodig, bewijs van vaccinatie is wel nog van toegpassing. En om terug te keren naar Canada hebben we ook geen negatieve test nodig, enkel alle info invullen in de ArriveCan App op je telefoon of online. Wij hebben het online gedaan omdat wij geen internet hebben op onze telefoon en bij de grens is er geen gratis wifi om dat in te vullen. En we willen niet riskeren dat de app niet werkt bij de grens. Dus ik had alles de dag ervoor ingevuld en had het bewijs afgeprint om mee te nemen. Je kan eventueel ook ergens waar je wifi hebt het invullen en dan een screen shot nemen van dat bewijs op ArriveCan.

We gingen de grens over bij Aldergrove/Lynden en daar was niemand voor ons, dus het ging vlot. De Nexus laan was niet eens open, dus we gingen via de gewone laan. De douane persoon vroeg ons naar onze paspoorten, Nexus Pas en vaccinatie bewijs. Hij vroeg waar we naartoe gingen, wat we er gingen doen en dat was het. We mochten door en hij wenste ons een fijne dag toe. Een half uurtje later stonden we in Bellingham bij de winkels waar we altijd graag gaan winkelen (Ross, Winco, Costco en Walmart). Wat was het fijn hier weer overal wat rond te neuzen, ze hebben op sommige gebieden toch wel meer keuzes in etenswaren/produkten vergeleken met Canada. De zuivel produkten en vlees/kip zijn altijd een stuk goedkoper, dus melk/kaas/yogurt en dergelijk kopen wij altijd. De frisdranken waren eigenlijk duurder dan in Canada, maar ik heb er een paar gekocht (Dr Pepper Black Berry en Coca Cola Cherry Vanilla) die je in Canada niet kan krijgen en dan mag het wel een beetje duurder zijn, he? We hadden toch weer voor een paar honderd dollar etenswaren ingeslagen alsook wat andere dingen. We hadden via de ArriveCan ingevuld dat we rond 14u30 weer de grens naar Canada overgingen, dus we probeerden ons daar toch aan te houden. We stopten onderweg naar de grens nog om benzine te tanken, want die is ook goedkoper in de USA. De benzine is daar ook enorm gestegen, maar het maakt toch nog bijna een 30-40 cent verschil uit per liter vergeleken met Canada. We waren een beetje voor half 3 aan de grens. We flashten onze Nexus kaarten net voor het loket aan zo een machine en de Canadese douanier vroeg ons niet eens naar onze Nexus pas, paspoorten of ArriveCan. Hij vroeg hoeveel we hadden uitgegeven in Amerika en hoeveel in etenswaren en vaste goederen. Daarna wenste hij ons vriendelijk een fijne dag verder! Zo, dat was gemakkelijk. Ik denk dat hij alles op zijn schermpje te zien krijgt als wij onze Nexus kaart daar aan dat apparaat flashten want onze Nexus pas staat ook in ArriveCan. We gaan binnenkort zeker nog wel eens keer terug naar Amerika.

 

