Onze avonturen van september 2021!
~Je kan op de foto's klikken om een grotere versie te zien!
Ik zag een beer, ja echt waar een zwarte beer in Port Coquitlam bij Vancouver!!!
Eerst en vooral hoop ik dat alles nog steeds goed gaat met jullie in deze corona tijden??! Hopelijk begint alles bij jullie ook wat te versoepelen zoals hier. En natuurlijk wil ik graag telkens iedereen bedanken die hier regelmatig eens komt kijken en/of een leuk berichtje nalaat...dat stel ik erg op prijs en is fijn om te lezen natuurlijk! Ik hoop dat jullie nog steeds meelezen en een beetje genieten van de verhalen en foto's. Ik hoop dat het goed gaat met jullie allemaal!!
Oeps, ik ben een beetje laat met mijn blogje van september! Het was een maand met vele bezigheden en uitstapjes...dus hier gaan we dan. Laat mij beginnen bij het begin van september. September is voor mij zo een beetje het einde van de zomer alhoewel het nog redelijk warm en zonnig is. De vakantie komt voor Ava stilletjes aan tot een einde en alles valt weer in zijn gewone ritme. Ava en ik gingen wandelen en komen dan langs nog een andere hond waar Ava ook helemaal gek van is. Deze hond heet Stanley en hij is een grote dobermann, maar eentje met hangende oren en een lange staart. Het is een schat van een hond en zo kalm! Wij vonden hem heel intimiderend toen we hem voor het eerst ontmoette, maar al vlug merkten we dat hij een hele lieve en kalme hond was. We slaan ook altijd een praatje met de eigenares terwijl Ava de hond aait. En we hebben eindelijk ook eens een foto genomen van Ava en Stanley. Onze wandeling was weer geslaagd! Ik had mijn kippen spiesen en kip curry al gemaakt want morgen komen mijn twee collega’s langs voor een etentje. Daar kijk ik alvast naar uit, maar eerst zouden we die voormiddag met Marina en Sylke terug naar WildPlay gaan in Maple Ridge. WildPlay Element Parks is een soort op natuur gebaseerde avonturen in de bomen. Deze parken hebben een klimparcour met wiebelige bruggen, hangende netten, Tarzan-schommels, ziplines en veel meer. Plezier voor de hele familie om van te genieten want er zijn parcours voor kinderen en volwassenen. Je hebt deze WildPlay Element Parks in Maple Ridge bij Vancouver in BC, in Nanaimo en Victoria op Vancouver Island in British Columbia en in Niagara Falls, Ontario. De kinderen gingen klimmen en wij mama’s zouden toekijken en toejuichen waar nodig! Het was een heerlijke zonnige en warme dag, dit was veel beter dan die stort regen van een paar dagen geleden.
De kinderen hadden het naar hun zin ookal waren er wat stukjes bij die een beetje moeilijker waren. Ze hebben dat goed gedaan en na een goed uur hadden ze er genoeg van en waren ze moe van het klimmen. We gingen naar "Home Restaurant" in Maple Ridge, ik had op voorhand wat rondgezocht om te zien waar er ook iets was voor mij om te eten. Het zag er een leuk restaurant uit en de dame die ons serveerde was heel vriendelijk. Er stond zoveel lekkers op het menu, ik heb dan maar gekozen voor een broodje gezond (2 sneden volkoren brood met een mayonaisse achtig sausje, sla, ui, komkommer en een sneetje kaas). Ik kon er een slaatje bij kiezen of frietjes. Als ik de frietjes zonder zout zou kunnen krijgen dan zou ik wel eens zondigen. Enja, ze zei dat ze nooit zout op de frietjes doen en dat de klanten dat zelf op hun frietjes kunnen strooien want op elke tafel staat een potje zout en peper. Ava had een hamburger met kaas en frietjes, Sylke had fish & chips en Marina had ook een broodje gezond maar met kalkoen en ook frietjes. Toen we ons eten kregen zag het er uit als een grote portie...dat kreeg ik nooit op en zoveel frietjes.
Ik at 1 van de 2 broodjes die ik kreeg en een paar van de frietjes...wat waren ze lekker!!! Het andere broodje en frietjes (alsook een deel frietjes van Ava wat ze niet op kreeg) mocht ik mee naar huis nemen in een doosje. Michael kon dan ’s avonds dat broodje eten met de frietjes die we dan konden opwarmen in de oven. De kinderen wilden natuurlijk ook dessert, Sylke had een stuk warme appeltaart met ijs en Ava had een Dame Blanche. Die Dame Blance zag er enorm groot uit en die kreeg ze natuurlijk niet op. Ik heb haar een beetje geholpen, maar samen kregen we het zelfs niet op. Het was in elk geval een heerlijke maaltijd! We hadden een heerlijk dagje met Sylke en Marina en na ons etentje namen we afscheid. Ava had onderweg er naartoe paarden gezien en ze wilde zo graag even stoppen om naar de paarden te gaan kijken. We konden er niet heel dichtbij komen, maar hebben de paarden toch kunnen zien van de kant van de weg. Ava was helemaal blij natuurlijk!!
De kinderen hadden het naar hun zin ookal waren er wat stukjes bij die een beetje moeilijker waren. Ze hebben dat goed gedaan en na een goed uur hadden ze er genoeg van en waren ze moe van het klimmen. We gingen naar "Home Restaurant" in Maple Ridge, ik had op voorhand wat rondgezocht om te zien waar er ook iets was voor mij om te eten. Het zag er een leuk restaurant uit en de dame die ons serveerde was heel vriendelijk. Er stond zoveel lekkers op het menu, ik heb dan maar gekozen voor een broodje gezond (2 sneden volkoren brood met een mayonaisse achtig sausje, sla, ui, komkommer en een sneetje kaas). Ik kon er een slaatje bij kiezen of frietjes. Als ik de frietjes zonder zout zou kunnen krijgen dan zou ik wel eens zondigen. Enja, ze zei dat ze nooit zout op de frietjes doen en dat de klanten dat zelf op hun frietjes kunnen strooien want op elke tafel staat een potje zout en peper. Ava had een hamburger met kaas en frietjes, Sylke had fish & chips en Marina had ook een broodje gezond maar met kalkoen en ook frietjes. Toen we ons eten kregen zag het er uit als een grote portie...dat kreeg ik nooit op en zoveel frietjes.
