Onze avonturen van augustus 2020!
~Je kan op de foto's klikken om een grotere versie te zien!
Deep Cove in North Vancouver, BC, Canada
Eerst en vooral hoop ik dat alles goed gaat met jullie in deze corona tijden??! En natuurlijk wil ik graag telkens iedereen bedanken die hier regelmatig eens komt kijken en/of een leuk berichtje nalaat...dat stel ik erg op prijs en is fijn om te lezen natuurlijk! Ik hoop dat jullie nog steeds meelezen en een beetje genieten van de verhalen en foto's. Ik hoop dat het goed gaat met jullie allemaal!!
Is de tweede maand van de zomer alweer begonnen? Zelfs in deze Covid tijd gaan de dagen zo snel voorbij, misschien omdat ik zoveel aan het werk ben en niet veel dagen vrij heb? Of misschien komt het omdat het weer ook een beetje aan en uit is, met andere woorden het is een paar dagen heel erg warm en dan is het weer bewolkt met wat buien voor een paar dagen, dan is het weer een paar aangename dagen met schappelijke temperaturen...een beetje vanalles zeg maar. Nu moet het natuurlijk bijna altijd lukken dat het op mijn vrije dagen ofwel te bewolkt en nat is of te heet is om er op uit te gaan en te kunnen genieten. Nu valt het hier wel mee en kunnen we meestal wel genieten bij eender wat voor weer, de regen houdt me ook niet tegen om er op uit te gaan...maar soms is de goesting er niet. En als het te heet is (rond de 30 graden) dan blijf ik toch liever binnen of ik zou ergens op een strand moeten kunnen zijn in de schaduw, dan valt het voor mij wel mee. Maar eerlijk gezegd ben ik niet zo een strand hanger, ik ga liever wandelen en genieten van de zichten. Ok, genoeg gezaag over het weer want dat heeft toch niet veel nut...we kunnen het weer nu eenmaal niet veranderen, he! Dus we proberen te genieten wanneer het kan wat het weer ook doet. De eerste dagen van augustus was ik weer werken, gelukkig verlopen onze werkdagen redelijk vlot en zonder al te veel gebeurtenissen. Alles gaat voorlopig vlotjes en zo mag het van mij wel blijven. De maan was weer van de partij, maar op de dag dat ze mooi achter Mount Baker zou uitkomen was het te bewolkt...dan maar de volgende dag weer eens proberen. De maan was prachtig, maar jammer genoeg was het weer te donker om Mount Baker ook nog goed te zien. Dan maar een paar mooie maan foto’s, die waren ook goed. We proberen volgende maand wel weer eens, hehe. Het was alweer een tijd geleden dat we nog eens heerlijk Belgisch stoofvlees gegeten hadden, dus ik had een lekkere verse portie gemaakt. Natuurlijk moet dat gegeten worden met frietjes en een salade...heerlijk, ik waande mij eventjes bij mijn mama in Belgie aan de tafel.
Op mijn eerste vrije dag moesten Ava en ik naar de tandarts voor een schoonmaakbeurt van onze tanden. Alles was in orde met beide onze tanden, maar de tandarts wou toch dat Ava naar een orthodontist zou gaan omdat haar tanden nogal op elkaar staan onderaan. Hij ging ons doorverwijzen en we zouden binnekort dan wel wat horen. Verder heb ik niet veel gedaan, beetje poetsen, beetje wassen, wat maaltijden maken voor de diepvries zodat ik een andere keer niet teveel moet koken en dergelijke. Ik moest ook naar de bank voor een paar dingen en de bakker was langs de bank, dus had ik voor ons een paar patekes (zoals wij gebakjes noemen in Belgie) meegenoemen voor dessert ’s avonds. Michael heeft graag "long john" donuts (eender wat donut is prima voor hem natuurlijk!) en deze zijn lange donuts met chocolade bovenop, ze lijken erg op een eclair maar zijn gemaakt van donut deeg in plaats van soezen deeg. Nu waren er ook gevulde met slagroom, zo had ik ook eentje mee. En ze waren om te smullen! Het was een hele week heet geweest met temperaturen rond e 30-33 graden en wat was ik blij dat op het op mijn tweede vrije dag een stuk koeler was. Het was wel bewolkt, maar het regende niet. Daar moest ik van profiteren en ging ik er op uit samen met Ava. We gingen naar Deep Cove, daar was ik al een hele tijd niet meer geweest en het verkeer er naartoe zag er ook goed uit. We waren er al rond 9u30 ’s morgens en wat was het daar mooi! Het water lag er redelijk kalm bij, er hingen wat lage wolken voor de bergen...zooooo mooi! We liepen daar de pier op en daarna een stukje over het strand waar Ava rotsen vond om op te klimmen of als glijbaan te gebruiken, wat kunnen kinderen toch vanalles uitzoeken om zich bezig te houden. Ik nam ondertussen wat foto’s van deze mooie zichten terwijl Ava aan mij liet zien hoe ze die rotsen kon opklimmen en dan ging glijden, hahaha...geweldig toch! We hadden nog eventjes tijd en gingen daarna ook nog even langs bij de Cleveland Dam en Capilano Lake waar de zichten ook altijd prachtig zijn. We hebben genoten van ons dagje en op de terugweg haalden we nog een doos lekkere donuts uit bij Harmony Donuts in North Vancouver.
