Road trip van Vancouver, BC naar Saskatchewan, Canada - juli 2018
~Je kan op de foto's klikken om een grotere versie te zien!
Het prachtige Emerald Lake in Yoho National Park, BC, Canada
Op 5 juli was het dan zover en vertrokken we richting Revelstoke met onze super grote SUV (een Ford Expedition Platinum Max) waar wij een chalet gehuurd hadden bij "Glacier House Resort". Het was een warme dag en het zou 30-32 graden worden, maar gelukkig hadden we wel airconditioning en dan voel je die hitte gelukkig niet. We stopten onderweg een paar keer om de benen te strekken, te lunchen en eens in Revelstoke zijn we het dorp ingereden om daar wat broodjes uit te halen voor het avondeten. We waren rond 17u bij Glacier House Resort, wat een mooie lodge en mooi chalets. We hebben het die avond rustig aan gedaan, Michael en Ava waren gaan zwemmen in het zwembad bij de lodge en ik heb wat rondgewandeld en wat foto's genomen van de zichten hier. We gingen op tijd ons bed in en begonnen onze morgen de dag erna redelijk vroeg. We zaten aan de ontbijt tafel in de lodge rond 7u45, je kan daar gaan eten tussen 7u30 en 9u30 en het bestaat uit croissants - brood - gekookte eitjes - kaas - ham - jam - fruit - koffie - thee - fruitsapjes, meer dan genoeg om er tot 's middags weer tegen te kunnen. De auto was al vol geladen en na het ontbijt vertrokken we richting Calgary. Belgie speelde vandaag ook in de World Cup, dus ik had mijn Belgische oorbelletjes aan! Er waren wat wegenwerken onderweg waar we wat langzamer moesten rijden, maar verder geen problemen gehad op de wegen. Eens als we in de buurt van Rogers Pass kwamen in Glacier National Park beginnen de bergen toch echt indrukwekkend te worden, zooo mooi! We stopten hier en daar weer om de benen te strekken en aten lunch in Golden. Hierna begon onze rit door de prachtige Canadese Rockies met Yoho National Park en Banff National Park. Deze keer gingen we niet stoppen bij Emerald Lake of de andere bekende meren omdat ik een klein meertje gevonden had redelijk dichtbij de snelweg waar ik wilden stoppen in Yoho National Park. Dit meertje zou niet al de ver van de park gates zijn als je Yoho National Park in rijdt...ik had het op mijn telefoon in mijn favorieten gezet op google maps, maar we konden het echt niet vinden. Oh wat was ik toch teleurgesteld dat we er waarschijnlijk voorbij gereden zijn, maar we konden nergens geen afslag zien of een bord...jammer! Omdat we dit niet gevonden hebben zijn we toch naar Emerald Lake gereden...JOEPIEEEE want dat is mijn favoriete meer op deze aardbol! Eerst zien dat we een parkeer plaats zouden vinden en ja hoor daar was gelukkig nog een plaatsje vrij. Het was vandaag ook weer redelijk warm, maar niet snikheet! We genoten hier van een wandeling aan het water en de prachtige zichten. Ava, Michael en ik zouden hier een paar dagen later weer terug naartoe komen om hopelijk een kano te huren! Dus we bleven hier niet al te lang en gingen weer verder. We verloren ook een uur als we voorbij Golden reden, want hier is het een uur later dan in Vancouver. We stopten hier en daar nog even om de benen te strekken aten in Canmore een late lunch waar ze de World Cup op een TV lieten zien, dus we bleven even plakken om te zien hoe dat Belgie het deed tegen Brazillie...tegen dat we vertrokken was het 1-0 voor Belgie. Een anderhalf uur later kwamen we aan bij Dorothy, het was zo goed om haar weer te zien want ze is ook ziek geweest in het voorjaar, maar ze zag er goed uit! Ze wist ons te vertellen dat Belgie gewonnen had en Brazillie naar huis gestuurd heeft, joepiiiieee!
Het was zo fijn om Dorothy weer te zien, ze heeft toch wat gezondheids problemen gehad een paar maanden geleden. Daar is ze nu gelukkig bovenop en is toch weer bijna 100%. De twee dagen dat wij in Calgary waren hadden we niet veel gepland, we zouden met Ava naar Drumheller gaan (Dinosaur Provincial Park)...maar ze had helemaal geen interesse. We zijn de eerste dag wat gaan winkele en naar Costco gegaan want Michael was opzoek naar een computer en die zijn daar misschien goedkoper. We sparen hier ook 7% taxen uit in de provincie Alberta, dus het zou toch wel de moeite zijn. We vonden een "display" model voor $100 (60 euro ongeveer) goedkoper dan bij Costco in Vancouver voor dezelfde computer. Dat leek ons wat, dus wij gingen de dag erna terug gaan met genoeg geld om deze te kopen. De dag erna gaan we terug naar Costco, nu was dit "display" model nog eens $130 afgeprijsd van de originele prijs. Dus ja, die konden we niet achter laten en we hebben de computer gekocht! Die bleef dan wel bij Dorothy staan totdat wij een week later weer richting Vancouver zouden gaan. We hebben die dag nog wat gewinkeld en verder niet teveel meer gedaan want de dag erop gingen Ava, Michael en ik voor 2 dagen naar de Canadese Rockies. Michael zijn mama bleef dan bij Dorothy voor die 2 dagen.