Ik at 1 van de 2 broodjes die ik kreeg en een paar van de frietjes...wat waren ze lekker!!! Het andere broodje en frietjes (alsook een deel frietjes van Ava wat ze niet op kreeg) mocht ik mee naar huis nemen in een doosje. Michael kon dan ’s avonds dat broodje eten met de frietjes die we dan konden opwarmen in de oven. De kinderen wilden natuurlijk ook dessert, Sylke had een stuk warme appeltaart met ijs en Ava had een Dame Blanche. Die Dame Blance zag er enorm groot uit en die kreeg ze natuurlijk niet op. Ik heb haar een beetje geholpen, maar samen kregen we het zelfs niet op. Het was in elk geval een heerlijke maaltijd! We hadden een heerlijk dagje met Sylke en Marina en na ons etentje namen we afscheid. Ava had onderweg er naartoe paarden gezien en ze wilde zo graag even stoppen om naar de paarden te gaan kijken. We konden er niet heel dichtbij komen, maar hebben de paarden toch kunnen zien van de kant van de weg. Ava was helemaal blij natuurlijk!!
Ava en de lieve Stanley de dobermann
Mijn lekkere kippen spiesen klaar voor 's avonds
Ava en Sylke bij Wild Play in Maple Ridge bij Vancouver
Lekker etentje bij "Home Restaurant" in Maple Ridge
Lekker etentje bij "Home Restaurant" in Maple Ridge
We stopten even om naar de paarden te kijken in Maple Ridge bij Vancouver
Een bijhorend videotjes
Eens als we thuis waren van ons dagje Wild Play en lunch met Marina en Sylke begon ik alles klaar te zetten voor als mijn collega’s zouden langs komen rond 15u30-16u. Jasmine had mij een lekkere fles bubbels gegeven en van Mae kreeg ik een mooie bos rozen, wat lief en dat had echt niet gemoeten! We hadden kip curry en broodjes, kippen spies en verse rauwe groenten. Ik had een aardbeien/citroen frisdrankje gemaakt wat ze ook heel lekker vonden en dan voor dessert hadden we mijn lekkere koffie creme au beurre koek. Die hadden ze beiden heel graag en die verdween heel snel, haha. We hebben heerlijk bijgekletst en het was zo fijn hen weer te zien. Op het werk gaat het goed, alleen dat ze nog steeds personeel te kort hebben op sommige dagen. Dus ik ben wel blij dat ik nog niet moet gaan werken, ik ben er nog niet helemaal klaar voor om er weer in te vliegen. Het was een hele gezellige avond en na een paar uurtjes was het tijd voor hen om naar huis te gaan. We proberen binnekort weer eens af te spreken voor koffie of iets dergelijks! Julie en ik zijn na haar huwelijk ook nog af en toe in contact geweest. Ze had een paar mooie dagen gehad in Whistler met haar kersverse man na hun huwelijk en hun huwelijksreis is gepland voor eind deze maan, ze gaan 2 weken naar Mexico. Ik had al haar huwelijks foto’s op een USB stick gezet zodat ze die thuis op haar computer kan bekijken en laten afprinten als ze wil. Ik denk dat ik een dikke 400 foto’s op die stick heb staan.
We hebben eindelijk weer eens kunnen afspreken en dan kon ik haar die stick ook geven. We wilden ergens naartoe maar het was een regenachtige dag, dus we kozen voor brunch en hadden besloten om naar "The Big Flat Pancake Co" in Port Coquitlam. Hier waren we beiden nog niet geweest en de beoordelingen op google zijn heel goed. Toen we aankwamen moesten we wel een 20-25 minuten buiten wachten want ze nemen geen reservaties. Dat vonden we niet erg, we stonden buiten onder een afdak en konden lekker bijkletsen. Eens binnen zag het er zeer mooi en modern uit, de serveerster was heel vriendelijk. Je kon hier kiezen uit verschillende gerechten, maar je kon ook bijna je hele brunch zelf samenstellen. Ik koos voor een kleine pannekoek met aardbeien en slagroom en om wat proteine erbij te hebben nam ik een gepocheerd ei (zonder zout). Julie had een halve portie egg benedict met gerookte zalm, ze kreeg daar hash browns bij (stukjes gebakken aardappelen) en een kommetje vers fruit. Egg benedict bestaat uit een Engelse muffin (soort broodje), ham (of ander vlees/vis), gepocheerde eieren en hollandaisesaus. Verder had ze ook een kleine pannekoek met aarbeien en slagroom. We hebben heerlijk bijgekletst en heerlijk gegeten.
Dit restaurant was gelegen in een omgeving met nog vele andere winkels, dus we gingen daar nog even langs bij de slager, de bakkerij en de groenten/fruit winkel. Ik kocht verse eieren bij de slager alsook een lekkere pot mosterd/honing saus met niet teveel zout in. We liepen naar de groenten winkel en kochten daar een reuze bloemkool voor nog geen 2 euro! Verder kochten we vers fruit (vooral perzikken en pruimen) en nog wat andere groenten. Ik kocht bij de bakkerij verse broodjes voor Michael en voor mij een wit brood met hoog vezel gehalte, dat heb ik af en toe eens graag. Het was echt gezellig en hebben genoten van elkaars gezelschap. Ik stopte nog even bij Julie en we kletsen nog even voordat ik weer naar huis ging. De dag erna gingen Ava en ik wandelen, ze ging weer met haar lieve Sheila de labrador wandelen. Wat doet ze dat toch graag en ik denk dat beiden er van genieten...zowel Ava als de hond, haha. En ik vind dat ze zo mooi samen wandelen.
