Onze avonturen van september 2020!
~Je kan op de foto's klikken om een grotere versie te zien!
Porteau Cove Provincial Park ten noorden van Vancouver, BC, Canada
Eerst en vooral hoop ik dat alles goed gaat met jullie in deze corona tijden??! En natuurlijk wil ik graag telkens iedereen bedanken die hier regelmatig eens komt kijken en/of een leuk berichtje nalaat...dat stel ik erg op prijs en is fijn om te lezen natuurlijk! Ik hoop dat jullie nog steeds meelezen en een beetje genieten van de verhalen en foto's. Ik hoop dat het goed gaat met jullie allemaal!!
Zeehondjes op de rotsen in Whytecliff Park in West Vancouver, BC
Het mooie Whytecliff Park in West Vancouver, BC
Een perfect plekje om een snack te verorberen in West Vancouver, BC
En zo begon september weer! Ik had 4 dagen vrij deze week en volgende week, heerlijk en daar ben ik zo blij om want het doet toch goed om wat extra dagen vrij te hebben. Hier begint de school pas de dag na Labour Day, een soort dag van de arbeid zoals ze in Belgie vieren op 1 mei, maar hier in Canada is dat een feestdag die altijd op de 2de maandag van september valt (7 september dit jaar). Omdat men verwacht dat de scholen terug voltijds zullen mogen beginnen hebben ze de eerste schooldag met een paar dagen uitgesteld en begint de school pas op 10 september. De eerste dag is maar 1 uur en een soort kennismaking, de 2de dag is een halve dag en daarna volle dagen van 9u tot 15u. Maar goed dat is nog iets meer dan een week, dus nu nog even genieten van de vrije dagen voordat Ava weer naar school moet. Op mijn eerste vrije dag was het regenachtig, dus we bleven thuis en ik deed wat huishouden en dergelijke. Op mijn tweede vrije dag hadden we afgesproken met Julie en voor het eerst sinds de corona epidemie begonnen is gingen we er samen op uit in 1 auto. We hebben elkaar toch al een deel keren gezien tijdens deze epidemie, dus zij maakt deel uit van onze bubbel. We zouden naar Golden Ears Provincial Park gaan en namen een picknick mee. Omdat Canadezen niet naar het buitenland kunnen gaan om te reizen, zijn er velen die genieten van de lokale parken waardoor sommige plaatsen redelijk druk bezocht worden (vooral in de weekenden). Om deze drukte wat tegen te gaan moet je online een dag ticket reserveren op de dag dat je sommige provinciale parken gaat bezoeken. En dat was dus het geval met Golden Ears Provincial Park. De tickets zijn vanaf 6u ’s morgens ter beschikking en je moet er eentje reserveren voor aankomst in de voormiddag of namiddag en je moet ook aangeven welke plek je bezoekt in het park. Wij zouden naar Aloutte Lake gaan wat "South Beach Parking Lot" is in Golden Ears Provincial Park. Sommige van deze parken hebben verschillende gebieden om te bezoeken, dus je moet voor de juiste plek kiezen. De tickets zijn gratis en voor Golden Ears Park is 1 ticket per auto voldoende met maximum 8 inzittenden, voor sommige parken moet je een ticket per persoon hebben.
Met het ticket op zak en de picknick klaar gingen we richting Julie haar thuis. Ava was natuurlijk ook super happy want ze zou de hondjes ook weer zien. We zagen de hondjes voor een paar minuten en vertrokken daarna richting Golden Ears Provincial Park, het was bewolkt en het drupte een beetje onderweg, maar daarna stopte het wel en begon het wat helderder te worden. We waren op een 20 minuten van Julie haar thuis in het park en we konden zo bij Alouette Lake parkeren. En er was niemand die controleerde of we ticketten hadden? Misschien hadden niet al teveel mensen een ticket gereserveerd en als het dan niet druk is dan zullen ze waarschijlijk niet controleren . We liepen hier wat rond en genoten van de zichten op het meer. Het was wel wat winderig en redelijk bewolkt maar toch heel mooi. We vonden een leuke picknick tafel waar we rond de middag onze lunch opaten. Na onze lunch reed ik verder naar het Gold Creek Day Use Area om daar ook nog wat te genieten van de mooie zichten bij de rivier. Zeker omdat men toch die tickets niet aan het controleren was en het was helemaal niet druk in het park. Normaal moet je daar een ticket voor hebben en je kan niet 2 tickets kopen voor 2 verschillende plaatsen. Maar niemand die er naar kraaide dat wij daar naartoe reden en daar parkeerden. Heel raar als je het mij vraagt, want als je toch daar bent wil je toch verschillende plaatsen van het park zien en niet weer moeten terug komen op een andere dag. We liepen tot aan de rivier en genoten daar van de mooie zichten. Wat een prachtige plaats, alleen jammer dat het wat winderig was en wat te bewolkt...maar toch hebben we heerlijk genoten. Na ons bezoekje hier gingen we terug richting Julie haar thuis waar we nog een uurtje rondhingen want Ava moest Bowser en Millie (de hondjes) zien. Bowser is nogal gegroeid. We kletsen nog even over vanalles en nog wat voordat Ava en ik weer naar huis gingen. We hebben een zalig dagje gehad!