We vertrokken op maandaag morgen richting de Canadese Rockies en we hadden een heel dag uitgepland. We zouden eerst naar Peyto Lake rijden in Banff National Park (het verste punt want we deze keer gingen bezoeken), wat langs de Icefields Parkway ligt tussen Lake Louise en Jasper. Daarna zouden we terug afzakken om dan te stoppen bij Bow Lake, Herbert Lake en zo verder naar Yoho National Park voor de Takakkaw Falls voordat we zouden eindigen rond het avond eten bij "The Truffle Pig Lodge" waar we die nacht zouden verblijven. Na het avond eten zouden we een kano trip willen gaan doen op Emerald Lake wat 15 minuten van onze lodge af was. We hadden een mooie zonnige dag om mee te beginnen, bijna geen wolk aan de lucht toen we richting de Canadese Rockies reden. De zichten onderweg waren prachtig en eens we dichter bij Banff kwamen moesten we ons ticket voor de National Parks Pass te kopen, er was daar een speciale rijstrook die je kon volgen om bij de locketten langs te rijden. We kochten een park pas voor 1 dag en dit kostte ons $19.60 (13 euro) voor wagen tot en met 7 inzittenden, deze park pas was geldig tot de dag erna 16u in de namiddag. Nadat we Lake Louise village passeerden reden we de Icefields Parkway op waar we toch al 13 jaar niet meer geweest waren. We reden voorbij Herbert Lake wat je van de weg kan zien en ik zag dat het water kalm was, dus we stopten hier eerst want op de terug weg is het water misschien niet meer zo kalm. We liepen een stukje door een bos tot aan de oever van dit meer wat zo helder was en prachtige weerspiegeling weergaf. Een heerlijk plekje met prachtige zichten en geen hordes toeristen! We brachten hier wat tijd door voordat we verder gingen naar Peyto Lake. Wat is dit toch een prachtige plek met die mooie blauwe kleur van het water en de bergen er omheen. Het was hier eigenlijk niet zo druk, minder dan toen wij er 13 jaar geleden waren. We genoten hier van de zichten en gingen na een uurtje ofzo verder naar Bow Lake waar we zouden picnikken. Er was wat hoge bewolking komen aanzetten, maar de zon kwam nu en dan toch nog wat door. Het was hier ook niet al te druk en we vonden nog een picnic tafel om te lunchen. Daarna liepen we een stuk langs de oever op en zo weer rustig naar de auto, het was ondertussen bijna 14u. Nu reden we terug Yoho National Park in om naar de Takakkaw Falls te gaan, we vonden hier gelukkig nog een plaatsje om te parkeren. Hier was het ook niet super druk eigenlijk. We liepen tot bijna aan de voet van de waterval, maar omdat ik mijn camera vast had wilde ik niet te kortbij gaan want die waterval gaf nogal mist af...je werd er druipnat van. Ava en Michael gingen wel nog een stukje verder terwijl ik langs de oever van de rivier wat foto's nam. Ik had dat plekje helemaal voor mij alleen met een perfect zicht op de waterval. Ik vind dit toch wel een indrukwekkende waterval met zoveel kracht. Het was ondertussen alweer 16u, dus we besloten om nu naar ons hotel te gaan en om wat avond te eten voordat we naar Emerald Lake zouden gaan. De "Truffle Pig Lodge" was een mooie lodge met mooie kamers. Onze kamer was op gelijkvloers en toegankelijk via een deur aan de buitenkant met ook 2 grote ramen.