Gezellig bezoekje met mijn collega's bij ons thuis
Brunch met Julie bij The Big Flat Pancake Co in Port Coquitlam bij Vancouver
Ava en Sheila tijdens het wandelen
We hadden een verlengd weekend en de maandag (6 september 2021) was Labour Day, een soort dag van de arbeid en de kinderen gaan hier pas de dag erna terug naar school. Het was een mooie dag en we gingen wandelen bij ons in de buurt en genoten gewoon van een dagje samen zijn. Ava moest de eerste dag van school maar 1 uurtje naar school, ze is wel blij dat haar beste vriendinnetje bij haar in de klas zit nu in deze nieuwe school. Het plan is dat ze ’s morgens met 3 vriendinnetjes van haar vorige school te voet naar de nieuwe school gaat en ik ga haar te voet ophalen na school. We wandelen dan samen met haar beste vriendinnetje langs haar thuis en daarna wandelen wij verder naar huis. Binnekort kunnen Ava en haar vriendinnetje ook alleen naar huis wandelen en dan zal ik Ava ergens halverwege ontmoeten zodat ze niet alleen naar huis moet wandelen. Die vriendinnetjes waar ze ’s morgens mee gaat lopen namelijk een andere route naar huis.
Ava is ook weer begonnen met voetbal en we hadden onze eerste training al begin september. Ze gaat dinsdag en donderavond trainen en dan op ’s zondags zullen de wedstrijden plaatsnemen, maar die beginnen pas binnen enkele weken. Haar beste vriendinnetje is nu ook in haar team, dus ze gaat dan ook wel graag. Ik had nog met mijn 2 Nederlandse vriendinnen afgesproken voor een leuke wandeling bij Kanaka Creek in Maple Ridge. Daar was ik nog nooit geweest, er zijn daar watervallen, een riviertje, mooie bossen waar je soms mogelijk wel eens beren kan zien. We hadden ter plaatse afgesproken en we waren net aan onze wandeling begonnen toen mijn telefoon ging, het was de school om te vragen waar Ava was??? Wablief, mij vragen waar Ava is??? Wel, ze is vanmorgen met haar vriendinnetjes naar school gewandeld, dus die moet toch op school zijn!!! Die dame zei dat ze afwezig was op het papier, jeetje dan verschrik je je toch wel een bult hoor! Ik heb tegen die dame gezegd om toch maar even te gaan kijken of ze in de klas is. Dat ging ze doen en ze ging me dan terug bellen. Wow, die paar minuten wachten leken wel een eeuwigheid want er ging vanalles door mijn hoofd, ik was er echt ondersteboven van. Even later ging de telefoon en de dame vertelde mij dat ze in de klas is en dat er waarschijnlijk een foutje gemaakt was op het aanwezigheids papier. Ja maar zeg, daar ben ik vet mee!!! Je zou toch denken dat ze eerst even gaan kijken of ze in de klas is voordat je de ouders belt en paniek gaat zaaien! Als Ava afwezig zou zijn die dag, dan moeten wij ouders een bericht nalaten op de telefoon van de school dat ze er niet zal zijn. En omdat ik haar niet als afwezig had gemeld hadden ze mij dus gebeld. Maar toch, ga eerst even kijken!! Ik heb de directeur van de school ’s avonds een emailtje gestuurd want ik vind niet dat dat kan en dat ze beter eerst controleren voordat ze de ouders bellen. Hij veronschuldigde zich en ging akkoord dat het zo niet moest en dat men eerst zou moeten controleren of de studenten in de klas zijn voordat ze de ouders bellen. Oef, ik hoop dat ik zo geen telefoontjes meer krijg!
Oke, nu even terug naar mijn wandeling met mijn 2 Nederlandse vriendinnen. Marina had haar hond Amy ook mee en we liepen een stukje verderop naar de Cliff Falls, die stelde eigenlijk niet veel voor maar dat kan misschien wel komen omdat het vrij droog geweest is. We liepen een grote lus van een 3km en zagen onderweg een uil in een boom, wat leuk. Na onze wandeling kletste we nog eventjes voordat Marina naar huis moest. Het was pas laat in de voormiddag, het was een mooie dag en Erica vertelde dat ze graag nog naar Pitt Lake wilde gaan, zij houdt ook van fotografie. Ik had dezelfde gedachte sinds ik toch daar was en er in de buurt kwam op weg naar huis. Erica reed achter me aan en we liepen een stukje bij Grant Narrows Regional Park rond (net voor Pitt Lake) en we hadden geluk dat we daar een Osprey zagen in een boom. We hadden beiden onze grote zoom lens bij, dus die kwam nu goed van pas! We reden daarna verder naar Pitt Lake en hier liepen we tot aan de uitkijktoren en terug. Het was een mooie dag, we hebben genoten van de zichten en hebben lekker foto’s kunnen nemen.
