Welkom op mijn blog!: April 2020

Onze avonturen van februari en maart 2020!

~Je kan op de foto's klikken om een grotere versie te zien!

Het mooie Pitt Lake in Pitt Meadows bij Vancouver, BC, Canada

Eerst en vooral hoop ik dat alles goed gaat met jullie!!! En natuurlijk wil ik graag telkens iedereen bedanken die hier regelmatig eens komt kijken en/of een leuk berichtje nalaat...dat stel ik erg op prijs en is fijn om te lezen natuurlijk! Ik hoop dat jullie nog steeds meelezen en een beetje genieten van de verhalen en foto's. Ik hoop dat het goed gaat met jullie allemaal!!

Wat een rare wereld wonen we nu toch in, he? Eind januari werd een eerste geval van het coronavirus bekend gemaakt in British Columbia...maar dat was toen nog maar 1 persoon en toen gaven we daar toch eigenlijk nog niet zoveel aandacht aan om eerlijk te zijn. Dus laat mij even terug gaan naar het begin van februari toen we eigenlijk nog in een coronavrije omgeving woonden...We kregen nog een lading sneeuw begin februari, maar gelukkig was het niet te veel en waren de wegen snel sneeuwvrij en kon ik de dag erna (mijn eerste vrije dag) er weer eens op uit met de auto op zoek naar wat mooie plekjes. Ik ging naar North Vancouver waar ik Lynn Headwaters Regional Park bezocht, hier lag nog wat sneeuw en dat maakt toch voor een extra mooi landschap. Ik heb hier heerlijk genoten en wat foto’s kunnen nemen. Ava doet nog steeds karate (Martial Arts) en ik ze had een hele nieuwe reeks geleerd met de "sai", dat zijn wapens die bijna op grote vorken lijken. Ik was onder de indruk hoe ze die wapens onder controle heeft en haar "kata" (routine) kan doen!

Op Valentijntjes dag deden we niets speciaals, want Michael moest werken en Ava was naar school. Omdat het een redelijk mooie dag was ging ik er op uit en bezocht ik het mooie Queen Elizabeth Park in Vancouver. De zichten van hier zijn altijd zo mooi met zichten op de stad en de bergen, maar de bergen waren vandaag niet zo zichtbaar omdat er lage wolken voor hingen. Er waren al wat krokusjes in bloei en wat andere bloemetjes, dat geeft toch al een beetje dat lente gevoel, he. Nu en dan zag ik de wolken even open gaan om een stukje van de bergen te laten zien, prachtig! Ik heb hier weer naar hartelust foto’s kunnen nemen. Ik ben daarna nog even door gereden naar Kitsilano Beach en daar was het ook prachtig, de zichten waren hier ook weer zo mooi. Wat kan ik daar toch van genieten en natuurlijk ook het geluid van de golven die op het strand rollen vind ik heerlijk om naar te luisteren. Het was heerijk rustig op beide plaatsen en dan maakt het nog aangenamer om te bezoeken!

Op mijn volgende vrije dagen had ik niet zo veel zin om ver te gaan, maar wilde natuurlijk wat foto’s gaan maken en zeker omdat het redelijk mooi weer was. Ik ging eerst nog wat winkelen bij de Holland Shop hier in de buurt want Michael zijn verjaardag was eind februari, dus ik ben wat Hollandse snoepjes voor hem gaan halen wat hij graag heeft en die je hier nergens anders kan vinden. Daarna stopte ik bij Sapperton Landing in New Westminster wat daar niet heel ver vandaag is voor een korte wandelen om te genieten van de zichten op de Fraser River. Die lag er heel kalm bij wat niet dikwijls het geval is, dus dat was extra genieten. Hier was het heel rustig en ik heb op mijn gemak lekker wat foto’s kunnen nemen. Ik ging daarna naar Burnaby Mountain Park omdat ik nog wat tijd had en heb daar genoten van de mooie zichten op de stad en bergen met dit heldere weer. Er waren al heel wat mooie krokussen in bloei, van mij mag de lente nu wel stilletjes beginnen.