Met het ticket op zak en de picknick klaar gingen we richting Julie haar thuis. Ava was natuurlijk ook super happy want ze zou de hondjes ook weer zien. We zagen de hondjes voor een paar minuten en vertrokken daarna richting Golden Ears Provincial Park, het was bewolkt en het drupte een beetje onderweg, maar daarna stopte het wel en begon het wat helderder te worden. We waren op een 20 minuten van Julie haar thuis in het park en we konden zo bij Alouette Lake parkeren. En er was niemand die controleerde of we ticketten hadden? Misschien hadden niet al teveel mensen een ticket gereserveerd en als het dan niet druk is dan zullen ze waarschijlijk niet controleren . We liepen hier wat rond en genoten van de zichten op het meer. Het was wel wat winderig en redelijk bewolkt maar toch heel mooi. We vonden een leuke picknick tafel waar we rond de middag onze lunch opaten. Na onze lunch reed ik verder naar het Gold Creek Day Use Area om daar ook nog wat te genieten van de mooie zichten bij de rivier. Zeker omdat men toch die tickets niet aan het controleren was en het was helemaal niet druk in het park. Normaal moet je daar een ticket voor hebben en je kan niet 2 tickets kopen voor 2 verschillende plaatsen. Maar niemand die er naar kraaide dat wij daar naartoe reden en daar parkeerden. Heel raar als je het mij vraagt, want als je toch daar bent wil je toch verschillende plaatsen van het park zien en niet weer moeten terug komen op een andere dag. We liepen tot aan de rivier en genoten daar van de mooie zichten. Wat een prachtige plaats, alleen jammer dat het wat winderig was en wat te bewolkt...maar toch hebben we heerlijk genoten. Na ons bezoekje hier gingen we terug richting Julie haar thuis waar we nog een uurtje rondhingen want Ava moest Bowser en Millie (de hondjes) zien. Bowser is nogal gegroeid. We kletsen nog even over vanalles en nog wat voordat Ava en ik weer naar huis gingen. We hebben een zalig dagje gehad!
Locatie van South Beach bij Alouette Lake in Golden Ears Park
Het dag ticket voor Golden Ears Provincial Park bij Vancouver, BC
Foto's van ons bezoekje aan Golden Ears Provincial Park bij Vancouver
North Beach Trail & locatie langs Gold Creek in Golden Ears Provincial Park bij Vancouver, BC
Foto's bij Gold Creek in Golden Ears Provincial Park
Ava en Bowser de Basset Hound
De dag erna zou het een zonnige dag zijn en niet te warm, dus Ava en ik gingen daar van profiteren om er weer op uit te gaan. We vertrokken vroeg genoeg en omdat het verkeer goed was gingen we richting West Vancouver. Ik wou naar Whytecliff Park gaan en omdat Horseshoe Bay dichtbij was reden we daar eerst naartoe. Het wat lag er kalm bij, de zichten waren prachtig zeker op deze zonnige dag met blauwe lucht en zo een 25 graden. Hierna reden we verder naar Whytecliff Park met prachtige zichten op Howe Sound en de oceaan. We wandelden ook naar het strand vanwaar er mooie zichten zijn op Whyte Islet en bij laagtij kan je dat kleine eiland/rots ook beklimmen. Ava wilde graag de rots op klimmen voor een stukje, dus laat haar dat maar doen terwijl ik wat foto’s nam. Ik had niet de juiste schoenen aan om met haar mee te gaan klimmen, dus ik bleef achter. Na een korte tijd kwam Ava terug tot bij mij en vertelde mij dat er zeehondjes aan de zijkant van de rots aan het rusten waren in de zon. Goed dat ze het me vertelde want ik had het niet eens gezien. Nu even inzoomen met mijn lens en ja daar lagen ze te zonnebaden...mooi om te zien! Ava ging nog een keer terug de rots op om nog wat naar de zeehondjes te kijken vanop een veilige afstand. Na een tijd gingen we weer verder en stopten we nog even bij een mooi plekje langs het water waar het heel rustig was. We hadden wel