Februari en maart 2017: nog meer sneeuw!
~Je kan op de foto's klikken om een grotere versie te zien!
Op Grouse Mountain in North Vancouver, BC, Canada
Op mijn volgende vrije dag zou het zonnig worden, dus ik had al wat huishoud werk gedaan op 1 van de dagen dat ik vroeger thuis was zodat ik op mijn vrije dag toch op pad kon gaan als het echt mooi weer was. Het was inderdaad mooi weer met zon en wat wolken, ik ben terug naar Queen Elizabeth Park in Vancouver gereden om daar wat te genieten van de prachtige zichten en ben daarna doorgereden naar Kitsilano Beach. Hier heb ik een stuk gewandeld aan het water en verder heb ik genoten om wat foto's te nemen, het was een heerlijke namiddag. Het was niet te koud, maar het waaide toch wel wat en dat maakte het toch frisjes. De zichten van hier zijn toch altijd de moeite waard en er was bijna niemand te zien. De dag erna had ik met Julie afgesproken, we zouden misschien naar Grouse Mountain gaan omdat Ava ook een dagje vrij had van school en ze wou zo graag naar Grouse Mountain terwijl de sneeuw er nog lag omdat ze hier alleen nog maar in de zomer geweest is. Maar rarara ze hadden sneeuw voorspeld voor ’s avonds en overnacht, dus het zou een beetje een “last minute” beslissing worden. Het had gelukkig niet al teveel gesneeuwd overnacht en de wegen waren vrij, dus Julie ging naar hier komen en dan zou ik naar Grouse Mountain rijden. Eens als we in de parking aankwamen, zagen we dat de bomen nog vol sneeuw waren van aan de parking tot helemaal naar boven...hoe mooi. We hadden een goed dagje gekozen om naar hier te komen! We moesten daar nog wel even aanschuiven om de gondel op te geraken want we moesten tickets kopen voor Julie en Ava, maar uiteindelijk gingen we naar boven en het was echt prachtig. Wat een heerlijk winter wonderland als ik het zo moet zeggen. De bomen hingen vol met sneeuw, de zon kwam af en toe eens door en het was niet al te koud. We hebben binnen in de grote lodge een koffietje gedronken en zijn daarna voor een rondje geweest op een grote slee wat inbegrepen was in de prijs van ons ticket. De grote slee werd rond getrokken door een soort sneeuw machine. Het was een rit van zo’n 15 minuten, prachtig zo door het witte sneeuwlandschap, we hebben er echt van genoten. Ava speelde nog een tijdje in de sneeuw en daarna gingen we terug naar beneden want het was tijd om richting onze omgeving te rijden voor een lekker lunch bij de Chinees. We hebben lekker gegeten en dat smaakte na een voormiddagje in de besneeuwde bergen! En zo komen we ook weer aan het einde van februari
Michael heeft me al enkele keren gevraagd of ik mijn haren roos wil kleuren, blijkbaar vindt hij dat mooi? Ik zie dan die potjes verf in de winkel staan met volledig pastel roze haren en dan denk ik, nee dank u dat is echt niets voor mij!! Maar op een dag zag ik een nieuwe volger op mijn Instagram account en zij bleek een kapsalon te hebben en daar zag ik foto’s met pastel gekleurde haren...ik moet toegeven dat daar mooie exemplaren tussen zaten. Vooral die met verschillende kleuren pastel zoals wat roos, lavender, licht blauw, dat zag ik eigenlijk wel zitten. Ik was met mijn vrienden gaan lunchen en we hadden het er over toen zij vertelde dat ze ook graag wat wou doen met haar haren. Zo is de bal gaan rollen en zijn we online wat leuke salons gaan zoeken die gratis consultaties doen. Natuurlijk wilde ik naar dat salon gaan van die dame die die mooie pastel kleurtjes had gedaan bij iemand. Dus daar gingen we op 10 maart naartoe voor een gratis consultatie alsook naar een ander salon wat mij aangeraden was door een andere vriendin. Meer hier over een beetje verder in deze blog post. Het weekend ervoor had Ava nog een voetbal wedstrijd, de laatste van het voetbal seizoen. Het was een prachtige dag ervoor met toch redelijk wat zon, het druppelde af en toe wat maar niet veel gelukkig. Na de wedstrijd gingen we naar Vancouver omdat Michael wou weten waar hij naartoe moest met zijn moeder voor een afspraak bij een specialist een paar dagen later. Terwijl we in Vancouver waren zijn we ook nog wat gaan wandelen aan het water langs False Creek met zichten op downtown Vancouver. Het was een mooie namiddag/avond maar op het einde viel Ava op haar knie en had ze zich toch wat pijn gedaan. Dus maar vlug vlug naar huis, want het was wat aan het bloeden. Thuis gekomen hebben we haar een bad gegeven en haar knie goed gewassen. Zalf en een plakkertje erop voor het slapen gaan en dat voelde al direct een stuk beter. De dag na erna was het weer goed koud en had het ’s nachts toch zeker weer al een pak gesneeuwd...allee nu, we zitten begin maart wat moet het dan nog gaan sneeuwen??? Dat zijn wij hier echt niet gewoon!! Dus ik ben dan maar weer te voet naar mijn werk gegaan, want er lag weer zoveel sneeuw ’s morgens. Echt een volledig wit tapijt, prachtig om te zien...maar nu begon ik er wel echt genoeg van te krijgen. Normaal beginnen wij nu toch al bloesems te zien in plaats van sneeuw! Gelukkig was de sneeuw na een paar dagen weer weg.
