Onze avonturen van juni 2021!
~Je kan op de foto's klikken om een grotere versie te zien!
Het mooie Capilano Lake in North Vancouver, BC, Canada
Eerst en vooral hoop ik dat alles nog steeds goed gaat met jullie in deze corona tijden??! Hopelijk begint alles bij jullie ook wat te versoepelen zoals hier. En natuurlijk wil ik graag telkens iedereen bedanken die hier regelmatig eens komt kijken en/of een leuk berichtje nalaat...dat stel ik erg op prijs en is fijn om te lezen natuurlijk! Ik hoop dat jullie nog steeds meelezen en een beetje genieten van de verhalen en foto's. Ik hoop dat het goed gaat met jullie allemaal!!
Wat bijhorende videotjes
En zo zijn we alweer in juni aangekomen, wat gaat de tijd toch snel. De eerste dag van juni was een rustige dag en ik heb lekker gekookt. Ik had een heerlijk avond maal gemaakt, chow mein noodles (een soort chinese pasta) met stir fry groenten (stukjes ui, selder, wortelen en paprika’s met wat olie in een wok gebakken) en daarboven op had ik garnalen. Dat heeft gesmaakt! Mijn bloedwaarden in verband met mijn nieren waren normaal en de hoogste dosis van die nieuwste medicatie doet gelukkig niets geks met mijn nieren...joepie! De dokter belt morgen en dan kan zij de juiste dosis naar de apotheek doorbellen, dat is dan gemakkelijker en zo moet ik van die nieuwe pillen maar 1 pil nemen twee keer per dag in plaats van 2 pillen twee keer per dag. De 2de dag van juni was het een heerlijke warme dag, ideaal om af te koelen in de prachtige bossen van North Vancouver. Daar was ik al een hele tijd niet meer geweest en ik had even opgezocht wat voor wandelingen ik er kon doen.
Ik besloot om de Second Canyon trail te wandelen en de Coho Loop en dat is in totaal iets van een 3km, dus een redelijk korte wandeling wat voldoende is in dit 28 graden weer. Het verkeer was goed en ik was op een 20-25 minuten op de parking. De wandeling naar Second Canyon was kort en heel mooi met prachtige zichten op watervallen, de Capilano Rivier die naar beneden stort via de Cleveland Dam. De Cleveland Dam is een 91 meter hoge betonnen dam boven de Capilano River die Capilano Lake tegenhoudt, ook bekend als het Capilano-reservoir (1 van de drie reservoirs in Vancouver en omstreken) omdat dit voor een groot deel zorgt voor ons drinkwater. Het water wat wij thuis krijgen begint als regen en smeltwater van de sneeuw hoog in de bergen daar in North Vancouver (en op 2 andere plaatsen waar de reservoirs zijn), dat water vloeit uiteindelijk dan in Capilano Lake. Na mijn wandeling naar Second Canyon ging ik terug naar de brug bij de rivier van van daaruit ging ik verder om de Coho Loop te wandelen, heerlijk door het bos heen en hier en daar mooie zichten op de rivier en omgeving. Dat was een ideale wandeling in dat warme weer met veel schaduw van de bomen en een licht briesje! Ik stopte hierna nog even bij Capilano Lake en de Capilano Dam voordat ik op de terugweg naar huis de verplichte stop deed bij Harmony Donuts voor mijn twee schatten (en mijn schoonmoeder lust ze ook wel). Het was een heerlijk dagje! En ja, ik kan nog steeds van die donuts afblijven en heb er geen enkele van gegeten!
De dag erna was het weer een mooie dag en had ik eindelijk weer eens afgesproken met Julie, ze kwam deze kant uit en van hier uit gingen we samen naar Garry Point Park in Richmond. Vanaf Garry Point Park is het een korte wandeling naar Steveston Village aan het water met gezellige winkeltjes en verse vis/garnalen te koop vanop de boten aan het water. Steveston Village is een historisch vissers dorpje aan de mond van de Fraser Rivier en de Stille Oceaan. Hedendaags is dit dorpje nog steeds een beetje een vissersdorpje, maar ook een beetje een toeristen dorpje met vele gezellige restaurants, leuke winkeltjes, museums en dergelijke. Je kan vanuit Steveston Village ook boot trips doen om orka's, bultrug walvissen, dolfijnen en meer te zien. Er is ook een visserswerf (Fisherman’s Wharf) waar je bij de verschillende vissersboten elke dag verse vis/octopus/garnalen/scampi's en dergelijke kan kopen. Eens we geparkeerd hadden gingen we richting Steveston Village en daar liepen we naar een koffie shop voor een hoognodige koffie stop. Daarna liepen we naar Fisherman’s Wharf voor verse garnalen te kopen. Het is "BC Spot Prawn" seizoen en die heb ik nog nooit gegeten. Julie vertelde mij dat ze heel lekker zijn en een delicatesse die over de hele wereld bekend staat om hun zoete, delicate smaak en stevige textuur.