Ava is ook weer begonnen met voetbal en we hadden onze eerste training al begin september. Ze gaat dinsdag en donderavond trainen en dan op ’s zondags zullen de wedstrijden plaatsnemen, maar die beginnen pas binnen enkele weken. Haar beste vriendinnetje is nu ook in haar team, dus ze gaat dan ook wel graag. Ik had nog met mijn 2 Nederlandse vriendinnen afgesproken voor een leuke wandeling bij Kanaka Creek in Maple Ridge. Daar was ik nog nooit geweest, er zijn daar watervallen, een riviertje, mooie bossen waar je soms mogelijk wel eens beren kan zien. We hadden ter plaatse afgesproken en we waren net aan onze wandeling begonnen toen mijn telefoon ging, het was de school om te vragen waar Ava was??? Wablief, mij vragen waar Ava is??? Wel, ze is vanmorgen met haar vriendinnetjes naar school gewandeld, dus die moet toch op school zijn!!! Die dame zei dat ze afwezig was op het papier, jeetje dan verschrik je je toch wel een bult hoor! Ik heb tegen die dame gezegd om toch maar even te gaan kijken of ze in de klas is. Dat ging ze doen en ze ging me dan terug bellen. Wow, die paar minuten wachten leken wel een eeuwigheid want er ging vanalles door mijn hoofd, ik was er echt ondersteboven van. Even later ging de telefoon en de dame vertelde mij dat ze in de klas is en dat er waarschijnlijk een foutje gemaakt was op het aanwezigheids papier. Ja maar zeg, daar ben ik vet mee!!! Je zou toch denken dat ze eerst even gaan kijken of ze in de klas is voordat je de ouders belt en paniek gaat zaaien! Als Ava afwezig zou zijn die dag, dan moeten wij ouders een bericht nalaten op de telefoon van de school dat ze er niet zal zijn. En omdat ik haar niet als afwezig had gemeld hadden ze mij dus gebeld. Maar toch, ga eerst even kijken!! Ik heb de directeur van de school ’s avonds een emailtje gestuurd want ik vind niet dat dat kan en dat ze beter eerst controleren voordat ze de ouders bellen. Hij veronschuldigde zich en ging akkoord dat het zo niet moest en dat men eerst zou moeten controleren of de studenten in de klas zijn voordat ze de ouders bellen. Oef, ik hoop dat ik zo geen telefoontjes meer krijg!
Oke, nu even terug naar mijn wandeling met mijn 2 Nederlandse vriendinnen. Marina had haar hond Amy ook mee en we liepen een stukje verderop naar de Cliff Falls, die stelde eigenlijk niet veel voor maar dat kan misschien wel komen omdat het vrij droog geweest is. We liepen een grote lus van een 3km en zagen onderweg een uil in een boom, wat leuk. Na onze wandeling kletste we nog eventjes voordat Marina naar huis moest. Het was pas laat in de voormiddag, het was een mooie dag en Erica vertelde dat ze graag nog naar Pitt Lake wilde gaan, zij houdt ook van fotografie. Ik had dezelfde gedachte sinds ik toch daar was en er in de buurt kwam op weg naar huis. Erica reed achter me aan en we liepen een stukje bij Grant Narrows Regional Park rond (net voor Pitt Lake) en we hadden geluk dat we daar een Osprey zagen in een boom. We hadden beiden onze grote zoom lens bij, dus die kwam nu goed van pas! We reden daarna verder naar Pitt Lake en hier liepen we tot aan de uitkijktoren en terug. Het was een mooie dag, we hebben genoten van de zichten en hebben lekker foto’s kunnen nemen.
Ava op weg naar school met haar vriendinnetjes
Een bezoekje aan het mooie Kanaka Creek Regional Park
Bezoekje aan het mooie Pitt Lake en omgeving
En zo kwam het weekend er weer aan. We gingen winkelen, ik kookte wat, deed wat huishoudelijk werk, we gingen wandelen en voordat we het wisten was ons weekend alweer voorbij. Maandag was een redelijk mooie dag met wolken en wat zon. Ik wilde naar Port Coquitlam gaan voor een wandeling langs de Pitt River waar je deze tijd van het jaar wel eens beren kon zien die nu overal voedsel zoeken voordat ze in hun winterslaap gaan. Ik liep een stuk langs het water op en dan zo weer een stukje van het water af, maar niets te zien. Natuurlijk kan ik niet verwachten dat ik een beer ga tegenkomen wanneer IK die wil tegenkomen, hahaha! Het is en blijft een wild dier...maarja ik kan maar hopen, he! Ik kwam wel een reiger tegen langs het water en die zijn ook altijd interessant om te zien. Daarna wandelde ik op mijn gemak terug naar waar ik gepakkeerd had en zou dan richting Minnekhada Regional Park gaan, want daar zijn ook soms beren te zien. Toen ik bijna terug aan de auto was zag ik in de tuin van een groot huis langs dat pad waar ik wandelde iets groots en zwart onder een boom liggen...VERDORIE, het is niet waar toch...maar ik denk dat het een zwarte beer is!!?? Jaaaaaaaa, het is ECHT een zwarte beer die daar ligt te luieren! Ik kon mijn ogen niet geloven, gelukkig had ik mijn nieuwe camera met super zoom bij en ging even door mijn lens kijken naar de beer. Ach hij lag daar rustig in het gras terwijl hij zijn poot aan het likken was of iets dergelijks...heerlijk!
Ik stond er ver genoeg vanaf dat ik dit op veilige afstand alles kon zien en beleven. De beer zag er rustig en kalm uit, hij stond op, waggelde daar wat rond, ging weer zitten. Na een paar minuten ging hij weer rond waggelen en at wat gras voordat hij een tijdje later in de struiken verdween. Net toen deze beer verdween kwam er een tweede beer uit de andere struiken, dit leek maar een kleintje te zijn...nog niet helemaal volwassen denk ik. Deze verdween redelijk snel de struiken in aan de overkant van het gras, maar ik heb er toch snel een paar foto’s van kunnen maken. Maar wat een dag, ik heb 2 beren gezien en lekker kunnen genieten vanop een veilige afstand. Ik heb een paar mooie videos kunnen nemen alsook foto’s! Mijn dag kon niet meer stuk, wat een ervaring!!! Ik ben na die ervaring naar huis gereden, want ik kon natuurlijk niet wachten om te zien hoe mijn foto’s en videos gelukt waren. Er zaten een paar mooitjes tussen, ik ben heel blij!