We wilden die avond nog gaan kano varen op Emerald Lake, het kano verhuur sluit om 19u en je kan een kano huren voor 1 uur...dus we wisten niet zeker of de laatste kano binnen moet zijn tegen 19u of dat de laatste kano uitgaat om 19u. We zorgen dus dat we voor 18u daar waren in geval dat de kano's om 19u terug binnen moesten zijn. We kwamen om 17u50 bij het kano verhuur aan en daar stond een bordje dat het kano verhuur voor vandaag gesloten was...NEEEEE, dat meen je toch niet??? Ik sprak daar met 1 van de dames die de kano's verhuurden en ze vertelde ons dat de laatste kano om 17u45 het water opgaat want soms is niet iedereen op tijd terug met hun kano. Dat is te begrijpen, maar jeetje wat een teleurstelling...ik verheugde me zo op deze kano rit. Achja, niets aan te doen...misschien dat we de volgende morgen dan wel terug zouden gaan om dat te doen. Terwijl we wegliepen van het kano dock zag ik daar een koppel wat net gehuwd waren in een kano op het water, dat was zeker voor hun huwelijks foto's. Hier heb ik natuurlijk ook van geprofiteerd om mijn eigen foto's te nemen. zo mooi en wat een plek om te trouwen en trouwfoto's te nemen. Het was nu na 18u en de zon scheen nog wat, we liepen een stuk langs de oever op, het licht was perfect en het water was kalm waardoor ik wat mooie foto's heb kunnen nemen. Zo'n foto's had ik vanop de kano waarschijnlijk niet kunnen nemen, dus het was zeker geen verloren avond. Een uurtje later kregen we het idee om naar Moraine Lake te gaan want dat wilde ik tijdens deze trip toch ook niet missen, daar zou het licht misschien ook wel zo mooi zijn. Moraine Lake is maar een goed half uur rijden, dus waarom niet. Eens we bij de Moraine Lake Road aankwamen was de weg afgesloten vanwege een volle parking...boeeee, dat vonden wij helemaal niet leuk. Dan maar naar Lake Louise en hopelijk is daar nog een parkeer plaatsje te vinden. Ja hoor, hier hadden we nog wel geluk. We wandelden een beetje rond aan het meer en tegen 20u30 gingen we dan toch maar weer terug richting ons hotel. De weg naar Moraine Lake was nog steeds afgesloten anders waren we hier ook nog even gestopt. We gingen op tijd slapen en we besloten om er vroeg genoeg op uit te gaan om Moraine Lake te bezoeken en zouden het kano varen bij Emerald Lake niet doen, maar misschien een kano huren bij Moraine Lake.
Alles was ingepakt want morgen zouden we weer naar Calgary vertrekken en hier en daar stoppen onderweg. Ik werd rond 5u45 's morgens wakker en zag zo een rare rozige schijn door de gordijnen komen. Ik stond op en keek door het raam en ja watte, wat een zonsopgang...die kleuren! Nu had ik ergens bij 1 van die meren moeten staan, hoe spectaculair zou dat geweest zijn. Maar goed, dat was niet het geval want ik stond nu in de deur opening van ons hotel kamer in mijn pyjama's, dus dan maar vlug een foto met mijn telefoon genomen want Ava en Michael sliepen nog. Ik ging nog even liggen en zo een half uur later waren we alle drie wakker. We aten wat ontbijt en daarna de auto weer vol laden met onze bagage voordat we vertrokken. We gingen naar Moraine Lake en hoopten dat de weg nog open was. Ja, we hadden geluk en we konden gewoon de weg inrijden en er waren nog wat plekjes open op de parking. Het was ondertussen 7u 's morgens, de kano's kunnen pas gehuurd worden vanaf 8u30 dus we liepen eerst de Rock Pile omhoog omdat je van daarboven toch wel het beste zicht krijgt op dit prachtige meer. Het was niet te druk, maar toch genoeg mensen eigenlijk voor zo vroeg te zijn. Ze hebben nu een mooi pad aangelegd met vele trappen omhoog en hier en daar wat zichtpunten. Wat is dit toch een mooie plek. We genoten hier een dik uur en nog wat voordat we besloten om terug naar beneden te gaan richting het kano dock waar ze de kano verhuren. Tegen dat we daar aankwamen begon het wat te regen, dus we besloten om toch maar niet de kano in te gaan...het moest maar eens beginnen te stort regenen. We genoten hier nog een tijdje bij deze prachtige plek en we hadden het voor ons alleen, waarschijnlijk omdat het nu aan het regenen was. Het begon nu echt goed door te regenen, dus tijd om te vertrekken. We hadden niet veel meer op het programma staan en met de regen ga je ook al geen lange wandelingen doen. We stopten nog bij een zichtpunt over Banff en we reden de Lake Minnewanka scenice loop met een kort bezoekje aan Lake Minnewanka en Two Jack Lake in de regen...en toch was het mooi! Hierna reden we terug richting Calgary waar in de latere namiddag aankwamen bij de familie. De dag erop vertrokken we richting Saskatchewan voor de andere zus van Michael zijn mama te bezoeken.