Dus Julie en ik kochten verse wilde (en levende) British Columbia spotgarnalen. Een halve kilo voor mij en Julie kocht 1 kilo van deze lekkernijen. British Columbia spotgarnalen zijn levend beschikbaar tijdens het oogstseizoen, dat meestal in mei begint en zes tot acht weken duurt. Garnalenvissers verspreiden vallen met aas langs de rotsachtige oceaanbodem op een diepte van 40 tot 100 meter. Deze methode heeft een minimale impact op de oceaanhabitat en zeer lage bijvangst van andere soorten. We liepen daarna met onze zakken vechtende garnalen (want ze waren nog levend) naar wat souvenier winkeltjes, ik kocht er een leuke t-shirt voor Ava. Daarna slenterden we terug naar Garry Point Park voor een picknick. Maar eerst stopte we bij een kraampje die "Screamers" verkochten. Dat waren Slurpees (een Slurpee is heel fijn gemalen ijs met frisdrank smaken zoals cola, sprite, fanta,...) die gemixt worden met softijs, Julie trakteerde en ik nam een kleintje want ik wil toch niet teveel zoetigheid eten. Maar dit was een heerlijke en welkomme afkoeling tijdens het wandelen. We liepen met deze "Screamers" terug naar Garry Point Park en daar vonden we een picknick tafel aan het water en hier genoten we van picknick. We liepen nog even langs het water in Garry Point Park voordat we weer naar huis gingen. Wat was het weer een gezellig dagje, we voelden ons net toeristen! Zo zie je maar dat je niet altijd ver weg moet gaan om dat toeristen gevoel te krijgen.
Ik besloot om de Second Canyon trail te wandelen en de Coho Loop en dat is in totaal iets van een 3km, dus een redelijk korte wandeling wat voldoende is in dit 28 graden weer. Het verkeer was goed en ik was op een 20-25 minuten op de parking. De wandeling naar Second Canyon was kort en heel mooi met prachtige zichten op watervallen, de Capilano Rivier die naar beneden stort via de Cleveland Dam. De Cleveland Dam is een 91 meter hoge betonnen dam boven de Capilano River die Capilano Lake tegenhoudt, ook bekend als het Capilano-reservoir (1 van de drie reservoirs in Vancouver en omstreken) omdat dit voor een groot deel zorgt voor ons drinkwater. Het water wat wij thuis krijgen begint als regen en smeltwater van de sneeuw hoog in de bergen daar in North Vancouver (en op 2 andere plaatsen waar de reservoirs zijn), dat water vloeit uiteindelijk dan in Capilano Lake. Na mijn wandeling naar Second Canyon ging ik terug naar de brug bij de rivier van van daaruit ging ik verder om de Coho Loop te wandelen, heerlijk door het bos heen en hier en daar mooie zichten op de rivier en omgeving. Dat was een ideale wandeling in dat warme weer met veel schaduw van de bomen en een licht briesje! Ik stopte hierna nog even bij Capilano Lake en de Capilano Dam voordat ik op de terugweg naar huis de verplichte stop deed bij Harmony Donuts voor mijn twee schatten (en mijn schoonmoeder lust ze ook wel). Het was een heerlijk dagje! En ja, ik kan nog steeds van die donuts afblijven en heb er geen enkele van gegeten!