een beetje honger gekregen en natuurlijk was ik niet vergeten om wat snacks mee te nemen. Ik had watermeloen en crackers meegebracht en wat smaakten dat daar op een bankje met een heerlijk zicht op het water. Van zo'n dingen zou ik wel elke dag dag kunnen genieten! We zaten hier nog een tijdje voordat we weer naar huis reden. Ik had nog 1 dagje vrij, maar die dag was het een dagje poetsen voor mij en wat opruimen want Ava haar vriendinnetje was naar hier gekomen om nog een laatste keer te spelen voordat de school zou beginnen. De dag erna begon mijn (korte) werk week van 3 dagen. Die gingen gelukkig snel en zonder enige problemen voorbij! Na 3 dagen werken had ik voorlopig voor de laatste keer 4 dagen vrij, volgende week zit ik weer in mij gewone routine van 5 dagen werken en 2 vrij.
Het zou de hele week zonnig en mooi zijn en tegen woensdag gaven ze rond de 30-32 graden uit en dinsdag was het rond de 25, dus ik had al snel besloten dat dinsdag ons uitstap dagje zou worden. Met zo een hitte van 30 graden of meer ga ik er niet graag op uit want het is echt veel te warm voor mij om dan iets buiten huis te doen. Ik had besloten om richting Porteau Cove Provincial Park te rijden met Ava. Dat is een prachtige plek aan het water aan een fjord ten noorden van Vancouver richting Whistler. Het is een 40 minuten rijden langs 1 van de mooiste wegen hier in onze provincie ook wel de "Sea To Sky Highway" genoemd. De weg begint langs het water op (sea) en gaat zo de bergen in (sky), altijd zo een prachtige weg en het was een mooie dag dus we gingen mooie zichten hebben! We zouden op tijd vertrekken, zodat we lekker lang konden genieten en niet te laat weer terug thuis zouden zijn. Ik had de dag ervoor onze picknick al gemaakt zodat ik dat ’s morgens niet veel moest doen. Het verkeer zag er ook goed uit, dus tegen 8u45 waren we ribbedebie (weg). Ik had mijn camera op het dashboard gezet tegen mijn voorruit aan zodat het nergens heen kon...dit om een stukje te kunnen filmen langs deze weg die zooo mooi is. Nadat we Horseshoe Bay in West Vancouver voorbij reden kwamen we op het mooie stukje van de Sea To Sky Highway (Highway 99) terecht, wat is dit toch een prachtig stuk om te rijden...jammer dat ik degene was die achter het stuur zat en niet de passagier was zodat ik meer kon filmen/foto’s nemen, hahaha. Maar ik had gelukkig mijn camera al op het dashboard staan en moest enkel even het "record" knopje indrukken. En ik had wel het idee dat ik iets moois had kunnen vastleggen. Er hing wat mist/waas rond de bergen en blijkbaar was dat rook die aan het binnen waaien was van al die bosbranden in Washington State, Oregon en Californie in Amerika. Na een 40 minuten rijden kwamen we bij Porteau Cove Provincial Park aan en wat is het hier toch mooi. We hadden hier blauwe lucht tijdens ons bezoekje en zagen niets van die rook die we onderweg zagen. Ik parkeerde de auto daar en we liepen een stuk op de pier daar met prachtige zichten over de fjord. We liepen het strand op en vonden een plekje om op een boomstronk te zitten om een snack te versnaperen bij dit prachtige zicht. Daarna liepen we nog een stuk het strand af terwijl we genoten van die prachtige plekken. Het was ondertussen ook lekker opgewarmd, heerlijk om zo bij het water te slenteren. Ik nam wat foto’s, Ava zocht wat stokken uit en ook wat mooie stenen want het was meer een rotsachtige strand. Nadat we hier wat uurtjes hadden rondgehangen besloten we om stilletjes naar huis te gaan. Omdat we nog wat tijd hadden en het was een warme dag, zocht ik op mijn GPS naar een Dairy Queen op de terugweg naar huis om een lekker ijsje uit te halen. Nu vond ik er eentje in West Vancouver die dichtbij het strand