En zo was het weer tijd om te gaan werken. Mijn werkdagen vlogen weer voorbij en voordat ik het wist had ik weer een dagje vrij. Ik had de volgende 2 dinsdagen een dagje vrij en de eerste dinsdag moest ik ’s morgens naar het kantoor voor rijbewijzen om mijn rijbewijs te vernieuwen. Ik had het in mei al moeten vernieuwen, maar toen was het kantoor gesloten door het Coronavirus en kon ik het via de telefoon vernieuwen. Ik kreeg een tijdelijk papiertje toegestuurd wat geldig was voor 3 maanden en daarna moest ik weer opnieuw bellen. Deze keer mocht ik naar het kantoor gaan op afspraak want ze moeten mijn handtekening hebben en een nieuwe foto nemen. Ava ging mee en gelukkig ging het heel vlot en was ik binnen en buiten in 5 minuten. Daarna gingen we naar de lokale shopping om wat nieuwe leggings te kopen voor Ava voor als ze terug naar school moest. Succes en ze heeft er een stuk of 4 gevonden en ze waren maar $10 per stuk (een 6 euro elk). Natuurlijk liepen we ook even door de speelgoed afdeling en daar vond Ava een draak knuffel van "How to train your dragon", 1 van haar favoriete film reeksen. Nu was dat knuffeltje op reclame en heb ik het voor haar gekocht! Het was $10 (6 euro) voor dat knuffeltje en ik vond dat dat best meeviel voor een officieel speelgoedje van de film. Omdat we nu toch aan het winkelen waren ben ik ook nog even gestopt bij de Hollandshop op de terugweg naar huis. Hier was ik niet meer geweest sinds de Covid19 pandemie begon, dus het was hoogtijd, hahaha! Ik vond er wat kroepoek, stroopwafels, borrelnootjes, muizekeutels (hagelslag), snoepjes voor Michael en en en PAPRIKA CHIPS! Ooooh, die kon ik niet laten liggen en was eigenlijk ook niet duur (iets rond de 2 euro voor die zak). Zo, nu kunnen we er weer een hele tijd tegen! De dag erna moest ik voor 1 dagje werken en daarna had ik er weer 2 vrij.
De volle maan als ze volledig gerezen was
Mijn lekker stoofvlees met fritjes en een slaatje
Lekkere Long John's van de bakkerij
Beautiful Deep Cove in North Vancouver, BC, Canada
Op mijn eerste vrije dag moesten Ava en ik naar de tandarts voor een schoonmaakbeurt van onze tanden. Alles was in orde met beide onze tanden, maar de tandarts wou toch dat Ava naar een orthodontist zou gaan omdat haar tanden nogal op elkaar staan onderaan. Hij ging ons doorverwijzen en we zouden binnekort dan wel wat horen. Verder heb ik niet veel gedaan, beetje poetsen, beetje wassen, wat maaltijden maken voor de diepvries zodat ik een andere keer niet teveel moet koken en dergelijke. Ik moest ook naar de bank voor een paar dingen en de bakker was langs de bank, dus had ik voor ons een paar patekes (zoals wij gebakjes noemen in Belgie) meegenoemen voor dessert ’s avonds. Michael heeft graag "long john" donuts (eender wat donut is prima voor hem natuurlijk!) en deze zijn lange donuts met chocolade bovenop, ze lijken erg op een eclair maar zijn gemaakt van donut deeg in plaats van soezen deeg. Nu waren er ook gevulde met slagroom, zo had ik ook eentje mee. En ze waren om te smullen! Het was een hele week heet geweest met temperaturen rond e 30-33 graden en wat was ik blij dat op het op mijn tweede vrije dag een stuk koeler was. Het was wel bewolkt, maar het regende niet. Daar moest ik van profiteren en ging ik er op uit samen met Ava. We gingen naar Deep Cove, daar was ik al een hele tijd niet meer geweest en het verkeer er naartoe zag er ook goed uit. We waren er al rond 9u30 ’s morgens en wat was het daar mooi! Het water lag er redelijk kalm bij, er hingen wat lage wolken voor de bergen...zooooo mooi! We liepen daar de pier op en daarna een stukje over het strand waar Ava rotsen vond om op te klimmen of als glijbaan te gebruiken, wat kunnen kinderen toch vanalles uitzoeken om zich bezig te houden. Ik nam ondertussen wat foto’s van deze mooie zichten terwijl Ava aan mij liet zien hoe ze die rotsen kon opklimmen en dan ging glijden, hahaha...geweldig toch! We hadden nog eventjes tijd en gingen daarna ook nog even langs bij de Cleveland Dam en Capilano Lake waar de zichten ook altijd prachtig zijn. We hebben genoten van ons dagje en op de terugweg haalden we nog een doos lekkere donuts uit bij Harmony Donuts in North Vancouver.