Sneeuw begin februari

Lynn Headwaters Regional Park in North Vancouver met een laagje sneeuw

Ava doet haar Kata tijdens haar Martial Arts klas

Een bezoekje aan Queen Elizabeth Park in Vancouver

Bezoekje aan Kitsilano Beach in Vancouver

Sapperton Landing in New Westminster bij Vancouver

Burnaby Mountain Park in Burnaby bij Vancouver

De dag erna ging ik naar Pitt Lake want daar was ik al even niet meer geweest. Net voor ik zou aankomen bij Pitt Lake ben ik op een paar plekjes gestopt voor een paar foto’s voordat ik aan Pitt Lake zelf aankwam. Jee, wat was het hier prachtig vandaag...het water lag er super kalm bij en de zichten op de bergen waren helder met nog sneeuw op de toppen! Zo zie je dit meer maar heel zelden want normaal gezien waait het hier altijd redelijk goed. Ik heb genoten van een wandeling op de dijk langs het meer op en stopte op tijd en stond voor wat foto’s. Oh wat heb ik hier toch genoten en ik ben bijna niemand tegen gekomen...zalig! De dag erna had ik ook nog een dagje vrij want Michael en ik gingen samen naar de "Home & Garden Show" in Vancouver. Dat is een soort "Huis en Tuin Show" waar je vanalles kunt vinden over renovaties voor huizen en tuinen zowel voor binnen als buiten. We hadden gratis tickets gekregen, dus daar gingen we van profiteren. We gingen met de SkyTrain heen (een soort metro, maar dan hoger boven de grond/boven de huizen). We waren op een 20 minuten daar en eens binnen liepen we een rondje langs alle bedrijven die daar opgesteld waren. Er waren daar zelfs aangemaakte tuinen met watervalletjes, bloemen en planten...heel leuk om te zien. We slenterden hier een paar uurtjes rond voordat we weer terug naar huis gingen. We hadden een geslaagd dagje en hebben genoten van ons bezoek aan deze show.

Een paar dagen later was Michael zijn verjaardag, maar we vierden het in het weekend bij zijn moeder. We hadden hamburgers uitgehaald (dat is traditie) en in plaats van een zelfgemaakte cake hadden we een heerlijke Blizzard Oreo ijscreme taart uitgehaald bij "Dairy Queen". Dat zijn echt heerlijke ijstaarten! We hadden heerlijk gegeten en ook genoten van die overheerlijke ijstaart. Michael had wat cadeautjes gekregen, maar meer in de vorm van een doosje chocolate, doosjes met noten mix (wat hij graag heeft) en een paar andere lekkernijen die hij graag heeft. We hebben gezellig samen kunnen vieren met z’n allen. De laatste week van februari gingen we Michael en ik nog een dagje shoppen in Amerika voor wat etenswaren en nog wat andere dingen voor in huis en tuin. Nu hebben we weer genoeg kunnen inslaan voor een tijdje. We kopen daar meestal dingen zoals kaas, melk, kip, wat vleeswaren (meestal voor bij de boterham zoals kalkoen of ham), sommige lekkernijen die daar goedkoper zijn, we gaan ook altijd even binnen bij Ross Dress for Less voor kleding en andere dingen. Ik hou van puzzels en had een hele mooie Vancouver puzzle gevonden, daar zal ik 1 van deze dagen wel eens aan beginnen. Een dagje winkelen in de USA is altijd een geslaagd dagje, zeker als we weer snel de grens overkunnen naar Canada zonder vele vragen. En zo zijn we weer aan het einde gekomen van februari.

Ik had nog een dagje vrij genomen op 1 van de woensdagen begin maart en omdat het mooi weer was ben ik daar nog even van gaan genieten. Ik had niet veel zin om ver weg te gaan, dus ik bracht een bezoekje aan Burnaby Mountain Park dichtbij ons thuis. Daarna reed ik verder naar Barnet Marine Park waar ik niet meer geweest was sinds de zomer. Ik ging deze keer de wandelroute langs het water volgen en deze noemt "Drummond Walk" en is ongeveer 1.5km enkele weg (3km heen en terug). Het pad gaat volledig langs het water op en op het einde van het pad ga je een stukje door het bos heen en hier zijn een paar mooie kleine strandjes te vinden. Ik heb daar een tijd genoten op 1 van deze mooie strandjes, zalig! Zeker met de huidige toestanden in verband met het Coronavirus, je hoort er elke dag meer en meer over op de radio/TV/social media...een paar dagen later (11 maart 2020) gaf de WHO de verklaring van een wereldwijde pandemic. Tot op die dag viel het nog goed mee in Canada met niet al teveel gevallen, in onze provincie British Columbia hebben we een totaal van 64 gevallen en een stuk of 5 zijn in 2 verschillende rusthuizen in North Vancouver. Dat vind ik best wel eng omdat ik zelf in een rusthuis werk. Voorlopig nog geen speciale maatregels op mijn werk, behalve de gewone maatregelen die we nemen tijdens elk griep seizoen en ze laten bezoekers enkel toe tussen 14u en 17u (enkel 1 persoon per bewoner mag op bezoek komen). Ik ben op mijn eerste vrije dag wat gaan wandelen bij Deer Lake om even een frisse neus te halen na al dat nieuws over het Coronavirus, wat heeft dat toch even goed gedaan!