was, dus daar stopten we en bestelden we een "Blizzard"...dat is soft ijs gemixt met oreo koekjes, smarties of andere lekkernijen. Ava bestelde er eentje met oreo koekjes en smarties gemixt en ik bestelde de oreo mocha fudge blizzard. Ik was op 1 minuut bij het strand geparkeerd en daar genoten we langs het water van ons heerlijk ijsje. We zagen nu in de verte echt veel rook opkomen, zo raar om te zien. Wat was het hier heerlijk genieten langs het water van dat ijsje, alles smaakt precies beter met zo een mooie zichten, hihihi. Na ons lekker ijsje reden we naar huis en thuis konden we rook die in de lucht hing nu ook wel ruiken en het zag er toch wat mistig uit en niet helder. Ava en ik hadden een heerlijk dagje achter de rug en hebben samen genoten! En zo zaten we opeens in de rook voor de daarop volgende dagen. Gelukkig blijft het bij ons enkel maar bij rook en slecht lucht kwaliteit en dat zal ook wel snel genoeg weer overwaaien. Ik kan me niet voorstellen wat de mensen die bij die bosbranden wonen moeten meemaken!! Hopelijk komt er snel regen voor hen!
Het zou de hele week zonnig en mooi zijn en tegen woensdag gaven ze rond de 30-32 graden uit en dinsdag was het rond de 25, dus ik had al snel besloten dat dinsdag ons uitstap dagje zou worden. Met zo een hitte van 30 graden of meer ga ik er niet graag op uit want het is echt veel te warm voor mij om dan iets buiten huis te doen. Ik had besloten om richting Porteau Cove Provincial Park te rijden met Ava. Dat is een prachtige plek aan het water aan een fjord ten noorden van Vancouver richting Whistler. Het is een 40 minuten rijden langs 1 van de mooiste wegen hier in onze provincie ook wel de "Sea To Sky Highway" genoemd. De weg begint langs het water op (sea) en gaat zo de bergen in (sky), altijd zo een prachtige weg en het was een mooie dag dus we gingen mooie zichten hebben! We zouden op tijd vertrekken, zodat we lekker lang konden genieten en niet te laat weer terug thuis zouden zijn. Ik had de dag ervoor onze picknick al gemaakt zodat ik dat ’s morgens niet veel moest doen. Het verkeer zag er ook goed uit, dus tegen 8u45 waren we ribbedebie (weg). Ik had mijn camera op het dashboard gezet tegen mijn voorruit aan zodat het nergens heen kon...dit om een stukje te kunnen filmen langs deze weg die zooo mooi is. Nadat we Horseshoe Bay in West Vancouver voorbij reden kwamen we op het mooie stukje van de Sea To Sky Highway (Highway 99) terecht, wat is dit toch een prachtig stuk om te rijden...jammer dat ik degene was die achter het stuur zat en niet de passagier was zodat ik meer kon filmen/foto’s nemen, hahaha. Maar ik had gelukkig mijn camera al op het dashboard staan en moest enkel even het "record" knopje indrukken. En ik had wel het idee dat ik iets moois had kunnen vastleggen. Er hing wat mist/waas rond de bergen en blijkbaar was dat rook die aan het binnen waaien was van al die bosbranden in Washington State, Oregon en Californie in Amerika. Na een 40 minuten rijden kwamen we bij Porteau Cove Provincial Park aan en wat is het hier toch mooi. We hadden hier blauwe lucht tijdens ons bezoekje en zagen niets van die rook die we onderweg zagen. Ik parkeerde de auto daar en we liepen een stuk op de pier daar met prachtige zichten over de fjord. We liepen het strand op en vonden een plekje om op een boomstronk te zitten om een snack te versnaperen bij dit prachtige zicht. Daarna liepen we nog een stuk het strand af terwijl we genoten van die prachtige plekken. Het was ondertussen ook lekker opgewarmd, heerlijk om zo bij het water te slenteren. Ik nam wat foto’s, Ava zocht wat stokken uit en ook wat mooie stenen want het was meer een rotsachtige strand. Nadat we hier wat uurtjes hadden