Bezoekje aan Ambleside Beach in West Vancouver

Auto wassen moet ook soms gebeuren

Zichten vanaf Granville Island in Vancouver

Lekker rond slenteren op de publieke markt van Granville Island in Vancouver

Lekker eten bij Tony's Fish & Oyster Cafe op Granville Island in Vancouver

Dag uitstapje naar de USA om wat te winkelen

Een bijhorend videotje

De volgende dag kwam Shila weer eens op bezoek van 9u ’s morgens tot ongeveer 16u. Lynn ging iemand helpen met verhuizen, dus wij ging Shila bezig houden. Altijd leuk om die lieve hond op bezoek te hebben. We gingen met haar wandelen en nog even naar de winkel, dat ging allemaal prima. Ava had ook veel plezier met Shila en rond 16u brachten we haar weer terug naar huis. Shila was moe want we hadden een stevige wandeling met haar gemaakt. Lynn gaf ons nog een set van leuke speeltjes voor als puppy zou komen. Het zijn de Canadian Critters, zo leuk! De dag erna was het Moederdag, dan heb ik mijn mama een berichtje gestuurd met mijn GSM om haar een mooie Moederdag toe te wensen en daar was ze blij mee. Ava en Michael hadden mij een mooie kaart gekocht en mij een beetje verwent door vanalles voor mij te doen die dag (afwassen, eten opwarmen, enzovoort), zodat ik het rustig aan kon doen die dag. Wat lief! We hadden die avond ook nog een mooie zonsondergang. Een paar dagen later had ik met Julie afgesproken, ze ging mij trakteren op een verjaardagslunch en we hadden afgesproken bij "Fat Tuna". Daar was ik al lang niet meer geweest, maar met je verjaardag mag je toch wel een keertje zondigen, he?  Ze had mij een hele mooie bos bloemen gekocht en we hebben heerlijk gegeten daar bij Fat Tuna. Na ons etentje liepen we nog even binnen bij de Europese winkel die daar vlakbij lag en kocht daar wat chocolade, een lekker blikje Bitter Lemon (want dat kennen ze hier helemaal niet) en mineraal water voor mijn schoonmoeder.  Van dat mineraal water is hier altijd zo moeilijk te vinden en zo kan ze het proberen en als het meevalt dan kunnen we het altijd via die winkel bestellen. Julie en ik hebben van onze lunch genoten en lekker bijgekletst, he was weer gezellig zoals gewoonlijk!

Als het dan weer eens een natte dag was heb ik een grote portie chicken chow mein gemaakt, dus kan weer even verder.  Ik geef daar dan ook wat van aan mijn schoonmoeder, dan heeft zij ook een paar maaltijden dat ze gewoon vlug kan opwarmen.  Tussen het grillige weer door ben ik een paar dagen later naar Vancouver gegaan om daar een paar plekjes te bezoeken. Het is een redelijk natte en frisse lente tot nu toe met weinig warme dagen, normaal hebben we al eens dagen van 20-25 graden in april en mei...maar dit jaar helemaal niet en ik geloof dat we nog maar net de 15-16 graden hebben gehaald tot nu toe. Ik ging naar Queen Elizabeth Park waar ik genoot van de mooie zichten op downtown Vancouver en de mooie bloemetjes die al aan het bloeien waren. Daarna wilde ik naar Kitsilano Beach gaan en parkeerde daar op een straat dichterbij het Maritime Museum en Vanier Park, dus ik besloot om door Vanier Park heen te wandelen en dan zo met een ommetje naar Kitsilano Beach te wandelen en terug naar de auto. Als ik door Vanier Park liep kwamen de bergen wat te voorschijn en daar was nog sneeuw gevallen zo te zien. De lokale bergen zijn ook nog open tot 15 mei voor het ski seizoen, nog nooit meegemaakt sinds ik hier woon dat ze zolang open zijn voor wintersport. Meestal is het ski seizoen begin april gedaan. Hopelijk warmt het niet te snel op want dan gaat die sneeuw te snel smelten en dat kan wel eens overstromingen veroorzaken. We hebben zoveel sneeuw gehad op onze lokale bergen tot nu toe en het is daarboven nog koud genoeg voor meer sneeuw!

De zichten vanuit Vanier Park waren ook mooi en je kon vandaar die lelijke barge (container van een schip) zien liggen bij Sunset Beach in downtown Vancouver. Die barge is vorige november daar aangespoeld tijdens een storm en die is daar blijven vastliggen. Men had bang dat deze verder ging afvloeien naar 1 van de bruggen over False Creek (Burrard Street Bridge) en daar schade zou kon aanrichten. Maar gelukkig stopte de barge bij dat strand en is niet meer verder gaan dobberen. Het werd al snel een populaire attractie bij de lokalen die het zelfs "Barge Chilling Park" noemden, haha. Die barge zou door de eigenaar zouden weggehaald worden, maar tot nu toe ligt die daar nog steeds. Dus dan maar wat foto’s er van nemen voordat deze verdwijnt, alhoewel het eigenlijk meer een landschap vernielend zicht is dan een mooi zicht...haha. Vanier Park stond vol met mooie margrietjes, zo mooi om te zien en er waren ook Canada Geese met hun kuikens te zien...wat lief! Maar toch maar best vanop afstand bekijken, want die Canada Geese kunnen soms wel eens aggressief zijn en zeker met baby’s. Ze bleven gelukkig rustig en ik kon er wat foto’s van maken. Na mijn rondje door Vanier Park liep ik naar Kitsilano Beach en zo had ik toch weer genoten van vele mooie zichten, een leuke wandeling en ik heb weer wat foto’s kunnen maken.