De dag erna was het weer een mooie dag en had ik eindelijk weer eens afgesproken met Julie, ze kwam deze kant uit en van hier uit gingen we samen naar Garry Point Park in Richmond. Vanaf Garry Point Park is het een korte wandeling naar Steveston Village aan het water met gezellige winkeltjes en verse vis/garnalen te koop vanop de boten aan het water. Steveston Village is een historisch vissers dorpje aan de mond van de Fraser Rivier en de Stille Oceaan. Hedendaags is dit dorpje nog steeds een beetje een vissersdorpje, maar ook een beetje een toeristen dorpje met vele gezellige restaurants, leuke winkeltjes, museums en dergelijke. Je kan vanuit Steveston Village ook boot trips doen om orka's, bultrug walvissen, dolfijnen en meer te zien. Er is ook een visserswerf (Fisherman’s Wharf) waar je bij de verschillende vissersboten elke dag verse vis/octopus/garnalen/scampi's en dergelijke kan kopen. Eens we geparkeerd hadden gingen we richting Steveston Village en daar liepen we naar een koffie shop voor een hoognodige koffie stop. Daarna liepen we naar Fisherman’s Wharf voor verse garnalen te kopen. Het is "BC Spot Prawn" seizoen en die heb ik nog nooit gegeten. Julie vertelde mij dat ze heel lekker zijn en een delicatesse die over de hele wereld bekend staat om hun zoete, delicate smaak en stevige textuur.
Dus Julie en ik kochten verse wilde (en levende) British Columbia spotgarnalen. Een halve kilo voor mij en Julie kocht 1 kilo van deze lekkernijen. British Columbia spotgarnalen zijn levend beschikbaar tijdens het oogstseizoen, dat meestal in mei begint en zes tot acht weken duurt. Garnalenvissers verspreiden vallen met aas langs de rotsachtige oceaanbodem op een diepte van 40 tot 100 meter. Deze methode heeft een minimale impact op de oceaanhabitat en zeer lage bijvangst van andere soorten. We liepen daarna met onze zakken vechtende garnalen (want ze waren nog levend) naar wat souvenier winkeltjes, ik kocht er een leuke t-shirt voor Ava. Daarna slenterden we terug naar Garry Point Park voor een picknick. Maar eerst stopte we bij een kraampje die "Screamers" verkochten. Dat waren Slurpees (een Slurpee is heel fijn gemalen ijs met frisdrank smaken zoals cola, sprite, fanta,...) die gemixt worden met softijs, Julie trakteerde en ik nam een kleintje want ik wil toch niet teveel zoetigheid eten. Maar dit was een heerlijke en welkomme afkoeling tijdens het wandelen. We liepen met deze "Screamers" terug naar Garry Point Park en daar vonden we een picknick tafel aan het water en hier genoten we van picknick. We liepen nog even langs het water in Garry Point Park voordat we weer naar huis gingen. Wat was het weer een gezellig dagje, we voelden ons net toeristen! Zo zie je maar dat je niet altijd ver weg moet gaan om dat toeristen gevoel te krijgen.
Mijn lekkere chow mein maaltijd
Bezoek aan het mooie Capilano River Regional Park in North Vancouver
Daarna even gestopt Capilano Lake en de dam in North Vancouver
Lekkere donuts van Harmony Donuts
Wat bijhorende videotjes
Ik had de BC spot prawns in de koelkast gezet en zou ze de dag erop koken. Ik had besloten om ze gewoon te koken in water, dit omdat ik zelf minder vet wil en zeker minder zout moet gebruiken. Ik heb een beetje citroen en kruiden aan het water toegevoegd en een het water aan het koken was gingen die garnalen erin voor zo een 2-3 minuten. Ze mogen niet te lang koken want dan zijn ze niet meer zo lekker. Ze zijn ook gemakkelijk klaar te maken in de pan met wat boter en look, laat ze er 3-5 minuten in bakken en klaar is kees...meer hebben ze niet nodig. Of je kan ze zelfs of de bbq leggen voor enkele minuten, mogelijkheden genoeg en ze worden heel snel gaar. Ik had nog wat noodles over en groenten alsook gewone garnalen en daar deed ik deze BC spot prawns bovenop, wat waren ze heerlijk!! Tijdens onze wandeling kwamen we soms mooie wilde bloemetjes tegen langs de weg en mijn rozen beginnen ook al mooi te bloeien...en ze ruiken zo lekker. Ik had ook weer wat kleurtjes in mijn haren gedaan, zo van die pastel kleurtjes. Het was goed gelukt en hou de kleuren meestal redelijk zacht. Die dag had ik ook nog van die heerlijke kippenspies gebakken op de binnen gril, die waren ook weer heel lekker. Daarbij had ik lekkere verse frietjes gemaakt, maar dan in de oven op een bak plaat met een klein beetje olie en kruiden...die zijn zo lekker.