Die namiddag had ik een lekkere "impossible pie" gemaakt. Dat is een heel gemakkelijk recept met kokosnoot, eens gebakken is het bijna een soort kokosnoot flan, heerlijk! Daar kunnen we dan af en toe eens lekker van smullen maar niet teveel natuurlijk, he! Ik geef ook een halve vlaai aan mijn schoonmoeder zodat ik er niet teveel van eet, haha! De dag erna heb ik wat gepoetst, gekookt en in het huis gepotterd want het regende. Ava ging ’s avonds naar de voetbal training, maar gelukkig regende het niet meer hard en miezerde het af en toe een beetje. De volgende dag was het weer een zonnige dag, daar moest ik toch weer van gaan genieten natuurlijk! Ik had zin om naar het strand te gaan en ben via Queen Elizabeth Park (met de altijd mooie zichten op Vancouver) naar Kitsilano Beach gereden. Het waaide goed en dat kon je merken aan het water want de golven waren groter dan normaal, ik vind het heerlijk om te horen en te zien. Ik heb hier lekker uitgewaaid en heb naar hartelust ook foto’s kunnen nemen. Het was een geslaagde voormiddag. In de namiddag heb ik niet veel meer gedaan buiten dat ik Ava van school ben gaan halen.
Ik stond er ver genoeg vanaf dat ik dit op veilige afstand alles kon zien en beleven. De beer zag er rustig en kalm uit, hij stond op, waggelde daar wat rond, ging weer zitten. Na een paar minuten ging hij weer rond waggelen en at wat gras voordat hij een tijdje later in de struiken verdween. Net toen deze beer verdween kwam er een tweede beer uit de andere struiken, dit leek maar een kleintje te zijn...nog niet helemaal volwassen denk ik. Deze verdween redelijk snel de struiken in aan de overkant van het gras, maar ik heb er toch snel een paar foto’s van kunnen maken. Maar wat een dag, ik heb 2 beren gezien en lekker kunnen genieten vanop een veilige afstand. Ik heb een paar mooie videos kunnen nemen alsook foto’s! Mijn dag kon niet meer stuk, wat een ervaring!!! Ik ben na die ervaring naar huis gereden, want ik kon natuurlijk niet wachten om te zien hoe mijn foto’s en videos gelukt waren. Er zaten een paar mooitjes tussen, ik ben heel blij!
Die namiddag had ik een lekkere "impossible pie" gemaakt. Dat is een heel gemakkelijk recept met kokosnoot, eens gebakken is het bijna een soort kokosnoot flan, heerlijk! Daar kunnen we dan af en toe eens lekker van smullen maar niet teveel natuurlijk, he! Ik geef ook een halve vlaai aan mijn schoonmoeder zodat ik er niet teveel van eet, haha! De dag erna heb ik wat gepoetst, gekookt en in het huis gepotterd want het regende. Ava ging ’s avonds naar de voetbal training, maar gelukkig regende het niet meer hard en miezerde het af en toe een beetje. De volgende dag was het weer een zonnige dag, daar moest ik toch weer van gaan genieten natuurlijk! Ik had zin om naar het strand te gaan en ben via Queen Elizabeth Park (met de altijd mooie zichten op Vancouver) naar Kitsilano Beach gereden. Het waaide goed en dat kon je merken aan het water want de golven waren groter dan normaal, ik vind het heerlijk om te horen en te zien. Ik heb hier lekker uitgewaaid en heb naar hartelust ook foto’s kunnen nemen. Het was een geslaagde voormiddag. In de namiddag heb ik niet veel meer gedaan buiten dat ik Ava van school ben gaan halen.
Reiger aan de rivier in Port Coquitlam bij Vancouver
Zichten op de Pitt River vanaf het pad in Port Coquitlam bij Vancouver
Oog in oog (van heel ver, haha) met de beer die daar onder de boom lag boom (in het midden op de foto)
Gelukkig heb ik een goede zoom lens om de beer dichterbij te trekken
Een paar van de beste foto's die ik genomen heb van de beer
Beer nummer twee die kwam en ging
Nog wat zichten langs het pad als ik naar de auto wandelde in Port Coquitlam bij Vancouver
Bezoekje aan Queen Elizabeth Park en Kitsilano Beach in Vancouver
Wat bijhorende videotjes
De volgende dagen deed ik niet veel, ik kookte nog wat lekkere maaltijden, deed wat huishouden en ik ging winkelen bij Costco. Daar had ik een mooie bloes gekocht (zwart met sterretjes erop) voor een 13 euro en die voelde zo lekker zacht aan, ik denk dat ik volgende week nog eentje ga halen in een andere kleur. Eerst deze een paar dagen dragen en dan zie ik wel. Ik ben ook voor Ava naar een textielen winkel geweest want voor school moest ze een stuk stof en wat benodigdheden kopen omdat ze een soort rugzakje gaan maken. Ik vond heel leuk stof en alle benodigdheden die op de lijst stonden in 1 zakje! We hadden een paar dagen met regen weer en daarna was het prachtig zonnig en nog rond de 20 graden, heerlijk. Ik ben dan naar Stanley Park gegaan waar ik al een hele tijd niet meer geweest ben. Het verkeer viel goed mee, dus ik ging via de snelweg naar North Vancouver en zo over de Lions Gate Bridge om Stanley Park in te rijden. Oh nee, ik kan vanaf deze weg Stanley Park niet in rijden...wat nu???