 

 

Shila op bezoek bij ons

Lekker eten met Julie bij Fat Tuna

En de chicken chow mein die ik had gemaakt

Bezoekje aan Queen Elizabeth Park in Vancouver

Wandeling door Vanier Park in Vancouver

Ik slenterde ook nog even langs Kitsilano Beach in Vancouver

Een paar bijhorende videotjes

Dan was het mijn verjaardag, we hebben gewoon onder ons gevierd en niet veel speciaals gedaan. Dat moet ook niet altijd. Ik kreeg een mooie kaart van Michael en Ava en had ook een nieuwe mixer gekregen. Zo een handmixer, want die wat ik nu gebruik heeft maar 1 spoeltje wat nog werkt. Dus daar was ik heel blij mee! Michael had van zijn werk wat tortilla’s meegebracht en die waren eigenlijk niet te hoog in zoutgehalte. Ik zag daar een prentje op de verpakking wat leek op een pizza, dus ik dacht ik kon wel een pizza maken met die tortilla’s. Dat ging mijn verjaardags maaltijd worden, ookal moest ik het zelf maken, haha. Ik had nog pasta saus die ik erop deed, een stuk gegrilde kip wat ik in stukjes had gesneden om erop te doen alsook gesneden ui en paprika’s met daarboven op wat geraspte kaas. In de oven voor 10 minuten en klaar is kees! Wat was dat lekker zeg! Dat ga ik zeker nog eens maken, zo gemakkelijk om te maken en vlug klaar. Ik had er voor Ava ook gemaakt, maar dan enkel met pasta saus en geraspte kaas erop want ze is niet zo gek van ui en paprika. Al hoewel ze wel rauwe paprika’s eet. Ze vond het ook heel lekker, dus ook voor haar een hit en zeker voor herhaling vatbaar!

 

De dag erna had ik toch nog met Julie kunnen afspreken, we gingen bij de "Coquitlam Grill" brunchen om 10u. Ze had niet zo heel veel tijd want ze had in de vroege namiddag nog een afspraak. We hadden beiden gekozen voor lekkere eggs benedict, ik de klassieke en zij met zalm. Die van mij had best wat ham erin, dus ik heb er een paar schijfjes afgehaald want ham is altijd erg gezouten. Met een klein stukje ham was dat net zo lekker. We kletsen nog wat bij want ik denk dat ik haar hierna wel weer even niet zie want binnekort krijgen wij onze puppy en dan ben ik waarschijnlijk wel een beetje aan huis gebonden de eerste weken. Ik ging na onze brunch nog naar Buntzen Lake want dat was daar niet zo ver vandaan. Het was een redelijke mooie dag met wat zon en wolken, dus dan moeten we er van profiteren, he! Het was hier redelijk rustig, ik wandelde naar het boothuisje maar kon daar niet goed staan want het water stond redelijk hoog. Ik heb er toch een paar mooie foto’s kunnen nemen. Verder liep ik wat langs het meer op en had weer geluk dat daar net een Amerikaanse Zeearend in de boom landde. Daar heb ik een tijd naar zitten kijken, heerlijk en wat een mooie vogel is het toch. Ik heb er ook wat foto’s en video’tjes van gemaakt. Dat was weer genieten hier van de mooie natuur en de rust! Blijkbaar gaan ze hier ook een reserverings systeem voor de parking beginnen vanaf 27 juni. Het zal gratis parking blijven, maar je moet op voorhand een plek reserveren. Dit omdat het hier erg druk is in de zomer. Dus dan zal ik er niet vlug heen gaan, tenzij ik opvoorhand beslis om er heen te gaan. Ik beslis meestal ’s morgens of ik er ergens heen wil en waar ik heen wil...dus dat zal voor Buntzen Lake moeilijker zijn. Nog even afwachten, want er is verder nog geen nieuws over te vinden...enkel dat dat de plannen zijn.

