Welkom op mijn blog!: Onze avonturen van februari & maart 2016

Onze avonturen van februari & maart 2016!

~Je kan op de foto's klikken om een grotere versie te zien!

Zicht op downtown Vancouver van Kitsilano Beach

Weer eens erg bedankt aan iedereen die hier regelmatig eens komt kijken en/of een leuk berichtje nalaat...dat stel ik erg op prijs en is fijn om te lezen natuurlijk! Ik hoop dat jullie nog steeds meelezen en een beetje genieten van de verhalen en foto's.

Ik ben weer een paar maanden achter op mijn blog, maar we blijven proberen om het toch bij te werken zodat ik niet meer maanden achter ben...dus hopelijk haal ik het allemaal stilletjes weer in. Februari begon heel goed met een gloednieuwe camera!! Maar er zit wel een heel verhaal aan vast! Ik zat er al even over na te denken om een nieuwe camera te kopen, maar ik ging mogelijk wachten totdat we misschien weer eens naar Amerika gingen omdat het daar meestal nog wat goedkoper is als in Canada. Voor Kerstmis ben ik beginnen rond te kijken en met de lage Canadese dollar was het helemaal niet de moeite om er eentje in Amerika te kopen, het zou mij zo'n $200 dollar meer kosten (zo'n 135 euro). Ik kwam zo op de website van London Drugs terecht (een Canadese winkel) waar ze ook camera's verkopen en vond de camera die ik graag had aan $300 dollar korting (dat is bijna 200 euro) en als je hem online kocht met je Visa credit card kreeg je nog eens $50 dollar (zo'n 35 euro) korting daar bovenop. London Drugs is een hele goede winkel om computers/camera's en dergelijke te kopen, dus die online deal wilde ik niet laten liggen. Net voor Kerstmis hebben we mijn camera besteld en er stond bij dat deze binnen de 14 werkdagen geleverd zou worden. Na zo'n 10 dagen had ik er nog niets van gehoord, meestal sturen ze een berichtje als de camera onderweg is of zo. Goed, wij wachten nog een weekje en als we dan nog niets gehoord hebben gaan we hen eens bellen. Na een week nog steeds niet, dus wij aan de telefoon met London Drugs. Die vertelden ons dat het aan de maker van de camera lag en dat ze er nog geen ter beschikking hadden, maar ze konden eventueel wel een "demonstratie" model opsturen. Uhm, waarom zou ik een demonstratie model willen als we volle pot voor zo'n camera betaald hebben? De dame aan de telefoon zei: Oke, we kunnen er eentje krijgen van een winkel in Medicine Hat (in Alberta, een andere provincie), maar dat duurt minstens nog een week tot 10 dagen voordat je hem hebt. Geen probleem voor ons, zolang ik maar een nieuwe camera krijg.