Ava heeft mijn droge koek zo graag, dus ik had weer 2 cakes gebakken. Deze keer was het 1 gewone (vanille zeg maar) en eentje met citroen waar ik dan ook een lekkere citroen glazuur voor had gemaakt. Die citroen cake was heel goed meegevallen en die zal ik zeker nog wel eens maken. We hadden wat dagen met regen en daar fleurt de natuur wel wat van op, daarna hadden we weer redelijk mooi weer en ben ik erop uit gegaan. Deze keer ging ik naar Pitt Lake, dat was ook alweer een hele tijd geleden dat ik daar nog eens was. Ik stopte op de weg er naar toe, altijd een must voor mij want je kan hier in het midden van de weg blijven staan zonder maar een auto tegen te komen. Zeker op een door de weekse dag zijn er maar weinig auto’s te zien. Ik stopte aan de dijken een stukje voor Pitt Lake waar ook altijd hele mooie zichten zijn. Ik zag daar een paar fotografen met camera en statief met grote lenzen erop die naar een boom gericht waren. Ik keek even naar de boom en zag daar een grote vogel, ik dacht eerst dat het een Amerikaanse Zeearend was maar dat was het niet want hij was toch wat kleiner en heeft niet die specifieke witte koop en staart. Het is een gewone visarend en die zijn toch ook wel speciaal want die zien we zoveel niet. Ik heb er wat foto’s van kunnen nemen voordat ik verder ging naar Pitt Lake zelf.
Het water lag er super rustig bij en dat zorgde toch weer voor mooie zichten (en foto’s). Ik wandelde bijna het hele pad af (zo een 3km) en keerde daarna weer terug, na het nemen van een deel foto’s onderweg natuurlijk. Als ik bijna weer bij de auto was hoorde ik een helicopter rond vliegen, het was een rode van de Canadian Coast Guard. Daarna hoorde ik een groot kabaal op het water van motoren en zag daar de hovercraft van de Canadian Coast Guard. Ik weet niet of ze naar iets/iemand op zoek waren of het was misschien een oefening? Tot op heden weet ik niet wat die helicopter en hovercraft daar deden en kan er ook niets over vinden op internet, het is misschien een oefening geweest dan. Na wat foto’s en filmpjes ervan ging ik weer naar huis na die heerlijke wandeling. Wat is het daar toch mooi. Het EK Voetbal begint ook weer en Belgie mag meespelen, dus dan moet ik toch wat gaan supporteren voor de Belgen. Michael houdt ook van voetbal en kijkt er graag naar, wij kunnen alle matchen volgen hier op TV via enkele sport zenders. Ik had mijn oorbelletjes aan met de Belgische vlaggen en mijn Belgium voetbal jasje voor de eerste wedstrijd en jaaaaa ze hebben gewonnen! Op naar de volgende match!
Ava wilde graag een bordspel spelen, maar die liggen allemaal bij haar grootmoeder in huis (Michael zijn mama). Ava kwam op het schitterende idee van zelf een bordspel te maken met wat hulp van mij, dus we maakten onze eigen versie van "Mens Erger Je Niet". Een iets simpeler bord met minder pionnen, want we hadden iet meer dan dat en zelfs een zelfgemaakte dobbelsteen, haha! En weet je wat, het werkte prima en we hebben er plezier mee. Ava had zelfs een geweldige naam bedacht voor het spel en ze noemde het "Chase down, Take down"...letterlijk vertaald wil dat zeggen "Achterhalen, neerhalen". We hebben ons hier goed mee bezig kunnen houden. De rest van de dagen daarna deden we het rustig aan, ik kookte hier en daar nog wat, het huishouden moest ook gedaan worden en ook een paar wasmachines vol kleding en dergerlijke. Ik heb zo een beetje mijn routine voor specifieke dagen om vloeren te poetsen, dagen om te stofzuigen en stofvegen, dagen om was te doen, enzvoort. Maar dat allemaal moet toch minstens 1 keer per week gedaan worden (en soms meer ook).