Het prachtige Pitt Lake in Pitt Meadows bij Vancouver, BC, Canada

Home & Garden Show in Vancouver

Michael zijn verjaardag...hahaha

De heerlijke Oreo Blizzard ijscreme taart van Dairy Queen (Foto van hun website)

Paas corn flakes in de USA (wel niet gekocht, enkel foto genomen)

De mooie puzzel die ik kocht in de USA

Burnaby Mountain Park in Burnaby bij Vancouver

Barnet Marine Park in Burnaby bij Vancouver

Die vrijdag was ik op bezoek geweest bij Julie, ze was nu in haar nieuwe huis en daar waren ze hard aan het werken in de keuken en dergelijke. Ik had wat gebakjes uitgehaald en ’s middags kwam haar verloofde thuis om ons mee te nemen voor lunch. We gingen naar "Me ’n Eds" en daar hadden ze heerlijke lunch specials...heel lekker. We hebben een heerlijk dagje gehad en lekker bijgeklets, zij had nog een weekje vrij in verband met haar verhuizing. Voor Ava was het die dag (vrijdag 13 maart) haar laatste dag van school en dan begon "Spring Break", dat is hun lente vakantie voor 2 weken die elk jaar de laatste 2 weken van maart plaats vindt. Ze had een goed rapport, dus nu lekker genieten van twee weken vakantie. Ik had Ava voor die 2 weken ingeschreven op de opvang, maar zal wel zien of ze elke dag zal gaan of niet. Als er leuke uitstapjes zijn dan wel, maar anders niet. Ik had tijdens Ava haar eerste week vakantie op dinsdag en woensdag ook een dagje vrij gehomen want Michael moest nog werken, die had de tweede week verlof. Maar toen ik zaterdag (14 maart) terug ging werken na 3 dagen vrij te hebben, hoorde ik dat vele van de verpleegkundigen die nog op verschillende plaatsen werken er nu voor moeten kiezen om maar op 1 plaats te werken. Dus die verpleegkundigen die op de dinsdag en woensdag voor mij zouden werken hebben gekozen om op hun andere werk te blijven omdat ze daar meer uren hebben...dat begrijp ik natuurlijk wel in deze onzekere tijden, maar ik vond het wel jammer dat ik nu geen vrij zou hebben. En op die zaterdag (14 maart) is ons rusthuis ook op slot gegaan voor alle bezoekers van onze bewoners. Alle personeel wordt ook gescreened voor COVID-19 symptomen (ze nemen ook onze temperatuur), dit wordt gegaan bij het binnen komen in het begin van de dienst en bij het naar huis gaan aan het einde van de dienst.