Het mooie Peyto Lake in Banff National Park
Op weg naar Bow Lake langs de Icefields Parkway
Het mooie Bow Lake in Banff National Park
De prachtige Takakkaw Falls in Yoho National Park
Truffle Pigs Lodge in Field, Yoho National Park
Emerald Lake in Yoho National Park
Lake Louise in Banff National Park
Zonsopgang vanuit onze kamer bij Truffle Pigs Lodge
Moraine Lake Road in Banff National Park
Moraine Lake seen from the Rock Pile in Banff National Park
Zicht bij het kano dock aan Moraine Lake in Banff National Park
Zicht op de Rock Pile van bij het kano dock aan Moraine Lake
Zicht bij het kano dock aan Moraine Lake in Banff National Park
Op de terug weg van Moraine Lake naar Calgary
Zicht vanop Mt Norquay Scenic Drive in Banff National Park
Lake Minnewanka in Banff National Park
Two Jack Lake in Banff National Park
Zicht op de weg van de Lake Minnewanka Scenic Drive
Zicht op de weg van de Lake Minnewanka Scenic Drive
Mijn schoonmoeder (en Tiny het hondje), Ava, Michael en ik vertrokken op woensdag morgen richting Saskatchewan waar we eerst bij Fay zouden stoppen waar Michael zijn mama zou verblijven. De familie ging naar daar komen en gingen avond eten meebrengen voor iedereen. Het was een zonnige dag toen we vertrokken en het zou zo een 25-27 graden worden die dag. We stopten na een paar uurtjes bij een benzine station echt in the middle of nowhere, je ziet hier enkel de snelweg, vlakte en het tankstation. Alberta heeft eigenlijk niet veel gebergte enkel een stuk Canadese Rockies die op de grens liggen tussen Alberta en British Columbia. Eens je Calgary vertlaat richting Saskatchewan is er niet zoveel te zien en is het vlak met olie pompen hier en daar alsook vele velden. De snelweg (Trans Canada Highway) is vlak en zoals ze hier zeggen (letterlijk vertaald) "je kan je honden voor 3 dagen zien weglopen". Als de zon schijnt en je hebt van die leuke wolkjes dan is het echt wel een prachtig zicht, nu zijn er ook canola velden in bloei en dat gele steekt zo mooi af tegen een blauwe lucht en witte wolken. We stopten zo een half uurtje voor de grens met Saskatchewan om wat te lunchen voor we weer verder gingen. Eens we de grens over reden in de provincie Saskatchewan waren we op een uur en nog wat bij Fay. We waren blij haar weer te zien en zij was ook heel blij om ons te zien. Ze verblijft voorlopig in haar huis in Maple Creek (waar wij vorig jaar in verbleven) omdat ze haar ranch aan het renoveren zijn. Voordat de familie kwam wilden wij de dames wat laten rusten en gingen Ava, Michael en ik te voet naar "downtown Maple Creek" om naar de speelgoed winkel te gaan. Niet zomaar een speelgoed winkel, maar blijkbaar een redelijk bekende speelgoed winkel die uniek speelgoed en snoepgoed verkoopt. Je vindt er niet veel van Disney, maar meer boerderij speelgoed (we zaten natuurlijk ook in een ranch/boerderij omgeving), ongelofelijk veel puzzels, wat kleding en een selectie aan mooie knuffeltjes. Ava zou hier uren kunnen doorbrengen. Er waren 2 verdiepingen en we keken onze ogen uit. Natuurlijk konden we de knuffeltjes sectie niet voorbij gaan zonder dat Ava een knuffeltje wou. We kochten haar een knuffeltje en ze was er erg blij mee. We gingen tegen het avond eten stilletjes terug naar Fay en even later kwam de rest van de familie eraan. De kleinkinderen van Fay haar zoon en dochter waren ook weer daar dit jaar, dus Ava was blij omdat deze meisjes toch rond haar leeftijd zijn. Het eten was heerlijk en vele dingen waren vers van de boerderij met zelf gemaakte broodjes en dergelijke. Het was een gezellige avond waarna Ava, Michael en ik nog een goede 25km moesten rijden naar onze slaap plaats. We wensten iedereen een fijne avond en rond 21u vertrokken we naar onze verblijfplaats.
Onze verblijfplaats was het gasthuis van Fay haar dochter, daar verblijft familie als ze op bezoek komen. Dit huis was zo een 2km van Fay haar ranch af langs een kiezel weg, de zon ging net onder als we daar aankwamen. Het is een huis in de middle of nowhere op een groot stuk land met nog een paar schuren rondom. Het is wel zonder TV of internet en je moet al geluk hebben dat je ontvangst hebt op je GSM. Maar voor enkele nachten geven wij daar niet om, we kunnen zo ook gezellig wat praten en genieten van de rust. Er was een piano in het huis waar Ava graag op tokkelde. Er waren daar zo een 5 slaapkamers waarvan 2 beneden waar het lekker koel was, dus we besloten om op de beneden verdieping te slapen want het was maar lieft 30 - 35 graden tijdens ons verblijf. Er waren daar 2 poezen in 1 van die schuren en Fay haar dochter had ons gevraagd of we 's avonds hun kommetjes met brokjes konden vullen zodat zij dan niet speciaal moest komen om dat te doen. Geen probleem want Ava wou dat heel graag doen, Pamela (Fay haar dochter) had ons al verteld dat 1 van de poezen heel vriendelijk was en die andere wat schuw. We gingen opzoek naar het kommetjes en de brokjes voor de poezen. Nu staan daar wel 3 schuren rondom het huis en we moesten toch even zoeken voordat we de juiste plaats gevonden hebben. Al vlug kwam 1 van de poezen opdagen en deze was inderdaad erg vriendelijk en Ava vond dat geweldig. We lieten de poezen gerust en gingen ons stilletjes klaarmaken om te slapen want het was toch al bijna volledig donker nu. De volgende morgen gingen we na het ontbijt weer terug naar Fay haar huis in Maple Creek, we gingen nog even naar de speelgoed winkel en Fay had geld gegeven aan Ava waar ze iets van mocht kopen in de winkel. Ava was zo blij als een kermis hond, zoals wij dat in Belgie zeggen...hahaha. Ze had een mooi vos knuffeltje gevonden wat ze wilde kopen en een paar kleine plastieken hondjes die er realistisch gemaakt zijn. We hadden lunch bij Fay want de familie had er voor gezorgd dat er genoeg eten in huis was en had een heerlijke koude schotel gemaakt. In de namiddag gingen we bij Fay haar zoon en vrouw op bezoek (Blair en LeeAnn) zodat de kinderen in het opblaas watertuig konden spelen en er was nog vanalles anders om mee te spelen. Hun hondje had ook net 3 puppies gekregen en die mochten de kindjes ook even vasthouden...ze waren nog maar 4 weken oud.