Ava heeft mijn droge koek zo graag, dus ik had weer 2 cakes gebakken. Deze keer was het 1 gewone (vanille zeg maar) en eentje met citroen waar ik dan ook een lekkere citroen glazuur voor had gemaakt. Die citroen cake was heel goed meegevallen en die zal ik zeker nog wel eens maken. We hadden wat dagen met regen en daar fleurt de natuur wel wat van op, daarna hadden we weer redelijk mooi weer en ben ik erop uit gegaan. Deze keer ging ik naar Pitt Lake, dat was ook alweer een hele tijd geleden dat ik daar nog eens was. Ik stopte op de weg er naar toe, altijd een must voor mij want je kan hier in het midden van de weg blijven staan zonder maar een auto tegen te komen. Zeker op een door de weekse dag zijn er maar weinig auto’s te zien. Ik stopte aan de dijken een stukje voor Pitt Lake waar ook altijd hele mooie zichten zijn. Ik zag daar een paar fotografen met camera en statief met grote lenzen erop die naar een boom gericht waren. Ik keek even naar de boom en zag daar een grote vogel, ik dacht eerst dat het een Amerikaanse Zeearend was maar dat was het niet want hij was toch wat kleiner en heeft niet die specifieke witte koop en staart. Het is een gewone visarend en die zijn toch ook wel speciaal want die zien we zoveel niet. Ik heb er wat foto’s van kunnen nemen voordat ik verder ging naar Pitt Lake zelf.
Het water lag er super rustig bij en dat zorgde toch weer voor mooie zichten (en foto’s). Ik wandelde bijna het hele pad af (zo een 3km) en keerde daarna weer terug, na het nemen van een deel foto’s onderweg natuurlijk. Als ik bijna weer bij de auto was hoorde ik een helicopter rond vliegen, het was een rode van de Canadian Coast Guard. Daarna hoorde ik een groot kabaal op het water van motoren en zag daar de hovercraft van de Canadian Coast Guard. Ik weet niet of ze naar iets/iemand op zoek waren of het was misschien een oefening? Tot op heden weet ik niet wat die helicopter en hovercraft daar deden en kan er ook niets over vinden op internet, het is misschien een oefening geweest dan. Na wat foto’s en filmpjes ervan ging ik weer naar huis na die heerlijke wandeling. Wat is het daar toch mooi. Het EK Voetbal begint ook weer en Belgie mag meespelen, dus dan moet ik toch wat gaan supporteren voor de Belgen. Michael houdt ook van voetbal en kijkt er graag naar, wij kunnen alle matchen volgen hier op TV via enkele sport zenders. Ik had mijn oorbelletjes aan met de Belgische vlaggen en mijn Belgium voetbal jasje voor de eerste wedstrijd en jaaaaa ze hebben gewonnen! Op naar de volgende match!
Ava wilde graag een bordspel spelen, maar die liggen allemaal bij haar grootmoeder in huis (Michael zijn mama). Ava kwam op het schitterende idee van zelf een bordspel te maken met wat hulp van mij, dus we maakten onze eigen versie van "Mens Erger Je Niet". Een iets simpeler bord met minder pionnen, want we hadden iet meer dan dat en zelfs een zelfgemaakte dobbelsteen, haha! En weet je wat, het werkte prima en we hebben er plezier mee. Ava had zelfs een geweldige naam bedacht voor het spel en ze noemde het "Chase down, Take down"...letterlijk vertaald wil dat zeggen "Achterhalen, neerhalen". We hebben ons hier goed mee bezig kunnen houden. De rest van de dagen daarna deden we het rustig aan, ik kookte hier en daar nog wat, het huishouden moest ook gedaan worden en ook een paar wasmachines vol kleding en dergerlijke. Ik heb zo een beetje mijn routine voor specifieke dagen om vloeren te poetsen, dagen om te stofzuigen en stofvegen, dagen om was te doen, enzvoort. Maar dat allemaal moet toch minstens 1 keer per week gedaan worden (en soms meer ook).
Lekkere BC spot prawns (de grote) en mijn chow mein met groenten en kleine garnaaltjes...mmm zo lekker! 