En zo was het weer tijd om te gaan werken. Mijn werkdagen vlogen weer voorbij en voordat ik het wist had ik weer een dagje vrij. Ik had de volgende 2 dinsdagen een dagje vrij en de eerste dinsdag moest ik ’s morgens naar het kantoor voor rijbewijzen om mijn rijbewijs te vernieuwen. Ik had het in mei al moeten vernieuwen, maar toen was het kantoor gesloten door het Coronavirus en kon ik het via de telefoon vernieuwen. Ik kreeg een tijdelijk papiertje toegestuurd wat geldig was voor 3 maanden en daarna moest ik weer opnieuw bellen. Deze keer mocht ik naar het kantoor gaan op afspraak want ze moeten mijn handtekening hebben en een nieuwe foto nemen. Ava ging mee en gelukkig ging het heel vlot en was ik binnen en buiten in 5 minuten. Daarna gingen we naar de lokale shopping om wat nieuwe leggings te kopen voor Ava voor als ze terug naar school moest. Succes en ze heeft er een stuk of 4 gevonden en ze waren maar $10 per stuk (een 6 euro elk). Natuurlijk liepen we ook even door de speelgoed afdeling en daar vond Ava een draak knuffel van "How to train your dragon", 1 van haar favoriete film reeksen. Nu was dat knuffeltje op reclame en heb ik het voor haar gekocht! Het was $10 (6 euro) voor dat knuffeltje en ik vond dat dat best meeviel voor een officieel speelgoedje van de film. Omdat we nu toch aan het winkelen waren ben ik ook nog even gestopt bij de Hollandshop op de terugweg naar huis. Hier was ik niet meer geweest sinds de Covid19 pandemie begon, dus het was hoogtijd, hahaha! Ik vond er wat kroepoek, stroopwafels, borrelnootjes, muizekeutels (hagelslag), snoepjes voor Michael en en en PAPRIKA CHIPS! Ooooh, die kon ik niet laten liggen en was eigenlijk ook niet duur (iets rond de 2 euro voor die zak). Zo, nu kunnen we er weer een hele tijd tegen! De dag erna moest ik voor 1 dagje werken en daarna had ik er weer 2 vrij.
De volle maan die achter Mount Baker opkwam
De volle maan als ze volledig gerezen was
Mijn lekker stoofvlees met fritjes en een slaatje
Lekkere Long John's van de bakkerij
Beautiful Deep Cove in North Vancouver, BC, Canada
Even donuts uithalen bij Harmony Donuts in North Vancouver
Winkelen voor Ava met kleurrijke leggings
Winkelwaren van de Hollandshop dichtbij ons thuis
Op mijn eerste vrije dag gingen Ava en ik naar Stanley Park in Vancouver. Ik ben niet meer geweest sinds het begin van deze pandemie omdat Stanley Park een paar maanden volledig gesloten was voor auto verkeer en eind juni is Stanley Park terug geopend. De auto’s moeten nu 1 rijbaan delen door het park heen met fietsers, de rechtse baan is voor fiesters en de linkse voor auto’s. De fietsers mogen niet meer op de seawall waar ze voorheen een pad deelden met de voetgangers. De seawall is enkel voor voetgangers nu. De afrit vanaf de Lions Gate brug vanuit North Vancouver is voorlopig ook nog gesloten en ik moest dus via downtown naar Stanley Park. Met de GPS ging dat redelijk goed en viel het wel mee. We stopten eerste waar de info booth is, want delen van de parking langs de weg en in het park zijn afgesloten, dus er is heel wat minder parking ter beschikking. We wandelden hier een stuk langs het water op en genoten van de mooie zichten. Daarna reden we verder en stopten we bij de totem palen en daar was het zo stil, niet te geloven voor het midden van de zomer. Normaal is het hier erg druk in de zomer maanden, maar die dag was er bijna niemand te zien. Het was erg rustig in heel Stanley Park vergeleken met andere zomers...maar we genoten eigenlijk wel een beetje van die rust. We stopten hier en daar bij nog wat mooie plekjes voordat we weer naar huis gingen. Het was een heerlijk dagje samen met Ava.