Twee dagen later ging de deurbel en was het de postbode die al een camera afleverde van London Drugs. Huh raar??? Het ging toch minstens nog een week tot 10 dagen duren voordat ik een camera zou krijgen. Maar misschien hadden ze er toch een nieuwe gevonden? Ik deed de bruine verpakking rondom de doos open en ik zag dat de doos al open geweest was en dat al de accessoires uit hun zakjes waren...dat leek toch wel erg sterk op een "demonstratie model". Wij weer aan de telefoon om te klagen dat wij niet volle pot betaald hebben voor een model dat in de winkel gebruikt is om aan klanten te tonen, ik wil een splinternieuwe camera in een doos die niet open gemaakt is en waar alles netjes in de verpakking zit zonder al eerder open gemaakt te zijn. De dame verontschuldigde zich en we konden deze camera naar een London Drugs winkel brengen en gratis naar hun terug sturen, ze gingen er voor zorgen dat ik een nieuwe kreeg. Twee dagen later ging de deurbel weer, maar allee hoe vinden die die nieuwe camera's toch zo snel! Het was de postbode met een doos van London Drugs. Rarara, nadat ik de verpakking rondom de doos verwijderde zag ik dat het weer ging om een doos die al eerder open gemaakt is en weer was alles in de doos uit de verpakking. Jaaaa maaaaar zeg, snappen die dan niet dat ik een SPLINTERNIEUWE CAMERA wil en niet ene die al behandeld is door iemand, al is het in de winkel als display!! Dan maar weer bellen en deze keer naar de manager vragen, want ik ben nu toch al bijna 2 maanden op mijn camera aan het wachten. Nu heb ik niet meer zoveel geduld meer hoor... Ze verontschuldigden zich weer eens en gingen deze keer echt zorgen dat ik een splinternieuwe camera kreeg. Oke, ik gaf hun nog 1 kans en als het weer een demonstratie model is, dan wil ik mijn geld terug en koop ik nooit niks meer bij London Drugs!! Een week tot 10 dagen later ging de deurbel weer en het was de postbode weer met een doos van London Drugs, voor 1 of andere reden stond ik niet zo te popelen als de vorige 2 keren want ik zat al te denken dat er weer een demonstratie model in de doos zat. Ik durfde niet te kijken, maar voorzichtig haalde ik de verwijderde ik de buiten verpakking en hoera hoera...daar was mijn door met de camera en deze keer was de doos niet open gedaan en nadat ik de doos opende zat alles nog mooi en netjes in de pakjes zoals het hoort! EINDELIJK had ik mijn SPLINTERNIEUWE camera, daar heb ik iets meer dan 2 maanden op moeten wachten!! Maar ik moet wel zeggen dat ik er heel blij mee ben. Natuurlijk moest ik werken en was het regenachtig en kon ik mijn camera niet onmiddellijk gaan uit testen. Mijn eerst volgende kans ben ik naar Burnaby Mountain geweest, het was geen schitterend weer...maar ik kon niet meer wachten om mijn nieuwe camera uit te testen! Oooh wat is het een fijne camera en ik heb ook meer details en wat meer mogelijkheden. Ik ben erg tevreden met de eerste indrukken!!!

Mijn nieuwe camera en de eerste foto's op Burnaby Mountain!

Zo'n een week later had ik eindelijk zon tijdens mijn vrije dagen. Daar moest ik toch echt wel volop van profiteren om mijn nieuwe camera uit te testen op een mooie plek voor foto's te nemen. Ik had besloten om naar Kitsilano Beach te rijden in Vancouver, zo'n 15km van ons thuis waar de zichten prachtig zijn. Je hebt er zichten op de oceaan, downtown Vancouver en de bergen. Als ik aankwam was het water nog redelijk kalm en zag alles er zo rustig uit...heerlijk om hier wat te wandelen en te genieten. Eerst volgde ik het pad voordat ik naar het strand wou gaan. Vanop dit pad heb je een beetje een hoger gelegen zicht wat toch ook heel mooi is. Net als ik wat foto's aan het nemen was ging mijn GSM af en het was Michael die mij belde. Oei, wat scheelt er dacht ik al want hij belt mij eigenlijk bijna nooit op mijn GSM tenzij hij eerst een sms stuurt dat hij gaat bellen. Dus ik was toch wel even bezorgd en kon niet snel genoeg mijn GSM beantwoorden. Ik vroeg al direct "Alles oke?", jaja was het antwoord...hij belde mij om te vertellen dat London Drugs (de winkel waarbij ik mijn camera online gekocht hebt) het volledige bedrag van de camera heeft terug gestort op onze rekening en dat mijn camera helemaal gratis en voor niets is! Wow, wat een geweldig nieuws...voor zoiets mag hij altijd bellen. Ha, nu kon ik dubbel en dik van mijn camera genieten. Dat is toch bijna $1000 Canadese dollar (zo'n 660 euro) in onze portemonee!! Wel, na dat gesprek met Michael heb ik echt enorm genoten van mijn wandeling en foto's nemen bij Kitsilano Beach!! Wat een heerlijk dagje dat was!