Mooie bloemetjes langs de weg
Een mooie roos in onze tuin
Mijn lekkere kipspiesen en oven frietjes
Mijn droge koek, 1 gewone (links) en eentje met citroen (rechts)
Droge koek met citroen en citroen glazuur
Mijn bezoekje aan Pitt Lake in Pitt Meadows bij Vancouver
Klaar voor Belgie tijdens het EK
Zelf gemaakt spelletje spelen "Take down, Chase down"
Een heerlijke maaltijd
Wat bijhorende videotjes
Met de gezondheid gaat het goed, ik voel mij goed en dat zal ook wel komen omdat ik tijd heb voor mezelf om gezonder te koken, veel te gaan wandelen en dergelijke. Ik ga nog steeds elke dag wandelen en voeg daar stukjes joggen bij, ik doe wat gewichtheffen om mijn spieren wat sterker te maken. Ik heb nog een telefoontje gehad met de dokter en nu zit ik op de juiste dosis met mijn medicatie en waren er geen veranderingen. Diegene
die meer willen weten in verband met mijn gezondheidsprobleem en hoe
het begon, ga even lezen in mijn blogje van januari 2021: https://anninbc.blogspot.com/2021/02/onze-avonturen-van-januari-2021.html. Dus we doen gewoon verder met alles zoals het op dit moment is. Op sommige dagen ga ik ook eens ergens anders wandelen in plaats van altijd in onze eigen buurt. Dan combineer ik mijn wandeling met wat foto’s nemen. Ik wilde zo graag naar het strand, maar had geen zin een half uur te rijden, dus ging ik naar het mooie Barnet Marine Park op 15 minuten van ons thuis om daar naar mijn kleine strandje te wandelen waar bijna niemand te zien is. Het water was kalm en het was er redelijk warm, maar goed te doen. Ik ben naar mijn strandje gewandeld en heb daar een tijdje rondgehangen en foto’s genomen.
Daarna
wandelde ik terug naar de auto en stopte ik nog even bij Burnaby Mountain voor wat foto’s van de mooie zichten voordat ik weer naar huis reed. Het was weer genieten, zoals altijd. De volgende dag had ik weer zin om naar het strand te gaan en omdat het verkeer er goed uitzag ging ik richting Kitsilano Beach, daar is het altijd heerlijk vertoeven met prachtige zichten. Ik ging hier wandelen en mijn camera ging natuurlijk ook mee om wat foto’s te nemen. Het was laagtij en het water was redelijk kalm en dat zorgde voor mooie zichten. Ik liep van aan Kitsilano Pool tot bijna naar Hadden Park wat ongeveer 1.5km is enkele weg, dus niet ver om te wandelen. Ik genoot hier voor een paar uurtjes waarna ik weer naar huis ging.
Die avond zou de maan goed te zien zijn, nog niet volledig een volle maan...maar toch bijna. Ik vind het altijd mooi om de maan te zien opkomen als de zon ondergaat. De volle maan is de dag erna, maar die zou pas opkomen als het al donker is, dus ik wou de maan fotograferen tijdens zonsondergang. Ik zag via de computer dat de maan in de buurt van Mount Baker zou opkomen, maar was niet zeker waar precies. Ik stond te kijken vanuit onze tuin en zag niets (er zijn wel wat bomen die in de weg staan), toen ben ik even mijn achterstraatje ingewandeld en daar zag ik de maan verschijnen. Hup, statief en camera dan maar midden in het achterstraatje gezet waar ik een paar mooie foto’s van de maan kon nemen. Dat vond ik geweldig, we hadden geluk dat er geen wolkje aan de lucht was. Volgens de weerberichten zou het extreem warm worden in het weekend met temperaturen rond 38 graden met een hoge vochtigheidsgraad die het rond de 40 graden zou doen aanvoelen. Dat zijn we hier toch wel niet gewoon. Het wordt al eens 35 graden maar dan is er altijd wel een lekkere bries en dan is het nog te doen.