De dag erna had Ava een afspraak bij de orthodontist, die hadden vorige gebeld om te zien of ze kon langs komen voor een consultatie. We moesten een masker op en ze riepen ons 1 voor 1 binnen, niemand was tegelijkertijd in het kantoor. Er waren apparte kamers waar de assistenten foto’s namen van Ava haar hele mond. Daarna kwam de orthodontist uitleg geven en hij was niet bezorgd dat haar tanden wat te dicht op elkaar stonden, die zouden zich wel verspreiden eens als ze al haar melk tanden kwijt is. Het enige wat hij vond was dat haar onderste kaak wat naar achter staat en haar onderste tanden bijna tegen haar gehemelte komen. Om haar kaak wat meer naar voor te brengen zou ze een volledige hoofdbeugel moeten dragen en dat voor minstens 14 tot 16 uren per dag. Dus als ze thuis komt van school en ’s nachts, ze moet hier ook akkoord mee gaan want anders heeft het niet veel nut. Ik stelde de vraag wat de nadelen waren als ze het niet deed en hij zei dat ze mogelijk wat meer werk zou hebben moest ze binnen zovele jaren een beugel nodig hebben. En daar was die orthodontist ook nog niet zeker van, afhankelijk hoe haar tanden en kaak ontwikkelen in de komende jaren. Ik zie Ava zoiets niet dragen en als het nu nog niet noodzakelijk is willen wij liever wachten totdat al haar melk tanden eruit zijn en ze al haar volwassen tanden heeft. Het zet zich misschien ook allemaal vanzelf recht, dus wij wachten tot ze 12-13 jaar is. En in tussen tijd blijven we elke 6 maanden naar de tandarts gaan en 1 keer per jaar naar de orthodontist als dat nodig is op aanraden an onze tandarts. De dag erna was het weer werken en er hing een papier op de bureau voor de verpleegkundigen in verband met grote samenkomsten en Covid19. Sinds er de laatste tijd weer meer besmettingen zijn en dan vooral door de jongere generaties die naar feestjes gaan en zich niet aan de afstand regels houden. Ik moest wel lachen omdat wij als personeel die met ouderen werkt toch wel beter zou moeten weten, eh. Maarja, je weet nooit...beter voldoende informatie doorgeven dan niet genoeg.
Mijn werkdagen ging vlot voorbij en ik had die week dinsdag ook weer vrij. Julie en ik hadden afgesproken om naar Rocky Point Park in Port Moody te gaan (we zouden daar afspreken) om wat te wandelen en zouden daarna een lekker ijsje uithalen bij Rocky Point Ice Cream. Nu kreeg ik die dinsdag morgen een telefoontje van haar dat ze niet kon omdat ze naar de advocaat moest in verband met de erfenis van haar vader. Jammer, maar zeker begrijpelijk en we spreken dan wel een andere keer af. Ava was een beetje teleurgesteld omdat ze Julie graag heeft en ook wel een heel klein beetje omdat ze dat ijsje moest missen. Ik had dan besloten om met Ava naar Burnaby Mountain te gaan voor een wandeling en we zouden daarna naar Rocky Point Ice Cream gaan niet te ver van bij ons thuis, die hebben een tweede locatie op 5 minuten rijden van ons thuis. Zogezegd zo gedaan, het was prachtig bij Burnaby Mountain Park met nog een hele pracht aan bloemen. We genoten hier een tijd voordat we een ijsje gingen uithalen. Het was niet druk bij Rocky Point Ice Cream en ze hadden daar een bankje om buiten te zitten. Mmmm, dat was een heerlijk ijsje en daar hebben we van genoten. De dag erna moest ik weer een dagje werken voordat ik er weer 2 vrij had. Op mijn die 2 vrije dagen was het koeler en regenachtig. Ava haar vriendinnetje kwam spelen en ze hebben toch nog een paar ritjes kunnen maken met de step en buiten kunnen spelen tussen de buien door. Ze hebben een fijne tijd samen gehad. De dag erna regende het de hele dag, maar dan echt de hele dag en het regende hard! We zijn thuis gebleven en ik heb wat gekookt, gepoetst en dergelijke. Ava kwam met het idee om dieren te maken uit papier. Ze had wat video’s gevonden via youtube om origami dieren te maken. Ze had er een heel deel gemaakt en toen Michael thuis kwam van zijn werk heeft ze ons geleerd om een honden gezicht te maken. We vonden het geweldig!