rondgehangen besloten we om stilletjes naar huis te gaan. Omdat we nog wat tijd hadden en het was een warme dag, zocht ik op mijn GPS naar een Dairy Queen op de terugweg naar huis om een lekker ijsje uit te halen. Nu vond ik er eentje in West Vancouver die dichtbij het strand was, dus daar stopten we en bestelden we een "Blizzard"...dat is soft ijs gemixt met oreo koekjes, smarties of andere lekkernijen. Ava bestelde er eentje met oreo koekjes en smarties gemixt en ik bestelde de oreo mocha fudge blizzard. Ik was op 1 minuut bij het strand geparkeerd en daar genoten we langs het water van ons heerlijk ijsje. We zagen nu in de verte echt veel rook opkomen, zo raar om te zien. Wat was het hier heerlijk genieten langs het water van dat ijsje, alles smaakt precies beter met zo een mooie zichten, hihihi. Na ons lekker ijsje reden we naar huis en thuis konden we rook die in de lucht hing nu ook wel ruiken en het zag er toch wat mistig uit en niet helder. Ava en ik hadden een heerlijk dagje achter de rug en hebben samen genoten! En zo zaten we opeens in de rook voor de daarop volgende dagen. Gelukkig blijft het bij ons enkel maar bij rook en slecht lucht kwaliteit en dat zal ook wel snel genoeg weer overwaaien. Ik kan me niet voorstellen wat de mensen die bij die bosbranden wonen moeten meemaken!! Hopelijk komt er snel regen voor hen!
Locate van Horsheshoe Bay in West Vancouver, BC
Foto's van het mooie Horseshoe Bay in West Vancouver, BC
Locatie lookout Point in Whytecliff Park in West Vancouver, BC
Foto's van ons bezoekje aan Lookout Point in Whytecliff Park, West Vancouver
Locatie van strand bij Whyte Islet in Whytecliff Park
Zichten op Whyte Islet vanuit Whytecliff Park in West Vancouver
Een minder bekend plekje waar wij stopten voor een snack in West Vancouver
Een leuk plekje (Edge Park) in West Vancouver om onze snack te veroberen
Een leuk plekje (Edge Park) in West Vancouver om onze snack te veroberen
Ingezoomed zicht op downtown Vancouver vanuit Edge Park in West Vancouver, BC. Je kan Mount Baker ook in de achtergrond zien (niet heel helder die dag)
Video van Horseshoe Bay in West Vancouver, BC
Locatie van Porteau Cove Provincial Park ten noorden van Vancouver, BC
Foto's van ons bezoekje aan Porteau Cove Provincial Park
Ijsje uithalen op de terug weg bij Dairy Queen in West Vancouver
Locatie van het strand in West Vancouver
Gezellig ons ijsje opeten aan het water in West Vancouver (Lions Gate Bridge op de achtergrond)
Het mooie Porteau Cove Provincial Park ten noorden van Vancouver, BC
Genieten van een ijsje aan het strand in West Vancouver, BC
De dag erna deden we het rustig aan want op donderdag (10 september) zou Ava weer terug naar school gaan. Ik ging winkelen, kookte wat, deed wat huishouden en speelde wat met Ava en zo was de dag weer om. De dag erna ging Ava naar school, maar het was maar een uurtje als kennismaking. Ik was wel wat nerveus om Ava weer naar school te laten gaan want er was niet heel veel informatie gegeven, behalve dat ze groep A was op die dag en zich om 9u op de speelplaats moest melden. De school heeft "cohorts" van maximum 30 personen, dus dat is een groep van maximum 30 personen (leerlingen/leerkrachten inbegrepen) waar ze dit hele jaar enkel mee in contact zal zijn. Ik wandelde haar naar school en ik bleef buiten de omheining staan en Ava ging op de speelplaats wachten waar al wat van haar vriendinnetjes rondliepen. Ze hadden allemaal een mondkapje op, wat verplicht is in de gangen, op plaatsen waar afstand houden niet kan...maar in de klas zelf zou het niet verplicht zijn. De leerkracht riep de kinderen 1 voor 1 af om zo allemaal appart de school binnen te gaan. Dat vond ik in elk geval al een plus