Het was echt vreselijk heet in het weekend zoals men voorspelde, het was 36 graden op zaterdag en ik ben maar niet gaan wandelen met deze hitte. Dat kan ook niet goed zijn voor mijn hart als ik te veel buiten in de hitte ga sporten, dus ik deed een beetje sport in onze beneden verdieping waar het lekker koel is (omdat deze halverwege onder de grond zit). Het was ook erg warm om te slapen ’s nachts want de temperaturen gingen buiten niet lager dan 20 graden. Zondag was nog een stukje warmer en ging het naar de 38 graden toe. We kregen in de namiddag een email van de school om ons te laten weten dat de school de dag erna gesloten zou zijn door de hitte. Ze moet nog tot dinsdag naar school en we horen maandag namiddag wel of ze nog mogen gaan of niet voor die laatste dag. Die zondag nacht was het echt vreselijk warm om te slapen, zelfs met de blazer aan. We hebben toch kunnen slapen, maar werden een paar keer in het zweet wakker. Die maandag zou de heetste dag worden met 40 graden. Tegen de morgen was het al erg warm en rond half 10 ’s morgens met 32-33 graden. Ik zat lekker onder in de beneden verdieping toen ik met mijn mama aan het bellen was. Ze had het daar zelfs op het nieuws gehoord dat het hier zo warm zou worden. Het was fijn om weer met mama te bellen, daar genieten we nog altijd 2 keer per week van! Na mijn telefoontje met mijn mama kreeg ik een email van iemand van de Radio 1 in Belgie van de VRT om een interview te doen voor hun programma "De Ochtend" inverband met die warme temperaturen die we hier nu hebben. Ik ging akkoord en een uurtje later was ik in contact met een dame van Radio 1 via een app waar ze mij kon interviewen. Ze vroeg of dit normaal was om zulke temperaturen te hebben en wat we doen om koel te blijven. Wat doen de mensen hier met zulke temperaturen en hoe houden ze zich koel en dergelijke.
Het interview is mogelijk nog te beluisteren op hun website, maar er is ook een artikel op de VRT website met mijn interview en dat kan je hier vinden: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2021/06/29/hitterecords-sneuvelen-in-noord-amerika/ In de namiddag kregen we een emailtje van de school dat de school dinsdag weer open is voor de laatste dag, maar enkel maar van 9u tot 12u in plaats van een ganse dag. Zo kunnen de studenten hun spullen bij elkaar verzamelen om mee naar huis te nemen. Ava had een certificaat gekregen en het laatste jaar kregen allemaal een mooie waterfles van de school. ’s Avonds was Ava uitgenodigd bij een vriendinnetje als toch een beetje een einde van het 5de leerjaar te vieren met een 4 klasgenootjes. Ze hadden een waterballonnen gevecht gehouden, andere spelletjes buiten, bbq, ijsjes en een film. Daar had ze volop van genoten! Het was nu gelukkig een beetje koeler met 28-32 graden in plaats van 42 graden, dus iets beter uit te houden. Het zou rond de 25-30 graden blijven voor de komende week en geen regen in zicht. Gevaarlijk weer met die hitte voor bosbranden, dat dorpje wat het record gebroken had met temperaturen van 49 graden is zo goed als volledig afgebrand. De mensen die er woonden hadden nog geen 15 minuten waarschuwing om hun dorp te verlaten, zo verschrikkelijk. Op dit moment woeden er meer dan 150 bosbranden in onze provincie en er is geen echte afkoeling en regen in zicht voorlopig. En zo komen we aan het einde van juni, de zomer vakantie is begonnen. Michael heeft ook een hele maand vrij en we hopen hier en daar wel eens een dagtripje te doen. Tot volgende maand!
Die avond zou de maan goed te zien zijn, nog niet volledig een volle maan...maar toch bijna. Ik vind het altijd mooi om de maan te zien opkomen als de zon ondergaat. De volle maan is de dag erna, maar die zou pas opkomen als het al donker is, dus ik wou de maan fotograferen tijdens zonsondergang. Ik zag via de computer dat de maan in de buurt van Mount Baker zou opkomen, maar was niet zeker waar precies. Ik stond te kijken vanuit onze tuin en zag niets (er zijn wel wat bomen die in de weg staan), toen ben ik even mijn achterstraatje ingewandeld en daar zag ik de maan verschijnen. Hup, statief en camera dan maar midden in het achterstraatje gezet waar ik een paar mooie foto’s van de maan kon nemen. Dat vond ik geweldig, we hadden geluk dat er geen wolkje aan de lucht was. Volgens de weerberichten zou het extreem warm worden in het weekend met temperaturen rond 38 graden met een hoge vochtigheidsgraad die het rond de 40 graden zou doen aanvoelen. Dat zijn we hier toch wel niet gewoon. Het wordt al eens 35 graden maar dan is er altijd wel een lekkere bries en dan is het nog te doen.