's Avonds waren we uitgenodigd bij Pamela en Vance (Pamela haar man) voor hamburgers en hotdogs, zij woont maar een 3-4km van Blair en LeeAnn dus Ava bleef daar en wij gingen Fay en Michael zijn moeder halen. Onderweg zat daar een zeemeeuw op de snelweg iets te verorberen dat dood was, Michael toeterde al want die domme zeemeeuw ging niet uit de weg en op het laatste nippertje vloog hij dan toch weg en nu vloog die toch zeker niet recht onze richting uit. Boink hoorden wij en ik zag wat pluimen vliegen als ik in mijn achteruitkijk spiegels keek, maar geen vogel...oei, waar is de zeemeeuw gebleven?? Wij stopten dan maar vlug even langs de weg waar het mogelijk was...meneer zeemeeuw zat vast in onze grille van de wagen vooraan, dood natuurlijk. Ja watte, wat gaan we daar mee aanvangen. Gelukkig hadden we wat plastieken zakken in de auto zodat we die vogel uit onze grille konden trekken. Het ging gelukkig om de plastieken grille onderaan en daar was gelukkig geen schade aan. Dit had veel meer schade kunnen aanbrengen want we reden toch bijna tegen de 120km per uur. We waren blij dat Ava er niet bij was om dat te zien, we hebben de vogel netjes in het gras gelegd langs de kant van de weg. Daarna gingen we verder om de dames op te halen en dan weer terug naar Pamela te rijden voor het avondeten. Zulke lekkere hamburgers krijg je wel nergens, denk ik...allemaal gemaakt van hun eigen rundsvlees. Ze hebben veel vee en natuurlijk zijn die ook voor hun eigen gebruik, maar die hamburgers druipen echt niets en toch zijn ze sappig. Na nog wat kletsen en een lekker dessert (warme Saskatoon bessen op vanille ijs) gingen we met de dames terug richting Maple Creek om hun af te zetten en daarna gingen wij weer terug naar ons gasthuis, we waren net op tijd om nog een mooie zonsondergang mee te maken! De volgende ochtend gingen we weer naar Fay en samen met haar en Michael zijn mama gingen we naar de lokale Farmers market, een markt met alles wat lokaal is wordt er verkocht zoals fruit, groenten en zelfgemaakte spullen. Fay verkocht hier vroeger altijd haar bloemen die ze in haar tuin had. Iedereen kende haar daar natuurlijk, ze leek zowat de lokale bekende te zijn, hahaha. We gingen nog even naar de winkel met haar, in de namiddag/avond kwam iedereen nog even voor een etentje en om afscheid te nemen want de volgende dag gingen we alweer terug naar Calgary. We genoten 's avonds nog van een laatste zonsondergang bij ons gasthuis en ik dronk mijn glaasje wijn en Michael een glaasje bier wat we meegebracht hadden van onze hotelkamer in Field...lekker wijntje en biertje!
Foto's van de trip naar Saskatchewan
Onze verblijfplaats was het gasthuis van Fay haar dochter, daar verblijft familie als ze op bezoek komen. Dit huis was zo een 2km van Fay haar ranch af langs een kiezel weg, de zon ging net onder als we daar aankwamen. Het is een huis in de middle of nowhere op een groot stuk land met nog een paar schuren rondom. Het is wel zonder TV of internet en je moet al geluk hebben dat je ontvangst hebt op je GSM. Maar voor enkele nachten geven wij daar niet om, we kunnen zo ook gezellig wat praten en genieten van de rust. Er was een piano in het huis waar Ava graag op tokkelde. Er waren daar zo een 5 slaapkamers waarvan 2 beneden waar het lekker koel was, dus we besloten om op de beneden verdieping te slapen want het was maar lieft 30 - 35 graden tijdens ons verblijf. Er waren daar 2 poezen in 1 van die schuren en Fay haar dochter had ons gevraagd of we 's avonds hun kommetjes met brokjes konden vullen zodat zij dan niet speciaal moest komen om dat te doen. Geen probleem want Ava wou dat heel graag doen, Pamela (Fay haar dochter) had ons al verteld dat 1 van de poezen heel vriendelijk was en die andere wat schuw. We gingen opzoek naar het kommetjes en de brokjes voor de poezen. Nu staan daar wel 3 schuren rondom het huis en we moesten toch even zoeken voordat we de juiste plaats gevonden hebben. Al vlug kwam 1 van de poezen opdagen en deze was inderdaad erg vriendelijk en Ava vond dat geweldig. We lieten de poezen gerust en gingen ons stilletjes klaarmaken om te slapen want het was toch al bijna volledig donker nu. De volgende morgen gingen we na het ontbijt weer terug naar Fay haar huis in Maple Creek, we gingen nog even naar de speelgoed winkel en Fay had geld gegeven aan Ava waar ze iets van mocht kopen in de winkel. Ava was zo blij als een kermis hond, zoals wij dat in Belgie zeggen...hahaha. Ze had een mooi vos knuffeltje gevonden wat ze wilde kopen en een paar kleine plastieken hondjes die er realistisch gemaakt zijn. We hadden lunch bij Fay want de familie had er voor gezorgd dat er genoeg eten in huis was en had een heerlijke koude schotel gemaakt. In de namiddag gingen we bij Fay haar zoon en vrouw op bezoek (Blair en LeeAnn) zodat de kinderen in het opblaas watertuig konden spelen en er was nog vanalles anders om mee te spelen. Hun hondje had ook net 3 puppies gekregen en die mochten de kindjes ook even vasthouden...ze waren nog maar 4 weken oud.