De dag van de gratis haar consultaties met Julie was aangebroken, dus eerst gingen we naar "Artel Salon" in Vancouver, dat was die dame die die prachtig pastel kleurtjes had gedaan. Ik had haar de foto laten zien die ik zo mooi vond en ze kon dat gerust doen met mijn haar, het zou mij zo’n $175 (ongeveer 125 euro) gaan kosten voor kleuren en wat knippen. Ze vertelde mij ook dat zulke pastel kleuren niet permanent zijn, maar eerder half-permanent. Dus die kleurtjes blijven niet zolang in het haar zitten en na een maand tot 6 weken is er niet veel kleur meer over. En hoe meer je het wast, hoe vlugger de kleuren verdwijnen natuurlijk. Dat is dan toch veel geld voor zoiets en hoe hou je die kleuren dan bij. Voor Julie zou het $280 (bijna 200 euro) gaan kosten voor kleur, highlights en knippen. Ze vond het een beetje te veel, maar de dame die haar hielp was wel erg goed. We vonden dit salon allebei erg goed, maar eerst op naar het tweede salon voordat we een beslissing zouden nemen. We gingen naar "Pink Lime Salon & Spa" waar we een afspraak hadden om 12u ’s middags. We werden hier enorm welkom geheten en kregen onmiddellijk wat te drinken aangeboden, we konden zelf kiezen tussen water, koffie/thee, fruitsapje, wijn of mimosa...wow zeg! We hielden het voorlopig toch maar op een watertje. ;) Ik had een consultatie met Ciara en Julie met Maryam. Ciara kon die kleurtjes doen die ik graag wou, maar wist mij ook te vertellen dat de kleuren niet zo lang in het haar blijven zitten en stelde voor om een paar permenente highlights ertussen te zetten van een soort paarse/aubergine kleur. Dat leek mij wel een goed idee om zo toch nog wat gekleurde highlights te hebben als die andere kleuren weg waren. Dit zou mij ook ongeveer $175 kosten (ongeveer 125 euro) met knippen en styling inbegrepen. Ik was wel onder de indruk en het feit dat ze wat permanente kleur kon toevoegen trok mij wel aan. Julie had ook een goede ervaring en Maryam had al een stukje haar uitgetest voor Julie om te zien of haar donkere haren wel zouden oplichten. Dat ging en voor haar zou het rond de $230 kosten (ongeveer 163 euro) met volledige kleur, highlights en knippen. Na deze consultatie gingen we een hapje eten bij de Flying Pig in Yaletown. We hadden beiden een heel goed gevoel bij dit laatste salon, dus na onze lunch zijn we terug bij Pink Lime Salon binnen gestapt om een afspraak te maken op dinsdag namiddag na mijn werk. Een paar dagen later was de dag van de afspraak aangebroken en we gingen samen richting Vancouver waar we weer enorm vriendelijk werden ontvangen en men begon aan onze haren. Ik had de foto’s nog eens laten zien, maar ik was toch wel een beetje bang dat het misschien wat veel was. Ciara stelde voor om het wat meer onderaan te doen en onder mijn blond zodat ik toch ook nog redelijk wat blonde haren had en dat leek mij een goed idee, ik heb haar laten doen wat ze dacht dat het beste was. Ze had mijn haren heel leuk gedaan met mooie kleurtjes en zo mooi gestyled zodat de kleuren mooi uitkwamen. Ik vreesde dat eens als ik mijn haren zelf zou doen zoals gewoonlijk dat er waarschijnlijk niet al te veel van de kleuren meer te zien zou zijn omdat de kleuren meer onder mijn haren zitten. Julie was ook blij met haar haren en we gingen beiden heel content naar huis. Michael was een beetje teleurgesteld omdat hij een volledig hoofd met kleuren had verwacht en als ik heel eerlijk moet zijn had ik zelf ook wel wat meer kleuren gewild, maar ik was er een beetje bang voor in het salon en nu wil ik dus meer kleurtjes...hahaha! Dit heeft mij allemaal aan het denken en zoeken gezet. Door vele websites te lezen en youtube videos te bekijken heb ik nu zelf tubes gekocht zodat ik mijn haren zelf kan kleuren met van die leuke pastel kleuren en andere kleuren...heerlijk! Dankzij dat het salon minder kleur op mijn haar had gedaan kan ik nu naar hartelust kleurtjes in mijn haren doen en aan een fraktie van de prijs!! Ik heb dus een week later al wat kleuren op mijn haren gedaan en ik vind het fantastisch. Ik ben er heel tevreden mee.