Ik ben dan maar verder blijven rijden want ik kon natuurlijk niet anders. Ik kwam in downtown Vancouver terecht en wilde daar ergens inrijden om ze dan terug richting Stanley Park te rijden. Vanaf de brug en de weg door Stanley Park kwam ik uit op West Georgia Street, ik kon niet links af bij Denman Street en ook niet bij Cardero Street maar zag toen dat ik wel links af kon bij West Pender. Dus ik ging daar links in om zo een kleine rondje te de toen en terug richting Stanley Park te rijden. Ik volgde Nicola Street en reed rechts langs Coal Harbour door met mooie zichten. Ik zag daar een parkeer plaatsje en moest gewoon stoppen, het was hier zo mooi! Ik geparkeerd en ging zo even langs het water wandelen voordat ik verder ging naar Stanley Park. Oh en ik zag daar ook al wat boompjes met herfstkleuren, wat ben ik blij dat ik hier even gestopt ben. Zo een mooie zichten naar Stanley Park toe met de bergen erachter, heel mooi! Na mijn avontuurtje hier ben ik dan toch maar verder gereden naar Stanley Park want daar was uiteindelijk toch voor naar Vancouver gereden, he! Het was mooi bij het water met de zichten op Vancouver waar ik een tijdje rond liep en wat foto’s nam. Daarna reed ik verder en toen ik bij Brockton Point aan kwam zag ik dat die grote boom daar al redelijk wat herfstkleurtjes had...wat mooi! Daar heb ik nog even staan fotograferen voordat ik weer verder ging. Wat een mooie morgen was het, ik heb er volop van genoten.
Ik heb de laatste tijd ook redelijk wat contact gehad met een Belgische fotograaf vriend die ik zeker 15 jaar geleden heb leren kennen via "Belgium Digital", wat een soort forum is waar je foto’s plaatst om kritiek te krijgen op je foto’s. Ik ben daar na een deel jaren niet meer actief geweest, maar dan via Facebook wel in contact gebleven met enkele fotografen die ik daar had leren kennen en waar deze er eentje van was. Hij komt deze week naar Canada voor een fotoreis. Het was een reis die voor vorig jaar in de planning stond, maar door Covid is dat natuurlijk niet door kunnen gaan. Maar omdat Canada nu weer vanaf 7 september volledig gevaccineerde toeristen toelaat ging hij het erop wagen. Ik heb hem geholpen met een route samen te stellen en tips gegeven van mooie plekjes met de mooiste zichten, die niet alle toeristen soms te zien krijgen. Hij vroeg mij ook of er wat was dat hij kon meebrengen voor ons. Ik had dat met Michael overlegd om te zien of hij iets specifieks wou van Belgie. Uiteindelijk besloten we om voor een t-shirt voor Ava van Belgie te vragen, voor mezelf wilde ik wel een paar auto stickers met de Belgische vlag erop en voor Michael had ik likkoekjes gevraagd. Dat zijn Nederlandse koekjes met een fruitsmaak glazuur laagje op. Michael is daar gek op en dus dan vraag ik maar of hij er kon meebrengen. Niets van dat MOET natuurlijk, alleen als hij het kon vinden en tijd had om te gaan halen. En voor Ava haar t-shirt wil ik gerust betalen! Hij zou op 23 september aankomen en we hadden op 25 september bij Burnaby Mountain afgesproken rond 18u zodat we een zonsondergang konden meepikken en wat nachtfoto’s konden nemen van de stad.
Ik ben dan maar verder blijven rijden want ik kon natuurlijk niet anders. Ik kwam in downtown Vancouver terecht en wilde daar ergens inrijden om ze dan terug richting Stanley Park te rijden. Vanaf de brug en de weg door Stanley Park kwam ik uit op West Georgia Street, ik kon niet links af bij Denman Street en ook niet bij Cardero Street maar zag toen dat ik wel links af kon bij West Pender. Dus ik ging daar links in om zo een kleine rondje te de toen en terug richting Stanley Park te rijden. Ik volgde Nicola Street en reed rechts langs Coal Harbour door met mooie zichten. Ik zag daar een parkeer plaatsje en moest gewoon stoppen, het was hier zo mooi! Ik geparkeerd en ging zo even langs het water wandelen voordat ik verder ging naar Stanley Park. Oh en ik zag daar ook al wat boompjes met herfstkleuren, wat ben ik blij dat ik hier even gestopt ben. Zo een mooie zichten naar Stanley Park toe met de bergen erachter, heel mooi! Na mijn avontuurtje hier ben ik dan toch maar verder gereden naar Stanley Park want daar was uiteindelijk toch voor naar Vancouver gereden, he! Het was mooi bij het water met de zichten op Vancouver waar ik een tijdje rond liep en wat foto’s nam. Daarna reed ik verder en toen ik bij Brockton Point aan kwam zag ik dat die grote boom daar al redelijk wat herfstkleurtjes had...wat mooi! Daar heb ik nog even staan fotograferen voordat ik weer verder ging. Wat een mooie morgen was het, ik heb er volop van genoten.