's Avonds waren we uitgenodigd bij Pamela en Vance (Pamela haar man) voor hamburgers en hotdogs, zij woont maar een 3-4km van Blair en LeeAnn dus Ava bleef daar en wij gingen Fay en Michael zijn moeder halen. Onderweg zat daar een zeemeeuw op de snelweg iets te verorberen dat dood was, Michael toeterde al want die domme zeemeeuw ging niet uit de weg en op het laatste nippertje vloog hij dan toch weg en nu vloog die toch zeker niet recht onze richting uit. Boink hoorden wij en ik zag wat pluimen vliegen als ik in mijn achteruitkijk spiegels keek, maar geen vogel...oei, waar is de zeemeeuw gebleven?? Wij stopten dan maar vlug even langs de weg waar het mogelijk was...meneer zeemeeuw zat vast in onze grille van de wagen vooraan, dood natuurlijk. Ja watte, wat gaan we daar mee aanvangen. Gelukkig hadden we wat plastieken zakken in de auto zodat we die vogel uit onze grille konden trekken. Het ging gelukkig om de plastieken grille onderaan en daar was gelukkig geen schade aan. Dit had veel meer schade kunnen aanbrengen want we reden toch bijna tegen de 120km per uur. We waren blij dat Ava er niet bij was om dat te zien, we hebben de vogel netjes in het gras gelegd langs de kant van de weg. Daarna gingen we verder om de dames op te halen en dan weer terug naar Pamela te rijden voor het avondeten. Zulke lekkere hamburgers krijg je wel nergens, denk ik...allemaal gemaakt van hun eigen rundsvlees. Ze hebben veel vee en natuurlijk zijn die ook voor hun eigen gebruik, maar die hamburgers druipen echt niets en toch zijn ze sappig. Na nog wat kletsen en een lekker dessert (warme Saskatoon bessen op vanille ijs) gingen we met de dames terug richting Maple Creek om hun af te zetten en daarna gingen wij weer terug naar ons gasthuis, we waren net op tijd om nog een mooie zonsondergang mee te maken! De volgende ochtend gingen we weer naar Fay en samen met haar en Michael zijn mama gingen we naar de lokale Farmers market, een markt met alles wat lokaal is wordt er verkocht zoals fruit, groenten en zelfgemaakte spullen. Fay verkocht hier vroeger altijd haar bloemen die ze in haar tuin had. Iedereen kende haar daar natuurlijk, ze leek zowat de lokale bekende te zijn, hahaha. We gingen nog even naar de winkel met haar, in de namiddag/avond kwam iedereen nog even voor een etentje en om afscheid te nemen want de volgende dag gingen we alweer terug naar Calgary. We genoten 's avonds nog van een laatste zonsondergang bij ons gasthuis en ik dronk mijn glaasje wijn en Michael een glaasje bier wat we meegebracht hadden van onze hotelkamer in Field...lekker wijntje en biertje!