En zo begon mijn werk week weer, maar deze keer moest ik maar 3 dagen werken en had ik 4 dagen vrij, joepieee! Mijn eerste vrije dag bleven we thuis, deed ik wat huishoud werk en dergelijke. Het zou de hele week lekker warm en zonnig zijn. Julie had de dag erna vrij en we gingen opnieuw proberen om af te spreken bij Rocky Point Park in Port Moody, heerlijk plekje met dit mooie weer. We hoorden niets van haar die morgen, dus onze samenkomst zou door gaan. We spraken om 10u30 af, gingen daar wat wandelen en genoten van de zichten. Je hebt hier een mooie pier om op te wandelen en er gaat een wandelpad volledig langs het water op voor zo een 6km. We wandelen hier een stukje van en toen was het tijd voor lunch. Ik ben nog niet zo komfortabel met uit eten in een restaurant, maar iets uithalen is prima. Nu hebben ze daar een "fish & chips" kraam bij Rocky Point Park, dus we gingen voor "fish & chips" bij Pajo’s. We hadden daar een picknick tafel gevonden om onze lunch te verorberen en oh wat was het lekker. Natuurlijk mocht een dessert niet ontbreken en we liepen na onze lunch verder naar Rocky Point Ice Cream waar we nog genoten van een lekker ijsje. Het was heerlijk weer met zo een 25 graden, dus perfect voor een ijsje. Nuja, voor ons mag het putje winter zijn en dan is het nog steeds perfect voor een ijsje, hahaha. Het was weer een geslaagd dagje!! De dag erna ging Ava bij haar vriendinnetje spelen en ging ik winkelen. Ik belde ook met mama en zo was een uur ook weer snel voorbij. Het is altijd gezellig om om met mijn mama te tetteren over vanalles en nog wat.
Op mijn laatste vrije dag was het nog steeds lekker weer en hadden Ava en ik besloten om weer naar Spanish Banks Beach te gaan. Ik had de dag ervoor ’s avonds broodjes gemaakt en dergelijke want we zouden onze lunch meenemen zodat we daar rustig wat konden picnicken. Ik was redelijk vroeg wakker en we zijn dan maar opgestaan en hebben ons klaargemaakt om naar het strand te gaan. We waren rond 9u ’s morgens al aan het strand en het was zo rustig. Het was laagtij dus we konden weer een heel stuk gaan wandelen over het strand en door de plassen heen. Heerlijk, we hebben zeker zo een 2-3 uren gewandeld. Daarna hebben we een plekje gezocht aan een picknick tafel en daar hebben we genoten van onze lunch. Zeg maar dat die lekker smaakte nadat we aan het water gewandeld hebben. Hier zaten we nog een tijd en genoten we van de zichten. Daarna ging ik alles terug in de auto zetten en we wandelden hier nog eventjes rond. We zagen in de verte mist die kwam binnen gerold over de oceaan, wat een raar zicht eigenlijk. Opeens kon je een stuk van de bergen niet meer zien aan de horizon. We reden nog een stuk verder om te zien of ik daar nog wat foto’s kon maken. We zijn op de laatste parking gestopt en daar ben ik nog even tot aan het water gelopen en je kon Lighthouse Park aan de overkant zien, maar het lag een stukje in de mist...dat was wel mooi om te zien. Daarna zijn we stilletjes naar huis gereden en hebben we weer een geslaagd dagje gehad. Die avond nam ik weer een bad (zoals elke avond) en nadat ik mijn haren waste voelde mijn linkeroor zo raar aan en wilde het water er precies niet goed uit. Dat had ik de dag ervoor ook gemerkt, maar het was weg tegen dat ik ging slapen. Misschien wat extra oorwax wat vast zat ofzo? Ik had aan Michael gezegd om wat oor olie mee te brengen van bij zijn moeder zodat hij een paar druppeltjes in mijn oor kon doen voor het slapen gaan. Ik zei tegen Michael om eens met een pitslamp in mijn oor te kijken om te zien of hij iets kon zien. Ja hoor, daar zat een klein stukje schuim in mijn oor van de oorstoppen die ik ’s nachts in mijn oren doe (omdat ik de blazer soms aan heb als het erg warm is en ik niet goed kan slapen met dat geluid). Maar allee, hoe komt dat stukje schuim daar toch terecht. Ik zal per ongeluk een stukje van mijn oorstop afgeplukt hebben (omdat we ze meestal een stukje kleine knippen) en dat is in mijn oor beland...ik kon gewoon horen en het deed geen pijn, maar ik kon mezelf zo een beetje in mijn eigen hoofd horen.