Een paar dagen later had Julie ook weer eens dag vrij als ik ook vrij had. We hadden afgesproken om naar Vancouver te gaan en we hadden een nieuwe restaurant gevonden wat "Burgoo Bistro" heet en die waar wij naartoe wilden bevond zich in Kitsilano op 4th Avenue. Eerst gingen we dan nog eventjes langs False Creek wandelen met zichten op Vancouver om onze eetlust op te wekken. Als we daar aankwamen begon het wat te regenen, maar gewapend met een paraplu zijn we toch nog een stuk gaan wandelen. De zichten waren hier ook weer mooi, het is toch altijd genieten vind ik. Na onze wandeling gingen we op zoek naar het restaurant en we moesten toch even zoeken voordat we het gevonden hadden. Julie had French onion soup besteld met een gegrild kaasbroodje. W Ikzelf had een lekker pannetje met "chicken pot pie", dat is een mengeling van stukjes kip met worteltjes, erwten in een soort roux saus met daarboven op bladerdeeg. Het leek klein, maar daar ik me toch echt in miskeken, het pannetje was redelijk diep en gevuld met heel wat kip en groenten. Het was heerlijk en eens iets anders voor de veranderen. Maar tot nu toe is "The Flying Pig" nog steeds ons favoriete restaurant in Vancouver! Het was toch weer een geslaagd dagje met Julie! Tussendoor hebben we ook nog mogen genieten van wat mooie zonsondergangen!

Video and foto's van Kitsilano Beach en omgeving

Foto's van aan de False Creek seawall in Vancouver

Zonsondergangen van bij ons thuis (met Mount Baker in de USA)

Half februari is het wat natter geweest en viel het weer niet echt mee, dus geen uitstapjes op mijn vrije dagen. Maar tegen eind februari was het toch weer beter. Ik was op een avond naar Burnaby Mountain gereden om mijn camera uit te testen bij zonsondergang en als de lichtjes van de stad tevoorschijn komen. Ik ben naar Burnaby Mountain gereden, de zonsondergang zag er niet al te geweldig uit maar de zichten waren toch prachtig. De lucht kleurde uiteindelijk toch een beetje en eens als het wat donkerder werd kwamende de sparkelende stadslichtjes te voorschijn, zo mooi om te zien!! Ik had mijn statief opgezet voor de foto's met de stadslichtjes en even later kwamer nog 2 andere fotografen een stukje verder langs mij opzetten voor nacht foto's. Het waren 2 jongere mannen en ik wou eigenlijk wel hallo zeggen maar was een beetje verlegen en heb het dan maar niet gedaan. Ik kon hen niet echt zien want het was al goed donker aan het worden. Achteraf bekeken had ik er toch een beetje spijt van. Ik had 1 van de foto's die ik die avond genomen had op Flickr geplaatst en 1 van die 2 fotografen wat een beetje verderop langs mij stond die avond had op mijn foto gereageerd om te laten weten dat hij 1 van die 2 jonge mannen was die daar stonden. Hoe leuk is dat, ja nu vond ik het wel jammer dat ik niet even met hen heb gesproken...ik had misschien nog wel het 1 of ander van hen kunnen leren. Wel, wie weet loop ik hun nog wel eens tegen het lijf!

Op het einde van februari had Julie ook nog een dagje vrij op dezelfde dag als ik en we wilden graag nog eens gaan lunchen bij "The Flying Pig", dus zo gezegd zo gedaan. We zijn eerst wat gaan wandelen in het Olympic Village en daarna gingen we lekker lunchen, goh hier is het altijd zo lekker en de bediening is erg goed en ze zijn ook snel met de schotels te brengen. Na onze heerlijke maaltijd zijn we nog wat gaan wandelen aan Kitsilano Beach. Hier waren de kraaien erg druk bezig omdat het laagtijd was. In de straten bij Kitsilano Beach zagen we ook al de kersen bloesems die volop in bloei stonden, hoe prachtig!! We hebben weer van ons dagje genoten. In begin maart ben ik op jacht geweest naar wat bloesems die toch altijd prachtig zijn om te zien. Ik ben naar een shopping centrum geweest waar ik nog een paar dingetjes wilde gaan halen voor een icht van mij. Op de terugweg naar huis ben ik hier en daar gestopt waar ik een straat zag die vol stond met bloesems...wat is dat toch mooi om te zien. Ik ben dan nog een keertje met Julie gaan lunchen voordat we op 21 maart naar Belgie zouden vertrekken voor een paar weken met ons drietjes. Mijn volgende blog post komt er hopelijk snel genoeg aan met een verslag van onze trip naar Belgie!