De volgend dag gingen we ons niet jagen en zouden we zo rond 9u - half 10 bij Fay zijn om Michael zijn mama en Tiny het hondje op te halen om dan weer richting Calgary te gaan waar we nog 2 nachten bij Dorothy zouden slapen voor dat we weer begonnen aan de terug rit naar Vancouver. We namen afscheid van Fay en vertrokken rond half 10 richting Calgary. Het regende vanmorgen wat toen wij vertrokken, maar eens we een stukje in de provincie Alberta waren was het alweer zonnig met wat wolken hier en daar. We stopten onderweg hier en daar om de benen te streken, maar WC te gaan en we lunchten ook ergens tegen de middag. We kwamen in de vroege namiddag bij Dorothy aan, Belgie speelde voor de 3rde plaats in de World Cup op die dag en wij konden onderweg nergens wat vinden op de radio...maar toen we bij Dorothy aankwamen bleek dat Belgie gewonnen had tegen Engeland voor de 3rde plaats! Goed gedaan voor het Belgische Team, dat is een hele prestatie! Die avond waren we uitgenodigd bij Dorothy haar dochter voor een barbecue, er kwamen nog wat neven en nichten en hun kinderen naartoe. We vertrokken op tijd want Michael wou bij Deborah (Dorothy haar dochter) in de buurt nog even Costco inlopen, Ava en ik bleven in de auto zitten en toen Michael terug kwam wilde de auto niet starten. Jeetje, wat nu? Hij bleef proberen, maar de auto deed niets en het sleutel lampje kwam aan op het dashboard wat aangaf dat er was mis was. Alsof we dat zelf nog niet gemerkt hadden. We belden naar Dorothy om haar te laten weten dat we vast zaten op de parking bij Costco en dat ze Deborah maar moest laten weten dat we later kwamen. Gelukkig was er een A&W in de buurt (fast food restaurant) waar we wifi hadden zodat ik het autohuur bedrijf kon opzoeken of eender welke in de omgeving. Maar die zouden allemaal sluiten binnen een uurtje, ik heb een paar keer proberen te bellen naar de plaats waar we de wagen gehuurd hadden maar daar nam niemand op. Michael ging nog even terug naar de auto en terwijl ik nog wat lokale nummers aan het opzoeken was stuurde hij mij een SMSje om te zeggen dat de auto gestart was, hij pikte mij op en we gingen naar Deborah voor de barbecue. Wat een opluchting en hopelijk gebeurd dat niet meer. Dat had eens moeten gebeuren als we aan ons gasthuis waren, dan konden we niemand bereiken...jeetje. Misschien heeft de wagen zich vastgezet ofzo omdat wij nog in de auto zaten en hij met de sleutel wegliep. Misschien is het een antidiefstal gadget, wie weet? De auto werkte weer normaal en dat was alles dat telde. We hadden een heel gezellig bezoek bij Deborah en familie met nog wat andere neven en nichten en hun kinderen. Het begon al donker te worden, dus we gingen terug naar Dorothy voor morgen nog een laatste dagje in Calgary rond te hangen. We gingen terug naar een andere Costco en daar stond toch zeker niet hetzelfde "display" model van computer te koop met $150 dollar korting. Wel, nu was Michael opeens ook geinteresseerd in een nieuwe computer en zo kocht hij deze voor hem en hebben we allebei dezelfde computer. Wij allebei erg blij natuurlijk. We gingen daar in de buurt nog naar een paar winkels, hier hadden ze "Nordstrom Rack", de outlet van Nordstrom en daar vond ik 2 paar schoenen van Puma die super comfortabel waren en maar iets van een $60 (35 euro) het paar kostte. Die kon ik echt niet laten staan. We kochten nog een paar andere dingen in de winkels in de omgeving en gingen daarna terug naar Dorothy. We hadden ook wat dingen voor Dorothy gekocht om haar te bedanken dat we bij haar mochten verblijven. In de namiddag gingen we nog met Ava naar een speeltuin in de buurt, ze wilde graag gaan zwemmen maar het klonk dat ze een beetje verkouden aan het worden was...dus dan toch maar niet gaan zwemmen. Die avond was het inpakken geblazen want de volgende morgen vertrokken we weer naar Revelstoke. Nu hadden we ook 2 computers om erbij te proppen.
We waren 's morgens op tijd wakker en vertrokken rond half 9 nadat we afscheid namen van Dorothy die ons hier zo heerlijk heeft ontvangen als gasten en altijd lekker voor ons kookte! We waren erg dankbaar hiervoor en wie weet kunnen we volgend jaar weer terug gaan...we zullen zien hoe het gesteld is met de broers en zussen hun gezondheid tegen dan. Het was een mooie zonnige dag toen we vertrokken en hadden prachtige zichten als we de Canadese Rockies inreden. Deze keer hadden we broodjes gemaakt voor lunch die we meenamen voor onderweg. We reden door Banff National Park en stopten daar nog even bij een zichtpunt bij een rivier met zicht op Castle Mountain. Wat mooi! Daarna reden we Yoho National Park in en ik wilde toch graag dat meertje vinden dat we op de heenweg voorbij gereden zijn, maar in geval dat we het deze keer ook niet zouden vinden zijn we bij Field gestopt om onze broodjes te eten. Dit was een mooie plek aan een klein meertje met zichten op de bergen bij het Visitor Centrum. Het was redelijk warm, dus we bleven niet te lang in de vlakke zon staan want er was daar niet veel schaduw aan dat meertje. Na een tijdje reden we verder en toen we bijna uit Yoho National Park reden stond daar een bord met de naam van dat kleine meertje, ja daar gingen we nu toch even stoppen. Nu had ik wel spijt dat we niet gewacht hadden met onze lunch, maar ach dat konden we op voorhand ook niet weten. Wat een prachtige plek en ik kon het niet geloven dat wij dit plekje helemaal voor ons alleen hadden! Dat kom je niet vaak tegen in de Canadese Rockies! Ik nam hier wat foto's en daarna was het weer tijd om verder te gaan. We reden door Golden en kwamen daarna al redelijk snel bij Rogers Pass voorbij voordat we in Revelstoke weer bij Glacier House Resort aankwamen bij dezelfde cabin. We hadden in Revelstoke Tim Hortons uitgehaald voor het avond eten. Die avond gingen we op tijd slapen zodat we fris en goed uitgerust zouden zijn voor onze laatste lange rit naar huis. We gingen ontbijten in het resort en daarna reden we met blauwe lucht en zon weg. De zichten waren weer zo mooi onderweg, niet als vorig jaar toen er overal rook hing van de bos branden. We hadden gelukkig ook weinig wegen werken onderweg en konden overal goed doorrijden. We stopten hier en daar om de benen te strekken en ook om te lunchen, waar we ook wat wandelden voordat we weer vertrokken. We waren wonder boven wonder rond 15u al bij Michael zijn moeders thuis waar we haar hielpen met uitpakken voordat we zelf naar huis gingen. Het was een hele warme dag vandaag, dus ik heb gauw een lading was in de wasmachine gedaan zodat dit nog buiten zou drogen voor dat het avond was. Nu heb ik nog een 5 dagen vrij voordat ik weer moet werken en Michael is nog de rest van de maand juli vrij. De dag erna moest de auto weer terug en dat ging allemaal vlot. Moesten we volgend jaar terug gaan, dan zullen we daar zeker weer gaan huren! We hebben een heerlijke vakantie gehad en hebben er enorm van genoten. Ik sluit dit blogje af en kom vlug weer terug met onze andere avonturen van deze zomer.