Ava ging op maandag naar de opvang en daar kreeg ik te horen dat ze geen uitstappen mochten doen met het openbaar vervoer, ze mochten ook niet naar een binnen speeltuing gaan alsook andere plaatsen met activiteiten die binnen plaats vinden waar een groot aantal kinderen/mensen zouden zijn. Ze hadden voor enkele uitstappen een bus gehuurd en gingen dan naar een park om buiten te spelen in plaats van naar een binnen speeltuin. Dat zijn de nieuwe regels nu, maar toen we Ava dinsdag avond gingen ophalen van de opvang wisten ze ons daar te vertellen dat de opvang zou sluiten voor de rest van de vakantie. Daar stonden we dan, ik moest werken de dag erna want ik kan nu geen dagen vrij meer krijgen omdat we niet genoeg personeel hebben. Michael moest de dag erna ook gaan werken en hij heeft zich dan maar ziek gemeld. Gelukkig zijn ze erg begrijpend op zijn werk en hebben ze hem gezegd dat hij die week van thuis kon werken en ook de tweede week van de vakantie. Oef, wat een geluk...want dat was toch even stressen! Hij zou dan zijn week vakantie kunnen opschuiven naar begin april, dat zou dan ook goed uitkomen in geval de scholen niet terug zouden opengaan tegen dan. Op mijn vrije dagen probeer ik toch wat te gaan genieten van de natuur voor zover dat nog kan en ik let vooral op om nergens rond te hangen waar meerdere mensen zijn want ik wil geen contact met anderen als het kan. Ongelofelijk hoe snel dit virus kan verspreiden.

Ik was die week met Ava op de zwier geweest en we gingen naar Deep Cove in North Vancouver, daar was het prachtig aan het water en het was zo een kalme dag. We genoten hier aan het strand en er was bijna niemand te zien. Als we weer wegreden moesten we door de toeristische straat daar en alles was gesloten...dat doet toch wel een beetje raar aan. Ik reed daarna verder naar Mount Seymour waar we nog in de sneeuw liepen. Ava vond het nodig om een sneeuwballen gevecht aan te gaan met mij, dus we gooiden wat sneeuwballen in het rond en wat hadden we toch plezier...hahaha. Er waren redelijk wat auto’s op de parking eigenlijk, maar gelukkig kwamen we niet veel mensen tegen waar wij rond liepen! Daarna was het weer tijd om naar huis te gaan na een geslaagd dagje. De dag erna gingen we er weer op uit en zijn we naar West Vancouver geweest om wat te wandelen bij Whytecliff Park. We stopten eerst nog bij het zicht op Horseshoe Bay en de ferry terminal. Eens in Whytecliff Park gingen we naar 1 van de zichtpunten en daarna gingen we naar het strand met zicht op Whyte Islet (een eilandje in het water wat je kan beklimmen bij laagtij). Ava ging daar een stukje naartoe klauteren en klom een stukje omhoog terwijl ik op veilige afstand wat foto’s nam van de omgeving. Ik vond dat hier toch nog redelijk wat mensen rond hingen en ook verschillende families samen om te picnikken...dat zou toch eigenlijk niet mogen in deze tijden. Wij hielden mooi onze afstand van iedereen en gingen na een tijdje weer verder. Ik reed nog Cypress Mountain op voor wat foto’s van de zichten op downtown Vancouver, maar die waren een beetje mistig want het was niet super helder. Daarna gingen we verder tot boven en daar stond de parking ook weer meer dan half vol, maar we konden hier ook weer gerust wat rond wandelen zonder dichtbij andere mensen te komen. Weer een geslaagd dagje voor ons waar we heerlijk van genoten hebben. Ik hoorde de dag erna dat de weg naar Mount Seymour en Cypress Mountain nu afgesloten zijn omdat er veel te veel mensen naartoe gaan en die niet genoeg afstand houden...