punt. Ik ging naar huis en een uurtje later ging ik haar weer halen van school. Wat was mijn kind toch zo blij dat ze weer naar school mocht en haar vrienden had kunnen zien. Ava vertelde mij dat iedereen in de klas een mondkapje op had, ze zaten niet heel erg ver uit elkaar maar toch iets meer dan een meter. Ava vertelde mij ook dat ze dus 1 voor 1 de klas in werden geroepen, aan de deur staat de leerkracht met ontsmettingsmiddel voor om hun handen te ontsmetten. Daarna moet elke leerling op zijn plaats gaan zitten en blijven zitten totdat de hele klas op hun plaats zit. Eens iedereen op zijn plaats zit moeten de leerlingen 1 voor 1 hun handen gaan wassen, ze hebben een wasbak in de klas. En eens iedereen zijn handen gewassen heeft en terug zit kan de klas beginnen. Oef, ik was toch wel wat opgelucht om dat te horen. Al zitten ze niet heel ver uit elkaar (geen 2 meter), ik ben blij te horen dat ze toch allemaal mondkapjes dragen en dat ze goede hand hygiene uitoefenen. Hopelijk kunnen de meeste kinderen dat ook volhouden als ze volgende week weer volle dagen naar school gaan. De speelplaats en het grote grasveld rondom school geeft ook voldoende ruimte als ze buiten spelen. Ze moeten elk in hun eigen zone blijven tijdens de pauzes. Nu hopen dat het vlot blijft gaan en dat de school corona vrij zal blijven.
De rook van de bosbranden in Amerika begon hier echt dikker en dikker te worden, de zon zag je bijna niet en Vancouver stond zelfs in de top 3 van slechtste luchtkwaliteit in de hele wereld...wauw, normaal zitten wij ergens in de top voor beste luchtkwaliteit in de hele wereld. Je kon de rook ruiken en we hadden geen vergezichten. Ik moest het weekend weer werken en alle ramen moesten daar dichtblijven zodat de rook niet naar binnen zou komen. Het zorgde wel voor een mooie rode zon tegen de avond aan. Na het weekend was Ava weer volle dagen naar school, dat beviel haar goed en volgens haar houdt iedereen zijn masker nog steeds op voor 90% van de tijd en ik ben blij om dat te horen. Ava zou normaal ook weer gaan voetballen dit jaar, maar omdat ze daar geen afstand kunnen houden van elkaar en omdat ze geen maskers moeten dragen hebben wij besloten om haar dit jaar niet te laten gaan aangezien de aard van mijn werk en omdat ze soms niet kan vermijden om haar grootmoeder (Michael zijn mama) te zien. Voor ons is dat een te groot risico op dit moment. We doen wat sport met haar na school een paar keer per week, we gaan fietsen, wandelen en dergelijke. Mijn 5 werkdagen gingen gelukkig ook weer redelijk snel voorbij en zonder al te veel gebeurtenissen. Op mijn eerste vrije dag wilde ik er graag op uit gaan, maar het was zo rokerig en wilde niet te lang buiten zijn. Ik ben naar Buntzen Lake in Anmore bij Port Moody gereden en wow wat was het daar mooi, zelfs met de rook. Het was super kalm want er was geen wind en dat gaf een hele speciale sfeer, maar tegelijkertijd was het ook erg rustgevend zelfs met die rook wat er hing. De zichten waren niet helder maar toch heel mooi. Hier heb ik wat foto’s genomen en na een tijdje ben ik toch maar weer vertrokken want met die rook is het niet zo leuk want je kunt het vook echt ruiken en je krijgt er een kretsende keel van. Niet aangenaam om daar te lang in rond te hangen. Voor de komende dagen bleef het erg rokerig en bleef onze luchtkwaliteit ook erg slecht, dus ik ben er niet meer op uit gegaan. Het zorgde wel voor een paar mooie rode zonsondergang tafereeltjes. Een paar dagen later was die vieze lucht eindelijk weg en werd het meer helder, ik geloof dat we zo een 10 dagen in die rook gehangen hebben. We konden weer verder zien en ’s avonds kwamen de sterren en maan ook weer tevoorschijn. De maan