We waren 's morgens op tijd wakker en vertrokken rond half 9 nadat we afscheid namen van Dorothy die ons hier zo heerlijk heeft ontvangen als gasten en altijd lekker voor ons kookte! We waren erg dankbaar hiervoor en wie weet kunnen we volgend jaar weer terug gaan...we zullen zien hoe het gesteld is met de broers en zussen hun gezondheid tegen dan. Het was een mooie zonnige dag toen we vertrokken en hadden prachtige zichten als we de Canadese Rockies inreden. Deze keer hadden we broodjes gemaakt voor lunch die we meenamen voor onderweg. We reden door Banff National Park en stopten daar nog even bij een zichtpunt bij een rivier met zicht op Castle Mountain. Wat mooi! Daarna reden we Yoho National Park in en ik wilde toch graag dat meertje vinden dat we op de heenweg voorbij gereden zijn, maar in geval dat we het deze keer ook niet zouden vinden zijn we bij Field gestopt om onze broodjes te eten. Dit was een mooie plek aan een klein meertje met zichten op de bergen bij het Visitor Centrum. Het was redelijk warm, dus we bleven niet te lang in de vlakke zon staan want er was daar niet veel schaduw aan dat meertje. Na een tijdje reden we verder en toen we bijna uit Yoho National Park reden stond daar een bord met de naam van dat kleine meertje, ja daar gingen we nu toch even stoppen. Nu had ik wel spijt dat we niet gewacht hadden met onze lunch, maar ach dat konden we op voorhand ook niet weten. Wat een prachtige plek en ik kon het niet geloven dat wij dit plekje helemaal voor ons alleen hadden! Dat kom je niet vaak tegen in de Canadese Rockies! Ik nam hier wat foto's en daarna was het weer tijd om verder te gaan. We reden door Golden en kwamen daarna al redelijk snel bij Rogers Pass voorbij voordat we in Revelstoke weer bij Glacier House Resort aankwamen bij dezelfde cabin. We hadden in Revelstoke Tim Hortons uitgehaald voor het avond eten. Die avond gingen we op tijd slapen zodat we fris en goed uitgerust zouden zijn voor onze laatste lange rit naar huis. We gingen ontbijten in het resort en daarna reden we met blauwe lucht en zon weg. De zichten waren weer zo mooi onderweg, niet als vorig jaar toen er overal rook hing van de bos branden. We hadden gelukkig ook weinig wegen werken onderweg en konden overal goed doorrijden. We stopten hier en daar om de benen te strekken en ook om te lunchen, waar we ook wat wandelden voordat we weer vertrokken. We waren wonder boven wonder rond 15u al bij Michael zijn moeders thuis waar we haar hielpen met uitpakken voordat we zelf naar huis gingen. Het was een hele warme dag vandaag, dus ik heb gauw een lading was in de wasmachine gedaan zodat dit nog buiten zou drogen voor dat het avond was. Nu heb ik nog een 5 dagen vrij voordat ik weer moet werken en Michael is nog de rest van de maand juli vrij. De dag erna moest de auto weer terug en dat ging allemaal vlot. Moesten we volgend jaar terug gaan, dan zullen we daar zeker weer gaan huren! We hebben een heerlijke vakantie gehad en hebben er enorm van genoten. Ik sluit dit blogje af en kom vlug weer terug met onze andere avonturen van deze zomer.
Foto's van de rit van Calgary, Alberta naar Revelstoke, BC en zo naar Vancouver
Foto's zijn Copyright by Ann Badjura tenzij anders aangegeven!
Je kan me contacteren via email als je mijn foto's wil gebruiken of kopen. DANK BIJ VOORBAAT!