Ik moest de dag erna werken en ben dan maar gegaan, ik ben niet ziek en heb weinig last van die oor. Het was zaterdag dus dokter is niet open, maar ze hebben hier wel van die klinieken waar je terecht kan. Natuurlijk door het coronavirus kan je daar nu niet zomaar binnenwandelen. Dus ik ben aan het bellen geweest en kon nergens terecht, alles was al volgeboekt of de dokter moest mij eerst bellen en dat gaat niet echt als ik op mijn werk ben want ik niet zomaar overal mijn telefoon opnemen. Michael zei al om naar spoedgevallen te gaan, maar voor zoiets wil ik daar ook niet gaan zitten. Ik heb dan maar gewacht tot maandag als mijn eigen dokter open was. Ava en Michael hebben maakte er zelfs grapjes over dat ik het zolang liet zitten en hadden mijn stukje schuim al een naam gegeven "Mr. Foamy" (Meneer Schuimpje), hahaha . Ik had maandag morgen dan naar mijn dokter gebeld, maar ze had geen plekje meer voor mij die dag, maar gelukkig was er een andere dokter in haar kantoor die mij kon zien die dag. Ik ben dan om 14u naar de dokter gegaan en ja ze bevestigde dat er een stukje schuim in mijn oor zat en om dat het dichtbij de oordrum was durfde ze het niet eruit halen met een pincet. Dan maar met water uitspoelen en ja hoor ze kon het niet meer zien na het uitspoelen, maar ze vond het stukje schuim ook nergens...dus even paniek in de zaak en dan opeens zag ze het in de was bak. Oef gelukkig Meneer Schuimpje was uit mijn oor. Na even afscheid te nemen van Meneer Schuimpje bedankte ik de dokter en ging ik weer naar huis. Op de weg naar huis voelde het toch nog als ik iets in mijn oor had, maar dat was van al dat water wat door mijn oor gespoeld was en tegen de avond was mijn oor weer helemaal normaal! Oke, nu toch maar even zonder oorstoppen en als ik ze weer ga gebruiken zal het zijn zonder ze te knippen. Dan moeten ze maar een stukje uitsteken, want ik wil geen herhaling van Mr. Foamy hebben...hahahaha. En zo eindigden we augustus! Ava moet pas op 10 september naar school, normaal is het de dag na Labour Day wat een hoogdag is in Canada en die valt altijd op de eerste maandag van september. Maar door het coronavirus hebben ze school een paar dagen uitgesteld en gaan ze pas 10 september terug. Hoe of wat, weten we nog niet en die informatie zullen we de komende week wel krijgen van de school.
De dag erna had Ava een afspraak bij de orthodontist, die hadden vorige gebeld om te zien of ze kon langs komen voor een consultatie. We moesten een masker op en ze riepen ons 1 voor 1 binnen, niemand was tegelijkertijd in het kantoor. Er waren apparte kamers waar de assistenten foto’s namen van Ava haar hele mond. Daarna kwam de orthodontist uitleg geven en hij was niet bezorgd dat haar tanden wat te dicht op elkaar stonden, die zouden zich wel verspreiden eens als ze al haar melk tanden kwijt is. Het enige wat hij vond was dat haar onderste kaak wat naar achter staat en haar onderste tanden bijna tegen haar gehemelte komen. Om haar kaak wat meer naar voor te brengen zou ze een volledige hoofdbeugel moeten dragen en dat voor minstens 14 tot 16 uren per dag. Dus als ze thuis komt van school en ’s nachts, ze moet hier ook akkoord mee gaan want anders heeft het niet veel nut. Ik stelde de vraag wat de nadelen waren als ze het niet deed en hij zei dat ze mogelijk wat meer werk zou hebben moest ze binnen zovele jaren een beugel nodig hebben. En daar was die orthodontist ook nog niet zeker van, afhankelijk hoe haar tanden en kaak ontwikkelen in de komende jaren. Ik zie Ava zoiets niet dragen en als het nu nog niet noodzakelijk is willen wij liever wachten totdat al haar melk tanden eruit zijn en ze al haar volwassen tanden heeft. Het zet zich misschien ook allemaal vanzelf recht, dus wij wachten tot ze 12-13 jaar is. En in tussen tijd blijven we elke 6 maanden naar de tandarts gaan en 1 keer per jaar naar de orthodontist als dat nodig is op aanraden an onze tandarts. De dag erna was het weer werken en er hing een papier op de bureau voor de verpleegkundigen in verband met grote samenkomsten en Covid19. Sinds er de laatste tijd weer meer besmettingen zijn en dan vooral door de jongere generaties die naar feestjes gaan en zich niet aan de afstand regels houden. Ik moest wel lachen omdat wij als personeel die met ouderen werkt toch wel beter zou moeten weten, eh. Maarja, je weet nooit...beter voldoende informatie doorgeven dan niet genoeg.