Ava's voetbal en een bezoekje aan Vancouver
Maart is zo een natte maand geweest en het bleek dat we zo’n 26 dagen van de 31 regen gehad hebben. Eindelijk was het eens zonnig op 1 van mijn vrije dagen en ben ik er op uit gegaan. Ik had een plekje gevonden waar je dezelfde zichten krijgt op Vancouver als vanop Burnaby Mountain, maar wat dichterbij bij Vancouver. Ik ben dat plekje gaan opzoeken en had het helemaal voor mezelf en ja, de zichten waren prachtig! Hier moet ik zeker eens komen bij zonsondergang of het vallen van de avond, dat moet prachtig zijn. Hierna wilde ik naar Stanley Park, maar het verkeer op de brug richting Stanley Park was traag dus ben ik naar Lynn Canyon Park geweest in North Vancouver. Hier was ik nog geweest met Julie in december, maar toen zijn we enkel tot op de brug geweest. Op deze dag had ik wat tijd en ben ik tot aan de Twin Falls gaan wandelen. Het waren aardig wat trappen naar beneden, die ik dan ook weer terug omhoog moest doen op de terugweg. Het was een goede 25-30 minuten wandelen tot aan de brug boven de Twin Falls met de nodige foto stops onderweg. Ik wou nog verder naar beneden om de Twin Falls van onderop te zien, maar er stond “trail gesloten”, dus ben ik maar niet gegaan omdat ik alleen was. Volgende keer ga ik een andere trail nemen die wat korter is en misschien dat ik dan wel een stuk naar beneden kan wandelen. Ik heb hier wel erg genoten, het was zo mooi met de zon die door de bomen scheen.
De volgende dag had ik ook nog vrij en Michael had ook een dagje vrij genomen omdat we samen naar de Vancouver International Auto Show wilden gaan. We gingen Ava eerst naar school brengen en daarna vertrokken we met de Skytrain naar downtown Vancouver. Het was droog en de zon kwam af en toe uit. We waren er rond 11u ’s morgens en nadat we een paar uurtjes rondgelopen hadden en vele mooie auto’s gezien hadden zijn we wat gaan lunchen. Michael wilde nog terug gaan voor een laatste rondje te doen op de auto show, ik ging niet meer terug en ben gaan wandelen in downtown Vancouver om wat foto’s te nemen van de omgeving. We hadden zo’n uurtje later afgesproken omdat het anders misschien te druk zou worden op de Skytrain op weg naar huis. Michael was tevreden en had alles gezien wat hij wilde zien en ik was tevreden want ik had toch wat mooie foto’s kunnen nemen in downtown Vancouver. We hebben een heerlijk dagje gehad en Ava was ook blij ons weer te zien na school! En zo zijn we weer aan het einde van de maand, ik hoop dat jullie het fijn vonden om mee te lezen. Hopelijk is april wat beter met zonniger en wat warmer weer...het is voorlopig nog redelijk frisjes voor de tijd van het jaar.
Zicht op Vancouver en Lynn Canyon Park
Nog even geduld voor het volgende verslag!
Foto's zijn Copyright by Ann Badjura tenzij anders aangegeven!
Je kan me contacteren via email als je mijn foto's wil gebruiken of kopen. DANK BIJ VOORBAAT!