was heel mooi te zien, maar wel heel dun op 1 van de avonden. Een paar dagen later gingen ik naar Deer Lake Park om te zien of ik daar al wat herfstkleurtjes kon vinden en ja hoor het begon al stilletjes. Ik ben even de weg afgewandeld waar al wat kleurtjes aan de bomen te zien waren, maar niet naar het meer want daar was nog niets van herfstkleurtjes te zien. De kleuren zijn wat later dit jaar vergeleken met vorig jaar, dus ik zal nog een beetje geduld moeten hebben! Een paar dagen later was het volle maan en daar had ik geluk om er weer iets of wat een degelijke foto van te kunnen maken. En geloof het of niet, maar we zitten nu alweer aan het einde van september...wat gaat het toch snel! Het blijkt ook hier in Canada het geval te zijn met stijgingen van corona besmettingen en er komen nu en dan weer nieuwe maatregelen om het onder controle te kunnen houden. Wat gaat dat worden als iedereen weer binnen gaat zitten in het najaar en winter? Voorlopig zijn we gelukkig nog steeds corona vrij op mijn werk en ik hoop echt dat we het zo kunnen houden! En zo komen we weer aan het eind van deze maand, een nieuwe maand kan beginnen met hopelijk wat leuke avonturen...tot volgende maand weer! 
br />
Zicht tijdens de rit op de Sea To Sky Highway (Highway 99)
De dag erna deden we het rustig aan want op donderdag (10 september) zou Ava weer terug naar school gaan. Ik ging winkelen, kookte wat, deed wat huishouden en speelde wat met Ava en zo was de dag weer om. De dag erna ging Ava naar school, maar het was maar een uurtje als kennismaking. Ik was wel wat nerveus om Ava weer naar school te laten gaan want er was niet heel veel informatie gegeven, behalve dat ze groep A was op die dag en zich om 9u op de speelplaats moest melden. De school heeft "cohorts" van maximum 30 personen, dus dat is een groep van maximum 30 personen (leerlingen/leerkrachten inbegrepen) waar ze dit hele jaar enkel mee in contact zal zijn. Ik wandelde haar naar school en ik bleef buiten de omheining staan en Ava ging op de speelplaats wachten waar al wat van haar vriendinnetjes rondliepen. Ze hadden allemaal een mondkapje op, wat verplicht is in de gangen, op plaatsen waar afstand houden niet kan...maar in de klas zelf zou het niet verplicht zijn. De leerkracht riep de kinderen 1 voor 1 af om zo allemaal appart de school binnen te gaan. Dat vond ik in elk geval al een plus punt. Ik ging naar huis en een uurtje later ging ik haar weer halen van school. Wat was mijn kind toch zo blij dat ze weer naar school mocht en haar vrienden had kunnen zien. Ava vertelde mij dat iedereen in de klas een mondkapje op had, ze zaten niet heel erg ver uit elkaar maar toch iets meer dan een meter. Ava vertelde mij ook dat ze dus 1 voor 1 de klas in werden geroepen, aan de deur staat de leerkracht met ontsmettingsmiddel voor om hun handen te ontsmetten. Daarna moet elke leerling op zijn plaats gaan zitten en blijven zitten totdat de hele klas op hun plaats zit. Eens iedereen op zijn plaats zit moeten de leerlingen 1 voor 1 hun handen gaan wassen, ze hebben een wasbak in de klas. En eens iedereen zijn handen gewassen heeft en terug zit kan de klas beginnen. Oef, ik was toch wel wat opgelucht om dat te horen. Al zitten ze niet heel ver uit elkaar (geen 2 meter), ik ben blij te horen dat ze toch allemaal mondkapjes dragen en dat ze goede hand hygiene uitoefenen. Hopelijk kunnen de meeste kinderen dat ook volhouden als ze volgende week weer volle dagen naar school gaan. De speelplaats en het grote grasveld rondom school geeft ook voldoende ruimte als ze buiten spelen. Ze moeten elk in hun eigen zone blijven tijdens de pauzes. Nu hopen dat het vlot blijft gaan en dat de school corona vrij zal blijven.