Ik heb de laatste tijd ook redelijk wat contact gehad met een Belgische fotograaf vriend die ik zeker 15 jaar geleden heb leren kennen via "Belgium Digital", wat een soort forum is waar je foto’s plaatst om kritiek te krijgen op je foto’s. Ik ben daar na een deel jaren niet meer actief geweest, maar dan via Facebook wel in contact gebleven met enkele fotografen die ik daar had leren kennen en waar deze er eentje van was. Hij komt deze week naar Canada voor een fotoreis. Het was een reis die voor vorig jaar in de planning stond, maar door Covid is dat natuurlijk niet door kunnen gaan. Maar omdat Canada nu weer vanaf 7 september volledig gevaccineerde toeristen toelaat ging hij het erop wagen. Ik heb hem geholpen met een route samen te stellen en tips gegeven van mooie plekjes met de mooiste zichten, die niet alle toeristen soms te zien krijgen. Hij vroeg mij ook of er wat was dat hij kon meebrengen voor ons. Ik had dat met Michael overlegd om te zien of hij iets specifieks wou van Belgie. Uiteindelijk besloten we om voor een t-shirt voor Ava van Belgie te vragen, voor mezelf wilde ik wel een paar auto stickers met de Belgische vlag erop en voor Michael had ik likkoekjes gevraagd. Dat zijn Nederlandse koekjes met een fruitsmaak glazuur laagje op. Michael is daar gek op en dus dan vraag ik maar of hij er kon meebrengen. Niets van dat MOET natuurlijk, alleen als hij het kon vinden en tijd had om te gaan halen. En voor Ava haar t-shirt wil ik gerust betalen! Hij zou op 23 september aankomen en we hadden op 25 september bij Burnaby Mountain afgesproken rond 18u zodat we een zonsondergang konden meepikken en wat nachtfoto’s konden nemen van de stad.
Lekkere maaltijd met noodles, gebakken groenten en garnalen
Bloezen bij Costco, ik had die zwarte gekocht
Stof en gerief voor school om een rugzakje te maken
Het mooie Coal Harbour in Vancouver
Bezoekje aan het mooie Stanley Park in Vancouver
Wat bijhorende videotjes
Ik was op zaterdag om 18u bij Burnaby Mountain waar ik afgesproken had met die Belgische fotograaf. Eens ik geparkeerd had zag ik hen om de hoek komen. Hij was daar met een fotografie vriendin die hem vergezelde voor die week en ook om wat bij te leren over fotografie. Wat een lieve mensen! Ik kreeg meteen al mijn cadeautjes en hij had alles mee wat ik gevraagd had, een t-shirt voor Ava, Belgische stickers voor mijn auto en likkoekjes voor Michael. Hij wou er helemaal niets voor en zei dat het was voor al de moeite die ik had gedaan om hem te helpen deze reis te plannen. Wat lief! We liepen een beetje rond op Burnaby Mountain en kozen daarna een plekje uit om de stad te fotograferen als de zon onder ging. De zonsondergang is niet veel geworden, maar eens de stad lichtjes aankwamen was het toch nog een prachtige avond. We babbelden over vanalles en nog wat, het klikte goed tussen ons drietjes. Het was een gezellige avond. Ze zouden nog een paar dagen in Vancouver blijven en daarna gingen ze een camper ophalen om daarmee naar de Canadese Rockies te trekken voor een dikke twee weken voordat ze weer terug deze kant op komen.
Ava had in het weekend een voetbal wedstrijd, dus Michael en ik gingen kijken. Het zou een dag worden met heel veel regen. Gelukkig was het tijdens de wedstrijd droog en begon het in de laatste 10 minuten pas te regenen, dat viel dus wel mee. Ze hadden gewonnen en een goede wedstrijd gespeeld! De dag erna had Ava een pedagogische studiedag en hadden we bij Marina afgeproken omdat de kinderen graag "tie dye" t-shirts wilden maken. We zouden rond 10u bij Marina zijn en als we daar aankwamen werden we begroet door hun hond Amy en 2 poezen (een witte en een zwarte). We gingen eerst een leuke wandeling maken van een 3km met hun hond "Amy" bij hun in de omgeving. Dat vond Ava natuurlijk super want ze houdt zo van honden. Eens als we terug waren gingen de kinderen hun shirtjes verven en wij dames kletsten over vanalles en nog wat. Nadat de t-shirts gekleurd waren moesten ze in een afsluitbare plastieke zak zodat de kleuren goed kunnen intrekken. Toen was het tijd voor lunch en Marina had lekkere pannekoeken gebakken voor ons, heerlijk! Daar hebben we met z’n allen van genoten. En voordat we het wisten was het alweer tijd om naar huis te gaan! Wat was het een gezellig dagje. Ava en ik stopten op de terug weg naar huis nog even bij de supermarkt want ik moest een paar dingen kopen. Het was weer een geslaagde dag! We gingen Ava haar t-shirt tot de dag erop in de kleuren laten trekken voordat we het zouden uitwassen en drogen.
’s Morgens gingen we Ava haar t-shirt met de kleurtjes uit de zak halen en uitspoelen. Wat zag het er leuk uit met die kleurtjes! Ik ging het dan de rest van de dag laten drogen. Ava haar vriendinnetjes stonden net voor half 9 weer aan de deur om haar uit te halen om samen naar school te wandelen. Nadat ze naar school vertrok bedacht ik mij dat ik wel ergens naartoe wilde gaan. Het was droog en de zon zou later wat uitkomen, maar er hingen wel wat lage wolken. Ik had besloten om richting Buntzen Lake te gaan, daar was ik al een hele tijd niet meer geweest! Jee, wat was het hier mooi met die lage wolken en bijna geen wind. Het water lag er stil bij en na een tijd kwam de zon nog een beetje tevoorschijn wat voor heel mooi licht zorgde. Ik kon niet heel goed foto’s nemen van het boothuisje, want waar ik normaal ga staan stond het water redelijk hoog door al de regen die we pas gehad hebben. Het was hier weer een feest voor mijn ogen en voor mijn camera, dus ik heb redelijk wat foto’s kunnen nemen voordat ik weer naar huis ging. Het was weer genieten! Die week heb ik nog wat gezonde dingen gekookt zoals kip en zalm in de oven...mmm dat heb ik zo graag! En ik maakte ook een lekkere frangipane taart/cake, zo lekker! De Belgische vrienden geven ook regelmatig verslag uit hoe hun vakantie verloopt en misschien dat we elkaar nog wel zien voordat ze naar huis gaan. We zien wel hoe het gaat. Verder is er geen nieuws in verband met mijn gezondheid, maar ik voel mij nog steeds goed en het gewicht komt er nog heel traagjes vanaf en ben in totaal bijna 40kg kwijt. Ik zal wat harder moeten gaan sporten, vrees ik! Diegene die meer willen weten in verband met mijn gezondheidsprobleem en hoe het begon, ga even lezen in mijn blogje van januari 2021: https://anninbc.blogspot.com/2021/02/onze-avonturen-van-januari-2021.html. En ja, zo komen we weer aan het einde van september...wat gaat de tijd toch vlug!