 

De dag erop ben ik er weer op uit gegaan, ja nu moet ik er nog even van profiteren voordat puppy vrijdag gaan ophalen. Daarna zal ik de eerste weken wel nergens heen kunnen. Ik ging naar Whytecliff Park in West Vancouver en voor 1 of andere reden ben ik bij Horseshoe Bay verkeerd gereden (zelfs met GPS, hahaha) en kwam ik op de Sea To Sky Highway terecht. Oei, hoever moet ik hier nu gaan rijden voordat ik kan omkeren. Al vlug kwam ik een bordje tegen met U-turn naar ferries in 4km...oef, dat viel nog mee! Ik kwam daar ook nog mooie zichten tegen onderweg, dus even langs de weg gestopt (waar het veilig was om te stoppen natuurlijk!) om een videotje en wat foto’s te nemen. Zo mooi daar en nu was ik helemaal niet meer boos dat ik verkeerd gereden was, haha! Ik ben uiteindelijk bij Whytecliff Park geraakt en daar wat gewandeld aan het zichtpunt boven. Daarna liep ik naar het strandje bij Whyte Islet, ook altijde heel mooi daar. Het was weer genieten. Na een tijdje ging ik verder en stopte ik nog bij de Trestle Bridge in West Vancouver waar ik de wandeling over die nieuwe brug deed met zichten op downtown Vancouver en Stanley Park. Jammer dat ze daar zo hard aan het werken en bouwen zijn, het was veel te lawaaierig om daar te lang rond te hangen want dat was niet echt genieten van de natuur op die manier. Ik heb wel genoten van de zichten, maar het zou wel fijner zijn geweest met wat minder constructie lawaai. Op de terug weg had ik nog wat tijd en ben ik ook nog gestopt bij Harmony Donuts voor een doosje lekkere donuts, want die vallen bij Ava en Michael altijd in de smaak. En ja, ik heb er ook eentje van gepeuzeld, een halve op die dag en de andere helft de volgende dag...we zeggen dat maar dat we de hele week mijn verjaardg vieren en dan mag dat allemaal, he...haha!

 

 

 Mijn zelfgemaakte tortilla pizza 

Lekker ontbijten/brunchen bij de Coquitlam Grill 

Bezoekje aan het mooie Buntzen Lake in Anmore bij Vancouver

Zichten langs de Sea To Sky Highway net voorbij West Vancouver

Zicht op Horseshoe Bay met de Ferry Terminal in West Vancouver

Bezoekje aan het mooie Whytecliff Park in West Vancouver

Zichten langs het pad van de nieuwe Trestle Bridge in West Vancouver

Lekkere donuts van Harmony Donuts in North Vancouver

Wat bijhorende videotjes

Ik was de dag erna nog even gaan winkelen om wat speeltjes te kopen voor onze puppy. Ik had wat van die plastieken dingen gekocht voor op te kauwen, want dat doen puppies blijkbaar heel veel. Dus hopelijk zijn deze goed, ik had geluk want er was zelfs 50% korting op deze speeltjes! We moesten vrijdag rond de middag bij Judy zijn, dat is de dame die de puppies heeft. Ava had die dag een pedagogische studiedag omdat het een verlengd weekend is en maandag is het dan Victoria Day. Dus de school geeft hun dan nog een extra dagje, dat kwam heel goed uit. Lynn wilde graag met ons mee en zij kwam ons om 11u15 ophalen om naar de puppies te gaan. We kregen "Sadie", nu 7 weken en 2 dagen oud en het is een meisje. Och wat zijn het toch een schatjes, er waren 8 puppies in totaal...6 meisjes en 2 jongens. We kregen een grote zak hondebrokken, twee leibanden, 3 verschillende maten van halsbanden, 2 guide dog vestjes (1 klein en 1 groter), een paar knuffeltjes en andere speetjes, een soort kam, een bot om op de kauwen, kommetjes om uit te eten en ook medicatie voor het ontwormen die we 1 keer per maand moeten geven met 1 van haar maaltijden. We hadden zelf ook een deken meegenomen en een grote knuffel zodat we die over haar mama en broertjes/zusjes konden vegen om zo hun geur erop te krijgen. Hopelijk helpt dat dan als ze ’s nachts gaat slapen en zich alleen voelt. Sadie deed het goed in de auto en lag bij Ava op de schoot als we terug naar huis reden. Lynn zette ons thuis af en wij lieten puppy al even het gras ontdekken aan de leiband. We laten haar even rondom het huis verkennen en even haar vestje aan voor een foto. Daarna gaan we binnen en laten haar voorlopig alleen de helft van de keuken verkennen waar onze keuken tafel staat. Daar zal ook haar bed voor overdag zijn en haar speeltjes.