De rook van de bosbranden in Amerika begon hier echt dikker en dikker te worden, de zon zag je bijna niet en Vancouver stond zelfs in de top 3 van slechtste luchtkwaliteit in de hele wereld...wauw, normaal zitten wij ergens in de top voor beste luchtkwaliteit in de hele wereld. Je kon de rook ruiken en we hadden geen vergezichten. Ik moest het weekend weer werken en alle ramen moesten daar dichtblijven zodat de rook niet naar binnen zou komen. Het zorgde wel voor een mooie rode zon tegen de avond aan. Na het weekend was Ava weer volle dagen naar school, dat beviel haar goed en volgens haar houdt iedereen zijn masker nog steeds op voor 90% van de tijd en ik ben blij om dat te horen. Ava zou normaal ook weer gaan voetballen dit jaar, maar omdat ze daar geen afstand kunnen houden van elkaar en omdat ze geen maskers moeten dragen hebben wij besloten om haar dit jaar niet te laten gaan aangezien de aard van mijn werk en omdat ze soms niet kan vermijden om haar grootmoeder (Michael zijn mama) te zien. Voor ons is dat een te groot risico op dit moment. We doen wat sport met haar na school een paar keer per week, we gaan fietsen, wandelen en dergelijke. Mijn 5 werkdagen gingen gelukkig ook weer redelijk snel voorbij en zonder al te veel gebeurtenissen. Op mijn eerste vrije dag wilde ik er graag op uit gaan, maar het was zo rokerig en wilde niet te lang buiten zijn. Ik ben naar Buntzen Lake in Anmore bij Port Moody gereden en wow wat was het daar mooi, zelfs met de rook. Het was super kalm want er was geen wind en dat gaf een hele speciale sfeer, maar tegelijkertijd was het ook erg rustgevend zelfs met die rook wat er hing. De zichten waren niet helder maar toch heel mooi. Hier heb ik wat foto’s genomen en na een tijdje ben ik toch maar weer vertrokken want met die rook is het niet zo leuk want je kunt het vook echt ruiken en je krijgt er een kretsende keel van. Niet aangenaam om daar te lang in rond te hangen. Voor de komende dagen bleef het erg rokerig en bleef onze luchtkwaliteit ook erg slecht, dus ik ben er niet meer op uit gegaan. Het zorgde wel voor een paar mooie rode zonsondergang tafereeltjes. Een paar dagen later was die vieze lucht eindelijk weg en werd het meer helder, ik geloof dat we zo een 10 dagen in die rook gehangen hebben. We konden weer verder zien en ’s avonds kwamen de sterren en maan ook weer tevoorschijn. De maan was heel mooi te zien, maar wel heel dun op 1 van de avonden. Een paar dagen later gingen ik naar Deer Lake Park om te zien of ik daar al wat herfstkleurtjes kon vinden en ja hoor het begon al stilletjes. Ik ben even de weg afgewandeld waar al wat kleurtjes aan de bomen te zien waren, maar niet naar het meer want daar was nog niets van herfstkleurtjes te zien. De kleuren zijn wat later dit jaar vergeleken met vorig jaar, dus ik zal nog een beetje geduld moeten hebben! Een paar dagen later was het volle maan en daar had ik geluk om er weer iets of wat een degelijke foto van te kunnen maken. En geloof het of niet, maar we zitten nu alweer aan het einde van september...wat gaat het toch snel! Het blijkt ook hier in Canada het geval te zijn met stijgingen van corona besmettingen en er komen nu en dan weer nieuwe maatregelen om het onder controle te kunnen houden. Wat gaat dat worden als iedereen weer binnen gaat zitten in het najaar en winter? Voorlopig zijn we gelukkig nog steeds corona vrij op mijn werk en ik hoop echt dat we het zo kunnen houden! En zo komen we weer aan het eind van deze maand, een nieuwe maand kan beginnen met hopelijk wat leuke avonturen...tot volgende maand weer!
Eerste schooldag voor Ava
Rokerige zonsondergang van bij ons thuis
Een rode zon in de namiddag door de dikke rook
Locatie van het mooie Buntzen Lake in Anmore bij Vancouver, BC
Een rokerig bezoekje aan Buntzen Lake bij Vancouver, BC
De eerste herfst kleurtjes zijn een feit!
En de volle maan van eind september
Foto's zijn Copyright by Ann Badjura tenzij anders aangegeven!
Je kan me contacteren via email als je mijn foto's wil gebruiken. DANK BIJ VOORBAAT!