Ava had in het weekend een voetbal wedstrijd, dus Michael en ik gingen kijken. Het zou een dag worden met heel veel regen. Gelukkig was het tijdens de wedstrijd droog en begon het in de laatste 10 minuten pas te regenen, dat viel dus wel mee. Ze hadden gewonnen en een goede wedstrijd gespeeld! De dag erna had Ava een pedagogische studiedag en hadden we bij Marina afgeproken omdat de kinderen graag "tie dye" t-shirts wilden maken. We zouden rond 10u bij Marina zijn en als we daar aankwamen werden we begroet door hun hond Amy en 2 poezen (een witte en een zwarte). We gingen eerst een leuke wandeling maken van een 3km met hun hond "Amy" bij hun in de omgeving. Dat vond Ava natuurlijk super want ze houdt zo van honden. Eens als we terug waren gingen de kinderen hun shirtjes verven en wij dames kletsten over vanalles en nog wat. Nadat de t-shirts gekleurd waren moesten ze in een afsluitbare plastieke zak zodat de kleuren goed kunnen intrekken. Toen was het tijd voor lunch en Marina had lekkere pannekoeken gebakken voor ons, heerlijk! Daar hebben we met z’n allen van genoten. En voordat we het wisten was het alweer tijd om naar huis te gaan! Wat was het een gezellig dagje. Ava en ik stopten op de terug weg naar huis nog even bij de supermarkt want ik moest een paar dingen kopen. Het was weer een geslaagde dag! We gingen Ava haar t-shirt tot de dag erop in de kleuren laten trekken voordat we het zouden uitwassen en drogen.
’s Morgens gingen we Ava haar t-shirt met de kleurtjes uit de zak halen en uitspoelen. Wat zag het er leuk uit met die kleurtjes! Ik ging het dan de rest van de dag laten drogen. Ava haar vriendinnetjes stonden net voor half 9 weer aan de deur om haar uit te halen om samen naar school te wandelen. Nadat ze naar school vertrok bedacht ik mij dat ik wel ergens naartoe wilde gaan. Het was droog en de zon zou later wat uitkomen, maar er hingen wel wat lage wolken. Ik had besloten om richting Buntzen Lake te gaan, daar was ik al een hele tijd niet meer geweest! Jee, wat was het hier mooi met die lage wolken en bijna geen wind. Het water lag er stil bij en na een tijd kwam de zon nog een beetje tevoorschijn wat voor heel mooi licht zorgde. Ik kon niet heel goed foto’s nemen van het boothuisje, want waar ik normaal ga staan stond het water redelijk hoog door al de regen die we pas gehad hebben. Het was hier weer een feest voor mijn ogen en voor mijn camera, dus ik heb redelijk wat foto’s kunnen nemen voordat ik weer naar huis ging. Het was weer genieten! Die week heb ik nog wat gezonde dingen gekookt zoals kip en zalm in de oven...mmm dat heb ik zo graag! En ik maakte ook een lekkere frangipane taart/cake, zo lekker! De Belgische vrienden geven ook regelmatig verslag uit hoe hun vakantie verloopt en misschien dat we elkaar nog wel zien voordat ze naar huis gaan. We zien wel hoe het gaat. Verder is er geen nieuws in verband met mijn gezondheid, maar ik voel mij nog steeds goed en het gewicht komt er nog heel traagjes vanaf en ben in totaal bijna 40kg kwijt. Ik zal wat harder moeten gaan sporten, vrees ik! Diegene die meer willen weten in verband met mijn gezondheidsprobleem en hoe het begon, ga even lezen in mijn blogje van januari 2021: https://anninbc.blogspot.com/2021/02/onze-avonturen-van-januari-2021.html. En ja, zo komen we weer aan het einde van september...wat gaat de tijd toch vlug!
Bezoekje aan Burnaby Mountain Park bij Vancouver
De Belgische stickers die ik kreeg!
De likkoekjes voor Michael
En het hele mooie t-shirt voor Ava
Ava (in het midden van de foto) tijdens haar voetbal wedstrijd
Wandeling met Marina, Sylke en Amy
Ava (in het midden van de foto) tijdens haar voetbal wedstrijd
Wandeling met Marina, Sylke en Amy
Tie-dye t-shirts maken
Lekker lunchen (ik denk dat er iemand graag wat mee eet?)
Het mooie Buntzen Lake in Anmore bij Vancouver
Lekkere zalm in de oven gebakken
Een lekkere maaltijd met zalm, spruitjes en geroosterede aardappeltjes
Lekkere zalm in de oven gebakken
Een lekkere maaltijd met zalm, spruitjes en geroosterede aardappeltjes
De lekkere frangipane taart/cake die ik maakte
Een bijhorend videotje
Foto's zijn Copyright by Ann Badjura tenzij anders aangegeven! Je kan me contacteren via email als je mijn foto's wil gebruiken. DANK BIJ VOORBAAT!
1 comment:
Ik verheug me altijd op je verhalen, Ann. En wat een prachtige foto's weer! Hopelijk binnenkort de verhalen van oktober? ��
Post a Comment