De eerste dag ging het goed met haar buiten te laten plassen en haar grote behoeften te doen. ’s Avonds kwam Tiny (het hondje van mijn schoonmoeder) en het ging goed tussen die twee hondjes. Tiny grommelde wel een beetje als Sadie te gek met haar wilde doen, maar verder viel het goed mee. Wat een geluk! Ava wilde Sadie in haar kamer ’s nachts, dus we hadden alles opgezet bij haar in de kamer en eens wij gingen slapen begon dat arme hondje heel hard huilen. Echt schreeuwen met momenten, zo hartverscheurend en tegelijkertijd word je er bijna kwaad van want je wil tenslotte toch ook kunnen slapen. Ava had er na middernacht genoeg van en wilde dat ik haar in onze kamer nam.  Dat hadden we dan ook gedaan en totdat ze ’s nachts kan doorslapen zonder te moeten plassen blijft ze bij ons slapen.  Het pupje bleef overstuur met haar gehuil, je wil haar zo graag knuffelen maar dat hebben we maar niet gedaan. We hebben haar proberen te negeren want ze moet toch leren dat ze dat niet de hele nacht kan blijven doen. Af en toe gaven we haar een troostend woordje en dan was ze wel eventjes stil. Na half 2 ’s nachts was ze eindelijk stil voor een hele tijd, maar toch nog wat gejammer af en toe wat ons niet echt stoorde. Ik ben 's nachts ook een paar keer buiten geweest met haar zodat ze kon plassen en dat deed ze ook elke keer.  Goh, wat waren wij moe ’s morgens! Als Sadie overdag slaapt dan zullen wij zelf ook maar een dutje doen. We hebben haar veel aandacht gegeven overdag, veel gespeeld en lekker geknuffeld. Wat is het toch een lief hondje, maar ze wil zo graag aan vanalles bijten en we moeten dan nu toch al stilletjes proberen af te leren. Ze mag op haar knuffels en speeltjes bijten, maar niet onze voeten, handen, schoenen, sloffen en dergelijke. We zijn ook een paar keer met haar buiten geweest zodat ze de tuin kan ontdekken. Ze is meestal een uurtje wakker en slaapt dan voor een uur tot 2 uur, dus wij hebben ook wat kunnen rusten.