Het was echt vreselijk heet in het weekend zoals men voorspelde, het was 36 graden op zaterdag en ik ben maar niet gaan wandelen met deze hitte. Dat kan ook niet goed zijn voor mijn hart als ik te veel buiten in de hitte ga sporten, dus ik deed een beetje sport in onze beneden verdieping waar het lekker koel is (omdat deze halverwege onder de grond zit). Het was ook erg warm om te slapen ’s nachts want de temperaturen gingen buiten niet lager dan 20 graden. Zondag was nog een stukje warmer en ging het naar de 38 graden toe. We kregen in de namiddag een email van de school om ons te laten weten dat de school de dag erna gesloten zou zijn door de hitte. Ze moet nog tot dinsdag naar school en we horen maandag namiddag wel of ze nog mogen gaan of niet voor die laatste dag. Die zondag nacht was het echt vreselijk warm om te slapen, zelfs met de blazer aan. We hebben toch kunnen slapen, maar werden een paar keer in het zweet wakker. Die maandag zou de heetste dag worden met 40 graden. Tegen de morgen was het al erg warm en rond half 10 ’s morgens met 32-33 graden. Ik zat lekker onder in de beneden verdieping toen ik met mijn mama aan het bellen was. Ze had het daar zelfs op het nieuws gehoord dat het hier zo warm zou worden. Het was fijn om weer met mama te bellen, daar genieten we nog altijd 2 keer per week van! Na mijn telefoontje met mijn mama kreeg ik een email van iemand van de Radio 1 in Belgie van de VRT om een interview te doen voor hun programma "De Ochtend" inverband met die warme temperaturen die we hier nu hebben. Ik ging akkoord en een uurtje later was ik in contact met een dame van Radio 1 via een app waar ze mij kon interviewen. Ze vroeg of dit normaal was om zulke temperaturen te hebben en wat we doen om koel te blijven. Wat doen de mensen hier met zulke temperaturen en hoe houden ze zich koel en dergelijke.
Het interview is mogelijk nog te beluisteren op hun website, maar er is ook een artikel op de VRT website met mijn interview en dat kan je hier vinden: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2021/06/29/hitterecords-sneuvelen-in-noord-amerika/ In de namiddag kregen we een emailtje van de school dat de school dinsdag weer open is voor de laatste dag, maar enkel maar van 9u tot 12u in plaats van een ganse dag. Zo kunnen de studenten hun spullen bij elkaar verzamelen om mee naar huis te nemen. Ava had een certificaat gekregen en het laatste jaar kregen allemaal een mooie waterfles van de school. ’s Avonds was Ava uitgenodigd bij een vriendinnetje als toch een beetje een einde van het 5de leerjaar te vieren met een 4 klasgenootjes. Ze hadden een waterballonnen gevecht gehouden, andere spelletjes buiten, bbq, ijsjes en een film. Daar had ze volop van genoten! Het was nu gelukkig een beetje koeler met 28-32 graden in plaats van 42 graden, dus iets beter uit te houden. Het zou rond de 25-30 graden blijven voor de komende week en geen regen in zicht. Gevaarlijk weer met die hitte voor bosbranden, dat dorpje wat het record gebroken had met temperaturen van 49 graden is zo goed als volledig afgebrand. De mensen die er woonden hadden nog geen 15 minuten waarschuwing om hun dorp te verlaten, zo verschrikkelijk. Op dit moment woeden er meer dan 150 bosbranden in onze provincie en er is geen echte afkoeling en regen in zicht voorlopig. En zo komen we aan het einde van juni, de zomer vakantie is begonnen. Michael heeft ook een hele maand vrij en we hopen hier en daar wel eens een dagtripje te doen. Tot volgende maand!
Een bezoekje aan Barnet Marine Park bij Vancouver, BC
Zichten vanop Burnaby Mountain bij Vancouver
Bezoekje aan Kitsilano Beach in Vancouver
Mijn lekkere zelfgemaakte chow mein
Een selfie voordat het te heet werd
En zo begon de hitte, temperaturen in de schaduw op ons terras
Ava is afgestudeerd, op naar de middle school in september
Wat bijhorende videotjes
Foto's zijn Copyright by Ann Badjura tenzij anders aangegeven! Je kan me contacteren via email als je mijn foto's wil gebruiken. DANK BIJ VOORBAAT!