Mijn werkdagen ging vlot voorbij en ik had die week dinsdag ook weer vrij. Julie en ik hadden afgesproken om naar Rocky Point Park in Port Moody te gaan (we zouden daar afspreken) om wat te wandelen en zouden daarna een lekker ijsje uithalen bij Rocky Point Ice Cream. Nu kreeg ik die dinsdag morgen een telefoontje van haar dat ze niet kon omdat ze naar de advocaat moest in verband met de erfenis van haar vader. Jammer, maar zeker begrijpelijk en we spreken dan wel een andere keer af. Ava was een beetje teleurgesteld omdat ze Julie graag heeft en ook wel een heel klein beetje omdat ze dat ijsje moest missen. Ik had dan besloten om met Ava naar Burnaby Mountain te gaan voor een wandeling en we zouden daarna naar Rocky Point Ice Cream gaan niet te ver van bij ons thuis, die hebben een tweede locatie op 5 minuten rijden van ons thuis. Zogezegd zo gedaan, het was prachtig bij Burnaby Mountain Park met nog een hele pracht aan bloemen. We genoten hier een tijd voordat we een ijsje gingen uithalen. Het was niet druk bij Rocky Point Ice Cream en ze hadden daar een bankje om buiten te zitten. Mmmm, dat was een heerlijk ijsje en daar hebben we van genoten. De dag erna moest ik weer een dagje werken voordat ik er weer 2 vrij had. Op mijn die 2 vrije dagen was het koeler en regenachtig. Ava haar vriendinnetje kwam spelen en ze hebben toch nog een paar ritjes kunnen maken met de step en buiten kunnen spelen tussen de buien door. Ze hebben een fijne tijd samen gehad. De dag erna regende het de hele dag, maar dan echt de hele dag en het regende hard! We zijn thuis gebleven en ik heb wat gekookt, gepoetst en dergelijke. Ava kwam met het idee om dieren te maken uit papier. Ze had wat video’s gevonden via youtube om origami dieren te maken. Ze had er een heel deel gemaakt en toen Michael thuis kwam van zijn werk heeft ze ons geleerd om een honden gezicht te maken. We vonden het geweldig!
Info over feestjes in verband met COVID-19 op mijn werk
Bezoekje aan Burnaby Mountain Park bij Vancouver
Een lekker ijsje bij Rocky Point Ice Cream bij ons in de buurt
Origami dieren door Ava gemaakt
En zo begon mijn werk week weer, maar deze keer moest ik maar 3 dagen werken en had ik 4 dagen vrij, joepieee! Mijn eerste vrije dag bleven we thuis, deed ik wat huishoud werk en dergelijke. Het zou de hele week lekker warm en zonnig zijn. Julie had de dag erna vrij en we gingen opnieuw proberen om af te spreken bij Rocky Point Park in Port Moody, heerlijk plekje met dit mooie weer. We hoorden niets van haar die morgen, dus onze samenkomst zou door gaan. We spraken om 10u30 af, gingen daar wat wandelen en genoten van de zichten. Je hebt hier een mooie pier om op te wandelen en er gaat een wandelpad volledig langs het water op voor zo een 6km. We wandelen hier een stukje van en toen was het tijd voor lunch. Ik ben nog niet zo komfortabel met uit eten in een restaurant, maar iets uithalen is prima. Nu hebben ze daar een "fish & chips" kraam bij Rocky Point Park, dus we gingen voor "fish & chips" bij Pajo’s. We hadden daar een picknick tafel gevonden om onze lunch te verorberen en oh wat was het lekker. Natuurlijk mocht een dessert niet ontbreken en we liepen na onze lunch verder naar Rocky Point Ice Cream waar we nog genoten van een lekker ijsje. Het was heerlijk weer met zo een 25 graden, dus perfect voor een ijsje. Nuja, voor ons mag het putje winter zijn en dan is het nog steeds perfect voor een ijsje, hahaha. Het was weer een geslaagd dagje!! De dag erna ging Ava bij haar vriendinnetje spelen en ging ik winkelen. Ik belde ook met mama en zo was een uur ook weer snel voorbij. Het is altijd gezellig om om met mijn mama te tetteren over vanalles en nog wat.