We waren de volgende avond een beetje bang om te gaan slapen, in geval dat ze weer de hele nacht zou gaan huilen. En ja hoor, het werd weer een huil feestje! Maar gelukkig hield ze rond 23u op en jammerde ze nog een beetje en daarna is ze stil gebleven tot 6u ’s morgens. Ik heb haar 2 keer uitgelaten in de nacht en ze was daarna telkens stil. Joepie, we hebben toch wat kunnen slapen! Gelukkig was het hier een lang weekend en waren Michael en Ava thuis en zouden pas terug naar het werk/school moeten op dinsdag. De volgende nacht jammerde ze nog wel wat als we gingen slapen, maar na een half uurtje was ze toch stil voor de rest van de nacht. En sinds toen is ze elke nacht stil gebleven als we gaan slapen. We mogen voorlopig nog nergens met haar naartoe, zelfs niet wandelen in ons achterstraatje want ze is nog niet voldoende gevaccineerd. Dus ik blijf voorlopig thuis met haar en zal 1 van deze dagen beginnen met haar gewoon te laten worden aan het meerijden in de auto.  Ik ga dan Ava naar school rijden en Sadie moet dan bij haar voeten zitten, want ze mag niet op de zetel. Dus we maken de leiband ergens vast aan de auto deur zodat ze niet te zeer op kan springen. Met veel aanmoediging en een brokje af en toe bleef ze mooi zitten, dus we blijven oefenen zodat ze gewoon wordt om in de auto te zitten.  Na de eerste week kan ik al laten weten dat Sadie het redelijk goed doet en luistert al goed naar "zit"” en nog een paar andere commando’s die ik haar stilletjes moet beginnen leren. Dus het gaat goed, ze slaapt ’s nachts goed zonder kabaal te maken en ik laat haar nog 2 keer uit in de nacht. Dat ga ik stilletjes aan afbouwen naar 1 keer in de nacht en hopelijk lukt dat. Tot nu toe nog geen ongelukjes ’s nachts, hier en daar eens eentje overdag omdat we niet snel genoeg zijn of als we niet genoeg aandacht eraan geven dat ze misschien moet gaan...dus beetje onze eigen fout. Maar we stoppen haar en zetten haar buiten om verder te doen en dat lukt tot nu toe redelijk goed. Er hangt een belletje aan de deur die we telkens rinkelen als we met haar naar buiten gaan om te plassen of haar grote behoeften te doen, zo leert ze dat ze naar die bel moet gaan als ze naar buiten moet. Soms wil ze er ook gewoon mee spelen en dan is het wat moeilijker om te weten of ze moet gaan of niet.


Omdat ik nergens heen kan heb ik hier een daar ook wat foto's genomen vanuit onze tuin en heb ik nog een deel gekookt.  Ik had pasta gemaakt met groenten en stukjes kip met een soort witte saus erop en dan weer wat van die chow mein maar voor mij met garnalen in plaats van kip, heerlijk.  Vanaf volgende week mogen we bij andere mensen op bezoek (dan gaan we eens bij Shila langs).  We zijn al 1 keertje met haar naar de winkel gegaan en dan had ik een dekentje mee en zat ze waar de kindjes zitten in de winkelwagen.  Het was maar voor een kort winkel tripje, maar wat krijg je opeens een hoop aandacht zeg!  Je kan bijna niet winkelen want elke paar minuten wil wel iemand met je praten over de puppy, haha. Ze mag nog niet op de grond totdat ze haar volgende vaccinaties heeft ontvangen. En zo zal ze telkens na enkele weken weer wat meer mogen. We hebben een schema gekregen wanneer wat mag, dus dat hangt op onze koelkast! En zo komen we weer aan het einde van de maand! Verwacht volgende maand niet teveel uitstapjes, want puppy mag nog niet overal heen, dus het zal meer een puppy verslag worden...jullie zijn gewaarschuwd. Maar hopelijk kunnen we in de zomer wat leuke uitstapjes maken met haar!

 Puppy ophalen! 

Eerste foto van Sadie bij ons thuis in het gras

Foto met haar training vestje aan

Foto's van Sadie in het huis en met Tiny

Zicht op Mount Baker (in de USA gelegen) vanuit onze tuin

Mooie rhododendron in onze thuis

Zicht op Mount Baker (in de USA gelegen) vanuit onze tuin

Sadie en Tiny samen aan het dutten

Chow mein met garnalen

Puppy spam

Pasta met groenten, kip en een sausje

De Canadese vlag was te zien tussen mij rhododendron door

Nog wat meer puppy spam!

Oefenen met haar werk vestje aan

Eerste winkel trip met Sadie

Een bijhorend videotje

Foto's zijn Copyright by Ann Badjura tenzij anders aangegeven! Je kan me contacteren via email als je mijn foto's wil gebruiken.  DANK BIJ VOORBAAT!