Borden op ons werk om je aan te melden voor het begin van je dienst

Bezoekje aan Deep Cove in North Vancouver

Mount Seymour met nog heel wat sneeuw in North Vancouver

Horseshoe Bay Ferry Terminal in West Vancouver

Whytecliff Park in West Vancouver

Bezoekje aan Cypress Mountain in West Vancouver

Zichten op Vancouver halverwege Cypress Bowl Road in West Vancouver

In de tweede week van Ava haar vakantie had ik haar beloofd dat we en pyjama dag zouden hebben en een fort zouden bouwen binnenshuis alsook een film kijken. We begonnen onze dag met een heerlijk ontbijt van “verloren brood”, wit brood gesopt in ei en dan gebakken in de pan. Ik had lekkere kaneel suiker gemaakt voor op het verloren brood te doen, mmmm dat was heerlijk. Michael moest eigenlijk werken vanop zijn computer, dus Ava en ik gingen naar beneden waar we in 1 van de grote kamers een fort bouwden. En het was zo groot dat we er met ons 3 in pasten, want Ava was Michael ook even gaan halen om ons fort te laten zien. We zaten hier even samen in en daarna moest Michael weer verder doen. Ava en ik hielden ons bezig en tegen de middag gingen wij terug naar boven want Michael had beneden de computer nodig voor een video conferentie van zijn werk uit. Ava en ik begonnen aan mijn mooie Vancouver puzzel in de woonkamer die ik in Amerika gekocht had vorige maand. Poeh, wat een werk om al die stukjes om te draaien en alle kanten stukjes en hoekjes te vinden. In de namiddag maakten ik nog hamburgers zodat Michael deze op de barbecue kon bakken...goh, ik had zeker 17 hamburgers. We geven er een deel aan mijn schoonmoeder en de rest gaat de diepvries in en dan hebben we altijd hamburgers klaar als ik eens niet weet wat te koken. We hebben nog hamburger broodjes in de diepvries en ik heb meestal sla, tomaten, ui, augurkjes, kaas en mayonaisse/ketchup/mosterd in huis. Na het avond eten keken Ava en ik naar Onward op onze TV (had ergens een website gevonden waar je deze al gratis kon bekijken).

Na die 2 daagjes vrij moest ik weer werken voor 5 dagen. Op de laatste dag van maart ging ik na mijn werk met Ava voor een ritje in onze omgeving om wat kersenbloesems te vinden. En ik had een paar mooie straten gevonden niet ver van bij ons thuis en er was ook niemand op straat te zien, dus perfect om even te stoppen voor wat foto’s! Ava en ik waren ook nog vlug even naar de supermarkt gegaan voor een paar hoognodige zaken, daar moest je in 1 richtings verkeer winkelen en staan bij de kassa voetstappen op de grond waar je moet staan zodat je je afstand houdt. We stopten ook nog bij Costco voor medicatie (voor mijn schoonmoeder), daar moest ook iedereen zijn afstand houden en hadden ze ook markeringen. Wat een rare toestanden toch, he! En ik heb zo het idee dat dit nog wel even kan duren voordat dit allemaal voorbij is. Op mijn werk moesten we nu ook maskers en plastieken brillen beginnen te dragen als we met bewoners in contact komen. Dat is niet zo leuk, die maskers zijn moeilijk om doorheen te ademen en ik heb het gevoel dat deze mij meer moe maken dan op een normale dag. Verder is het wel te doen en mogen we het afdoen als we op onze bureau op de computer bezig zijn of tijdens onze pauze ook natuurlijk. Onze recreatie afdeling heeft zoom, skype en dergelijke apps gedownload op iPads zodat families toch hun geliefden kunnen zien via video chat en zo kunnen ze ook met hun praten. Sommige families komen gewoon even langs aan het raam kijken om een papier te laten zien met een bericht voor hun geliefden...zo lief!! Wat een rare wereld wonen we nu toch in, he!

Ava haar vakantie zat er ook op en normaal moest ze terug naar school op 30 maart, maar de kinderen zijn natuurlijk allemaal nog thuis en de leerkrachten gaan online lessen zetten via Google Classroom en andere apps waarmee ze taken kunnen doen en dergelijke. Ik ben benieuwd hoe dat zal gaan, ik breng volgende maand rapport uit! De laatste dag van maart gaf onze minister van de gezondheidszorg (en doktor) een update over de huidige situatie in onze provincie (British Columbia) en er waren 43 nieuwe gevallen en 5 doden in de laatste 24 uur. We hebben in totaal nu 1,013 mensen die positief getest hebben voor COVID-19. We doen ons best om niet teveel er op uit te gaan. Maar af en toe moet ik er gewoon even op uit om mijn zinnen te verzetten en eventjes te vergeten wat er gaande is in deze wereld. Ik zorg dat ik mij met niemand ophou en als ik ergens heen rij let ik ook wel echt op of er veel mensen zijn of niet, als er weinig mensen zijn dan stop ik even voor een wandeling en wat foto’s. Lijkt het mij dat er teveel mensen zijn dan ga ik gewoon verder naar een volgende plekje of naar huis.

Zo, dit zal wel weer mijn laatste blogje zijn voor een paar maandjes, maar ik zal zien hoe vol april is en of het de moeite is om een blogje te schrijven voor die ene maand.

Hou jullie allemaal goed en blijf gezond en veilig!!!

Het fort wat Ava en ik gebouwd hebben