Op mijn laatste vrije dag was het nog steeds lekker weer en hadden Ava en ik besloten om weer naar Spanish Banks Beach te gaan. Ik had de dag ervoor ’s avonds broodjes gemaakt en dergelijke want we zouden onze lunch meenemen zodat we daar rustig wat konden picnicken. Ik was redelijk vroeg wakker en we zijn dan maar opgestaan en hebben ons klaargemaakt om naar het strand te gaan. We waren rond 9u ’s morgens al aan het strand en het was zo rustig. Het was laagtij dus we konden weer een heel stuk gaan wandelen over het strand en door de plassen heen. Heerlijk, we hebben zeker zo een 2-3 uren gewandeld. Daarna hebben we een plekje gezocht aan een picknick tafel en daar hebben we genoten van onze lunch. Zeg maar dat die lekker smaakte nadat we aan het water gewandeld hebben. Hier zaten we nog een tijd en genoten we van de zichten. Daarna ging ik alles terug in de auto zetten en we wandelden hier nog eventjes rond. We zagen in de verte mist die kwam binnen gerold over de oceaan, wat een raar zicht eigenlijk. Opeens kon je een stuk van de bergen niet meer zien aan de horizon. We reden nog een stuk verder om te zien of ik daar nog wat foto’s kon maken. We zijn op de laatste parking gestopt en daar ben ik nog even tot aan het water gelopen en je kon Lighthouse Park aan de overkant zien, maar het lag een stukje in de mist...dat was wel mooi om te zien. Daarna zijn we stilletjes naar huis gereden en hebben we weer een geslaagd dagje gehad. Die avond nam ik weer een bad (zoals elke avond) en nadat ik mijn haren waste voelde mijn linkeroor zo raar aan en wilde het water er precies niet goed uit. Dat had ik de dag ervoor ook gemerkt, maar het was weg tegen dat ik ging slapen. Misschien wat extra oorwax wat vast zat ofzo? Ik had aan Michael gezegd om wat oor olie mee te brengen van bij zijn moeder zodat hij een paar druppeltjes in mijn oor kon doen voor het slapen gaan. Ik zei tegen Michael om eens met een pitslamp in mijn oor te kijken om te zien of hij iets kon zien. Ja hoor, daar zat een klein stukje schuim in mijn oor van de oorstoppen die ik ’s nachts in mijn oren doe (omdat ik de blazer soms aan heb als het erg warm is en ik niet goed kan slapen met dat geluid). Maar allee, hoe komt dat stukje schuim daar toch terecht. Ik zal per ongeluk een stukje van mijn oorstop afgeplukt hebben (omdat we ze meestal een stukje kleine knippen) en dat is in mijn oor beland...ik kon gewoon horen en het deed geen pijn, maar ik kon mezelf zo een beetje in mijn eigen hoofd horen.
Ik moest de dag erna werken en ben dan maar gegaan, ik ben niet ziek en heb weinig last van die oor. Het was zaterdag dus dokter is niet open, maar ze hebben hier wel van die klinieken waar je terecht kan. Natuurlijk door het coronavirus kan je daar nu niet zomaar binnenwandelen. Dus ik ben aan het bellen geweest en kon nergens terecht, alles was al volgeboekt of de dokter moest mij eerst bellen en dat gaat niet echt als ik op mijn werk ben want ik niet zomaar overal mijn telefoon opnemen. Michael zei al om naar spoedgevallen te gaan, maar voor zoiets wil ik daar ook niet gaan zitten. Ik heb dan maar gewacht tot maandag als mijn eigen dokter open was. Ava en Michael hebben maakte er zelfs grapjes over dat ik het zolang liet zitten en hadden mijn stukje schuim al een naam gegeven "Mr. Foamy" (Meneer Schuimpje), hahaha . Ik had maandag morgen dan naar mijn dokter gebeld, maar ze had geen plekje meer voor mij die dag, maar gelukkig was er een andere dokter in haar kantoor die mij kon zien die dag. Ik ben dan om 14u naar de dokter gegaan en ja ze bevestigde dat er een stukje schuim in mijn oor zat en om dat het dichtbij de oordrum was durfde ze het niet eruit halen met een pincet. Dan maar met water uitspoelen en ja hoor ze kon het niet meer zien na het uitspoelen, maar ze vond het stukje schuim ook nergens...dus even paniek in de zaak en dan opeens zag ze het in de was bak. Oef gelukkig Meneer Schuimpje was uit mijn oor. Na even afscheid te nemen van Meneer Schuimpje bedankte ik de dokter en ging ik weer naar huis. Op de weg naar huis voelde het toch nog als ik iets in mijn oor had, maar dat was van al dat water wat door mijn oor gespoeld was en tegen de avond was mijn oor weer helemaal normaal! Oke, nu toch maar even zonder oorstoppen en als ik ze weer ga gebruiken zal het zijn zonder ze te knippen. Dan moeten ze maar een stukje uitsteken, want ik wil geen herhaling van Mr. Foamy hebben...hahahaha. En zo eindigden we augustus! Ava moet pas op 10 september naar school, normaal is het de dag na Labour Day wat een hoogdag is in Canada en die valt altijd op de eerste maandag van september. Maar door het coronavirus hebben ze school een paar dagen uitgesteld en gaan ze pas 10 september terug. Hoe of wat, weten we nog niet en die informatie zullen we de komende week wel krijgen van de school.
Het mooie Rocky Point Park bij Vancouver, BC
Bezoekje aan het mooie Spanish Banks Beach in Vancouver
Foto's zijn Copyright by Ann Badjura tenzij anders aangegeven!
Je kan me contacteren via email als je mijn foto's wil gebruiken. DANK BIJ VOORBAAT!
No comments:
Post a Comment